4 Türk Dili
İsmail AYKANAT
toprak öperse bir şairi en çok seven o olur
bir ceylan rüya gibi akar ardından ince bir nef’î’dir sesim
ibrahim’den kalan kehribar bir tespih gibidir zaman
mansûr bütün dillerde çatıdan itilerek tadılan büyük bir suskudur nihayet
ve girer bir güz gibi gökkuşağından
şair bütünleşse toprak olup güzelleşse sancılarından bir ırmak çağlar çağlar içinde tersine akan ırmak olur çöl gider gider de akşamıma ölür ceylan sesinden atar beni seven hep sevendir şair