T.C.
A D A L E T B A K A N L I Ğ I EĞİTİM DAİRESİ BAŞKANLIĞI Y A R G I M E V Z U A T I B Ü L T E N İ
Bültenin Kapsadığı Tarihler 14 - 24 Mayıs 2010
Yayımlandığı Tarih 25 Mayıs 2010
Sayı 448
İÇİNDEKİLER
- Danıştay Üyeliğine Seçme Kararı (R.G. 14 Mayıs 2010 – 27581)
- Yurtdışında Sürekli Görevlendirilecek Personel Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik
(R.G. 14 Mayıs 2010 – 27581)
- Sit Alanlarında Kalan Taşınmazların Hazine Taşınmazları ile Değiştirilmesi Hakkında Yöne tmelik (R.G. 22 Mayıs 2010 – 27588)
- Uluslararası Karayolu Taşımacılığı Yapan Araçlarda Kullanılan Takoğraf Cihazları Hakkında Yönetmelik
(R.G. 21 Mayıs 2010 – 27587)
- 2010 Yılında Meydana Gelen ve 5363 Sayılı Tarım Sigortaları Kanunu Kapsamı Dışında Kalan Don Afetleri Nedeniyle Zarar Gören Çiftçilere Telafi Edici Destek Ödemesi Yapılması ve Bu Çiftçilerin T.C. Ziraat Bankası A.Ş.
ile Tarım Kredi Kooperatiflerine Olan Tarımsal Kredi Borçlarının Ertelenmesine İlişkin 2010/418 Sayılı Bakanlar Kurulu Kararı (R.G. 22 Mayıs 2010 – 27588)
- 2010 Yılında Meydana Gelen Sel Afetleri Nedeniyle Zarar Gören Gerçek ve Tüzel Kişi Üreticilerin T.C. Ziraat Bankası A.Ş. ve Tarım Kredi
Kooperatiflerine olan Tarımsal Kredi Borçlarının Ertelenmesine İlişkin 2010/418 Sayılı Bakanlar Kurulu Kararı (R.G. 22 Mayıs 2010 – 27588)
- Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulundan 2802 Sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanununun 21 inci Maddesine Göre 2 Yıllık Yükselme Sürelerini Aldıkları Aylıkta Nisan 2010 Dönemi Sonuna Kadar Bitiren Adli Yargı Hâkim, Cumhuriyet Başsavcı ve Savcıları ile İdari Yargı Hâkimlerinin Adlarını Belirtir Listeler
(R.G. 14 Mayıs 2010 – 27581)
- Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulundan Birinci Dereceye Yükselmiş Olup 30/4/2010 Tarihi İtibariyle Birinci Sınıfa Ayrılma İncelemesine Tâbi
Tutulacak Olan Adlî Yargı Hâkim ve Cumhuriyet savcılarının Adlarını Belirtir Liste (R.G. 20 Mayıs 2010 – 27586)
- Anayasa Mahkemesinin E: 2009/6, K: 2010/19 Sayılı Kararı
(R.G. 18 Mayıs 2010 – 27585)
- Anayasa Mahkemesinin E: 2009/92, K: 2010/11 Sayılı Kararı (R.G. 18 Mayıs 2010 – 27585)
- Anayasa Mahkemesinin E: 2009/91, K: 2010/10 Sayılı Kararı (R.G. 18 Mayıs 2010 – 27585)
- Anayasa Mahkemesinin E: 2007/100, K: 2010/4 Sayılı Kararı (R.G. 18 Mayıs 2010 – 27585)
- Anayasa Mahkemesinin E: 2009/2 (Değişik İşler), K: 2010/1 Sayılı Karar Özeti (R.G. 18 Mayıs 2010 – 27585)
- Anayasa Mahkemesinin E: 2007/77, K: 2010/50 Sayılı Karar Özeti (R.G. 18 Mayıs 2010 – 27585)
- Anayasa Mahkemesinin E: 2006/159, K: 2010/47 Sayılı Kararı (R.G. 18 Mayıs 2010 – 27585)
- Anayasa Mahkemesinin E: 2008/99, K: 2010/42 Sayılı Kararı (R.G. 18 Mayıs 2010 – 27585)
- Anayasa Mahkemesinin E: 2008/38, K: 2010/39 Sayılı Kararı (R.G. 18 Mayıs 2010 – 27585)
- Anayasa Mahkemesinin E: 2007/398, K: 2010/33 Sayılı Karar Özeti (R.G. 18 Mayıs 2010 – 27585)
- Yargıtay 2. Hukuk Da iresinden 1 Adet Karar (R.G. 15 Mayıs 2010 – 27582)
- Yüksek Seçim Kurulundan 329 Sayılı Karar (R.G. 22 Mayıs 2010 – 27588)
- Yüksek Seçim Kurulundan 331 Sayılı Karar (R.G. 22 Mayıs 2010 – 27588)
- İnsan Hakları Mahkemesi Kararı (Eyüp Kaya/Türkiye Davası) - Adalet Bakanlığından İhalelere Katılmaktan Yasaklama Kararı
(R.G. 14 Mayıs 2010 – 27581)
- Adalet Bakanlığından Münhal Noterlik İlânları (R.G. 21 Mayıs 2010 – 27587)
- Adalet Bakanlığından İlân (R.G. 22 Mayıs 2010 – 27588)
Danıştay Üyeliğine Seçme Kararı
Cumhurbaşkanlığından:
Karar Sayısı : 2010/11
Danıştay Üyeliğine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 155 inci ve 2575 sayılı Danıştay Kanununun 8 ve 9 uncu maddeleri gereğince, Denizcilik Müsteşarlığı Müsteşar Yardımcısı Mehmet SOLGUN seçilmiştir.
13/5/2010
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
[R.G. 14 Mayıs 2010 – 27581]
—— • ——
Yönetmelikler
Karar Sayısı : 2010/229
Ekli “Yurtdışında Sürekli Görevlendirilecek Personel Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”in yürürlüğe konulması; 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu ve 189 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameye göre, Bakanlar Kurulu’nca 1/3/2010 tarihinde kararlaştırılmıştır.
YURTDIŞINDA SÜREKLİ GÖREVLENDİRİLECEK PERSONEL HAKKINDA YÖNETMELİKTE DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA
DAİR YÖNETMELİK
MADDE 1 – 28/7/2006 tarihli ve 2006/11534 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Yurtdışında Sürekli Görevlendirilecek Personel Hakkında Yönetmeliğin 2 nci maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
"(2) Türk Silahlı Kuvvetleri, Dışişleri Bakanlığı, Milli Eğitim Bakanlığı, Milli İstihbarat Teşkilatı Müsteşarlığı, Hazine Müsteşarlığı, Dış Ticaret Müsteşarlığı ve Emniyet Genel Müdürlüğü personeli hakkında bu Yönetmelik hükümleri uygulanmaz."
MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 5 inci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi, 7 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi ile aynı Yönetmeliğe ekli (1) sayılı cetvelin Milli Eğitim Bakanlığına ait (2) numaralı bölümü ve (2) sayılı cetvelin Milli Eğitim Bakanlığına ait (2) numaralı bölümü yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 3 – Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 4 – Bu Yönetmelik hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
[R.G. 14 Mayıs 2010 – 27581]
—— • ——
Kültür ve Turizm Bakanlığından:
SİT ALANLARINDA KALAN TAŞINMAZLARIN HAZİNE TAŞINMAZLARI İLE DEĞİŞTİRİLMESİ HAKKINDA YÖNETMELİK
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar Amaç ve kapsam
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmelik; gerçek ve özel hukuk tüzel kişilerinin mülkiyetinde bulunan, içinde korunması gerekli taşınmaz kültür ve tabiat varlıkları bulunması nedeniyle sit
alanı ilan edilen ve kesin inşaat yasağı getirilen taşınmazların Hazine taşınmazları ile değiştirilmesi usul ve esaslarını kapsar.
Dayanak
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik; 21/7/1983 tarihli ve 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanununun 15 inci maddesinin birinci fıkrasının (f) bendine dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;
a) Arkeolojik sit: Antik bir yerleşmenin veya eski bir medeniyetin kalıntılarının bulunduğu yer veya su altında bulunan veya meydana çıkarılan korunması gerekli alanları,
b) Bakanlık: Kültür ve Turizm Bakanlığını,
c) Hazine taşınmazı: Hazinenin özel mülkiyetindeki taşınmazlar ile Devletin hüküm ve tasarrufu altında olup tapuda Hazine adına tescil edilmeleri mümkün olan taşınmazları,
ç) İstekli: Müstakil mülkiyete tâbi taşınmazlarda maliki, paylı mülkiyete tâbi taşınmazlarda paydaşı, elbirliği halinde mülkiyete tâbi taşınmazlarda ise ortakların tamamını,
d) Taşınmaz kültür varlıkları: Tarih öncesi ve tarihi devirlere ait bilim, kültür, din ve güzel sanatlarla ilgili bulunan yer üstünde, yer altında veya su altındaki korunması gerekli taşınmaz varlıkları,
e) Taşınmaz tabiat varlıkları: Jeolojik devirlerle, tarih öncesi ve tarihi devirlere ait olup, ender bulunmaları veya özellikleri ve güzellikleri bakımından korunması gerekli yer üstünde ve yer altında veya su altında bulunan tarihi mağaralar, kaya sığınaklar, özellik gösteren ağaç ve ağaç toplulukları ile benzeri taşınmazları,
f) I. derece arkeolojik sit alanı: Korunmaya yönelik bilimsel çalışmalar dışında aynen korunacak sit alanlarını,
g) I. derece doğal sit alanı: İlginç özellik ve güzelliklere sahip olması ve ender bulunması nedeniyle mutlak korunması gerekli olan ve korumaya yönelik bilimsel çalışmalar dışında aynen korunacak sit alanlarını,
ğ) II. derece arkeolojik sit alanı: Korunması gereken, ancak kullanma şekil ve ölçüleri koruma kurulları tarafından tayin edilen sit alanlarını,
ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM
Trampaya Konu Taşınmazlara ve Başvuruya İlişkin Usul ve Esaslar Trampa edilebilecek taşınmazlar
MADDE 4 – (1) Sit alanlarından, I. ve II. derece arkeolojik sit alanı ile I. derece doğal sit alanı olarak tescil edilen ve 1/1000 ölçekli onanlı koruma amaçlı imar planında kesin inşaat yasağı getirilen korunması gerekli taşınmaz kültür ve tabiat varlıklarının bulunduğu yerlerde kalan ve Bakanlık tarafından her yıl belirlenecek trampa programlarına alınan yerlerde bulunan gerçek ve özel hukuk tüzel kişilerine ait taşınmazlar Hazine taşınmazları ile trampa edilebilir.
