2019
Deniz Salyangozu İşleme Tesisi ve Alternatif Deniz Ürünlerine
Yönelik Soğuk Hava Deposu Ön Fizibilite Raporu
İÇİNDEKİLER
GĠRĠġ 3-4
1. DÜNYADA VE TÜRKĠYE’DE DENĠZ SALYANGOZU SEKTÖRÜ 5
1.1. Dünyada Deniz Salyangozu Sektörü 5-7
1.2. Türkiye’de Deniz Salyangozu Sektörü 8-15
2. MEVCUT DURUM 16
2.1. Nüfus 16
2.2. Ġlin Tarımsal Verileri 16-19
3. DENĠZ SALYANGOZU 19 3.1. Taksonomisi 19-20 3.2. Biyolojisi 20-22 3.3 Dağılımı 22-23
3.4. Büyüme 24
3.5. Üreme 24-25
3.6. Prey – Predatörleri ve Beslenme Özellikleri 26
3.7. Ekolojik Etkileri 27
3.8. Et Verimi ve YaĢ Kondisyon Faktörü 27
3.9. Stok Miktarının Tahmini 28 3.10. Avcılığı 29
3.10.1. Direç ile Salyangoz Avcılığı 29
3.10.2. Tuzak ile Salyangoz Avcılığı 29-30
3.10.3. ABC Balık Adam Aletleri ile Avcılık 30
3.10.4. Tüplü Dalış ile Avcılık 30
3.10.5. Nargile Yöntemi ile Avcılık 31-32
4. DENĠZ SALYANGOZU ĠġLEME TEKNĠKLERĠ 33
4.1. Konserve 33-35
4.2. Pastörizasyon 35
4.3. Marinasyon 35-36
4.4. Dumanlama 36-37
5. DENĠZ SALYANGOZU TESĠS Ġġ AKIġI 37-48 6. ZONGULDAK EREĞLĠ DENĠZ SALYANGOZU ĠġLEME, DEPOLAMA VE
ALTERNATĠF DENĠZ ÜRÜNLERĠNE YÖNELĠK SOĞUK HAVA TESĠSĠ 49
6.1. ÇalıĢacak Personel Sayısı 50
6.3. Elektrik Sarfiyatı 51
6.4. Nakliye ve UlaĢım Giderleri 51
6.5. ĠĢletme Ruhsat ĠĢlemleri 51-52
7. BALIK ĠġLEME 52-58
8. PROJE YERĠ VE ETKĠ ALANININ MEVCUT ÇEVRESEL ÖZELLĠKLERĠ58-63
9. MALĠ DEĞERLENDĠRME 63-80
10. TEġVĠKLER 81
11. SONUÇ VE ÖNERĠLER 82
GĠRĠġ
Deniz salyangozu Rapana venosa, Asya sularından Japon Denizi, Sarı Deniz ve Çin Denizinin yerli türüdür. Karadeniz’de ilk kez 1947’de Novorosisk körfezinde rapor edilmiĢtir. Daha sonra tüm Karadeniz ve Azak Denizine, Ege ve Akdeniz’e yayılmıĢtır. Doğu Akdeniz’den veya Karadeniz’den larva evresinde iken ticari gemilerin balast suları ile taĢındığı tahmin edilen bu tür, Kuzey ve Güney Atlantik sularında, son olarak ise Kuzey denizinde rapor edilmiĢtir.
Ülkemiz açısından deniz salyangozunun en önemli özelliği karnivor beslenme özelliğine sahip olmasından dolayı midye ve istiridye gibi su ürünlerini tüketmesidir.
Karadeniz’de zoobentik(taban suyu yüzeyinde yaĢayan canlı) faunanın önemli bir kısmını midyeler oluĢturmaktadır ve bu midye yatakları ekonomik öneme sahip olan demersal balıkların besin kaynağını oluĢturmaktadır. Midye yataklarındaki azalma, demersal (dip sularda yaĢayan canlı) balıkların beslenme ortamını da etkilemektedir.
Dünya nüfusunun sürekli artıĢı ile birlikte hayvansal protein ihtiyacının artması, denizlerin kirlenmesi, canlı deniz kaynaklarının yaĢam ortamlarının daralması ve kontrolsüz avcılık nedeniyle su ürünleri stoklarının azalması söz konusudur. Bu sorunlara çözüm üretilemediği takdirde gelecekte sucul kaynaklar yok olma tehlikesi ile karĢı karĢıya kalabilir.
Bu nedenle deniz kirliliği üzerindeki çalıĢmalara paralel olarak su ürünleri stoklarının korunması ve etkili bir balıkçılığın sağlanabilmesi için gerekli tedbirlerin alınması üzerine araĢtırmalar yapılmalıdır.
Ülkemizde son zamanlarda yaĢanan kirlilik, av baskısı ve av aracı seçiciliği konusundaki eksiklikler balıkçılığımıza zaman zaman zarar vermektedir. Çoğu kez sahip olduğumuz coğrafik avantaj nedeniyle daha kötüye gitmeden kendini yenileyebilen stoklarımız her zaman bu Ģansa sahip olmayabilir. Bu nedenle mevcut durumun korunabilmesi ve daha iyi hale getirilmesi için çalıĢmalara devam edilmeli ve elde edilen yeni bilgiler uygulamaya konulmalıdır.
BaĢarılı bir avcılığın sağlanabilmesi için olaylara av aracı yönünden bakmak yeterli değildir. Hedef ve hedef olmayan türlerin özelliklerini ve av aracına karĢı davranıĢlarının iyi bilinmesi, av araçlarının da buna uygun olarak geliĢtirilmesi mümkün olabilir ve bu sayede daha seçici ve sürdürülebilir bir balıkçılık sağlanabilir. Özellikle tür seçiciliği çalıĢmalarında önemli rol oynayan davranıĢ gözlemleri paraketa, sepet ve uzatma ağları gibi pasif av araçlarında laboratuvar Ģartlarında uygulanabilirken, trol ve gırgır gibi büyük ölçekli aktif av araçları için saha çalıĢmaları ile de yapılabilir.
Günümüzde, dünyadaki balıkçılık araĢtırma kuruluĢları ve sektör üyeleri stokların korunarak maksimum ürün elde edilmesi yönünde pek çok çalıĢma yapmaktadır. Bu çalıĢmaların baĢında av araçlarının seçiciliğinin ve etkinliğinin arttırılması konuları ilk sırayı almaktadır.
Seçicilik çalıĢmalarında ağ gözü açıklığının ayarlanması baĢlangıçta yeterli gibi gözükse de çok türe dayanan avcılıkta ağ gözü büyüklüğünün ve Ģeklinin hangi türe göre belirleneceği sorusunun cevabı bulunamamıĢtır. Trol ağları için ağ gözü seçiciliğinde en önemli kriterlerden biri de balığın vücut Ģeklidir. Trol ağlarına vücut Ģekli torpil Ģeklinde dikey ya da yatay olarak yassı, uzun, kalın vs. pek çok morfolojik yapıdaki su ürünü aynı anda girebilir.
