218 TER
TER : İnsan vücudunun muayyen yerlerinde cild altında bulunan ter guddelerinin ifrazıdır.
Vücudun bazı yerlerinde de ter guddesi yoktur. Ter guddeleri kılların yanında bulunur. Fakat kıl kökleri ile alâkadar değildir.
Yan taraflarından küçük kanallarla kılın cildten çıktığı yere dökülür. Kılların yanlarında da yağ bezeleri vardır. (Bazı gençlerde yağ bezi cilde yakın ve dışarıya atılabilir durumdadır.Hava sonucu bu yağ tabakası hava tarafından derine bastırılır. Bu,iltihap yapar sivilce teşekkül eder. Bu,mekâniki ve tıbbi bir sebeptir.
Böyle olmasının da manevi bir sebebi vardır. Sonra izah edilecektir.)
Terin terkibinde kimyasal olarak % 99 su, tuz. Yağ ve kollestrin bulunur.
Genel olarak tadı tuzluya yakındır. Kendine mahsus bir kokusu vardır. Vücuda alınan bazı maddeler ter guddeleri yoluyla dışarı ifraz olur.
Bazı vücutların teri çok keskin ve fen kokuludur. Bazıları da kendine mahsus ter kokar veya kokmaz. Bazıları da güzel kokuludur.
Ter kokusunu şahıs kendisi kat'iyyen alamaz. Sebebi vardır.
Vücudun ter guddesi olmayan yerlerinden de ter çıkar. Alında, avuç içinde ter guddesi olmadığı halde terler.
219
Vücuttan ter: Ateşli hastalıklarda. Sıcakda. Fazla yorgunluk- ta.
Hastayı terletirler. Hasta açılır. Bu sûretle ter vücuttan birçok vücuda zararlı toksinleri dışarı atar. Bazı hastalıklarda hususi bir ter kokusu çıkar. (Kızıl hastalığında in kokusu vardır). Bazı hastalıklarda ter mevcuttur. Bazılarında yoktur.
Bazı ruhi hallerde ter çıkar : Utanmada. Sıkılmada. Bunalma- da. Korku ve suç işlemede...
Ter birçok suni renklerin boyalarını eritir.
Ruhi hâletlerdeki terin sıcak ve soğuk ile alâkası yoktur.
Bazen vücudun muayyen yeleri terler. Bazen de vücudun tamamı terler.
Bazen ter soğuk, bazen sıcaktır. (Resulü Ekrem'in teri gül kokardı).
Terlemelerin içinden sıyrılan bir ter vardır.
(Alın teri)...
(Alın yazısı). (Alın açıklığı). (Alın kırışıklığı) bu ifadelerin içinde de birşey gizlidir.
Canlı mahlûklarda hatta nebatlarda buhar veya su çıkar cildlerinden, yapraklarından, gövdesinden. Bazılarının cildlerinde mesamat, küçük delikler yoktur.
Yorgunluk, sıcak, hastalık hallerinde bu buhar yani su, ter ismini alır...
Soğuk zamanlarda, istirahatte, hastalık olmadan da ter gelir...
Hepsinin sebepleri vardır. Nebatat ile uğraşanlardan, hayvanat ile uğraşanlardan bu terin fennî, ilmi sebebini sorup öğrene
bilirsiniz.
Ter geldiği sebebe göre kokulu veya kokusuzdur. Tad itibarı ile de, terkip itibarı ile de farklıdır. insanlarda ve bazı hayvanlarda umumiyetle terde iğrenç olmayan dereceden, insanı tiksindirecek dereceye kadar koku vardır. Bu kokuları çıkaranlar kendi kokularını ya duyarlar ya duymazlar. Duyarlar dedik. Kokuya alışmışlardır da ondan. Asıl olarak bu kokuyu duymazlar.
Her insanın kendine mahsus bir kokusu vardır. Bu kokuyu
220
almazlar. Başkalarının aldıkları kokuya göre hükmederler.
İnsanlar kendi kokularını alsalar çıldırırlar.
Çocuklarda ter kokusu normalde yoktur. Sebebi vardır. Tıp hududunun dışında izah edilebilir. Alın terler, avuç, el içleri terler.
(El üstü değil). Koltuk altları terler, ayak parmakları arası terler ve altı terler. (Ayak üstü değil). Göğüs terler,omuzlar terler,saç dipleri terler, kasık araları terler.Bütün bu terlemeler normal hallerde olur.
Bu hastalık halleri değildir.
Hastalıklarda terin karakteri değişir.
Diğer bazı ârazlarla birlikte... Kaşıntı, yanma, sızı ve hafif yara kuru veya yaş şekilde...
Birçok hastalıklarda da az veya çok bu yerlerin bir kısmı terler veya kokar...
İnsanlar bu kokuları gidermek için güzel kokuları icad etmiştir.