(2) Bakanlık izniyle gerçekleştirilen kazıların yapıldığı alanlarda bulunan parsellerde 1/1000 ölçekli onanlı koruma amaçlı imar planı şartı aranmaz.
(3) Ancak;
a) Mülkiyet uyuşmazlığı olan,
b) 26/1/1939 tarihli ve 3573 sayılı Zeytinciliğin Islahı ve Yabanilerinin Aşılattırılması Hakkında Kanun hükümleri gereğince Devletçe dağıtımı yapılan taşınmazlardan sit alanı olarak belirlenen taşınmazlar ile tapu kütüklerinde halen 3573 sayılı Kanun kapsamında kaldığına dair şerh bulunan,
c) 19/10/1989 tarihli ve 383 sayılı Özel Çevre Koruma Kurumu Başkanlığı Kurulmasına Dair Kanun Hükmünde Kararname hükümleri gereğince Bakanlar Kurulu tarafından ilan edilen özel çevre koruma bölgelerinde I. derece doğal sit alanı olarak belirlenen,
ç) Sit alanı olduğuna dair tapu kütüğüne şerh konulduktan sonra, miras ve ölüme bağlı tasarruflar dışında sonradan edinilen,
d) Tapu kütüklerinde sit alanında kaldığına dair şerh dışında başka takyidatlar bulunan, e) 4/4/1990 tarihli ve 3621 sayılı Kıyı Kanunu kapsamında bulunan taşınmazlardan kıyı kenar çizgisinin deniz tarafında bulunan ve taşınmazın bir kısmının kıyı kenar çizgisinin deniz tarafında kalması durumunda ise deniz tarafında kalan,
f) 9/8/1983 tarihli ve 2873 sayılı Milli Parklar Kanunu kapsamında kalan,
g) 22/11/1984 tarihli ve 3083 sayılı Sulama Alanlarında Arazi Düzenlenmesine Dair Tarım Reformu Kanununa göre uygulama alanı ilan edilen bölgelerde kalan,
ğ) 18/12/1981 tarihli ve 2565 sayılı Askeri Yasak Bölgeler ve Güvenlik Bölgeleri Kanunu kapsamında kalıp Milli Savunma Bakanlığınca kamulaştırılması gereken,
h) 31/8/1956 tarihli ve 6831 sayılı Orman Kanunu kapsamında kalan,
ı) 12/3/1982 tarihli ve 2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanunu kapsamında kalan ve Bakanlıkça kamulaştırılması gereken,
i) 15/5/1959 tarihli ve 7269 sayılı Umumi Hayata Müessir Afetler Dolayısıyla Alınacak Tedbirlerle Yapılacak Yardımlara Dair Kanun kapsamında kalması nedeniyle Bayındırlık ve İskan Bakanlığınca kamulaştırılması gereken,
j) 25/2/1998 tarihli ve 4342 sayılı Mera Kanunu kapsamında kalan,
k) İmar planında yola, oto parka, yeşil sahaya rastlayan veya diğer kamu kurum ve kuruluşlarının görevleri kapsamında sorumlu bulundukları veya bakım ve onarım ile görevli oldukları,
taşınmazlar, Hazine taşınmazları ile trampaya konu edilemez.
Trampaya konu taşınmazların belirlenmesi
MADDE 5 – (1) Hangi sit alanlarında trampa işleminin programa alınacağı, yapılan başvurular göz önünde tutularak Bakanlık tarafından belirlenir.
(2) Programa alınan sit alanı; büyükşehir belediyeleri sınırları içindeki ilçelerde veya diğer illerin merkez ilçelerinde kalıyorsa Valilikçe, diğer ilçelerin sınırları içinde kalıyorsa Kaymakamlıkça otuz gün süre ile ilan tahtasına asılarak ve gerekiyorsa belediye hoparlörüyle en az iki gün aralıklarla üç kez duyurularak, ayrıca Valilik, Kaymakamlık ve Belediyelerin internet sitelerinde duyurularak ilan edilir.
(3) Sit alanı, köy sınırları içerisinde ise, yukarıdaki ilanlardan ayrı olarak, durum köy muhtarlığına köy sakinlerine duyurulmak üzere bildirilir.
(4) İlk ilan tarihinden itibaren altmış gün içinde, o yılki trampa programından yararlanmak isteyen malikler tarafından, Bakanlığa iletilmek üzere gerekli belgeler ile birlikte Kültür ve Turizm İl Müdürlüklerine veya doğrudan Bakanlığa başvuruda bulunulur.
(5) Başvuruların Bakanlık tarafından değerlendirilmesi sonucunda; 4 üncü maddede belirtilen koşulları taşıyan aynı ada içerisindeki bütün parsellerin maliklerinin, Bakanlık izniyle gerçekleştirilen kazıların yapıldığı alanlarda ise parsel maliklerinin başvuruları liste halinde yılda iki defa Maliye Bakanlığına bildirilir.
(6) Listede; taşınmazların ili, ilçesi, mahalle veya köyü, pafta, ada ve parsel numaraları ile sit alanlarından I. ve II. derece arkeolojik sit alanı ve I. derece doğal sit alanında kalan kısmının yüzölçümü yer alır. Listeye ek olarak inceleme raporları, taşınmaz bilgi formları ve başvuru dilekçelerinin birer örneği eklenir.
(7) Taşınmazın trampaya konu edilmeyecek kısmı bağımsız olarak yararlanılmaya elverişli değilse, bu kısım isteklinin başvurusu üzerine, Maliye Bakanlığınca yerinde yapılacak tespitle belgelendirilerek trampaya konu edilebilir.
Başvurunun şekli ve inceleme
MADDE 6 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında kalan taşınmazın maliki, taşınmaz üzerinde paylı veya elbirliği mülkiyet varsa paydaşların veya ortakların hepsi birlikte veya bunlar adına hareket eden vekilleri noterden tasdikli vekâletname ile birlikte, taşınmazın Hazine taşınmazları ile değiştirilmesi için aşağıdaki belgelerle birlikte bir dilekçe ile Kültür ve Turizm İl Müdürlüklerine veya Bakanlığa başvuruda bulunurlar.
(2) Dilekçeye eklenecek belgeler:
a) Taşınmazın çaplı tasarruf vesikası veya ölçekli krokisi ile birlikte tapu senedi örneği, b) 9x12 cm. boyutlarından küçük olmamak üzere taşınmazı gösteren ve tanıtıcı nitelikte ve net çekilmiş fotoğrafları,
c) Taşınmazın konumunu gösteren temin edilebilecek ölçekli haritası,
ç) Üzerinde paylı veya elbirliği mülkiyeti olan taşınmazların tapu senedinden veya çaplı tasarruf vesikasından paydaşlık veya pay oranı ya da ortaklık durumu anlaşılmıyorsa mirasçılık belgesi,
d) Malikin ve varsa vekilinin yazışma adresleri.
(3) Yanıltıcı belgelerle başvuranların veya trampa önerisinden vazgeçenlerin trampa isteme hakkı kalmaz.
(4) Trampa programlarına alınmış yerlerdeki gerçek ve özel hukuk tüzel kişilerine ait taşınmazlarla ilgili incelemeler; Bakanlık Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğünce görevlendirilecek uzmanlar veya taşınmazın bulunduğu ildeki müze müdürlüğü, yoksa uygun görülecek diğer müze müdürlüğünün uzmanları ile bir fen memuru ve maliyeden bir memurdan oluşacak komisyonca yapılır.
(5) Taşınmaza ilişkin inceleme raporu ve taşınmaz bilgi formu, açık, tereddüt doğurmayacak ve bu Yönetmeliğin ekinde yer alan formda belirtilen asgari bilgileri kapsayacak şekilde komisyonca düzenlenerek Bakanlığa iletilir.
Değer takdiri
MADDE 7 – (1) Trampaya konu taşınmazların bedelleri 8/9/1983 tarihli ve 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu ile 19/6/2007 tarihli ve 26557 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Hazine Taşınmazlarının İdaresi Hakkında Yönetmelik hükümlerine göre belirlenir.
(2) Sit alanında kalan gerçek ve özel hukuk tüzel kişilerine ait taşınmazların bedellerinin tespitinde, sit alanı ilan edilmeden önceki fiili ve hukuki durumları dikkate alınır.
(3) Sit alanında kalan gerçek ve özel hukuk tüzel kişilerine ait taşınmazların üzerinde bina ve tesis bulunması halinde, malikinin başvurusu üzerine rayiç bedeli, 4/11/1983 tarihli ve 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 11 inci maddesi hükümlerine göre belirlenerek Bakanlık tarafından ödenir.
(4) Taşınmazın üzerinde sökülüp götürülebilecek sabit olmayan tesis ve yapılara, ağaçlardaki meyvelere, tarladaki ürüne değer takdir edilmez. Trampa yapılsa dahi, Maliye Bakanlığınca verilen süre içinde malik tarafından sabit olmayan tesis ve yapıların kaldırılmasına, mevsiminde meyvelerin toplanmasına, ürünün hasadına bir defaya mahsus olmak üzere izin verilir.
