• Sonuç bulunamadı

Türkiye Kemiricileri

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Türkiye Kemiricileri"

Copied!
2
0
0

Yükleniyor.... (view fulltext now)

Tam metin

(1)

Dr. Bülent Gözcelioğlu

Türkiye

Kemiricileri

Türkiye Doğası

Fauna

86 86_87_turkiye_fauna_ekim.indd 86 26.09.2012 14:00

(2)

Dünyadaki memeli hayvan türlerinin neredeyse yarısını kemirici türleri oluşturur. Yaklaşık 4600 memeli türünden 2000 kadarı kemirici türleridir. Bu durum ülkemiz için de geçerli. Türkiye doğasında yaşayan 165 civarında memeli türünden 68’i kemiriciler türleri: Sincaplar, araptavşanları, fareler, sıçanlar, koşarfareler, körfareler, yediuyurlar, oklukirpiler, su maymunları. Bunlardan kiminin soyu tehlikede, kimi çok bol bulunuyor, kimi tarım zararlısı, kimi de sadece ülkemizde yaşıyor. Örneğin Toros yer sincabı, Doğramacı tarla faresi, Anadolu tarla faresi, Silifke dikenli faresi gibi türler sadece ülkemizde yaşar.

Kemiricilerin köpek dişleri yoktur, ancak hem alt hem de üst çenelerinde

köksüz kesici dişler vardır. Bu dişler devamlı büyüme özelliğine sahiptir. Kemiriciler bu nedenle sert cisimleri kemirerek devamlı dişlerini törpüler. Eğer törpülemezlerse ya da çenedeki dişlerden biri düşerse o dişe karşılık gelen diş devamlı büyür. Bir süre sonra ağzı açılamayacak hale gelen hayvan ölür. Kemiricilerin doğadaki en önemli rolü yırtıcıların çoğunun ana besini olmalarıdır. Bu nedenle “doğanın et deposu” olarak da tanımlanırlar. Ancak yırtıcı (yılanlar, atmaca, şahin gibi kuşlar) sayısının herhangi bir nedenle azalması sayılarının aşırı artmasına ve zararlı hale gelmelerine neden olur.

Kaynak

Demirsoy, A., Yiğit, N., Çolak, E., Sözen, M., Karataş, A.,

Rodents of Türkiye (Türkiye Kemiricileri), Meteksan Co., 2006. Büyük fotoğraf: Prof. Dr. Bayram Göçmen

(Microtus socialis - Küçük tarla faresi) Küçük fotoğraf: Dr. Bülent Gözcelioğlu (Mesocricetus auratus - Heybeli sıçan)

bulent.gozcelioglu@tubitak.gov.tr

Bilim ve Teknik Ekim 2012

87

Referanslar

Benzer Belgeler

DPÜ Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi Tarla Faresi (Microtus Guentheri)’nin Laboratuvarda Beslenme Biyolojisi ve Say 26, Aralk 2011 Baz Habitat Özellikleri

Sonbahar yağışlarının geciktiği yıllarda imkan varsa sulama yapılmak suretiyle toprak tava getirilip sürüm yapılmalıdır.. Sulama imkanı olmayan yağışı

PAT PAT Streptomyces viridochromogenes Streptomyces viridochromogenes Soya Soya Herbisite tolerans Herbisite tolerans. PAT PAT Strepromyces hygroscopicus Strepromyces

Kılçıksız brom (Bromus inermis).. Sepetçi kamışı - Arundo donax.. Koca zembilotu - Briza maxima.. Yem Bitkilerinin Önemi. 1) Yem Bitkilerinin Hayvan

Ekim nöbeti meraları: Tarla topraklarında, normal ekim nöbeti içerisinde çok yıllık veya kendi kendini tohumlayan tek yıllık yem bitkileri ile kurulan ve bir müddet otlatmak

Belli genişlikteki mera parsellerinde, değişik sayıda hayvan otlatılarak yapılan bu araştırmalarda meranın bir mevsimde ürettiği toplam yemin yarısını tüketen ve

tohumculuğu için çok önemli olan yabani.. arılar özellikle de

• Otlak ayrığı, uzun ömürlü çok yıllık, kurağa ve soğuğa çok dayanıklı bir yem bitkisidir.. • Toprak üstünde yumak teşkil