Nebatlarda. Çiçeklerde. Kokusuz olanlar vardır.
Gül kokusu. Yasemin. Menekşe. Limon. Nergis. Saymakla bitmez.
Soğan, sarmısak gibi fena kokular bunlar da çoktur. Birşey aslını tazeliğini kaybetmeye başladı mı varsa kokusu tiksindirici olur.
Et güzel kokar bozuldu mu çok fena kokar.
Limon güzel kokar, çürüdü mü fena kokar.
Herşey böyledir. İnsanlardaki ter de böyledir. Hastalık perdesi arkasına gizlenmiş manevi bir sebebe bağlıdırlar.
Şarap ve içki kullananlarda, zina yapanlarda, gusulsüz olanlarda, midesinde haram olanlarda, dedikodu, gıybet, yalan, haset,kendini beğenmiş,ne yaptığını bilmeyen münafık kimselerde, domuz eti yiyenlerde ter kokusu vardır. Haram yiyenlerde koku duyulmasa da bu duyulmayan koku, elbiseyi ayakkabıyı eskitir.
Doğru, dürüst, âdil, mütevazi, ahlâklı kimselerde kim olursa olun fena koku çok enderdir.
Hak esmalarının akisleri insandan uzaklaştı mı insanlarda (leş) kokusu ortaya çıkar.
221
Dindardır, hatta hacıdır fakat fena kokusu vardır. Sebebini kendisi ruhi muhasebe yaparak kendi kabahatlerini düzeltmezse, o fena koku her yerde onu aşikâre vurur. Onun için Resulü Ekrem:
Güzel kokular sürünün buyurmuştur. Bu hali yüze vurmamıştır.
Koku:
Burun vasıtası ile alınan, görünmez izah edilmez bir his ve duygudur.
Koku hava dahilinde duyulur. Havasız yerde koku naklolmaz.
Canlı, cansız, nebat, hayvan, mikrop, görünür görünmez herşeyde hissedilir,edilmez bir koku mevcuttur.Mikropların kendi- lerine mahsus kokuları vardır.
Kadın ve erkeklerin kendine has ayrı bir kokusu vardır. Bu tabii olarak, kirli veya temiz olmakla alâkası yoktur. Sebep meçhul olmakla beraber mevcuttur. Sebep manevidir.
Bazı insanlar terleseler de terlemeseler de koku duyulmaz.
Bazılarında terledikleri zaman zuhur eder. Bazıları da hiç terlemezler. Bunlarda ya koku vardır yahut da yoktur.
Normal insanlarda yani hasta olmayanlarda bu koku yek diğerini rahatsız ettiğinden insanlık tarihinde bu fena kokuyu gidermek için parfüm sanayii icad edilmiş, binlerce fena kokuları kapamak için güzel kokular kullanmaya başlamışlardır. Hele bu asırda odorantlar çoğalmıştır.
Gıdaya, yaşamaya, hastalığa bağlı kokular varsa da hiçbir se
bebe bağlayamadığımız fena kokular da vardır. Sebebi için uğraşır dururlar.
Hakiki sebep: Manevidir. Manevi ne demektir. Bu çok ince bir şeydir. Manevi dediğimiz zaman neyi kastediyoruz. Ne dindarlar vardır. Kokarlar...
Manevi : Ruhi ve maddi muvazenenin en iyi (Ahsen) şekilde olmasıdır.
Kiminin nefesi kokar. Kiminin ağzı kokar. Bunlar maddi olduğu gibi, manevidir de. Kiminin,ağzı konuşurken kokar.
Kiminin, aldığı sarmısak soğan kokusunu etrafa salar.
222
Yanlarına ne yanaşılabilir ne de onlarla konuşabilirsin. Bun
lardan hiçbiri farkında değildir.
Resulü Ekrem soğan ve sarmısakda vücuda nafi bazı has
talıklara iyi tesir eden hassalar vardır buyurmuştur. Yalnız bunları yiyenler içimize ve kalabalık yerlere gelmesinler demişlerdir.
Bu, yemeyenleri rahatsız etmemek için, dolayısıyla men etmiştir. Kendilerine niçin yemedikleri soruldukta: Her an Cebrail ile temasdayım buyurmuşlardır.
Meleklerde yeme içme olmadığından bu kokulara karşı Hak onları hassas kılmıştır.
Meleklerin koku alma hassaları mı, yahut burunları mı var:
Hayır. Peki bu nedir. Onu bir söylersem çıldırmak işten değildir.
Kokular dünyaya aittir. Rüyada koku olmaması bunu teyid etmektedir.
Rüya, dünya âlemi değildir. Başka bir âlemden dünyaya bak
maktır
Gül ve çiçek tohumlarının hiç birinde koku yoktur.
Batınında gizli olan renk, yaratılış muradı zahir olduğu zaman renk ve kokusu dünyada görünür ve ortaya çıkar.
