6
fazla yükselmesini ve ilerlemesini sað- layacak bir okul vazifesi görmektedir.
Öðrenci en baþta baþarýlý olduðu için burada okumaya hak kazanmýþtýr. Demek ki kapasitesinin üzerinde deðildir. Bu öðrenci biraz daha çalýþarak, okulunu ve derslerini sevmeye, kýsacasý sorumluluk- larýný severek gerçek özgürlüðüne kavu- þacaktýr. Þayet öðrenci gerçekten kapa- sitesiz biriyse ve þans eseri bu okula girdiyse gerçekten buradaki sorumluluk- larý ona yük gibi gelebilir. Çünkü kaldýra- mayacaðý yükün altýnda hissetmektedir kendini. Bu öðrencinin yapacaðý þey bu okuldan kaydýný sildirip yükü daha güzel kaldýrabileceði bir baþka okula kaydýný yaptýrmaktýr. Ama geldiði bu yeni okulda da o okulun kendisine yüklediði sorumlu- luklardan elbette kaçmayacak ve elinden geldiðince yerine getirecektir. Kýsacasý sorumsuz bir insan olmayacaktýr.
SORUMLULUKLARIMIZ VE YÜKLERÝMÝZ
Hepimizin yaþamlarýmýzda bize yük gibi gelen sorumluluklarýmýz olabilir. Ýn- san önceden çok sevdiði þeyleri bile sev- gisini kaybedince yük gibi görebilir.
Bunlardan kaçmak yerine kendimizi ve yükümüzü incelemek bizi sonuca götüre- bilir.
Ýlk yapmamýz gereken þey kendimizi diðer insanlarla kýyaslamamak olmalýdýr.
Çünkü böylesine bir kýyaslama sonucu kendimizi acýnacak durumda görmek veya kendimizce çok fazla yük kaldýrý- yor olduðumuzdan diðerlerinin yüklerini hafife almamýz olasý olabilir. Biz pek çok yükleri hayatýmýz boyunca kaldýrmýþ ola- biliriz veya pek çok aðýr sorumluluk- larýmýz olmuþ olabilir. Herkesin terazi-
sinin farklý aðýrlýklar kaldýrdýðýný bilerek kendi yükümüze olduðu kadar karþýmýz- dakinin de yüküne saygý duymalýyýz. Biz aðýr sorumluluklar altýnda olduðumuz halde teslimiyetimizden ve Bizi Sevgisinden Vareden'e þükrümüzden taviz vermiyor olabiliriz Ancak bizimki kadar aðýr olmadýðý halde kendi yükleri altýnda ýstýrab çekenleri de anlayýþla karþýlayýp, yardýmlarýmýzý da esirge- memeliyiz.
Çevremizde pek çok insan görmüþ ve tanýmýþýzdýr. Hayat boyu kaldýrdýklarý yükleri düþününce bizim gönlümüz sýký- lýr. Acaba ben onun yerinde olsam kaldý- rabilir miydim? Diye sorarýz. Yaþamý boyunca bakmak zorunda olduðu yatalak annesi, özürlü çocuðu, hastanede yatan bir yakýnýna bakan birisinin yenide olmak gerçekten zor gelir bize. Onlar bir nevi sorumluluk üstlenmiþlerdir ve bu sorum- luluðun gereklerini yerine getirmeye çalýþmaktadýrlar. Sorumluluklarýn ve yüklerin fazla olmasýný hafifleten tek þeyin ise sevgi olduðunu tecrübelerimiz bizlere gösterir. Sevgi adeta sürtünme gücünü azaltarak insanlara dayanma gücü vermektedir. Özürlü evladý olan bir annenin ona nasýl sevgiyle ve emeðini sonuna kadar harcarcasýna baktýðýný görmek gözlerimizi yaþartýr. Ne olursa ol- sun tüm üzüntüsüne raðmen onu benim- semiþtir ve onun sorumluluðunu severek üzerine almýþtýr. Bunun tersi örneklerini de görmek elbet ki olasýdýr. Bakamadýðý için çocuðunu veya sokaða býrakan satan anatalara da rastlamak elbet ki mümkün.
Sorumluluklarýný yük gibi görenler oldu- ðu gibi sorumluluklarýn birer yük haline getirildiði ortamlara yaþayanlar da vardýr çevremizde. Fakir, bir göz odalý gecekon- 15
