İNCILDE VE HIRISTIYANLIKTA BARIŞ
Hıristiyanlık kendini, sevgi temelli bir din olarak
tanımlamaktadır. Tanrı’nın kendisinin sevgi olduğunu dile
getiren Hıristiyanlar, İsa’nın, havarilerin, kilise babalarının ve nihai anlamda tum Hıristiyanların, birer sevgi elçisi ve barışı inşa edici insanlar olduklarını iddia etmektedirler.
“…Sevgi ve esenlik kaynağı olan Tanrı, sizinle birlikte
olacaktır….” II. Korintliler 13/11
Nitekim, barışın ve esenliğin kaynağı olan bu Tanrı, aynı zamanda insanlara karşı da, merhametli ve sevecen olarak tarif edilmektedir.
Tanrının bu
merhametinin gostergesi ise gunahkar olan insanı, kurtuluşa erdirmektir.İnsanı, bu
gunahından kurtarmak icin kendi oğlunu gondermesi ve onu kurban etmesi de bunun
delili olarak gosterilmektedir.
Hıristiyanlıkta barışın tesisi ve korunması, sadece savaş halinin olmayışı olarak sınırlandırılmamakta, savaşa neden olabilecek sebeplerin ortadan kaldırıldığı, adalet temelli bir sosyal duzen ile barışın tesis edilebileceği anlamına da gelmektedir. Ancak, insanların tum cabasına rağmen, günah var olduğu surece, savaşın da var olacağı ifade edilerek, bu durumun nihai
anlamda, Mesih’in tekrar donuşu ile gercekleşebileceği
duşunulmektedir
Bu fikir, Kitab-ı Mukaddes’teki şu ifadelere dayandırılmaktadır:
“Rab, uluslar arasında yargıclık edecek, bircok halkın
arasındaki anlaşmazlıkları cozecek. İnsanlar, kılıclarını, cekicle dovup saban demiri, mızraklarını, bağcı bıcağı yapacaklar. Ulus ulusa kılıc kaldırmayacak, savaş eğitimi yapmayacaklar artık.”
Yeşaya 2/4.
On Emrin oluşturduğu ahlaki kurallar evrensel olarak kabul
edilmekte ve butun Hıristiyanlar için bağlayıcı bir ozelliğe
sahip olarak değerlendirilmektedir.
ON EMIR
(Kaynak:
http://acikerisim.bartin.edu.tr:8080/xmlui/handle/11772/182?s how=full
)
223 Hıristiyan Ahlâk İlkelerinin Temeli Olarak On Emir’in
Anlaşılma Biçimleri - 17 - Arş. Gör. Şahin Kızılabdullah
On Emir yorumunda, ozellikle Hıristiyanların, Yahudilerden
ayrıldıkları onemli bir nokta, emirlere getirdikleri anlam genişliği olarak ifade edilebilir. Orneğin Calvin, emirlerin bir harici, bir de
deruni anlamları olduğunu dile getirmekte ve hemen her emri, daha geniş bir anlam yelpazesine sahip şekilde izah etmektedir.
Bu bağlamda Calvin, “oldurmeyeceksin” emrini “komşuna hicbir
şekilde zarar vermeyeceksin” olarak izah etmektedir. Aynı zamanda olumlu emirleri olumsuz, olumsuz emirleri de olumlu karşılıkları ile ifade etmektedir. Orneğin “Anne-babana saygı gostereceksin” emrini
“Anne-babana saygısızlık ve nezaketsizlik etmeyeceksin”, aynı şekilde “Zina etmeyeceksin” emrini de “Evlilikte sadık/durust yaşama sahip olacaksın” şeklinde anlamaktadır.