Genel olarak Türkiye’de tüketimi olmayan bu canlının baĢlıca pazarı Asya ve Avrupa ülkeleridir. Salyangoz canlı, taze et, dondurulmuĢ, piĢmiĢ dondurulmuĢ, konserve ve turĢu gibi formlarda pazarlanabilmektedir. Deniz salyangozu eti Kuzey Amerika’da daha çok salata ve çorbalarda, Japonya’da suĢi barlarda çiğ et olarak, Kore’de ise konserve olarak tüketilmektedir. Deniz salyangozu ülkemiz için önemli bir ihraç kalemini oluĢturmaktadır.
Sonuç olarak sürdürülebilirliğin sağlanması amacıyla özellikle “doğal kaynakların etkin kullanılması” çerçevesinde çalıĢmalara ve yatırımlara önem verilmesi, diğer yandan sektörün gıda güvenliğine, istihdama ve özellikle ihracat potansiyeli ile ekonomiye olan katkısının artıĢ göstererek sürdürülebilirliğinin sağlanması maksadıyla yatırımların planlanması gerekliliği ön plana çıkmaktadır.
Resim 1: Deniz Kabukları YurtdıĢı Pazarlarında Değerlendirilmesi
1.DÜNYADA VE TÜRKĠYE’DE DENĠZ SALYANGOZU SEKTÖRÜ 1.1.Dünyada Deniz Salyangozu Sektörü
Sağlıklı bir hayat ve dengeli beslenme için gerekli olan proteini ve mikrobesin mad- delerini içermesi nedeniyle su ürünleri temel bir besin maddesidir. Dünya balıkçılık yönetiminde aĢırı avcılığın ve kayıt dıĢı faaliyetlerin önlenmesi, stokların iyileĢtirilmesi, filonun ekonomik iĢletme seviyesine getirilmesi, av gücünü artırıcı desteklerin engellenmesi, kaynakların bütüncül yönetiminin sağlanması, koruma alanlarının artırılmasına yönelik faaliyetler ile yetiĢtiricilikte alternatif türlerin ve yem hammaddelerinin geliĢtirilmesi, çevreye dost teknolojilerin yaygınlaĢtırılması gündemin önemli konularıdır.
Su ürünleri yetiĢtiriciliği ise dünyada ve ülkemizde üretim ve ticaret açısından hızlı bir geliĢim göstermektedir. Hem geliĢmiĢ hem de geliĢmekte olan ülkelerde, sosyo-ekonomik açıdan önemli olan balıkçılık, ülke kalkınmasına katkısının artırılması amacıyla çeĢitli politika araçlarıyla düzenlenmektedir. Balıkçılık politikası, bazı ülkelerde tarım politikası altında, Avrupa Birliği (AB) ve bazı ülkelerde ise ayrı olarak ele alınmaktadır.
BirleĢmiĢ Milletler Gıda ve Tarım Örgütü (FAO) verileri balık stoklarının çoğun- luğunda tükenme ve çöküĢ olduğunu iĢaret etmektedir. Dünyanın önde gelen ekonomisine sahip ülkelerin ağırlıkta bulunduğu Ekonomik Kalkınma ve ĠĢbirliği Örgütü (OECD) raporları dikkate alındığında, geliĢmiĢ ülkelerin uzun zamandır, balıkçılık ve su ürünleri yetiĢtiricilik sektörlerini çeĢitli yollarla desteklemekte olduğu görülmektedir. Bu desteklemelerin de bir ölçüde katkısıyla oluĢmuĢ avcılık kapasitesi ile 2017 yılında, dünyada su ürünleri üretimi iç sularda 11,5, denizlerde 78,9, yetiĢtiricilikte 63,6 milyon tona ve toplamda 154 milyon tona (değer olarak 217,5 milyar ABD $) ulaĢmıĢtır. Yıllara göre elde edilen toplam üretim rakamlarında iç sularda yavaĢ, su ürünleri yetiĢtiriciliğinde ise hızlı bir artıĢ devam etmektedir. Balıkçılık yoluyla denizlerden elde edilen toplam su ürünleri miktarı, 1996 yılında 86,4 milyon ton ile tepe noktasına eriĢmiĢ, artan av gücüne rağmen bu miktar, sonraki yıllarda azalan bir eğilim göstermiĢ ve üretim 2011 yılında 78,9 milyon ton olarak gerçekleĢmiĢtir. FAO tarafından 2009 yılında yapılan küresel ölçekli değerlendirmelerde ticari temel balık stoklarının %29,9’unun aĢırı avcılık altında iĢletilmekte ve %57,4’ünün tam kapasite ile avcılık yapılarak iĢletilmekte olduğu ifade edilmektedir.
Bu stokların sadece %12,7’si biyolojik yönden sürdürülebilir sınırlarda avlanılmaktadır. Balıkçılık ve su ürünleri yetiĢtiriciliği, birincil üretim faaliyeti olarak dünyada yaklaĢık 54,8 milyon insanın geçim kaynağını oluĢturmaktadır. Birincil üretim
sektörüne ilave olarak iĢleme, paketleme, pazarlama, dağıtım, iĢleme makineleri imalatı, ağ imalatı, buz üretim ve tedariki, gemi yapım ve bakımı faaliyetleri ile araĢtırmacılar ve aileler düĢünüldüğünde toplamda dünyada yaklaĢık 660-820 milyon insanın geçimi bu sektörden sağlanmaktadır.
Dünya su ürünleri üretiminin %72’si yirmi ülke tarafından gerçekleĢtirilmektedir.
Üretimde, avlanabilir stok miktarı sınırına ulaĢılması ve denizlerde aĢırı avcılık kapasitesinin bulunması dolayısıyla balıkçılık sektörünün ekonomiye katkısı olabileceğinden çok daha düĢük gerçekleĢmektedir.
Balıkçılık alanında ileri olan geliĢmiĢ ülkeler bakımından, av miktarlarını artırmak amacıyla filo kapasitelerini büyütmenin bir anlamı bulunmamaktadır.Tam tersine, üretimlerinin devamlılığı ve mevcut av filolarının rasyonel kullanılması için, filo kapasitelerini azaltmaya, daha küçük ancak daha etkin bir filoya ihtiyaçları bulunmaktadır.
Artan filo kapasitesi ile aĢırı sömürülen kaynakların tükenme noktasına gelmesi, balıkçılık filosunun ekonomik olarak iĢletilememesine ve bundan kaynaklanan zararların büyük oranlara çıkmasına neden olmuĢtur. Dünya Bankasınca yapılan bir çalıĢmada, ekonomik kayıpların yılda 50 milyar ABD $ dolayında olduğu tahmin edilmektedir. Son otuz yıl içerisinde, giderek biriken bu kayıp 2 trilyon ABD $ civarındadır.
