BORÇLARIN İFASI

BORÇLARIN İFASI

İfa Kavramı, İfanın Konusu

İFA KAVRAMI: Borç ilişkisinin konusu olan edimin borçlu tarafından alacaklıya karşı gereği gibi yerine getirilmesi suretiyle borç ilişkisinin sona ermesidir.

İFANIN KONUSU: Borcun konusudur. Parça borcu ya da cins borcu olabilir.

TAM İFA: Borcun bütünüyle yerine getirilmesidir.

KISMİ İFA: Borç konusunun tamamının değil bölünebilen bir kısmının

yerine getirilmesidir.

İFA İKAMELERİ

Seçimlik Yetki: Asıl edimle birlikte yedek bir edimin bulunması ve borçlunun hangisini dilerse onu ifa etmesidir.

İfa Yerine Geçen Edim: Sözleşmenin kurulmasından

sonra asıl edimden başka bir edimin ifasıyla borcun sona ermesi halinde mevcuttur. (Para yerine araba gibi)

İfa Amacıyla Edim: Borçlu ile alacaklının anlaşarak asıl

borç yerine başka şeyin verilmesi fakat asıl borcun sona

ermemesi halinde söz konusu olur. (Para yerine senet

gibi)

İfanın tarafları: Kural olarak taraflardır fakat taraflar temsilci kullanabilirler.

İfa Yeri: Taraflarca tespit edilebilir. Bu yoksa hal ve şartlara ya da örf- adete göre belirlenir. BU da mümkün değilse TBK md. 89’a göre;

- Para borcuysa alacaklının yerleşim yerinde



Parça borcuysa sözleşmenin yapıldığı sırada o şeyin bulunduğu yerde



Diğer tüm borçlarda borcun doğumu zamanında borçlunun

yerleşim yerinde borç ifa edilir.



İfa Zamanı: Taraflarca belirlenen zamandır. Borç derhal ifa

edilmek zorunda değilse kararlaştırılan süre olağan vade, belirli vade ya da kesin vade şeklinde olabilir.

İfa ile borçlu borcundan kurtulur. Birden fazla borç yoksa borç ilişkisi

sona erer. Birden çok borç söz konusu ise borç ilişkisi devam eder.