Trampaya konu edilemeyecek Hazine taşınmazları MADDE 8 – (1) Hazine taşınmazlarından;
a) Kamu hizmetlerine tahsisli bulunan,
b) Devletin hüküm ve tasarrufu altında olup tapuda Hazine adına tescil edilmeleri mümkün olmayan,
c) 3621 sayılı Kıyı Kanunu kapsamında bulunan,
ç) 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu kapsamında olup, Bakanlıkça, bu amaçla trampası uygun görülmeyen,
d) 2873 sayılı Milli Parklar Kanunu uyarınca milli park, tabiat parkı, tabiat anıtı ve tabiatı koruma alanları içinde kalması nedeniyle Çevre ve Orman Bakanlığına tahsisi gereken,
e) 3083 sayılı Sulama Alanlarında Arazi Düzenlenmesine Dair Tarım Reformu Kanununa göre uygulama alanı ilan edilen bölgelerde kalan ve Tarım Reformu Genel Müdürlüğünce trampası uygun görülmeyen,
f) 2565 sayılı Askeri Yasak Bölgeler ve Güvenlik Bölgeleri Kanunu kapsamında kalıp Genelkurmay Başkanlığınca trampası uygun görülmeyen,
g) 6831 sayılı Orman Kanunu kapsamında kalan taşınmazlar ile 17/10/1983 tarihli ve 2924 sayılı Orman Köylülerinin Kalkınmalarının Desteklenmesi Hakkında Kanun hükümleri gereğince Çevre ve Orman Bakanlığı emrine geçen,
ğ) Hazineye ait olmayanlarla tevhit şartı olanlar ile Hazinenin hissedar olduğu taşınmazlar hariç 2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanunu kapsamında kalması nedeniyle Kültür ve Turizm Bakanlığına tahsisi gereken,
h) 24/2/1984 tarihli ve 2981 sayılı İmar ve Gecekondu Mevzuatına Aykırı Yapılara Uygulanacak Bazı İşlemler ve 6785 sayılı İmar Kanununun Bir Maddesinin Değiştirilmesi Hakkında Kanun hükümlerine göre tapu tahsis belgesi verilen,
ı) 7269 sayılı Umumi Hayata Müessir Afetler Dolayısıyla Alınacak Tedbirlerle Yapılacak Yardımlara Dair Kanun kapsamında kalması nedeniyle Bayındırlık ve İskan Bakanlığına tahsisi gereken,
i) 4342 sayılı Mera Kanunu kapsamında kalan,
j) Teferruğ yoluyla edinilen ve edinme tarihinden itibaren bir yıl geçmeyen,
k) Kamulaştırma yoluyla edinilip 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 23 üncü maddesinde yazılı süresi dolmayan,
l) Özel kanun hükümleri gereği kamu kurum ve kuruluşlarına tahsisi, devri, terki ve kullanım hakkı verilmesi gereken,
m) Elbirliği halindeki mülkiyet durumu paylı mülkiyete dönüştürülmeyen,
n) İlgili idare tarafından bu hizmette kullanılmayacağı belirtilen taşınmazlar hariç, imar planlarında bir kamu hizmeti için ayrılmış olan,
o) Kısmi satın alma talebi olan ancak, ifrazı Hazine lehine olmayan, taşınmazlar trampaya konu edilemez.
İlan ve başvuru
MADDE 9 – (1) Maliye Bakanlığınca trampa kapsamında önerilmesi uygun görülen Hazine taşınmazları, bedeli de belirtilmek suretiyle yeri ve nitelikleri altı ay süreyle defterdarlıkların web sitelerinde ve ilan panolarında duyurulur.
(2) Maliye Bakanlığınca; sit alanında kalan taşınmazların tespit edilen değeri istekli/isteklilerine yazıyla tebliğ edilir ve bu yazıda ayrıca; bu bedellerin kabul edildiğine ilişkin noter tasdikli taahhütnamenin Maliye Bakanlığına verilerek, taşınmazlarının değeri karşılığında defterdarlıkların web sitelerinde ve ilan panolarında önerilen Hazine taşınmazlarından uygun olanlarının seçilerek ilgili defterdarlığa başvurabilecekleri ancak, trampa taleplerinin değerlendirilebilmesi için, aynı ada içerisindeki bütün parsel maliklerinin başvurusu ve karşılığında önerilen parsellerin tamamının kabulünün gerektiği ya da tespit edilen bedele 10 uncu madde uyarınca taşınmazın bulunduğu yer defterdarlığına itiraz edebilecekleri bildirilir.
(3) Bakanlık izniyle gerçekleştirilen kazıların yapıldığı alanlarda bulunan taşınmazlarda isteklinin başvurusu ve kabulüne yönelik koşul taşınmaza yönelik uygulanır.
(4) Başvurunun değerlendirilebilmesi için trampaya konu taşınmazların tahmin edilen bedelleri arasında yüzde yirmiden fazla fark olamaz.
(5) Defterdarlıkların web sitelerinden ve ilan panolarından önerilen taşınmazlara belirtilen süre içerisinde talep olmaması halinde, bu taşınmazlar yerine başka taşınmazlar önerilebilir.
Bedele itiraz
MADDE 10 – (1) İstekliler, tebliğ edilen bedele karşı, tebliğ tarihinden itibaren otuz gün içinde gerekçeleri açıkça belirtilmek ve buna ilişkin bilgi ve belgeler de eklenmek suretiyle taşınmazın bulunduğu yer defterdarlığına dilekçeyle müracaat ederek itirazda bulunabilirler.
(2) İtirazlar, itiraz tarihinden itibaren en geç otuz gün içinde taşınmaza kıymet takdirini yapan komisyon tarafından incelenerek karara bağlanır. Komisyon üye tam sayısı ile toplanır ve çoğunlukla karar alır. Kararlarda çekimser kalınamaz. Komisyon kararları gerekçeli yazılır.
Muhalif kalan üye karşı oy gerekçesini belirtmek zorundadır.
(3) Maliye Bakanlığı veya defterdarlıklar tarafından gerektiğinde mahallinde inceleme yaptırılmak suretiyle itirazlar incelettirilebilir. Bu durumda komisyon, kararlarını otuz günlük süreye tabi olmaksızın ve yapılan inceleme sonucuna göre verir.
(4) Kararların sonucu, karar tarihinden itibaren en geç onbeş gün içinde idare tarafından istekliye tebliğ edilir. Tebliğ edilen yazının varsa ekleri ile bir örneği Maliye Bakanlığına gönderilir.
(5) Komisyon kararlarına karşı istekliler tarafından idareye başka bir itirazda bulunulamaz. Ancak, komisyon kararlarına karşı isteklikler tarafından dava açılabilir.
Trampa
MADDE 11 – (1) Bu Yönetmelik kapsamındaki taşınmazların trampası Maliye Bakanlığınca 2886 sayılı Devlet İhale Kanununun 51 inci maddesinin (g) bendi ile Hazine Taşınmazlarının İdaresi Hakkında Yönetmelik hükümlerine göre pazarlık usulü ile yapılır.
Hazine taşınmazının değerinin daha yüksek olması halinde aradaki fark istekli/isteklileri tarafından peşin ve nakden ödenir.
(2) Maliye Bakanlığınca ihale usulü ile trampa talimatı verilen taşınmazlara ilişkin olarak, trampadan istekli/isteklilerin vazgeçmesi halinde, bu isteklilerce başka trampa talebinde bulunulamaz. Aynı Hazine taşınmazı/taşınmazları için birden fazla istekli olduğunda, aynı yeri isteyenler yazılı olarak çağrılırlar. Çağrıya uymayanların trampa isteme hakkı düşer. Trampa yapmaya yetkili mahalli komisyon huzurunda çağrı üzerine gelenlerin arasında yapılacak açık artırmada an fazla fark bedeli vermeyi önerenin önerisi kabul edilir.
Giderler
MADDE 12 – (1) Trampa işlemi nedeniyle istekli/isteklilere ait taşınmazlara ilişkin ödenmesi gereken vergi, resim ve harç gibi her türlü giderler bunlar tarafından ödenir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Çeşitli ve Son Hükümler Yürürlükten kaldırılan yönetmelik
MADDE 13 – (1) 8/2/1990 tarihli ve 20427 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Kesin İnşaat Yasağı Getirilen Korunması Gerekli Taşınmaz Kültür ve Tabiat Varlıklarının Bulunduğu Sit Alanlarındaki Taşınmaz Malların Hazineye Ait Taşınmaz Mallar ile Değiştirilmesi Hakkında Yönetmelik yürürlükten kaldırılmıştır.
Yürürlük
MADDE 14 – (1) Sayıştayın görüşü alınmak suretiyle hazırlanan bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 15 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Maliye Bakanı ile Kültür ve Turizm Bakanı yürütür.
KESİN İNŞAAT YASAĞI GETİRİLEN KORUNMASI GEREKLİ TAŞINMAZ KÜLTÜR VE TABİAT VARLIKLARININ BULUNDUĞU SİT ALANLARINDAKİ
TAŞINMAZ BİLGİ FORMU İLİ:
İLÇESİ:
MAHALLE:
KÖY:
PAFTA, ADA, PARSEL:
YÜZÖLÇÜMÜ:
HANGİ SİT ALANIN İÇİNDE KALDIĞI:
SİT TÜRÜ:
DERECESİ:
TESCİL KARAR TARİHİ:
AÇIKLAMA:
[R.G. 22 Mayıs 2010 – 27588]
—— • ——
Sanayi ve Ticaret Bakanlığından:
ULUSLARARASI KARAYOLU TAŞIMACILIĞI YAPAN ARAÇLARDA KULLANILAN TAKOGRAF CİHAZLARI
HAKKINDA YÖNETMELİK BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar Amaç
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, karayoluyla taşımacılık yapan araçlarda kullanılan aracın hızı ve kat edilen mesafe gibi bilgileri otomatik olarak kaydeden takograf cihazlarının araçlara takılarak, araçların karayolunda seyri sırasında sürücülerin trafik güvenliğine ve sürüş hassasiyetine uyma zorunluluğunun yerine getirilmesini sağlamaktır.
