76 Türk Dili
Ethem ERDOĞAN
Gitmek kimseleri üzmez bu aralar, hava akınları radarlar Süslü argümanlar ve roman taslakları dışında. Bunca güzel Olduğunu yeniden anlar haritalar
İsimler yepelenir, bu ana ad olur kelimeler
Gitmek kimseleri üzmez bu aralar, radyo ajansları okur Muhalif yazar, ve mücahit geçer adın. Bir de terörist!
Kalemde namlu sıcağı, dönüktür yüzüne Işık aydınlık alır alnından, ışır çeyrek asır kıble Yansımasıyla taylasani bağlar, savaş arabaları Üşür gök/yüzünden
Kimse bilmez senin güvercindiğini bir Lafz-ı celâlde. Girdiğin işaretlerin hepsi tek Bir/de.
Özü kütlesinden büyükmüş hendesenin, bir mermi iken Nemli göz. Şekil değiştirdiği yer sevginin
O yerde bilinmeze eğildi keder Evrildiği yer kendisi bilinmezin
Kirpiğinin içinden geçer bütün nişangâhlar Törpülenmiş kedere gömülür, yüreğe Şekillere öykünür hendese, öz örtülür İnsin elinde çiçeklenir kader
Saplanan sırılsıklam masumiyet alnımıza İnce kırmızı çizgiler bırakan elmacıklardan Yüzümüzü terk eden erdem ve hikmet Elmasla kesilir gök iken biçiliriz Kum! Nidaları savrulur çölümüzden Kimse bilmez senin güvercindiğini bir Lafz-ı celâlde. Girdiğin işaretlerin hepsi tek Bir/de.