Dünya genelinde, yaklaĢık 3,26 milyon balıkçı gemisinin denizlerde ve 1,13 milyon geminin iç sularda olmak üzere toplam 4,39 milyon geminin balıkçılık yaptığı tahmin edilmektedir. Bu gemilerin %85’i 12 metreden küçüktür. Küçük ölçekli balıkçılar, gıda güvencesine ve yoksulluğun azaltılmasına önemli katkı sağlamaktadırlar. Benzer durum ülkemizde de gözlenmekte olup, 12 metrenin altındaki gemiler filonun %90’nını temsil etmektedir.
Çok sayıda ülke sürdürülebilir ve ekonomik balıkçılık için fazla olan filo kapasitesinin azaltılmasına yönelik ülkesel programları uygulamaya koymuĢtur. Bu çerçevede, balıkçı gemisi sayısında Japonya net %9, Avrupa Birliği %8 oranında azaltma gerçekleĢtirmiĢtir. Çin, Norveç, Ġzlanda ve Güney Kore azaltma programı uygulayan diğer ülkelerdir.Tayvan ise ICCAT uygulamaları çerçevesinde bir kısım gemisini hurdaya ayırarak, balıkçı gemisi sayısında azaltma gerçekleĢtirmiĢtir. Genel olarak dünya balıkçılık sisteminde kötüye gidiĢle beraber alınan tedbirler ve uygulanan iyileĢtirme programları ve filo kapasitesinin azaltılması nedeniyle, bazı deniz kaynaklarında iyileĢmeler kaydedilmiĢtir.
ABD’de kaynakların %67’si, Yeni Zelanda’da %69’u artık sürdürülebilir olarak iĢletilmektedir. Avustralya’nın sadece %12 oranındaki balıkçılık kaynağı aĢırı avlanmaktadır.
Ġç sularda hidroelektrik santrallerinin inĢası, sulak alanlarda drenaj çalıĢmaları, siltasyon, erozyon ve tarımsal alanlardan gelen gübre ve pestisit kirliliği aĢırı avcılık dıĢın daki diğer önemli tehditlerdir. Ġç sularda sürdürülebilir balıkçılık ve kaynakların korun masında yetiĢtiricilikten elde edilen yavru balıklar kullanılarak yapılan balıklandırma ile iç su kaynaklarının geliĢtirilmesine devam edilmektedir.
Dünya Su Ürünleri Üretimi
AVCILIK (ton) YETĠġTĠRĠCĠLĠK (ton) TOPLAM
(ton)
Deniz Ġçsu Toplam Deniz Ġçsu Toplam
2010 77.828.396 11.271.565 89.099.961 22.310.734 36.790.052 59.100.786 148.200.747
2011 82.623.550 11.124.401 93.747.951 23.366.371 38.698.805 62.065.176 155.813.127
2012 79.719.854 11.630.320 91.350.174 24.707.343 41.948.313 66.655.656 158.005.830
2013 80.899.153 11.687.507 92.586.660 25.536.710 44.686.846 70.223.556 162.810.216
2014 81.564.094 11.895.922 93.460.016 26.727.687 47.104.420 73.832.107 167.292.123
2015 81.179.323 12.525.293 93.704.616 27.879.872 48.761.154 76.641.025 170.345.641
2016 79.288.046 11.635.500 90.923.545 28.703.601 51.368.288 80.071.894 170.995.437
Tablo 1: Dünya da Su Ürünleri Üretimi Kaynak: FAO
Not: Üretim rakamlarına su bitkileri ve deniz memelileri dahil değildir.
1.2.Türkiye’de Deniz Salyangozu Sektörü
Türkiye Su Ürünleri Üretimi (ton)
Yıllar AVCILIK (ton) YETĠġTĠRĠCĠLĠK (ton) TOPLAM
(ton)
Deniz Ġçsu Toplam Deniz Ġçsu Toplam
2000 460.521 42.824 503.345 35.646 43.385 79.031 582.376
2001 484.410 43.323 527.733 29.730 37.514 67.244 594.977
2002 522.744 43.938 566.682 26.868 34.297 61.165 627.847
2003 463.074 44.698 507.772 39.726 40.217 79.943 587.715
2004 504.897 45.585 550.482 49.895 44.115 94.010 644.492
2005 380.381 46.115 426.496 69.673 48.604 118.277 544.773
2006 488.966 44.082 533.048 72.249 56.694 128.943 661.991
2007 589.129 43.321 632.450 80.840 59.033 139.873 772.323
2008 453.113 41.011 494.124 85.629 66.557 152.186 646.310
2009 425.275 39.187 464.462 82.481 76.248 158.729 623.191
2010 445.680 40.259 485.939 88.573 78.568 167.141 653.080
2011 477.658 37.097 514.755 88.344 100.446 188.790 703.545
2012 396.322 36.120 432.442 100.853 111.557 212.410 644.852 2013 339.047 35.074 374.121 110.375 123.019 233.394 607.515 2014 266.078 36.134 302.212 126.894 108.239 235.133 537.345 2015 397.731 34.176 431.907 138.879 101.455 240.334 672.241 2016 301.464 33.856 335.320 151.794 101.601 253.395 588.715 2017 322.173 32.145 354.318 172.492 104.010 276.502 630.820 Tablo 2: Türkiye de ki Su Ürünleri Üretimi Kaynak TUIK
Su Ürünleri Üretimi, Ġhracatı, Ġthalatı ve Tüketimi Yıllar Üretim
(ton)
Ġhracat (ton)
Ġthalat (ton)
Tüketim (ton) Değerlendirile -meyen (ton)
KiĢi BaĢına Tüketim (kg) Ġç tüketim Bal. un/yağ*
2000 582.376 14.533 44.230 538.764 71.000 2.309 8,0
2001 594.977 18.978 12.971 517.832 62.755 8.383 7,5
2002 627.847 26.860 22.532 466.289 156.000 1.230 6,7
2003 587.715 29.937 45.606 470.131 120.000 13.253 6,7