Kapsam
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, yük taşımada kullanılan ve azami ağırlığı, römork veya yarı römork dahil 3,5 tonu geçen araçlar ile yolcu taşımada kullanılan ve sürücü dahil dokuz kişiden fazla taşımaya elverişli araçlardan aşağıda belirtilenler hariç olmak üzere karayoluyla uluslararası yolcu veya yük taşımak için kullanılan araçları kapsar.
a) Güzergahı 50 kilometreyi aşmayan ve tarifeli seferler ile yapılan yolcu taşımada kullanılan araçlar.
b) İzin verilen azami hızı saatte 40 km’yi geçmeyen araçlar.
c) Yükün bu araçların hizmetlerine atfedilen görevler nedeniyle alınmış ve kontrol altında olması durumunda; sürücü olmadan sahip olunan veya kiralanan silahlı hizmet araçları, sivil savunma araçları, itfaiye araçları ve toplum düzenini muhafaza etmekle görevli araçlar.
ç) Ticari olmayan taşımacılık işlemlerinde, insani yardım amacıyla, acil durumlarda veya kurtarma operasyonlarında kullanılan araçlar.
d) Tıbbi amaçla kullanım için tayin edilmiş araçlar.
e) Merkezinden uzaklığı 100 km’lik bir yarıçap içinde olan özelleştirilmiş çekiciler.
f) Teknik gelişme sebebiyle yol testlerine tabi olan, tamir edilen veya bakım altında olan araçlar ve henüz hizmete konulmamış yeni imal edilen araçlar.
g) Azami ağırlığı 7,5 tonu geçmeyen ve ticari olmayan yüklerin taşımasında kullanılan araçlar veya araç kombinasyonları.
ğ) Kullanıldıkları taraf devletin mevzuatı gereğince tarihsel statüye sahip olan ve yolcu ve yükün ticaret dışı taşındığı ticari olmayan araçlar.
h) Kanalizasyon, sel, su, gaz ve elektrik hizmetleri, otoyol bakımı ve kontrolü, çöp toplama ve boşaltma, telefon ve telgraf hizmetleri, posta gönderilerinin taşınması, radyo ya da televizyon yayınları ve radyo yahut televizyon istasyonu ya da alıcılarının tespiti ile ilintili işlerde kullanılan araçlar.
ı) Sirk ve luna park ekipmanı taşıyan araçlar.
i) Çiftliklerden süt veya hayvan beslemede kullanılan süt ürünlerini toplamada ve konteynerleri geri getirmede kullanılan araçlar.
(2) Olağandışı koşullarda gerçekleştirilen taşımacılık işlemleri için, 18/7/1997 tarihli ve 23053 mükerrer sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Karayolları Trafik Yönetmeliğinin 98 inci maddesinde belirtilen “araç kullanma ve dinlenme sürelerine uyma mecburiyeti”
hükümlerinde tanınacak istisnalar Denetim Otoritesinin yetkisindedir.
(3) Bu maddenin birinci fıkrası gereğince takograf cihazının takılması ve kullanılması zorunlu olmasa bile ulusal karayolu taşımacılığı işlemlerinde kullanılan araçlar için bu Yönetmelik hükümlerine uyulması ve tanınacak muafiyetler ile ilgili uygulamalar Ulusal Otoritenin yetkisindedir.
Dayanak
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik;
a) 1983 tarihli ve 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu, 11/1/1989 tarihli ve 3516 sayılı Ölçüler ve Ayar Kanunu ile 29/6/2001 tarihli ve 4703 sayılı Ürünlere İlişkin Teknik Mevzuatın Hazırlanması ve Uygulanmasına Dair Kanuna dayanılarak,
b) 3314/90/EEC, 3572/90/EEC, 3688/92/EEC, 2479/95/EC, 1056/97/EC, 2135/98/EC, 1360/2002/EC, 1882/2003/EC, 432/2004/EC, 561/2006/EC, 1791/2006/EC, 68/2009/EC ve 1266/2009 sayılı Konsey Tüzükleri ile değiştirilen 20/12/1985 tarih ve 3821/85/EEC sayılı Konsey Tüzüğü ile 20/7/1999 tarihli ve 4411 sayılı Kanunla katılmamız uygun bulunan ekli
"Uluslararası Karayolu Taşımacılığı Yapan Taşıtlarda Çalışan Personelin Çalışmalarına İlişkin Avrupa Anlaşması” AETR’ye paralel olarak,
hazırlanmıştır.
Tanımlar
MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;
a) AETR: 20/7/1999 tarihli ve 4411 sayılı Kanunla katılmamız uygun bulunan Uluslararası Karayolu Taşımacılığı Yapan Taşıtlarda Çalışan Personelin Çalışmalarına İlişkin Avrupa Anlaşmasını,
b) Araç: Motorlu araç, traktör, römork veya yarı römork veya bu araçların kombinasyonunu,
c) AT: Avrupa Topluluğunu,
ç) Azaltılmış günlük dinlenme süresi: Dokuz saatten fazla, onbir saatten az olan herhangi bir dinlenme süresini,
d) Azaltılmış haftalık dinlenme süresi: En fazla arka arkaya 24 saat kısaltılabilen, 45 saatten az olan herhangi bir süreyi,
e) Azami ağırlık: Tamamıyla yüklendiğinde aracın çalışmasına izin verilen azami ağırlığı,
f) Bakanlık: Sanayi ve Ticaret Bakanlığını,
g) Bir hafta: Pazartesi saat 00.00 ile Pazar saat 24.00 arasındaki süreyi, ğ) BM-AEK: Birleşmiş Milletler Avrupa Ekonomik Komisyonunu,
h) Çekici: Römork ve yarı römorkları çekmek için imal edilmiş olan ve yük taşımayan motorlu aracı,
ı) Denetim Otoritesi: Bu Yönetmelik kapsamındaki takograf cihazlarının; araçta kullanımı sürecinde trafikteki denetim ve kontrolünü yapmak üzere veya karayoluyla
taşımacılık yapan işletmelerin işyerlerinde takograf cihazıyla ilgili kayıtları denetlemek veya incelemek üzere Ulusal Otorite tarafından belirlenen otoriteyi,
i) Dinlenme: Sürücünün vaktini serbestçe kullanabildiği kesintisiz zamanı,
j) Düzenli günlük dinlenme süresi: İlki kesintisiz en az üç saatten ve ikincisi de kalan kesintisiz dokuz saat şeklinde alternatif olarak iki ayrı süreç halinde de kullanılabilen, en az 11 saat süren dinlenme süresini,
k) Düzenli haftalık dinlenme süresi: En az 45 saatlik dinlenmeden oluşan herhangi bir süreyi,
l) Günlük dinlenme süresi: Düzenli günlük dinlenme süresi ve azaltılmış günlük dinlenme süresinden oluşan, sürücünün vaktini serbestçe harcayabileceği günlük süreyi,
m) Günlük sürüş zamanı: Günlük dinlenme süresinin bitişini takip eden günlük dinlenme süresinin başlangıcı arasındaki toplam sürüş zamanı veya günlük dinlenme süresi ile haftalık dinlenme süresi arasındaki zamanı,
n) Haftalık dinlenme süresi: Düzenli haftalık dinlenme süresi ve azaltılmış haftalık dinlenme süresini kapsayan, sürücünün vaktini serbestçe harcayabileceği, bir önceki haftanın dinlenme süresinin bitiminden altı adet 24 saatlik sürenin bitimi sonrası başlatılabilecek süreyi,
o) Haftalık sürüş zamanı: Bir hafta boyunca gerçekleşen toplam sürüş zamanını,
ö) İşletme: Kiralık, ödül karşılığı veya kendi hesabına olsun, karayolunda taşımacılıkla meşgul olan herhangi bir gerçek kişi, tüzel kişi, tüzel kişiliği olmayan herhangi bir birlik veya grup, kar amaçlı olsun olmasın, kendi tüzel kişiliği olsun olmasın veya bu tür kişiliğe sahip otoriteye bağımlı olsun olmasın, herhangi bir taşımacılık işini yapan organı,
p) Karayolu taşımacılığı: Kamuya açık karayollarında, yolcu veya yük taşımada kullanılan bir aracın yüklü veya yüksüz seyahatini,
r) Kart Verme Otoritesi: Bu Yönetmelik kapsamındaki takograf cihazıyla birlikte kullanılan takograf kartlarıyla ilgili işlemleri yürütmek üzere Ulusal Otorite tarafından belirlenen otoriteyi,
s) Komisyon: Avrupa Birliği Komisyonunu, ş) Konsey: Avrupa Birliği Konseyini,
t) Mola: Geçen süre boyunca sürücünün aracı kullanamayacağı veya başka bir iş yapamayacağı münhasıran dinlenmek için kullanılan herhangi bir zaman süresini,
u) Motorlu araç: Karayolunda seyreden, devamlı olarak raylar üzerinde giden araçlardan farklı olan ve normalde yolcu veya yük taşımak için kullanılan, herhangi bir kendinden tahrikli aracı,
ü) Normal ikametgah: Kişisel veya mesleki nedenlerle veya hiç bir mesleki neden yokken, kişi ile yaşadığı yer arasında yakın ilişki olması nedeniyle bir takvim yılında en az yüzseksenbeş gün yaşanan yeri,
v) Römork: Motorlu araçla çekilen insan veya yük taşımak için imal edilmiş motorsuz aracı,
y) Servis ve montajcı: Bakanlık tarafından onaylanan, takografla ilgili kurulum, aktivasyon, kalibrasyon, muayene ve tamir gibi işlerin gerçekleştirildiği, kendilerinin ve çalışanlarının tüm sorumluluğunu taşıyan işyerini,
z) Sürücü: Kısa bir süre için bile olsa bir aracı süren kişi veya gerekli olduğunda görevi icabı aracı kullanabilmesi için araçta taşınan kişiyi,
aa) Sürüş süresi: Sürekli veya kesintili şekilde olabilen ve sürücünün bir dinlenme süresini veya molayı takiben sürüşü başlatmasından yeni bir dinlenme süresi veya molaya kadar geçen toplam sürüş zamanını,
bb) Sürüş zamanı: Sürüş aktivitesinin kaydedildiği süreci, cc) Taraf Ülke: AETR’ye taraf olan ülkeyi,
çç) Tarifeli seferler: Yetkili mercileri tarafından onaylanan ve taşımacı tarafından seferlerin başlamasından önce yayımlanan seferlerin tabi olduğu kurallar, bu kurallar tarafından istenen belgeler, taşıma koşullarını; özellikle seferlerin sıklığını, fiat listesini, zaman çizelgesini ve yolcu taşınmasında üstlenilen yükümlülükleri belirtir şekilde, yolcuların önceden belirlenmiş duraklarda indirilip bindirildiği, belirli aralıklarla, belirli güzergahta yolcu taşıma hizmetlerini,
dd) Ulusal Otorite: Ulaştırma Bakanlığını,
ee) Uluslararası karayolu taşımacılığı: En az bir sınır geçilerek yapılan karayolu taşımacılığını,
ff) Yarı römork: Bir kısmı motorlu taşıt veya araç üzerine oturan, taşıdığı yükün ve kendi ağırlığının bir kısmı motorlu araç tarafından taşınan römorku,
ifade eder.
