8 Bilim ve Teknik
Yerel gökada kümemizin kapı komşusu olan M82 gökadası, kü-çüklüğüne karşın ateşli bir gökada. Nedeni, komşusu M81 ile kısa bir süre (yaklaşık 100 milyon yıl ) önce bir yakın geçiş etkileşimine uğramış olması. Bu tür gökadalarda alışıla-geldiği üzere, pıtrak gibi yıldız oluş-turuyor. Chandra X-ışın Telesko-pu’nun, gelişkin CCD algılayıcılarla donatılmış görüntüleme spektro-metreleri, gökadanın merkez bölge-sinin özellikle hareketli ve olağa-nüstü sıcak olduğunu belirledi. Yak-laşık 40 milyon K sıcaklıktaki plaz-ma, gökadanın 1 kiloparsek (3260 ışıkyılı) çapındaki merkez bölgesini dolduruyor. Kendi gökadamız Sa-manyolu’nda yıldızlararası ortamda rastlanabilen maksimum sıcaklıklar-sa 1-2 milyon K civarında ölçülmüş. Bu bölgede süpernova zincirleriyle beslenen muazzam basınç, M82’nin güçlü galaktik rüzgarını (elektrik yüklü enerjik parçacık akımı) göka-dalar arasındaki boşluğun derinlik-lerine kadar uzatıyor. Chandra’nın yüksek çözünürlükteki görüntüleri-nin incelenmesi, bu merkez bölge-de ayrıca orta büyüklükte bir kara-delikle, birbiri çevresinde dönen da-ha küçük karadelik çiftlerinin varlı-ğını ortaya koymuş bulunuyor.
Yaklaşık 12 milyon ışıkyılı uzak-lıkta, Yerel Grup gökada kümesinin hemen dışında bulunan M82, yaydı-ğı uzak kızılötesi ışınım şiddeti, op-tik parlaklığı aşan gökadalardan bize en yakın olanı. En içteki yaklaşık 1600 ışıkyılı çaplı bölgede olağanüs-tü bir yıldız oluşum süreci yaşanıyor. Görünür diskinin çapı 38 000 ışık yı-lı (Samanyolu’nun yaklaşık üçte bi-ri), dinamik kütlesi de yaklaşık 15 milyar Güneş kütlesi olan ve küçük bir gökada sayılabilecek M82, son 5-50 milyon süresince her yıl yaklaşık 10 Güneş kütlesindeki gaz ve tozu yıldızlara dönüştürüyor. Büyük küt-leli yıldızların yaşamını noktalayan süpernova patlamaları da olağanüstü bir sıklıkta gerçekleşiyor. Gökadada yaklaşık her 10 yılda bir süpernova patlaması meydana geliyor.
Gözlemciler, Chandra’nın 1999’da gönderdiği verileri daha ön-ce İleri Kozmolojik Astrofizik
Uy-dusu (ASCA)nın göndermiş olduğu verilerle karşılaştırmışlar. Gökada-dan gelen zayıf (0.5-2.0 keV) X-ışın-ları akısı her iki uydunun verileriyle örtüşürken, güçlü (sert) X-ışınları bandında (2-10keV) Chandra’nın ölçtüğü miktar, ASCA’nınkine göre belirgin ölçüde az çıkmış. Gözlemci-ler bu azalmayı, bir ya da daha çok X-Işını kaynağından gelen ışınımın değişken nitelikte olmasıyla açıklı-yorlar. Chandra’nın duyarlı algılayı-cıları, M82’den gelen sert X-ışın akı-sının yüzde 60-75’inin nokta kay-naklardan geldiğini belirlemiş.
Gökadada eskiden beri izlenen en parlak nokta kaynak olan CXOM82’den gelen sert ışınımın, Chandra’nın son gözlemlerinde azaldığı belirlenmiş. Gökbilimciler bu kaynaktan gelen ışınımdaki de-ğişimleri, merkezde güçlü bir kara-deliğin varlığına kanıt olarak değer-lendiriyorlar. Karadelik yakınına so-kulan bir gaz kütlesi ya da yıldız
ya-kaladığında delik çevresinde oluşan diskte ışığınkine yakın hızlarla dö-nen ve sürtünmeyle ısınan parça-cıklar güçlü X-ışınları yayıyorlar. Karadeliğin gıdası tükendiğinde ya da azaldığındaysa, delik çevresin-den gelen ışınım da azalıyor. Chandra’nın gözlemlerini eski göz-lemlerle karşılaştıran gökbilimciler, CXOM82’nin, 400-500 Güneş küt-lesinde, gençlik ve büyüme evre-sinde bir karadelik olduğu görüşün-deler. Son yıllarda başka örnekleri de belirlenen bu "orta sıklet" kara-delikler, X-Işınları kaynağı ikili yıl-dız sistemlerinde belirlenen ve dev kütleli tek bir yıldızın yakıtını tüke-tip çökmesiyle oluşan "yıldız kütle-li" karadeliklerle, genellikle büyük gökadaların merkezinde bulunan, bazıları milyarlarca Güneş kütlesin-de olan "kütlesin-dev kütleli karakütlesin-delikler" arasında bir ara durak.
Chandra’nın belirlediği bir baş-ka ilginç oluşum da, birbiri etrafında
M82’de İkiz Karadelikler
M82’nin merkez bölgesinde, zayıf (kırmızı) ve sert (mavi) X-Işınımı.