2004 644.492 32.804 57.694 555.859 105.000 8.523 7,8
2005 544.773 37.655 47.676 520.985 30.000 3.809 7,2
2006 661.991 41.973 53.563 597.738 60.000 15.843 8,2
2007 772.323 47.214 58.022 604.695 170.000 8.436 8,6
2008 646.310 54.526 63.222 555.275 95.742 3.989 7,8
2009 622.962 54.354 72.686 545.368 90.211 5.715 7,6
2010 653.080 55.109 80.726 505.059 168.073 5.565 6,9
2011 703.545 66.738 65.698 468.040 228.709 5.756 6,3
2012 644.852 74.007 65.384 532.347 94.201 9.682 7,1
2013 607.515 101.063 67.530 479.708 87.896 6.378 6,3
2014 537.345 115.682 77.545 420.361 73.667 5.180 5,5
2015 672.241 121.053 110.761 479.741 176.138 6.070 6,1
2016 588.715 145.469 82.074 426.085 93.096 6.139 5,4
2017 630.820 156.681 100.444 441.573 130.917 2.093 5,5
Tablo 3: Türkiye de ki Su Ürünleri Üretimi, Ġhracat, Ġthalatı ve Tüketimi (TUIK 2017
* Balık unu ve yağı fabrikalarında iĢlenen miktar
Balıkçı Gemilerinin Boy Dağılımı (2017) (adet) Faaliyet
Alanı
Boy Grubu (m)
TOPLAM
0-4,9 5-7,9 8-9,9 10-11,9 12-14,9 15-19,9 20-29,9 30-49,9 50+
Deniz 722 9.258 3.139 749 517 288 461 265 7 15.406
Ġçsu 280 2.042 199 24 59 14 - - - 2.618
TOPLAM 1.002 11.300 3.338 773 576 302 461 265 7 18.024
Tablo 4: Türkiye de ki Balıkçı Gemileri Boy ve Dağılımı (BSGM 2017)
Su Ürünleri Avcılık Üretim Miktarı
Yıllar DENĠZ (ton) ĠÇSU (ton) TOPLAM
(ton)
Balıklar Diğer Toplam Balıklar Diğer Toplam
2000 441.634 18.831 460.465 39.474 3.350 42.824 503.289 2001 464.987 19.230 484.217 39.215 4.108 43.323 527.540 2002 493.446 29.298 522.744 39.209 4.729 43.938 566.682 2003 416.126 46.948 463.074 39.873 4.825 44.698 507.772 2004 456.752 48.145 504.897 40.586 4.999 45.585 550.482 2005 334.248 46.133 380.381 42.630 3.485 46.115 426.496 2006 409.945 79.021 488.966 40.990 3.092 44.082 533.048 2007 518.201 70.928 589.129 40.213 3.108 43.321 632.450 2008 395.660 57.453 453.113 38.553 2.458 41.011 494.124 2009 380.636 44.410 425.046 35.604 3.583 39.187 464.233 2010 399.656 46.024 445.680 36.458 3.801 40.259 485.939 2011 432.246 45.412 477.658 34.328 2.769 37.097 514.755 2012 315.637 80.686 396.323 33.787 2.333 36.120 432.443 2013 295.168 43.879 339.047 32.281 2.793 35.074 374.121 2014 231.058 35.019 266.077 33.263 2.871 36.134 302.211 2015 345.765 51.966 397.731 32.376 1.800 34.176 431.907 2016 263.725 37.739 301.464 31.509 2.347 33.856 335.320 2017 269.677 52.496 322.173 29.773 2.372 32.145 354.318 Tablo 5: Türkiye de ki Su Ürünleri Avcılık Üretim Miktarı
Yıllar Hamsi Sardalya Ġstavrit* Palamut Lüfer Çaça
2000 280.000 16.500 22.200 12.000 4.250 7.000
2001 320.000 10.000 26.180 13.460 13.060 1.000
2002 373.000 8.684 26.482 6.286 25.000 2.050
2003 295.000 12.000 28.000 6.000 22.000 6.025
2004 340.000 12.883 27.405 5.701 19.901 5.411
2005 138.569 20.656 27.518 70.797 18.357 5.500
2006 270.000 15.586 25.927 29.690 8.399 7.311
2007 385.000 20.941 32.021 5.965 6.858 11.921
2008 251.675 17.531 32.177 6.448 4.048 39.303
2009 204.699 30.091 28.268 7.036 5.999 53.385
2010 229.023 27.639 20.447 9.401 4.744 57.023
2011 228.491 34.709 25.010 10.019 3.122 87.141
2012 163.982 28.248 30.946 35.764 7.390 12.092
2013 179.615 23.919 28.424 13.158 5.225 9.764
2014 96.440 18.077 16.324 19.032 8.386 41.648
2015 193.492 16.693 16.664 4.573 4.136 76.996
2016 102.595 18.162 11.148 39.460 9.574 50.225
2017 158.094 23.426 12.985 7.578 1.936 33.950
Tablo 6: Avcılığı En Çok Yapılan Pelajik Deniz Balıklarının Üretim Miktarları (ton)
Yıllar Mezgit Bakalorya-
Berlam Tekir Barbunya&
PaĢa Barbunu Kalkan
2000 18.000 18.190 2.300 2.450 2.700
2001 10.000 20.810 1.570 2.455 2.455
2002 8.808 10.500 1.450 2.395 459
2003 8.000 7.500 1.050 1.400 300
2004 8.205 4.380 961 1.848 376
2005 8.309 4.100 1.207 2.825 649
2006 9.112 3.460 1.256 2.617 807
2007 12.940 3.337 1.732 2.390 769
2008 12.231 1.252 1.978 2.035 528
2009 11.146 1.557 2.818 2.778 383
2010 13.558 1.256 4.455 2.797 295
2011 9.455 921 3.877 2.289 166
2012 7.367 893 3.767 2.790 203
2013 9.397 676 2.333 2.144 209
2014 9.555 642 3.617 1.461 198
2015 13.158 706 3.476 1.281 239
2016 11.541 784 3.047 1.532 221
2017 8.248 1.011 2.074 1.476 167
Tablo 7: Avcılığı En Çok Yapılan Demersal Deniz Balıklarının Üretim Miktarları (ton)
Yıllar
Kum Midyesi (Akivades ve Beyaz Kum
M.)