(2) Bu Yönetmelikte geçen diğer tanım ve tarifler bu Yönetmeliğin Ek I'inde ve Ek IB’sinde belirtilmiştir.
İKİNCİ BÖLÜM
Tip Onayı Başvuruları, Tip Onayı İşlemleri ve Tedbirler Tip onayı başvuruları
MADDE 5 – (1) Bu bölümde kullanılan takograf cihazı ifadesi, takograf cihazı ile aksamlarını ifade eder.
(2) Bir takograf cihazı tipinin veya bir kayıt sayfasının veya takograf kartı örneğinin, AT tip onayı başvurusu, uygun özellikler belirtilerek, imalatçı veya temsilcisi tarafından Bakanlığa yapılır. Herhangi bir takograf cihazı tipi veya herhangi bir kayıt sayfası veya takograf kartı örneği ile ilgili olarak birden fazla taraf ülkenin yetkili kuruluşuna başvuru yapılmaz.
Tip onayı işlemleri
MADDE 6 – (1) Bakanlık, bu Yönetmeliğin Ek I’inde veya Ek IB’sinde belirtilen gereklere uygun olan herhangi bir takograf cihazı tipi veya herhangi bir kayıt sayfası veya takograf kartları örneği için AT tip onayı verir.
(2) Sistemin güvenliği bu Yönetmeliğin Ek IB’sinde yer alan teknik gereklere uygun olmalıdır. Takograf cihazına; takograf cihazının kendisi, sürücü kartı ve elektrikli vites kutusu bağlantısını da içeren bütün sistemin AT tip onayı, sürüş saati ile ilgili bilgilerin müdahalesine veya değiştirilmesine izin vermediği belirlenmedikçe verilmez. Bunu sağlamak için gerekli testler, güncel olarak cihaza müdahale tekniklerini bilen uzmanlar tarafından gerçekleştirilir.
(3) Onaylanmış bir örnekte yapılacak herhangi bir değişiklik ya da ilave için, ilk AT tip onayını veren taraf ülkenin yetkili kuruluşundan ilave AT tip onayı alınır.
(4) Bakanlık, bu madde uyarınca onayladığı her takograf cihazı tipi veya kayıt sayfası veya takograf kartı örneği için bu Yönetmeliğin Ek II’sinde yer alan örneğe uygun bir AT tip onay işareti verir.
Tedbirler
MADDE 7 – (1) Bu Yönetmeliğin uygulanmasına ilişkin alınan tedbirler ile ilgili hususlar aşağıda belirtilmiştir.
a) Tip onayı için başvurulan Bakanlık, onayladığı ya da onaylamayı reddettiği her takograf cihazı tipi veya kayıt sayfası veya takograf kartı örneği için, bir ay içerisinde taraf ülkelerin yetkili kuruluşlarına onay belgesinin bir nüshasını ve beraberinde ilgili teknik dokümanların nüshalarını gönderir. Onay reddedilmişse, reddedilme gerekçeleri de bildirilir.
b) Bakanlık, bu Yönetmeliğin 6 ncı maddesinde belirtildiği şekilde AT tip onayı verilen ve AT tip onay işareti taşıyan belirli takograf cihazlarının veya kayıt sayfalarının ya da takograf kartlarının onaylamış olduğu prototipe uygun olmadığının tespit edilmesi halinde, ürün örneklerinin onaylanmış olan prototipe uygun olması için gereken tüm tedbirleri alır.
Alınan tedbirler, gerekirse AT tip onayının geri çekilmesini de içerir.
c) Bakanlık, onaylanmış takograf cihazının veya kayıt sayfasının veya takograf kartlarının, bu Yönetmeliğin veya eklerinin gereklerine uymaması veya kullanım amacına uygun olmayan genel kusurlar göstermesi halinde verdiği onayı geri çeker.
ç) Diğer bir taraf ülkenin yetkili kuruluşu tarafından bu maddenin birinci fıkrasının (b) bendinde ve (c) bendinde belirtilen durumların biri hakkında Bakanlığa bildirim yapılması halinde, Bakanlık, bildirimi yapan taraf ülke ile yapılan değerlendirme sonrası, bu maddenin birinci fıkrasının (e) bendinde belirtilen hususlar çerçevesinde (b) bendinde ve (c) bendinde belirtilen gerekli tedbirleri alır.
d) Bakanlık, bu maddenin birinci fıkrasının (c) bendinde belirtilen durumlardan birinin oluştuğunu tespit etmesi halinde, bir sonraki bildirime kadar takograf cihazının veya kayıt sayfalarının veya takograf kartlarının piyasaya arzını ve hizmete sokulmasını yasaklar. Bu maddenin birinci fıkrasının (b) bendinde belirtilen durumlar için de, imalatçının, AT ilk doğrulamasından muaf tutulmuş olan takograf cihazını veya kayıt sayfalarını veya takograf kartlarını, uyarılara rağmen, onaylanan tipe veya bu Yönetmeliğin gereklerine uygun hale getirmemesi halinde aynı işlemler uygulanır. Bakanlık, yukarıda belirtilen her durumda AT tip onayının geri çekilmesini veya bu maddenin birinci fıkrasının (b) bendine, (c) bendine ve (ç) bendine göre alınan diğer tedbirleri, gerekçeleri ile birlikte bir ay içinde taraf ülkelerin yetkili kuruluşlarına bildirir.
e) Bakanlık, kendisine bildirilen bu maddenin birinci fıkrasının (b) bendinde veya (c) bendinde belirtilen durumlardan herhangi birinin olup olmadığı hakkında tereddüde düşmesi halinde, ilgili taraf ülkeyle anlaşmazlığı çözmeye çalışır ve bu konuda Ulusal Otorite aracılığı ile BM-AEK Sekretaryasını bilgilendirir.
f) Örnek bir kayıt sayfası için yapılan AT tip onayı başvurusunda, söz konusu kayıt sayfasının kullanılmasının tasarlandığı takograf cihazının tip veya tipleri başvuru formunda belirtilir. Ayrıca başvuruyu yapan, söz konusu kayıt sayfasının testi için uygun tip ve tiplerde ekipmanı sağlar. Bakanlık, tip onay belgesinde örnek kayıt sayfasının hangi takograf cihazı tip ya da tiplerinde kullanılacağını belirtir.
g) Aracın tescili ile ilgili kurum, bu Yönetmeliğin 6 ncı maddesinin dördüncü fıkrasında belirtilen AT tip onay işaretini ve 8 inci maddede belirtilen montaj etiketini taşıyan cihazın takılı olması nedeni ile takograf cihazının takılı olduğu aracın tescilini reddedemez veya hizmete girmesini veya kullanımını yasaklayamaz.
ğ) Bu Yönetmelik uyarınca, takograf cihazı tipi veya kayıt sayfası veya takograf kartı örneğinin onayının reddedilmesi veya geri çekilmesi ile ilgili bütün kararlara, kararların dayandığı gerekçeler ayrıntılı olarak belirtilir. Karar, ilgili tarafa sahip olunan yasal haklar ve bu haklarla ilgili süre kısıtlamalarını da içerecek şekilde bildirilir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Montaj ve Muayene Montaj ve muayene
MADDE 8 – (1) Takograf cihazlarının montaj ve muayenesine ilişkin hususlar aşağıda belirtilmiştir.
a) Takograf cihazları, Bakanlık veya diğer taraf ülkelerin yetkili kuruluşları tarafından onaylanmış servis ve montajcı tarafından monte veya tamir edilir. Servis ve montajcı kartlarının idari geçerlilik süresi bir yılı aşamaz. Servis ve montajcıya verilen bir kartın süresinin uzatılması, hasar görmesi, bozulması, kaybolması veya çalınması halinde, Kart Verme Otoritesi, duruma ilişkin ayrıntılı talebin alınmasından itibaren beş iş günü içerisinde yerine bir kart verir. Eskisiyle değiştirilen yeni kart aynı “servis” bilgi numarasını taşımalı, ancak endeks bir rakam artırılarak verilir. Kart Verme Otoritesi, kaybolan, çalınan veya hasar gören kartların kaydını tutar. Taraf ülkeler servis ve montajcılara dağıttığı kartların tahrif ve taklit edilmelerini önlemek için gerekli tedbirleri alır.
b) Servis ve montajcı, iliştirdiği damgaların üzerine özel bir işaret yerleştirir ayrıca Ek IB’ye uygun olan takograf cihazına, orijinallik doğrulaması ile ilgili kontrollerin yapılması amacıyla elektronik güvenlik bilgilerini girer. Bakanlık, kullanılan işaretlerin, elektronik güvenlik bilgilerinin ve servis ve montajcılara verilen kartların kaydını tutar.
c) Bakanlık, servis ve montajcıların listesi ile bunlara verilen kartların listelerini, işaretlerin kopyalarını, kullanılan elektronik güvenlik bilgilerini Ulusal Otorite aracılığı ile BM-AEK Sekretaryasına iletir.
