16. yüzyıl Macar matbaacıları «seyyar matbaa»
olarak adlandırılan yeni bir anlayış getirmişler,
bu şekilde ülkenin çeşitli bölgelerini bir baştan
bir başa gezmişlerdir.
17. ve 18. yüzyılda Macaristan’da Pozsony, Nagyszombat, Győr,
Komáron, Buda, Pest, Debrecen, Kassa, Kolozsvár ve
Nagyszeben matbaacılığın belli başlı yerleri arasında yer
almaktadır. Matbaalar kısmen kilisenin gözetiminde, kısmen de
Alman kökenli üstadların sorumluluğundaydı. Macar
matbaacılar nispeten daha azdı.
16.yüzyılın ikinci yarısından itibaren basılı eserler daha çok protestan inancıyla ilgilidir. Bu eserler Gáspár Heltai, Imre Ozorai, András Batizi, Péter Bornemisza gibi protestan yazarların kaleminden çıkmıştır. Katolik kilisesi daha sonra 16.
yüzyılın sonunda ve 17 yüzyılın başında dini eserler bastırmaya
başlamıştır. Bu yazarlar arasında Miklós Telegdi, Péter
Pázmány, György Káldi yer almaktadır.
Reformasyon hareketiyle birlikte ana dil kullanımı öne çıkmış ve Macar dilinde din dışı yazılar eser haline getirilerek basılmaya başlanmıştır. 16. yüzyılda Macarca basılı eserlerin içinde masallar, efsaneler, destanlar, dramalar yer alırken 17.
yüzyıldan itibaren din dışı konularda çeşitlilik baş göstermiştir.
16.yüzyılda 1527’de Krakow’da yayımlanan János
Sylvester’in Grammatica Hvngaro-Latina adlı Latince
eseri Macarca örnekler sunarak Latince-Macarca
dilbilgisini anlatmaktadır.
Kaynak: Bárczi G., Benkő L., Berrár J., (1967), A magyar nyelvtörténete, Budapest: Nemzeti Tankönyvkiadó.