Deniz Salyangozu Karidesler
(Tüm Türler) Midye (Kara ve Kıllı
Midye)
Mürekkep Balığı
2000 10.000 2.150 2.000 1.200 550
2001 7.500 2.650 3.000 1.500 465
2002 10.000 6.241 4.000 5.000 909
2003 19.700 5.500 6.000 8.100 785
2004 16.899 14.034 5.279 5.734 1.570
2005 10.847 12.600 6.339 12.362 1.221
2006 49.610 11.613 3.856 9.234 1.199
2007 48.549 13.791 3.917 1.493 1.288
2008 38.151 11.442 4.668 342 1.502
2009 24.642 6.085 4.614 6.261 1.258
2010 26.987 8.437 4.705 981 1.597
2011 30.202 6.534 4.770 1.806 1.163
2012 61.240 9.596 5.038 2.093 1.396
2013 28.113 8.655 4.028 887 1.244
2014 21.836 7.004 4.416 204 697
2015 37.409 8.795 3.995 240 745
2016 20.937 10.354 4.501 78 925
2017 34.941 9.194 4.730 536 986
Tablo 8: Avcılığı En Çok Yapılan Diğer Deniz Ürünleri Üretim Miktarları (ton)
Grup Kapasite Grubu (ton) Tesis Sayısı (adet) Toplam Proje Kapasitesi (ton/yıl)
Deniz
0-50 173 3.939
51-100 17 1.415
101-250 18 3.324
251-500 68 23.368
501-1000 71 61.524
1001> 80 160.870
TOPLAM 427 254.440
Ġçsu
0-50 1.352 21.497
51-100 108 9.460
101-250 175 35.164
251-500 118 51.689
501-1000 125 108.209
1001> 3 7.400
TOPLAM 1.881 233.419
Deniz+Ġçsu
0-50 1.525 25.436
51-100 125 10.875
101-250 193 38.488
251-500 186 75.057
501-1000 196 169.733
1001> 83 168.270
TOPLAM 2.308 487.859
Tablo 9: Su Ürünleri YetiĢtiricilik Tesislerinin Kapasitelerine Göre Dağılımları (2017) Kaynak: BSGM
Yıllar YetiĢtiricilik Üretimi TOPLAM (ton) Deniz (ton) Toplamdaki Payı (%) Ġçsu (ton) Toplamdaki Payı (%)
2000 35.646 45,1 43.385 54,9 79.031
2001 29.730 44,2 37.514 55,8 67.244
2002 26.868 43,9 34.297 56,1 61.165
2003 39.726 49,7 40.217 50,3 79.943
2004 49.895 53,1 44.115 46,9 94.010
2005 69.673 58,9 48.604 41,1 118.277
2006 72.249 56,0 56.694 44,0 128.943
2007 80.840 57,8 59.033 42,2 139.873
2008 85.629 56,3 66.557 43,7 152.186
2009 82.481 52,0 76.248 48,0 158.729
2010 88.573 53,0 78.568 47,0 167.141
2011 88.344 46,8 100.446 53,2 188.790
2012 100.853 47,5 111.557 52,5 212.410
2013 110.375 47,3 123.018 52,7 233.393
2014 126.894 54,0 108.239 46,0 235.133
2015 138.879 57,8 101.455 42,2 240.334
2016 151.794 59,9 101.601 40,1 253.395
2017 172.492 62,4 104.010 37,6 276.502
Tablo 10: Deniz ve Ġçsu YetiĢtiricilik Üretim Miktarı (ton)
Yıllar AVCILIK YETĠġTĠRĠCĠLĠK TOPLAM Miktar (ton) Değer (₺) Miktar (ton) Değer (₺) Miktar (ton) Değer (₺)
2000 503.345 367.840.650 79.031 139.552.950 582.376 507.393.600 2001 527.733 490.719.350 67.244 173.890.600 594.977 664.609.950 2002 566.682 630.759.100 61.165 212.248.000 627.847 843.007.100 2003 507.772 878.154.800 79.943 415.575.800 587.715 1.293.730.600 2004 550.482 1.120.965.400 94.010 520.603.300 644.492 1.641.568.700 2005 426.496 1.574.988.300 118.277 704.283.000 544.773 2.279.271.300 2006 533.048 1.706.983.000 128.943 766.229.750 661.991 2.473.212.750 2007 632.450 1.323.151.750 139.873 839.762.500 772.323 2.162.914.250 2008 494.124 1.097.178.400 152.186 850.646.080 646.310 1.947.824.480 2009 464.233 837.387.880 158.729 952.935.500 622.962 1.790.323.380 2010 485.939 1.078.515.200 167.141 1.066.778.600 653.080 2.145.293.800 2011 514.755 1.143.272.172 188.790 1.270.028.140 703.545 2.413.300.312 2012 432.442 1.209.028.426 212.410 1.605.293.700 644.852 2.814.322.126 2013 374.121 1.188.432.525 233.394 1.704.471.151 607.515 2.892.903.676 2014 302.212 1.099.749.495 235.133 2.160.070.890 537.345 3.259.820.385 2015 431.907 1.245.020.381 240.334 2.569.208.590 672.241 3.814.228.971 2016 335.320 1.340.878.317 253.395 3.239.320.980 588.715 4.580.199.297 2017 354.318 1.535.689.774 276.502 4.049.886.200 630.820 5.585.575.974
Tablo 11: Su Ürünleri Üretim Miktar ve Değeri
Yıllar ĠHRACAT ĠTHALAT
Miktar (ton) Değer ($) Değer (₺) Miktar (ton) Değer ($) Değer (₺)
2000 14.533 46.374.937 28.752.958 44.230 36.647.254 22.601.314 2001 18.978 54.487.312 68.838.077 12.971 11.295.373 11.917.561 2002 26.860 96.728.389 148.444.397 22.532 18.754.783 29.392.818 2003 29.937 124.842.223 186.152.895 45.606 32.636.120 48.123.816 2004 32.804 180.513.989 258.987.885 57.694 54.240.304 77.423.079 2005 37.655 206.039.936 277.963.150 47.676 68.558.341 92.425.248 2006 41.973 233.385.315 336.723.477 53.563 83.409.842 120.592.605 2007 47.214 273.077.508 356.293.408 58.022 96.632.063 126.432.371 2008 54.526 383.297.348 505.545.565 63.222 119.768.842 154.343.337 2009 54.354 318.063.028 494.899.926 72.686 105.822.852 163.633.104 2010 55.109 312.935.016 471.459.989 80.726 133.829.563 200.395.897 2011 66.738 395.306.914 664.333.252 65.698 173.886.517 290.826.203 2012 74.006 413.917.190 744.907.572 65.384 176.402.894 317.626.975 2013 101.063 568.207.316 1.083.243.678 67.530 188.068.388 359.490.196 2014 115.381 675.844.523 1.481.211.383 77.551 198.273.838 435.691.472 2015 121.053 692.220.595 1.879.701.163 110.761 250.969.660 685.467.749 2016 145.469 790.303.664 2.398.269.090 82.074 180.753.629 548.878.092 2017 156.681 854.731.829 3.128.112.446 100.444 230.111.248 841.383.610
Tablo 12: Türkiye’nin Su Ürünleri Ġthalat ve Ġhracatı
2.MEVCUT DURUM 2.1.Nüfus
Zonguldak ili aĢağıdaki tabloda incelendiğinde görüleceği gibi biri merkez ilçe olmak üzere 8 ilçe; 25 Belediye, 380 köyden oluĢmaktadır. Ġlin toplam yüzölçümü 331.000 ha olup;
nüfusu 599.698 (ADNKS 2018) kiĢidir. Ġstatistiksel verilere bakıldığında köy nüfusu 234.029 (ADNKS 2018) kiĢi olarak kayıt altına alınmıĢtır. Proje alanı olan Ereğli Ġlçesi ADNKS 2018 verilerine gore 175.605 kiĢi nüfusa sahiptir. Bu nüfusun 117.456 (%67) Ģehir merkezinde, 58.149 (%33) kırsal kesimde yaĢamaktadır.
2.2.Ġlin Tarımsal Verileri Sıra
No Kayıt Sistemi Türü
Üretici Sayısı ( 2016 )
Üretici Sayısı ( 2017 )
1 Çks (Çiftçi Kayıt Sistemi) 20.489 21.596
2 TÜRK-VET Sistemi 21.284 18.544
3 OTBĠS (Organik Tarım) 863 1.029
4 AKS (Arıcılık Kayıt Sistemi) 361 500
5 Tarımsal Kalkınma Kooperatifleri 7.358 8.050
6 Su Ürünleri Kooperatifleri 413 446
7 Üretici Birlikleri 450 536
8 Tarımsal Yayım Desteklemesi Alan 760 580
Tablo 13: Zonguldak Ġli Üretici Kaydı(Zonguldak GTHB Ġl Verileri 2017)
Zonguldak Ġli Gemi, Gerçek KiĢi ve Amatör Ruhsat Sayıları
Ruhsatlı Gemi Sayısı Gerçek KiĢi Ruhsat Sayısı Amatör Ruhsat Sayısı
428 5.060 3.551
Zonguldak Ġli Ruhsat Tezkereleri Ġle Ġlgili Yapılan ĠĢlemler
Su Kirliliği Numuneleri
Yıllar Ġstasyon Sayısı Analiz Sayısı
2017 7 28
BĠLGĠ: Alıcı ortamlara ait su kirliliği ve kontrolüne iliĢkin deniz ve iç sularda toplam 7 numune alma istasyonu belirlenerek numuneler alınmıĢtır.