ç) Takograf cihazının montajının bu Yönetmeliğin gereklerine uygun olduğunun belgelenmesi için Ek I’de ve Ek IB’de belirtilen bir montaj etiketi iliştirilir.
d) Her bir damga, bu maddenin birinci fıkrasının (a) bendine göre veya bu Yönetmeliğin Ek I’inin Bölüm 5 Kısım 4’üne veya Ek IB’sinin Bölüm 6’sına göre Bakanlık veya diğer taraf ülkelerin yetkili kuruluşları tarafından onaylanmış servis ve montajcılar tarafından sökülür.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Cihazın Kullanımı ve Yükümlülükler, Sürücü Kartları ve Cihazın Bozulması Cihazın kullanımı ve yükümlülükler
MADDE 9 – (1) Sürücünün bu Yönetmeliğin Ek IB’sine uygun takograf cihazı takılı bir aracı sürmesi durumunda, işveren ve sürücüler, hem takograf cihazının, hem de sürücü kartının düzgün çalışmasını ve uygun kullanımını sağlar.
(2) İşveren, kayıt sayfalarının kişiye özgü olduğunu, kullanım süresinin uzunluğunu, hasarlı sayfaların değiştirilmesi zorunluluğunu veya sayfaların yetkili denetim elemanlarınca alınabileceğini dikkate alarak, bu Yönetmeliğin Ek I’ine uygun takograf cihazı takılı araçların sürücülerine, yeterli sayıda kayıt sayfası verir. İşveren, sadece araca monte edilmiş cihazda kullanım için uygun, onaylanmış modelin sayfalarını sürücülere verir. Araca bu Yönetmeliğin Ek IB’sine uygun takograf cihazı takıldığında, işveren ve sürücü denetimlerde istenmesi halinde, kullanım süresini dikkate alarak, bu Yönetmeliğin Ek IB’sinde belirtilenlerin doğru olarak yazdırılmasını sağlar.
(3) İşletme, kayıt sayfalarını ve bu Yönetmeliğin 10 uncu maddesinin birinci fıkrasına uygun olarak yapılanların çıktılarını, kronolojik sırada ve okunaklı bir şekilde, kullanımından itibaren en az bir yıl süre ile muhafaza eder ve istenmesi durumunda ilgili sürücüye kopyalarını verir. İşletme aynı zamanda, ilgili sürücünün istemesi durumunda, sürücü kartlarından indirilen bilgilerin kopyalarını ve bu kopyaların yazılı çıktılarını verir. Yetkili denetim elemanları tarafından istenmesi halinde kayıt sayfaları, çıktılar ve indirilen bilgiler gösterilir veya verilir.
(4) Bu Yönetmeliğin Ek IB’sinde tanımlanan sürücü kartı, sürücünün istemesi halinde, vatandaşı olduğu taraf ülkenin Kart Verme Otoritesi tarafından verilir. Bu Yönetmelik şartlarına tabi olan ve ikametgahı taraf ülke toprakları içinde olan her sürücüden sürücü kartı sahibi olması istenir. Bu maddede yer alan “ikametgah” ile ilgili hususlar aşağıda açıklanmıştır.
a) İşle ilgili ikametgahı, kişisel ikametgahından farklı olan ve bu nedenle iki veya daha fazla taraf ülkede bulunan farklı yerlerde yaşayan kişilerin, düzenli olarak geri döndüğü kişisel bağlantılı yer, normal ikametgahı olarak kabul edilir. Bu son şart, sabit dönemli görevi gerçekleştirmek için bir taraf ülkede yaşayan kişiler için aranmaz.
b) Sürücüler, kimlik kartı veya diğer geçerli bir belge ile normal ikametgahını ispatlamalıdır.
c) Kart Verme Otoritesi, bu fıkranın (b) bendine göre yapılan normal ikametgahın bildiriminin geçerliliğinden şüpheye düşerse veya kontrol amacıyla ilave bilgi veya kanıt ister.
ç) Kart Verme Otoritesi, ilave bilgi veya kanıt sağlanıncaya kadar başvuranın hali hazırda geçerli bir sürücü kartı olup olmadığını kontrol eder.
(5) Sürücü kartlarına ilişkin hususlar aşağıda belirtilmiştir.
a) Kart Verme Otoritesi, bu Yönetmeliğin Ek IB’sinin hükümlerine göre sürücü kartını kişiye özgü yapar. Sürücü kartının geçerlilik süresi beş yıldır.
b) Sürücü, sadece bir adet geçerli karta sahip olur ve sadece kendi kartını kullanmaya yetkilidir. Sürücü hasar görmüş veya süresi geçmiş sürücü kartını kullanamaz.
c) Eski kartı değiştirmek için yeni bir sürücü kartı verildiğinde, yeni kart aynı sürücü kart numarasını taşır, fakat endeks numarası bir arttırılır. Kart Verme Otoritesi; verilen, çalınan, kaybolan veya hasar gören sürücü kartlarının kayıtlarını, en az bunların idari geçerlilik süresine denk bir süre için muhafaza eder.
ç) Sürücü kartı hasar görür, bozulur, kaybolur veya çalınırsa, Kart Verme Otoritesi; bu konuda ayrıntılı talebin alınmasından itibaren beş işgününde yerine yeni bir kart verir.
d) Son kullanım tarihi yaklaşan bir kartın yenilenmesi için bu Yönetmeliğin 10 uncu maddesinin birinci fıkrasında yer alan süre limitleri içinde talepte bulunulması halinde, Kart Verme Otoritesi; geçerlilik süresinin bitiminden önce yeni bir kart verir.
e) Sürücü kartları, Bu Yönetmeliğe tabi olan başvuru sahiplerine verilir.
f) Sürücü kartı kişiye özgü olmalıdır. Kart Verme Otoritesi tarafından, karta müdahele edildiği, sürücünün sahibi olmadığı bir kartı kullandığı, kartın yanlış beyan ile veya sahte belgeye dayanarak elde edildiği tespit edilmedikçe; herhangi bir sebepten dolayı geçerlilik süresi içinde kart geri çekilemez veya askıya alınamaz. Diğer bir taraf ülkenin verdiği kartın askıya alınması veya geri çekilmesi gibi önlemlerin alınması halinde, Kart Verme Otoritesi, kartı veren taraf ülkenin yetkililerine kartı iade eder ve iade gerekçelerini belirtir.
g) Taraf ülkelerce verilen sürücü kartları karşılıklı olarak tanınır. Bir taraf ülkeden geçerli bir sürücü kartı almış sürücü, diğer bir taraf ülkede ikamet etmeye başladığında, kartının eşdeğer bir sürücü kartı ile değiştirilmesini ister. Değiştirilecek kartın hala geçerli olup olmadığını doğrulamak, değiştirmeyi yapacak Kart Verme Otoritesi sorumluluğundadır.
Değiştirmeyi yapacak Kart Verme Otoritesi, eski kartı, kartı veren taraf ülke yetkililerine iade eder ve iade gerekçelerini belirtir.
ğ) Sürücü kartının değiştirilmesi veya yenilenmesi halinde, değiştirme, yenileme ile takip eden değiştirme ve yenilemeler aynı yetkili otorite tarafından tescil edilir.
h) Kart Verme Otoritesi, sürücü kartlarına tahrif edilme ihtimalini önlemek için gerekli bütün önlemleri alır.
(6) Kart Verme Otoritesi, Bu Yönetmelik ve 27/6/2001 tarihli ve 24445 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Motorlu Taşıtlarda Hız Sınırlayıcılarının Onayı İle İlgili Teknik Düzenlemeye İlişkin Tebliğe uygunluğunu belirlemek için gerekli ve bu Yönetmeliğin Ek IB’sine uygun olan takograf cihazları ile kaydedilmiş ve depolanmış bilgilerin, kayıt tarihinden itibaren en az üçyüzaltmışbeş gün içinde doğruluğunu ve gizliliğini bozmaksızın erişilebilir olmasını sağlar. Ayrıca, takograf cihazının tekrar satılmasının veya kullanımdan çıkartılmasının bu fıkranın uygulanmasında engel teşkil etmemesi için gerekli tedbirleri alır.
Sürücü kartları
MADDE 10 – (1) Sürücüler, kirli veya hasarlı kayıt sayfaları veya sürücü kartı kullanamaz. Bu amaçla sayfalar veya sürücü kartları yeterince korunur. Sürücü, kartını yenilemek isterse, kartın geçerlilik süresinin bitiminden en az on beş gün önce Kart Verme Otoritesine başvurur. Kaydedilmiş bilgi bulunan bir sayfa veya sürücü kartı hasar görürse sürücü bunları değiştirmek için kullandığı yedek sayfaya, hasarlı sayfayı veya sürücü kartını ekler. Sürücü, kartı hasar görürse, bozulursa, kaybolursa veya çalınırsa, Kart Verme Otoritesine değiştirilmesi için yedi takvim günü içinde başvurur.
(2) Sürücü, kartının zarar görmesi, bozulması veya yanında bulunmaması halinde aşağıda belirtilen hususları uygular.
a) Seyahatine başlamadan önce, araca ait bilgilerin çıktısını alır ve çıktıya aşağıdaki bilgileri işler.
1) İmzasını da içerecek şekilde ismini, sürücü kartı veya ehliyet numarasını belirten sürücünün tanımlanmasını sağlayacak bilgiler.
2) Bu maddenin altıncı fıkrasının (b) bendinin (2), (3) ve (4) numaralı alt bentlerinde belirtilen periyotlar.
b) Seyahatin sonunda, takograf cihazının kaydettiği zaman periyodu ile ilgili bilginin çıktısını alır. Seyahatin başındaki çıktının alındığı zamandan itibaren geçen ve takograf tarafından kaydedilmeyen “diğer çalışma” süresini, dinlenme süresini kaydeder. Bu dökümanın üstüne; sürücünün tanımlanmasını sağlayacak isim, sürücü kartı veya ehliyet numarasını da içeren bilgileri kaydeder ve imzalar.
