Suavi "şehirli bir ozanım"

Ali E Y Ü B O Ğ LU

Ş

natçı” bile olamadan şöhreti yakalar. Hem de “yüce d ağ lar” kadar. Şarkıcı var; müziği, “müzik gibi” yapar. Ama şöhreti, “o yüce dağlar”a hep aşağı­ dan bakan “tepecikler” ka­ dar! Olması gerektiği yerde olamayanlardır onlar. Şarkıcı Suavi de bu sınıftan.

Popüler bir şarkıcı olmak gibi bir kaygısı yok. Onun a- macı, Türk halkına, kendi ritimlerini taşıyan armoni ve melodiler eşliğinde, Türkçeyi en iyi şekilde kullanarak şar­ kılar sunmak. 1994’de, biri uluslararası olmak üzere, bir­ biri ardına üç ödül kazanan Suavi ile müzik üzerine ko­ nuştuk.

• Bugüne kadar kaç ödül aldınız?

Bu yıl üç yarışmaya katıl­ dım. İkisi ulusal yarışmaydı. Bunlarda birincilik elde ettik. Ankara’nın başkent oluşunun 70. yılı nedeniyle düzenlenen “Ankara Şarkı Yarışm a- sı” nda sözlerini benim yaz­ dığım bir parçayla birinci ol­ duk. TRT’nin “Altın Anten Yarışmasf’nı, Müfit Bayra- şa’nın bestesi “Yıllar Son­ ra” ile kazandık. Ve son ola­ rak da Almaata’da yapılan u- luslararası bir yarışma, “As- yanın Sesi” nden ülkemize “Grand Prix” ile döndük.

• Suavi, ne tür müzik ya­ pıyor?

Kazakistan’da kazandığım ödül; benim ne anlatmak is­ tediğimi, dünyanın bir çok yerinden gelmiş, farklı beyin, farklı kültür yapısındaki jüri tarafından onaylatmış oldu. Bir ulusta AvrupalI müziğe doğru bir yöneliş olabilir. Bu­ nu ayakta alkışlarım. Çünkü ben müziği enternasyonal boyutlarıyla, uluslararası iliş­ kileriyle algılıyor, saygı değer buluyorum. Bence en saygın yanı, önce kendi ulusal de­ ğerlerini yitirmeksizin yapılan müziktir. Yabancılaşmaya, armoninin bilimsel izahı anla­ mında ya da melodik yapının bilimselliği anlamında yakla­ şabilirsiniz. Ama onun üzeri­ ne koyacağın şey, mutlaka kendi kültürün olmalı. Ben bi­ raz yurtsever bakıyorum mü­ ziğe. 'Yalı Çapkını’ Türk mü­ ziğinden - Türk Sanat Müzi­ ğini kasdetmiyorum - onun değerlerinden, alt yapısından çok ciddi öğeler taşıyan bir

SAYFA 14 FİESTA ■ 28 AĞUSTOS 1994

* / 1 v -.V'. % ‘¡Kî s . ' ■ •í.íííP fi- • V ' ± t . r • -Ç //f - “ ■'> •f W ■- • *4 * "" '• ■ - m ■ ''.4. Suavi Almata’daki

yarışmadan sonra diğer < *4,

derece alanlarla birlikte... Sanatçı saçıyla sakalıyla

tam bir ozan...

. ’. t i - " M M . ' , ' m - * 1 f i;

eli

V.

u yıl îjjrJüJ

ylMËMÈj

m

ı s

çalışma. Türkçeyi lisan olarak kullanabilen insanın tüyleri di­ ken diken olmadan dinlemesi mümkün değil. Almaata’da Korelisi, Fransızı, Çinlisi Hint­ lisi, anlamadığı bir müziği pu­ anladı. Bu müzik ödüle layık görüldüğüne göre, yapmak istediğim doğru. Zaman za­ man pop ezgileriyle bezen­ miş ama ritm ve kullanılan sazlar; bendir ile üflemeliler...

Bağlamayı da bünyemizde taşımak istiyoruz. Vurmalı sazları, kendi ritimlerimizle öne çıkarmak istiyoruz. Buna şehirli bir ozan yaklaşımı di­ yebiliriz. Ben, saçımla, saka­ lımla, kendi ulusunun dilini doğru kullanarak müzik ya­ pan bir insanım.