Türü Yeni Verilen Vize Ġptal Edilen
Gemi - 253 1
Gerçek KiĢi 261 215 565
Amatör 292 21 -
TOPLAM 553 489 566
Karaya ÇıkıĢ Noktasına Göre BoĢaltılan Av Miktarı
Karaya ÇıkıĢ Noktası
Türler
Hamsi Ġstavrit (Kraça)
Ġstavrit
(Karagöz) Mezgit Tekir Barbunya Kalkan
(Saç) Tirsi Lüfer Palamut
Alaplı
B.B. - 1.200 - - - - - - - -
Filyos
B.B. - - - - - - - - - -
Kdz.Ereğli
B.B. 11.500 10.570 12 17.408 3.260 670 92 12 13.055 -
Kilimli
B.B. 23.900 - - - - - - - - -
Kozlu
B.B. 243.450 - - - - - - - - -
Zonguldak
Limanı 2.500 - - - - - - - - -
TOPLAM 281.350 11.770 12 17.408 3.260 670 92 12 13.055 -
GENEL TOPLAM : 327.629
Not : 12 m üzeri gemilerde bulunması zorunlu olan seyir defterleri Ġl ve Ġlçe Tarım Müdürlüğünce teslim edilmekte ve Müdürlük teknik elemanlarınca avlanan ürünlerle ilgili bilgileri gösteren seyir defterlerinin giriĢi SUBĠS üzerinden yapılmaktadır.
Avlanma Ġzin Belgeleri
Avlanma Ġzin Belgesi Sayısı
Beyaz Kum Midyesi Ġstihsali 4
Deniz Salyangozu Avcılığı 108
Kalkan Avcılığı (Uzatma Ağlarıyla) 8
Ortasu Trolü Ġle Avcılık 16
ÖTV indirilmiĢ yakıt alım belgesi 58
TOPLAM 194
Not : 1380 sayılı Su Ürünleri Kanunu, Su Ürünleri Yönetmeliği ve 3/1 ve 3/2 numaralı tebliğ hükümleri gereğince verilen Avlanma Ġzin Belgeleri. Kaynak Tarım Müdürlüğü
3. DENĠZ SALYANGOZU 3.1.Taksonomisi
Bilimsel adı Rapana venosa olan deniz salyangozu Mollusca (yumuĢakçalar) filumunun, Gastropoda (karından bacaklılar) sınıfının Muricidae familyasındandır. Ġlk olarak 1758’de Linne tarafından Rapana bezoar (L, 1758) olarak isimlendirilmiĢtir, ancak daha sonra bu türün tropikal form olduğu, bu nedenle Karadeniz’de yaĢayan formun Rapana thomasiana thomasiana (Crosse, 1861) olduğu ileri sürülmüĢtür. 1987 yılında FAO tarafından hazırlanan yayında Karadeniz’de ve Marmara Denizi’nde yayılıĢ gösteren bu gastropod, Rapana venosa (Valenciennes, 1846) olarak tanımlanmakta olup, Rapana thomasiana thomasiana (Crosse, 1861) ve Rapana pontica (Nordsieck, 1968) adlarının halen kullanılan diğer bilimsel adlar olarak belirtilmektedir. Predatör bir deniz canlısıdır (ICES 2004).
Regnum Animalia
Phylum Mollusca
Classis Gastropoda
Subclassis Orthogastropoda
Ordo Neogastropoda
Family Muricidae
Species Rapana venosa (Valenciennes, 1846)
3.2.Biyolojisi
Morfolojik olarak deniz salyangozu, iç organları tamamı ile örten helezonik Ģekilli sert bir kabukla tanınır. Kabuk üzerinde kıvrımlar yer alır. Ġlk kıvrımın bulunduğu yere apeks, son kıvrımın ucundaki açıklığa kabuk ağzı, kabuk ağzının kenarına da dudak adı verilir.
Dudak, bir oluk Ģeklinde vücut içerisine doğru uzanır. Kabuk, vücuda kolumella kasıyla bağlıdır. Bu kas yardımıyla tüm vücut kabuk içine çekilir.
Kabuk ağzı ayağın arka kısmı üzerindeki keratinden oluĢmuĢ yuvarlak Ģekilli bir operkulumla kapatılır. Deniz salyangozunun ventral tarafını tamamen taban Ģeklindeki kaslı ayak kapladığından bunlara karından ayaklılar anlamına gelen Gastropoda denilmiĢtir.
Deniz salyangozunun vücudu, baĢ, ayak ve visceral (sırtta bulunan iç organlar) kitle olmak üzere 3 kısımdan oluĢur. Vücut organları manto tarafından salgılanan CaCO3 içerikli kalın, sert ve tek parçalı, rengi açık sarıdan kahverenginin çeĢitli tonlarına kadar değiĢebilen bir kabukla korunmaktadır. Kabuğun içi, küçük bireylerde kavuniçi ve ağız kısmına doğru kahverengi çizgili, büyük bireylerde ise kabuk içi portakal rengindedir. Kabuk, küçük bireylerde ince yapılı olmakla birlikte büyük bireylerde daha kalındır.
Kabuk % 99 oranında CaCO3 yapısında olup deri salgılarıyla oluĢturulur. Diğer % 1’ini ise MgO, NaCl, FeO, SiO2 ve protein eteri ekstraktı (yağ) oluĢturur. Ortalama kabuk boyu 10-12 cm’ye ulaĢabilir. Karın kısmında yer alan ve dıĢarıya uzatılabilen baĢın ön tarafında ağız, göz ve antenler bulunur. Ağız boĢluğunun tavanında yan çeneler, alt kısmında ise kıkırdak bir parça ile desteklenmiĢ kaslı bir dil yer alır. Dilin üzeri üç diĢli, uçları sivri ve üçgenimsi yapıdaki radula ile kaplıdır. Ortadaki diĢ diğerlerine göre daha büyüktür.
Deniz salyangozunun anatomik yapısı
Sindirimde etkin olarak rol oynayan, dar ve uzun bir yemek borusuna sahiptir. Yemek borusunun alt ucu, oval ve iç yüzeyi birçok ince kıvrımlarla kaplı büyük bir kursağa açılır.
Kursağın her iki tarafında birer adet büyük tükrük bezi, kursak boyunca uzanır. Kursak gerisinde bir tüp bulunur. Mide, U Ģeklinde ve kısmen hepato-pankreas içine gömülmüĢ bir haldedir. Hepato-pankreas, iç organların üst kısmını tamamen dolduracak Ģekilde iri ve bölmelidir. Bağırsak, kısa, düz ve dar bir Ģekildedir. Manto boĢluğunda solunum organı ktenidyum bulunur. Sölomun özel bir bölümü olan perikard, kan dolaĢımını sağlar. Visceral kitlenin dorsalinde boĢaltım organları yer alır. Duyu organları; gözler, statositler ve osphradium’lardır. Duyu organları, antenlerin üzerinde yer alan hücre grupları Ģeklindedir.