(3) Sürücüler, sürüş yaptıkları her gün, sürüşe başladıkları andan itibaren kayıt sayfası veya sürücü kartı kullanır. Başka bir talimat olmadığı sürece, kayıt sayfası veya sürücü kartı, günlük çalışma süresi sonuna kadar çıkartılmaz. Kayıt sayfası veya sürücü kartı, tasarlanan süreden daha uzun bir süre için kullanılmaz.
(4) Sürücü, araçtan uzakta olması nedeniyle araca takılı cihazı kullanamıyorsa, bu maddenin altıncı fıkrasının (b) bendinin (2), (3) ve (4) numaralı alt bentlerinde belirtilen zaman aralıkları aşağıdaki şekilde belirlenir.
a) Araca bu Yönetmeliğin Ek I’ine uygun takograf cihazı takılı ise, zaman periyotları, kayıt sayfasına elle, otomatik kayıt yolu ile veya başka vasıtalarla okunaklı ve sayfayı kirletmeden girilir.
b) Araca bu Yönetmeliğin Ek IB’sine uygun takograf cihazı takılı ise; zaman periyotları, sürücü kartına takograf cihazındaki elle giriş ünitesi kullanılarak girilir.
(5) Bu Yönetmeliğin Ek IB’sine uygun takograf cihazı takılı olan aracı birden fazla sürücü kullanıyorsa, her sürücü kendi kartını takograftaki doğru bölüme takar. Bu Yönetmeliğin Ek I’ine uygun takograf cihazı takılı olan aracı birden fazla sürücü kullanıyorsa, Bu Yönetmeliğin Ek I’inin Bölüm 2, madde 1’den madde 3’üne kadar belirtilen bilgilerin fiilen aracı kullanan sürücüye ait olması için, kayıt sayfaları gerektiği şekilde değiştirilir.
(6) Sürücüler, aşağıda belirtilen hususları yerine getirir.
a) Sayfa üzerindeki kayıtlı saatin, aracın tescil edildiği ülkenin resmi saatine uygun olmasını sağlar.
b) Aşağıda belirtilen zaman periyotlarının ayrı ve belirgin olarak kaydedilmesini sağlamaya yönelik olarak anahtar mekanizmalarını çalıştırır.
1) Sürüş süresi: sembolü ile gösterilir.
2) Diğer çalışmalar: Sürüş dışındaki bütün aktiviteler anlamındadır. Ayrıca aynı işveren veya taşıma sektörü içindeki veya dışındaki diğer bir işveren için yapılan herhangi bir çalışmayı ifade eder ve sembolü ile gösterilir.
3) Sürüşe hazır bulunma: Mola süresinin ve dinlenme süresinin haricinde kalan ve sürücünün sürüşe başlamak veya geri kalan sürüşü tamamlamak veya diğer çalışmaları yapmak üzere her türlü çağrıya cevap verecek konumda olduğu ancak çalışma yerinde bulunmak zorunda olmadığı zaman aralığıdır. Bu periyot; sürücünün, aracın feribot ya da trenle taşınması sırasında yanında bulunduğu süreyi, sınırda bekleme süresini, trafik yasaklarından kaynaklanan süreleri ve birden fazla sürücünün olması halinde, diğer sürücünün, fiilen aracı süren sürücü yanında oturma süresini veya araç hareket halinde iken yatakta dinlenme süresini içerir ve sembolü ile gösterilir.
4) Molalar ve günlük dinlenme süreleri: sembolü ile gösterilir.
(7) Her bir sürücü, kendi kayıt sayfasına aşağıdaki bilgileri girer.
a) Sayfa kullanılmaya başlandığında; soyadı ve adı,
b) Sayfanın kullanıma başlandığı ve kullanımın bittiği tarih ve yer,
c) Hem sayfaya kaydedilen ilk seyahatin başlangıcında, hem de aracın değişmesi durumunda sayfanın kullanımı esnasında, görevlendirildiği her aracın tescil numarası,
ç) Kilometre sayacı okumaları;
1) Sayfada kayıtlı olan ilk seyahatin başlangıcında, 2) Sayfada kayıtlı olan son seyahatin sonunda,
3) Çalışma günü boyunca aracın değişmesi durumunda; önceden görevlendirildiği araçtaki okuma değeri ve yeni görevlendirildiği araçtaki okuma değeri.
d) Aracın değişme zamanı.
(8) Sürücü, günlük çalışma süresinin başında ve sonunda çalıştığı ülkelerin işaretlerini bu Yönetmeliğin Ek IB’sine uygun olan takograf cihazına girer. Bu maddenin yedinci fıkrasında belirtilen bilgi girişleri sürücü tarafından aktif hale getirilir. Bu girişler, el ile veya takograf cihazının uydu izleme sistemine bağlı olması halinde ise otomatik olabilir.
(9) Bu Yönetmeliğin Ek I’inde tarif edilen takograf cihazı, yetkili denetim elemanının, gerektiğinde cihazı açması halinde, kontrol anından önceki dokuz saatlik kaydı, sayfada kalıcı hasar, bozulma ve kirlenme olmaksızın okuyabileceği şekilde tasarımlanır. Ayrıca takograf cihazının tasarımı, mahfazasını açmaksızın kayıt yapıldığını doğrulayacak şekilde yapılır.
(10) Denetim elemanı istediğinde, aşağıdakiler sağlanır:
a) Bu Yönetmeliğin Ek I’ine uygun olan bir takograf cihazı takılı bir aracın sürücüsü tarafından;
1) O güne ait kayıt sayfası, önceki 28 gün içinde sürücünün kullandığı kayıt sayfaları, 2) Varsa sürücü kartı,
3) Bu Yönetmelikte talep edilen, o güne ait ve önceki 28 günlük elle kaydedilmiş her türlü kayıt ve çıktı,
b) Bu Yönetmeliğin Ek IB’sine uygun olan bir takograf cihazı takılı bir aracın sürücüsü tarafından;
1) Sahip olduğu sürücü kartı,
2) Bu Yönetmelikte talep edilen, o güne ait ve önceki 28 günlük elle kaydedilmiş her türlü kayıt ve çıktı,
3) Belirtilen periyot içinde, bu Yönetmeliğin Ek I’ine uygun olan takograf cihazı takılı bir araç kullanılmışsa buna ait kayıt sayfaları,
c) Yetkili denetim elemanı, kayıt sayfasının bu Yönetmeliğe uygunluğunu; takograf cihazı veya sürücü kartı tarafından kaydedilmiş görüntülü veya yazılı bilgileri çözümleyerek, bunlar sağlanamazsa bu Yönetmeliğin 11inci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde ve (c) bendinde belirtilen ve bir hükme riayet edilmesini gerekçelendirecek diğer destekleyici dokümanları inceleyerek kontrol eder.
(11) Kayıt sayfasında kayıtlı bilgileri, bu Yönetmeliğin Ek IB’sinde tarif edilen takograf cihazında veya sürücü kartında depolu bilgileri veya takograf cihazından alınan yazılı çıktıları tahrif etmek, gizlemek veya yok etmek yasaktır. Aynı yasak, veri veya yazdırılmış bilginin tahrif edilmesine, gizlenmesine veya yok edilmesine yol açabilecek şekilde takograf cihazı, kayıt sayfası veya sürücü kartı üzerindeki herhangi bir müdahale için de geçerlidir. Bu amaçla kullanılabilecek hiç bir cihaz araçta bulunamaz.
Cihazın bozulması
MADDE 11 – (1) Takograf cihazının veya sürücü kartının bozulması, hatalı çalışması durumunda yapılacak işlemlerle ilgili hususlar aşağıda belirtilmiştir.
a) Cihazın bozulması veya hatalı çalışması durumunda; işveren, en kısa sürede servis ve montajcıya tamir ettirir. Cihazın bozulduğunun veya hatalı çalıştığının tespit edildiği günden itibaren bir haftalık süre içinde araç işyerine geri dönemiyorsa, tamir yolda yaptırılır. Arıza veya hatalı çalışma bu şekilde giderilmediğinde, Denetim Otoritesi bu Yönetmeliğin 13 üncü maddesi gereğince aracın kullanımını yasaklar.
b) Takograf cihazı kullanılamaz durumda ise veya hatalı çalışıyorsa; sürücüler, takograf cihazı ile doğru olarak kaydedilmeyen veya yazılmayan çeşitli süre bilgilerini, imzasını da içerecek şekilde sürücünün tanımlanmasını sağlayacak sürücü kart numarası, ismi veya
ehliyet numarası gibi bilgilerin bulunduğu kayıt sayfasında veya sayfalarında ya da kayıt sayfası veya sürücü kartına eklenecek geçici bir sayfada belirtir. Sürücü kartı hasar görür, bozulur, kaybolur veya çalınırsa; sürücü, seyahatinin sonunda, takograf cihazı ile kaydedilmiş süreyle ilgili bilgileri yazdırır ve bu doküman üzerinde kendini tanıtıcı, sürücü kart numarasını veya ismini veya sürücü belgesi numarasını içerecek bilgileri belirtir ve imzalar.
c) Sürücü, sürücü kartı hasar görür veya bozulursa, bu kartı normal ikametgahının bulunduğu Kart Verme Otoritesine geri verir; sürücü kartının çalınması durumunda, çalındığı ülkenin yetkili kuruluşuna resmi beyanda bulunur; sürücü kartının kaybolması halinde, kartın verildiği taraf ülkenin yetkili kuruluşuna ve kartın verildiği taraf ülkenin yetkili kuruluşu ile normal ikametgahının bulunduğu taraf ülkenin yetkili kuruluşu farklı ise normal ikametgahının bulunduğu taraf ülkenin yetkili kuruluşuna resmi beyan ile rapor eder. Sürücü, en fazla 15 takvim günü veya aracın başlangıç noktasına dönmesi için daha uzun bir süre gerekirse, kartın tekrar hazırlanması veya kullanılmasının mümkün olmadığını ispatlaması kaydıyla, sürücü kartı olmadan sürüşüne devam eder. Sürücünün ikamet ettiği taraf ülkenin yetkilileri, kartı verenlerden farklı ise, sürücü kartının yenilenmesini veya değiştirilmesini isteyen yetkili kuruluş önceki kartı veren kuruluşa, yenileme veya değiştirme için tam gerekçeleri bildirir.