• Peki, yaptığınız müzik türü Türkiye’de yeterince ilgi görüyor mu?

Çok fazla kabul gördüğü söylenemez. Çünkü, Türki­ ye’de popüler birkaç tane sloganın altında belli tarzda ritmler yazılarak ve yine po­ pülizmi körüklemek adına sa­ dece güzelliği ve estetik yan­ ları öne alınarak çıkarılmış in­ sanlar halka, 'pop müziğin ö n c ü le ri’ diye sunuluyor. Genç arkadaşlara, bu anlam­ da olumsuz bir mesajım yok.

Ama daha sesleri bile otur- pı kurumlarına oturur? Bunu • İstediğiniz, arzuladığı- mamış insanlar, 'Genç kızla- anlayabilmiş değilim. Ama nız yerde misiniz?

rın sevgilisi’ diye sunuluyor, bir kadına, “Hepsi Senin mi” Almaata’ya Suavi değil de 'Pop müziğin sevgilisi’ den- diye laf atmanın şiirsel ve bi- başka bir insan gitseydi, çok miyor. Neden? Ne demek çimsel bir mantığı üredi Tür- farklı bir dayanışmalar ıçeri- istendiği belli! kiye’de. Tarkan bu şarkıyı ta- sinde gönderilirdi. Bize

insan-Bir kadına “Hepsi Senin şıyor. Onu reddetmiyoruz, ların acımasız davrandığına mi?” demek, Türkiye’de hit Ama bu şarkının bu derece inanıyorum. Ben, kendi ça- oidu Bir kadına, “Hepsi Se- kabul bulması, daha nice bamla belli bir yere geldim nin mi” demek, hangi ulusal Tarkan’ların doğacağı anla- ve bundan rahatsız değilim, kültürün ifadesinde, terbiye mına gelir. Yozlaştığımıza Suavi’nin tanışıklığının daha ya da ahlak dediğimiz üst ya- inanıyorum. Bilerek ve hızla, yaygın kitlelere ulaştırılması

konusunda bir eksikliği var. Belki basınla, belki televiz­ yonla kopan bir kontağı var. Orada başarılı olamadım.

• Sizin İzmir’de yaşama­ nız, hendikap değil mi?

Evet... Gözden ırak olan gönülden de ırak oluyor. Ba­ sın gibi müzik sektörünün kalbi de İstanbul’da atıyor. O çarkın hızında yaşamamak, sana bir dezavanataj getiri­ yor. Ama ben şunu kırmaya çalışıyorum.

• Sanatçı gözüyle İz­ mir’den İstanbul nasıl gö­ rünüyor?

Önce ürkütücü... Sonra korkunç hızlı...

• ODTÜ Mimarlık bölü­ münü bitirdiniz. Hiç mi­ marlık yaptınız mı?

4-5 yıl yaptım. Sonra bırak­ tım. Bu, gençlik hareketlerin­ de başıma gelen şeylerin be­ deliydi. Sonra, yeniden yapı­ lanm ak ve o işe dönmek mümkün değildi. Yeminli bü­ rolara diplomamı koyup da projelerin altına imza ata­ mazdım. Çünkü, iyi bir tahsil­ den geliyordum . Belli bir ekonomik düzey oluşturabi­ lirsem yeniden dönmek isti­ yorum mimarlığa. .

• Kaç yıllık evlisiniz? 73’ten beri... Demek ki 21 yıl oluyor.

• Kaç çocuğunuz var? En büyüğü Ahu, 20 yaşın­ da. Bilkent’te okuyor. Burçin, ITÜ’de öğrenci. 18 yaşında. Bir de oğlum var. Mehmet Can, 1980 doğumlu.

• Çapkın bir insan mısı­ nız?

Hah hah ha... 'Yalı Çapkı- nı’nda olduğu kadar çapkı­ nım. Müzik hayatımda ger­ çekten zamparalık ve çap­ kınlık yok. Soruyu hince sor­ duğunu biliyor, senin değer­ lendirmene bırakıyorum.

28 AĞUSTOS 1994 FİESTA SAYFA 15

İstanbul Şehir Üniversitesi Kütüphanesi Taha Toros Arşivi