Solunum suyunu kontrol eden kimyasal duyu organları olan osphradiumlar, bir eksenle koklama organlarının her iki yanında sık bir Ģekilde sıralanmıĢ lamellerden oluĢmakta ve ktenidiumların diplerinde yer almaktadırlar.
Ayak; uzun, altı düz ve çok kaslı bir organdır. Ayağın orta bölümündeki baĢın yarattığı dalga hareketleriyle beslenmek veya tehlikelerden uzaklaĢmak için gerekli hareket sağlanmaktadır. Ayak kısmında bulunan operkulum salyangozun kabuk içerisine çekildiği zaman kendisini dıĢ etkenlerden korur. BaĢın üst kısmında duyarga görevi yapan iki adet anten bulunur. Antenlerin ön kenarında göz, arka tarafında ise beyin bulunur. Anüs, iç
organlar kitlesinin dorsalinde yer alır. Sperma veya yumurta kanalı anüsün hemen arkasından dıĢarı açılmaktadır. Salyangozlarda kalp iki gözlü olup ayrıca uzunca bir böbreğe sahiptirler.
Vücudun arka kısmına doğru sırasıyla embriyo kesesi, mide, orta bağırsak ve orta bağırsak bezesi bulunur.
3.3.Dağılımı
20.yy ortasından beri, deniz salyangozu Rapana venosa dünya çapında çok sayıda bölgeye girmiĢtir. Ana vatanı Uzakdoğu olan ve ĠĢgalci tür olarak kabul edilen deniz salyangozu, Japonya’da Hokkaido yöresinden Tayvan ve Çin kıyılarına kadar geniĢ bir yayılma alanı bulurken daha sonra ise 1947’de Karadeniz, 1973’te Adriyatik , 1990’da Ege , 1997’de Fransa’nın Britanya sahili, Quiberon körfezi , 1998’de Kuze Atlantik, Chesapeake
Körfezi (ABD) , 1999’da Güney Atlantik, Bahia Samborombon, Uruguay, Arjantin , 2005’de ise Kuzey Denizi sularında rapor edilmiĢtir. 1940’larda Karadeniz’e giren R. venosa 10 yıl içerisinde Kafkas, Kırım sahillerine ve Azak Denizine yayılmıĢtır. 1959 – 1972 yılları arasında ise Romanya, Bulgaristan ve Türkiye sahillerini de Deniz salyangozu Rapana venosa’nın dünyadaki yayılımı iĢgal etmiĢtir (ICES 2004).
3.4.Büyüme
Karadeniz’de Rapana venosa kumlu ve sert substratumlarda 40 m derinliğe kadar bulunmaktadır. En bol olarak Kerch strait, Azak Denizi, Sevastopal ve Yalta (Ukrayna),Bulgaristan ve Türkiye sahillerinde bulunmaktadır. Sevastopal körfezinde ilk bir yılda 20 mm’den 40 mm’ye kadar büyüdüğünü tespit etmiĢtir. Sonraki 2. ve 6. yıllarda ise ortalama değerleri sırasıyla 64,6, 79,4, 87,5 ve 92,1 mm’dir (ICES, 2004). Deniz salyangozu Rapana venosa anavatanı olan Asya sularında 18 cm’ye kadar büyürken, iĢgal ettiği Akdeniz ve Karadeniz sularında ise 12 cm’e kadar büyüyebilmektedir(CIESM, 2000).
3.5.Üreme
Deniz salyangozları ayrı eĢeylidirler. Ġç organların dorsalinde ilk spiral halkada sindirim bezi üzerinde tek bir gonad ve gonad kanalı bulunur. Bu kanal anüsün sağından manto boĢluğuna açılır. Deniz salyangozlarında gonad rengi türlere bağlı olarak değiĢiklik göstermektedir. Rapana venosa türünün gonad rengi diĢilerde açık sarı, erkeklerde ise açık kahverengidir. Genital organları, dıĢ morfolojik yapılarından kolayca ayırt etmek mümkündür. Erkeklerde ucu sola doğru kıvrık bir penis, diĢilerde ise bunun yerine bir girinti mevcuttur. Deniz salyangozunda iç döllenme vardır.Üremenin gerçekleĢmesi su sıcaklığına bağlıdır ve Adriyatik Denizi’nde sıcaklığın 18-23°C arasında olduğu dönemlerde gerçekleĢmektedir.
DiĢiler, sıcaklığın 18 °C’nin üzerine çıkmasıyla erkekleri cezbederek kendilerine doğru hareket etmesini sağlayan feromon hormonu bırakırlar .Yüksek sıcaklık hem salyangozların aktivitesini azaltarak stres altında kalmasına neden olur hem de embriyonun geliĢimi için dezavantaj oluĢturur .Ayak, kapsülün son Ģekline biçimlendirildiği kısımdır.
Kapsüller, ayakta bulunan bezlerden salgılanan beyaz renkli özel bir yapıĢtırıcı ile sert zeminlere bırakılmaktadırlar.
Salyangoz tarafından bırakılan yumurta kapsülleri
3.6.Prey – Predatörleri ve Beslenme Özellikleri
Deniz salyangozu karnivor bir canlı olup, ağız kısmında bulunan radula sayesinde avını ısırır, parçalar ve toplar . Salyangoz su akıntısıyla taĢınan kokulara karĢı çok hassastır.
Kokuya karĢı hassaslığı, sifon tabanı ve solungaçlar arasındaki manto boĢluğunda bulunan osfradyumla olur. Solungaçlardan manto boĢluğuna gelen su, her zaman bu organdan geçer.
Salyangoz avın kokusunu aldığı zaman, dakikada 13 cm kadar hızla avına doğru hareket eder.
Farklı kokular arasındaki farkı ayırt etme yeteneğine sahiptir. Kokunun av veya avcıdan olup olmadığını anlar. Nassarius reticulatus ve Buccinum undatum gibi salyangozlar kırılmıĢ midyelerin kokusuna hemen tepki verir ve yeme doğru hareket eder. Fakat Neptunea benzer duruma çok az veya hiç tepki vermez. Bivalvia türleri (midye, istiridye, tarak), poliket, balanus, yengeç, gammaridae, böcek, yassı kurtlar, detritus, balanus gibi organizmalar , deniz salyangozunun avını oluĢturmaktadırlar. Çoğu salyangozlar avlarına bir delik açarak beslenirler, fakat deniz salyangozları avının kabuğunu açmak için önce içinde mukus olan toksik bir madde salgılayarak avını etkisiz hale getirir.