BEŞİNCİ BÖLÜM Çeşitli ve Son Hükümler Uygulama ile ilgili bildirimler
MADDE 12 – (1) Türkiye ile diğer taraf ülkeler arasındaki karşılıklı yardımlaşma çerçevesinde, aşağıda belirtilen durumlarla ilgili bilgiler düzenli olarak ilgili yetkili otoritelere gönderilir.
a) Türkiye’de ikamet etmeyen sürücüler tarafından bu Yönetmelik hükümlerine yapılan ihlaller ve bu tür ihlaller için uygulanan cezalar,
b) Türkiye’de ikamet eden sürücülerin diğer taraf ülkelerde yaptıkları ihlaller için uygulanan cezalar.
Aykırı davranışlarda uygulanacak hükümler
MADDE 13 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerine aykırı davranışta bulunanlara 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu, 4703 sayılı Ürünlere İlişkin Teknik Mevzuatın Hazırlanması ve Uygulanmasına Dair Kanun ve 3516 sayılı Ölçüler ve Ayar Kanunu hükümleri uygulanır.
Yürürlük
MADDE 14 – (1) Bu Yönetmeliğin Ek III’ü 1/10/2011 tarihinde; Ek IV’ü 1/11/2012 tarihinde; Ek IB’si, 16/6/2010 tarihinden sonra yeni tescil edilen araçlar için, 16/6/2010 tarihinde; diğer hükümleri ise yayımlandığı tarihte yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 15 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Sanayi ve Ticaret Bakanı, Ulaştırma Bakanı, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı ve İçişleri Bakanı yürütür.
Ek I
İMALAT, TEST, MONTAJ VE MUAYENE GEREKLİLİKLERİ BÖLÜM 1. TANIMLAR
Bu Ekte aşağıdaki tarifler ve tanımlar geçerlidir:
1.1. Takograf cihazı
Karayolu araçlarının hareketinin ve sürücülerinin belli çalışma sürelerinin detaylarını otomatik veya yarı otomatik olarak göstermek ve kaydetmek için bu tür araçlara monte edilmesi tasarlanan kayıt cihazı.
1.2. Kayıt sayfası
Takograf cihazı içine yerleştirilecek olan ve kaydedilen veriyi kabul etmek ve saklamak için tasarımlanmış olan ve takograf cihazının işaretleme aksamının kaydedilecek bilgilerin sürekli bir kaydını üzerinde bulunduracağı bir sayfa.
1.3. Takograf cihazı sabiti
Katedilen bir kilometrelik mesafeyi göstermek ve kaydetmek için gerekli giriş sinyali değerini veren sayısal karakter; bu sabit, kilometrede devir cinsinden (k=……devir/km) veya kilometrede darbe cinsinden (k=……darbe/km) ifade edilmelidir.
1.4. Karakteristik katsayısı
Normal test koşullarında, kilometre olarak ölçülmüş bir mesafede seyrederken (Bu Ek’te Bölüm 6 Kısım 6.4) aracın takograf cihazına bağlandığı parçası (vites kutusu çıkış mili veya dingili) tarafından yayılan çıkış sinyali değerini veren sayısal karakteristik. Karakteristik katsayısı, kilometrede devir cinsinden (w= ……devir/km) veya kilometrede darbe cinsinden (w=……darbe/km) ifade edilir.
1.5. Tekerlek lastiklerinin etkin çevresi
Aracı hareket ettiren birden çok tekerlek (tahrikli tekerlekler) ile bir tam devir sırasında katedilen mesafelerin ortalamasıdır. Bu mesafenin ölçülmesi, normal test koşullarında yapılmalı (Bu Ek’te Bölüm 6 Kısım 6.4) ve l =…. mm olarak ifade edilmelidir.
BÖLÜM 2. TAKOGRAF CİHAZININ GENEL KARAKTERİSTİKLERİ VE FONKSİYONLARI
Cihaz aşağıdakileri kaydedebilmelidir:
1. Aracın kat ettiği mesafeyi;
2. Aracın hızını;
3. Sürüş zamanını;
4. Diğer çalışma veya hazır bulunma sürelerini;
5. Çalışma aralarını ve günlük dinlenme sürelerini;
6. Kayıt sayfası bulunan mahfazanın açılmasını;
7. Mesafe ve hız sensörlerinden elektriksel olarak aktarılan sinyaller ile çalışan cihaz olan elektronik takograf cihazlarında, takograf cihazının güç kaynağındaki (aydınlatma hariç) ve mesafe ve hız sensörünün güç kaynağındaki 100 milisaniyeyi aşan herhangi bir kesintiyi ve mesafe ve hız sensörüne giden sinyaldeki herhangi bir kesintiyi.
İki sürücü tarafından kullanılan araçlarda, cihaz, eş zamanlı fakat ayrı ayrı olacak şekilde iki ayrı sayfaya yukarıda 3. 4. ve 5. maddelerde belirtilen sürelerin ayrıntılarını kaydedebilmelidir.
BÖLÜM 3. TAKOGRAF CİHAZI İMALAT GEREKLİLİKLERİ
3.1. Genel hususlar
1. Takograf cihazı aşağıdakileri kapsamalıdır:
1.1. Görsel cihazlar aşağıdakileri göstermelidir:
1.1.1. Kat edilen mesafe (mesafe kaydedici), 1.1.2. Hız (hız ölçer),
1.1.3. Zaman (saat)
1.2. Kaydetme cihazları aşağıdakilerden oluşmalıdır:
1.2.1. Kat edilen mesafe kaydedicisi, 1.2.2. Hız kaydedicisi,
1.2.3.
Bu Ek’te Bölüm 3 Kısım 3.3 (4)’de belirtilen gereklilikleri karşılayan bir veya daha fazla zaman kaydedicisi.1.3. Münferit olarak kayıt sayfasında gösterilen işaretleme durumları:
1.3.1. Sayfaların bulunduğu mahfazanın her açılışı,
1.3.2.
Bu Ek’te Bölüm 2 madde 7’de tarif edildiği şekilde, elektronik takograf cihazı için, güç kaynağını (aydınlatma hariç) tekrar devreye almadan önce, takograf cihazının güç kaynağında, 100 milisaniyeyi aşan herhangi bir güç kesintisi,1.3.3.
Bu Ek’te Bölüm 2 madde 7’de tarif edildiği şekilde, elektronik takograf cihazı için, mesafe ve hız sensörlerinin güç kaynağındaki 100 milisaniyeyi aşan herhangi bir kesinti ve mesafe ve hız sensörüne giden sinyaldeki herhangi bir kesinti.2. Takograf cihazına yukarıda listelenenlere ilave bir cihaz eklenirse, zorunlu cihazların düzgün çalışmasını veya bunların okumasını bozmamalıdır.
Cihaz, onay için bu tür ilaveler ile birlikte bütün olarak sunulmalıdır.
3.
Malzemeler3.1. Takograf cihazını oluşturan bütün parçalar, yeterli kararlılıkta ve mekanik olarak dayanımlı ve elektriksel ve manyetik karakteristikleri kararlı malzemelerden yapılmalıdır.
3.2. Cihazı oluşturan bir parçada veya bu cihazın imalatında kullanılan malzemelerin yapısındaki herhangi bir değişiklik, imalatta uygulanmadan önce, cihazı Bakanlığa onay için sunmalıdır.
4. Katedilen mesafenin ölçülmesi
Katedilen mesafe aşağıdaki yöntemlerden birisiyle ölçülebilir ve kaydedilebilir:
4.1. İleri ve geri hareketi kapsayacak şekilde, veya 4.2. Sadece ileri hareketi kapsayacak şekilde.
Geri hareketlerin bütün kayıtları, diğer kayıtların okunaklığını ve doğruluğunu hiç bir şekilde etkilememelidir.
5. Hızın ölçülmesi
5.1. Hız ölçme aralığı tip onay belgesinde belirtildiği şekilde olmalıdır.
5.2.
Ölçme cihazının doğal frekansı ve sönümlenmesi, hızı gösteren ve kaydeden cihazlar, kabul edilebilir toleranslar dahilinde 2 m/s²’ye kadar olan ivme değişimlerini, ölçme aralığı içerisinde, takip edebilecek şekilde olmalıdır.6. Zamanın ölçülmesi (saat)
6.1. Saatin sıfırlanma mekanizmasının kumandası, kayıt sayfasının bulunduğu mahfazanın içine yerleştirilmelidir; mahfazanın her açılışı, kayıt sayfasına otomatik olarak kaydedilmelidir.
6.2. Kayıt sayfasının ileri hareket mekanizması, saat ile kumanda ediliyorsa, saatin tam olarak kurulmasından sonra doğru çalışma süresi, cihazın azamî sayfa yüküne karşılık gelen kayıt aralığından en az % 10 fazla olmalıdır.
7. Aydınlatma ve koruma
7.1. Takograf cihazının görsel cihazları, gözleri kamaştırmayacak kadar yeterli aydınlatmayı sağlamalıdır.
7.2. Normal kullanım koşullarında, cihazın bütün iç parçaları, neme ve toza karşı korunmalıdır. Ayrıca, damgalanabilir mahfazalar ile müdahalere karşı dayanıklı yapılmalıdır.
3.2. Görsel cihazlar
1. Katedilen mesafe göstergesi (mesafe kaydedici)
1.1.
Katedilen mesafeyi gösteren cihazın, en küçük derecelendirme değeri 0,1 kilometre olmalıdır. Hektometreleri gösteren rakamlar, tam kilometreleri gösteren rakamlardan açıkça ayırt edilebilmelidir.1.2. Mesafe kaydedici üzerindeki rakamlar, açıkça okunabilir ve en az 4 mm’lik görünür yüksekliğe sahip olmalıdır.
1.3. Mesafe kaydedici, en az 99999,9 kilometreye kadar okuyabilmelidir.
2. Hız göstergeleri (Hız ölçer)