Büyük insanlar da bir gül tohumu gibidir. Batını hafif dışarı vurdu mu (Her insanda bu vardır) kokusu ortaya vurur.Ve kendisi bunu duymaz.
Herkes kendi kokusunu alsa çıldırır.
O büyük insanların yüzüne bakabilirsen gördüğün anda ne hâleti ruhiyede olursan, ne durumda bulunursan bulun, sana, Allah'ı hatırlatır görünüşü ile...
Meleklerde: İdrak. Anlama. Görme. İşitme. Konuşma. Koku alma hassaları insanlardaki organlar gibi değildir. Ne yerler, ne içerler, ne yorulurlar, dişi erkek mefhumu onlarda yoktur...
Aç bir insan kızarmış bir tavuk görse ağzı sulanır, rüyada bağırır. Fakat uyanık olanlar bunu duymaz.
Bazı insanlarda erkek veya kadın olsun ağız kokusu vardır.
223
Nefes kokusu vardır. Bunlar evvelâ tıbbi ve organizma hastalığı bakımından olur. İkisi de ayrı ayrı sebeplere bağlıdır. Hem nefes kokusu, hem de ağız kokusu. Tek şahısda ikisi birden olmaz. Olur diyenler bulunursa bu kokuları yek diğerine karıştırıldığı içindir.
Bazı kokuyu şahıs bazen alır, bazen de almaz. Bunun da sebebi vardır.
Ter kokusu terleme esnasında çıkar. Kıl olan koltuk altlarında. Bir de bütün vücutda vardır. Terlemedikleri zaman yoktur. Bir de terlesin terlemesin, sıcak olsun soğuk olsun daima mevcuttur. Bazı kimseler de terlemezler.
Ayak kokusu vardır. Devamlıdır. Ter de vardır.
Gaita kokusu vardır. İdrar kokusu vardır.
Bazen bu iki tabii kokusunun üstünde çok fena kokarlar. O zaman bazen geçici bir hastalık neticesidir. Devamlı ise başkadır.
Bir de devamlı vücut kokusu vardır. Şahıs farkında değildir.
Bu kokuyu alamaz. Yanına yanaşanlar bu kokuyu alırlar...
Normal, hasta olmayan kimselerde:
1-Ağız kokusu 2 - Nefes kokusu 3 - Ter kokusu 4 -Ayak kokusu 5-Gaita kokusu 6-İdrar kokusu 7-Bütün vücut kokusu. Bunların sebepleri uzvi birşeye bağlanırsa da yine bunların hepsi manevidir.
Neden öyle olduğunu açıklayamam. Sonra bir sırrı açıklamış oluruz. Benim için doğru değildir böyle kimselerin…
Bir de herkesin alamadığı kokular vardır. Onlar da yine insanı tiksindiren kokulardır. Fakat her burun almaz. Amma bu risaleyi niçin yazdın diyenler sebebini de söyler derler. Söylesem bir fayda vermez… Fakat küçük bir lif halinde bir ip ucu vereyim:
1- Kimse kendi kokusunu alamaz. Alırsa çıldırır. Bağırsak
lardaki kokuyu alamıyoruz...
2- Kimse kendi sesini tanıyamaz. Tanırsa birgün (günü gel
diğinde utanır) Kimden, kendi kendinden...
Cenabı Allah bir hadisi kutside ''Ben bir gizli hazine idim.
Görünmek istedim"
224
(Kime görünmek için) Evvelâ bunu hallet.
Bütün kâinatı halkettim buyruluyor. Bütün sırlarını, güçlerini, kudretlerini açığa vurdu. Niçin yağma etmiyorsun... Başka ne sır arıyorsun, manevi sebeplere bağlıdır hepsi...
Nüvelerini evvelâ babadan, sonra anadan alır... Bulûğdan sonra bunlar o kimsenin kendi gayreti ile ortaya çıkar... Veraseti inkâr mı etmek istiyorsun. O halde sus... Dediklerimiz ilmen de doğrudur.
İlim nedir? Âhlakın verdiği bjr istidat ve kabiliyetin topladığı hakikat olanlar değil midir?
Muhtelif hastalıklarda, yaralarda, muhtelif mikroplara göre hususi koku vardır.
Bazı hastalıklarda, ayak altında bazı kokular peydah olur. Bazı hastalıklarda, hastanın yanına yaklaşıldığı zaman hususi bir koku duyulur.
Birçok mikrop cinsleri, birçok hastalıklarda vücutta veya vücudun muayyen yerlerinde hususi kokular olur.
En çok ayak altlarında bu koku alınır.
Üremili hastalarda elma kokusu duyulur. Bunlar kitaplara da geçmiştir.
Aseton kokusu. Kediler normal insanlarda koltuk altı kokusunu çok sever.
Bir kediye koltuk altını koklatırsan hayvan yüzünü oraya adeta dürterek sürer.
16.6.1982