Avlanan Deniz Salyangozları
3.7.Ekolojik Etkileri
Deniz salyangozu istiridye, midye ve diğer yumuĢakcaların doğal populasyonlarını etkileyebilen predatör bir türdür. Çevre koĢullarına (su kirliliği, yüksek ve düĢük sıcaklık- tuzluluk, oksijen eksikliğine) geniĢ toleranslılık sağladığı için girdiği ortama hemen adaptasyon sağlamaktadır. Plankton evresindeki veliger larvaları gemilerin balast suları ile salyangozun uzun mesafelere dağılımını kolaylaĢtırmaktadır. ĠĢgal ettiği bölgelerde ekosistemde önemli değiĢikliklere neden olmaktadır (ICES, 2004).
Predatör etkisinden dolayı R.venosa dünya çapında en hoĢ karĢılanmayan istilacı tür olarak kabul edilmektedir. Rapana epifaunal bivalvlerin aktif bir predatörüdür ve yerli midye ve istiridye populasyonları’nın çoğalmalarını ciddi bir Ģekilde sınırlamaktadır (CIESM, 2000). Karadeniz’de bu tür üzerine direk predatörü’nün bulunmaması, yerli bival ve faunasının hızlı bir Ģekilde azalmasına sebep ekolojik etkiler olmaktadır.
Ayrıca Karadeniz’de bulunan gudaut istiridyesinin tamamen neslinin tükenmesinde de rol oynayarak bivalve populasyonları’nın sert bir düĢüĢüne sebep olmuĢtur.
3.8. Et Verimi ve YaĢ Kondisyon Faktörü
Bölgede yapılan çalıĢmalar ve üniversitelerin yaptığı araĢtırma sonuçları incelendiğinde kabuk oranı %66,9 iken yaĢ kondisyon faktörü et oranı %33,1 olarak hesaplandığı neticesine varılmıĢtır.Fabrikalardan alınan iĢlemeye giren ürün miktarı ve iĢleme sonucunda elde edilen temizlenmiĢ et miktarlarına bakılarak net et verimi hesaplandığında Haziran ayında avlanan deniz salyangozlarının et veriminin en yüksek olduğu, Temmuz’dan Eylül’e kadar azalma gösterdiği, Ekim’den itibaren tekrar yükselmeye baĢladığı görülmektedir. Temmuz, ağustos ve eylül aylarındaki düĢük et verimliliği, üreme mevsimi olmasından bu dönemde alınan enerjinin büyük ölçüde gonad geliĢimine harcanmasından kaynaklanmaktadır.
Aylara göre net et verimi (%)
3.9.Stok Miktarının Tahmini
Karadeniz bölgesi içinde yaĢayan deniz salyangozu miktarının tahmini için üniversiteler,AraĢtırma Enstitüleri tarafından yapılan çalıĢmalar incelendiğinde Haziran- Aralık ayları arasında 0-30 m derinliğe sahip deniz alanında yapılan araĢtırmalarda yaklaĢık 11.000 ton stok bulunduğu bildirilmiĢtir.
Ülkemizde deniz salyangozu stokları yıllarca aĢırı avcılığa maruz kalmıĢ, bu nedenle ihraç edilenlerin boyları giderek küçülmüĢ ve düzensiz av vermesi nedeniyle dıĢ pazarların talebine istenilen zamanda, yeterli ölçüde cevap verilememesi sorunu gündeme gelmiĢtir.
Ayrıca Karadeniz’de son yıllarda giderek artan kirliliğin etkisi ile salyangoz et kalitesinde bozulmalar görülmüĢtür. Nitekim zaman zaman ihraç edilenleri de, Avrupa ülkeleri ve Japonya’da yapılan et analizleri sonucunda bakır ve kurĢun gibi ağır metallerin tolere değerlerin üzerinde olduğu belirlemiĢtir.
Av yasağının çok uzun olması deniz salyangozu üretiminde ve ihracatında azalmaya neden olmaktadır. Bu bakımdan salyangoz stoklarının yönetiminde yeni bir strateji izlenmelidir. Deniz salyangozu avcılığı algarna ile yapılmakta bu durum hem ağ göz açıklığının belli bir süre sonra kapanmasından dolayı daha küçük bireylerinde avlanmasına neden olmakta hem de deniz zemininde yaĢayan diğer canlılara da zarar vermektedir.
Salyangoz stoklarındaki aĢırı artıĢ ve yetersiz avcılık nedeniyle salyangozların baĢlıca besinini oluĢturan midye yataklarındaki azalma salyangozun ve demersal balıkların beslenme ortamını etkilemektedir. Bu nedenle deniz salyangozu avcılığı direç yerine tuzaklarla yapılmasının daha uygun olacağı düĢünülmektedir.
Karadeniz’de aĢırı çoğalan deniz salyangozu balıkların besinin oluĢturan bentik canlılar ile kara midye ve kum midyesi üzerinde büyük bir baskı oluĢturarak ekolojik dengeyi tehdit eden tehlikeli bir avcı konumuna gelmiĢtir.Sahip olduğumuz stokların verimli biçimde kullanmasını engelleyen uygulamada deniz salyangozunun kıyıya yaklaĢtığı ve en fazla av verdiği zamanlar olan 1 Mayıs - 31 Ağustos tarihleri arasında yani 4,5-5 kg canlıdan 1 kg et alındığı zamanlarda av yasağı vardır. 6-7 kg canlıdan 1 kg et alınabildiği fakat deniz suyunun soğuması ile birlikte deniz salyangozunun derin sulara göç etmesi dolayısıyla avcılığının verimli olarak yapılamadığı zamanlarda ise avcılık serbest bırakılmıĢtır.
ÇalıĢma mekanizması olarak dip trolünden hiçbir farkı olmayan drecin kullanılmasının önüne geçilmelidir.Karadeniz’de dreç ekosisteme zarar vermektedir. Dreç kullanımının önüne geçip tuzak ile avcığın yaygınlaĢtırılması için her bir balıkçıya 300 – 400 adet civarında tuzak yardımı yapılmalıdır.
3.10. Avcılığı
3.10.1.Direç ile Salyangoz Avcılığı
Ülkemizde deniz salyangozu avcılığı çoğunlukla direç ile yapılmaktadır . Sürükleme av araçları grubunda yer alan direçler genellikle galvanizli, 3 cm çaplı borulardan imal edilmiĢtir ve ağız geniĢliği 3 m, yüksekliği 40 cm’dir. Direcin ağ torbanın monte edildiği ağız kısmı H Ģeklinde olup, bu harfin alt ve üst uçlarına birer çelik halat gerilmiĢtir.
Kazıma iĢini bu halat yapmaktadır. Torba ağ göz açıklığı en az 72 mm’dir. Direçle avcılığın olumsuz yönleri ise uzun süreli yapılan çekimlerde ağın gözlerinin tıkanması ile seçicilik özelliğinin kaybolmasıdır.
Salyangoz avcılığında kullanılan direç 3.10.2.Tuzak ile Salyangoz Avcılığı
Ülkemizde henüz kullanılmayan pasif av aracı olan tuzakla salyangoz avcılığı yaygın olarak Ġngiltere, Kanada ve Japonya’da kullanılmaktadır.
