Gardnerella vaginalis'in Sekiz Epidemiyolojik Biyotipinin Epitel Hücrelerine Adherens Özelliklerinin Belirlenmesi

(1)

Türk Mikrobiyol Cem Derg (2003) 33:101-103

101

Gardnerella vaginalis’in Sekiz Epidemiyolojik Biyotipinin

Epitel Hücrelerine Adherens Özelliklerinin Belirlenmesi*

Fetiye KOLAYLI(**), Faruk AYDIN(***), Aynur KARADEN‹ZL‹(**), Murat ERTÜRK(****)

ÖZET

Bu çal›ﬂmada Gardnerella vaginalis’in sekiz epidemiyolojik biyotipinin epitel hücrelerine adhere olma özellikleri incelenerek s›k izole edilen biyotiplerin % adherens indekslerinde farkl›l›k olup olmad›¤›n›n belirlenmesi amaçlanm›ﬂt›r.

Sa¤l›kl› kad›nlardan al›nan vajinal epitel hücreleri y›kand›ktan sonra G.vaginalis’in sekiz epidemiyolojik biyotipi ile inkübe edilmifl ve herbir biyotipin % aderens indeksleri hesaplanm›flt›r. Birden sekize do¤ru herbir biyotipin % adherens indeksleri s›ras›yla; 18, 27, 14, 5, 24, 36, 4 ve 8 olarak belirlenmifltir. Biyotipler, % adherens indekslerinin yak›nl›klar›na göre grupland›r›ld›¤›nda, biyotip 1, 2, 3, 5 ve 6 bir grupta, biyotip 4, 7, ve 8 ayr› bir grupta yer almakta olup, bu iki guruba ait adherens indeksleri aras›ndaki fark istatistiksel olarak anlaml› bulunmufltur. Ayn› grup içinde yeralan biyotiplerin adherens indeksleri aras›nda istatistiksel fark saptanmam›flt›r.

Anahtar Kelimeler: Gardnerella vaginalis, biyotip, adherens SUMMARY

Determination of Adherence Properties to Epitel Cells of Eight Biotypes of Gardnerella vaginalis

In this study, it was aimed to determine the differences between percentage adherence indexes of most frequently isolated eight biotypes of Gardnerella vaginalis to epithelial cells.

The epithelial cells, provided by healthy women, were incubated with eight biotypes of G.vaginalis and percentage adherence indexes were calculated. Adherence index of each biotype from 1 to 8 was found as 18, 27, 14, 5, 24, 36, 4 and 8 in order. Biotypes 1,2,3,5, 6 and biotypes 4, 7, 8 were placed in two different groups according to their adherence indexes. The differences between adherence indexs of two groups were statistically significant. Adherence indexs of biotypes, in each group, were not found statistically significant.

Key words: Gardnerella vaginalis, biotype, adherence

(*)X.Türk Mikrobiyoloji ve ‹nfeksiyon Hastal›klar› Kongresinde (Adana, 2001) sunulmuﬂtur. (**) KOÜ T›p Fakültesi Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dal›, Kocaeli (***)KTÜ T›p Fakültesi Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dal›, Kocaeli (****) OMÜ T›p Fakültesi Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dal›, Samsun

G‹R‹ﬁ

Gardnerella vaginalis bakteriyel vaginozlu (BV) kad›nlar›n vajinal sürüntü örneklerinden en s›k izole edilen mikroorganizmad›r (1,2 ). BV’de kan›t hücresi varl›¤›n›n tan› koydurucu olmas› Gardner ve Dukes (3)’den beri bu bakterinin adhezyon özelli¤inin ilgi çekmesine neden olmuﬂtur. Kan›t hücreleri skuamöz epitel hücreleridir ve G. vaginalis benzeri bakterilerle kapl›d›r. Ço¤unlukla vajinal örneklerde bulunur, bununla beraber kad›nlar›n mesanesinden aspire edilen idrarda da saptanabilir.

Hatta semende, üretral ak›nt›larda, endoüretral sürüntü örneklerinde de görülebildikleri bildiril-miﬂtir (4).

Bir çok infeksiyon hastal›¤›nda oldu¤u gibi G. vaginalis’in epitel hücrelere adhezyonu BV’nin patogenezinde önemli ad›mlardan biri olarak düflünülmektedir. Çal›flmam›zda G. vaginalis’in sekiz farkl› epidemiyolojik biyotipinin adherens özellikleri incelenerek % adherens indeksleri aras›nda farkl›l›k olup olmad›¤›n›n araflt›r›lmas› amaçlanm›flt›r.

(2)

Türk Mikrobiyol Cem Derg (2003) 33:101-103

102

BULGULAR

Biyotiplerin adhezyon indekslerine bak›ld›¤›nda; biyotip 1’in % 18, biyotip 2’nin % 27, biyotip 3’ün % 14, biyotip 4’ün % 5, biyotip 5’in % 24,biyotip 6’n›n % 36, biyotip 7’nin % 4, biyotip 8’in de % 8 oldu¤u belirlenmiﬂtir (Tablo 1).

Tablo1: G.vaginalis biyotiplerinin adherens indeksleri

G.vaginalis biyotipleri

1 2 3 4 5 6 7 8

Adherens

indeksi (%) 18 27 14 5 27 36 4 8

Sonuçlar istatistiksel olarak karfl›laflt›r›ld›klar›nda biyotiplerin adherens indeksleri aras›nda anlaml› fark oldu¤u belirlenmifltir (x2_{=64.78, p:0.00000 ).}

Sekiz biyotip, adherens indekslerinin yak›nl›klar›na göre grupland›r›ld›¤›nda Biyotip 1, 2, 3, 5 ve 6 bir grup alt›nda toplan›p aderensleri aras›nda ista-tistiksel olarak fark görülmemiﬂtir (x2_=15.95,

p:0.00312219). Ayn› ﬂekilde biyotip 4, 7, 8’in bir grup alt›nda toplan›p adherens indeksleri aras›nda istatistiksel fark›n olmad›¤› saptanm›ﬂt›r (x2_=1.62,

p:0.44457244). Biyotipler adherens indekslerine göre s›raland›klar›nda en iyi adhezyonun biyotip 6 (%36), 2 (%27), 5 (%24)’de oldu¤u görülmüﬂtür. TARTIﬁMA

G. vaginalis’in nonspesifik vajinitte tek bafl›na etken olup olmad›¤› hala tart›fl›l›rken, bakteriyel vaginozlu kad›nlar›n vajinal ak›nt›lar›nda “kan›t hücrelerinin” varl›¤› araflt›r›c›lar› G. vaginalis’in adherens özelliklerinin belirlenmesi yönünde çal›flmaya yöneltmifltir. ‹lk olarak Edmunds (8) G.vaginalis’in hemaglütinasyon özelli¤ini bildirmifltir. Mardh ve Weström (7) G. vaginalis’in epitel hücrelere adhere oldu¤unu göstermifl, daha sonra birçok araflt›rmac› G. vaginalis’in adherensi ile ilgili çal›flmalar yapm›fllard›r (6, 9, 10, 11, 12, 13) . Scott ve ark. (9) G. vaginalis’in epitel hücrelerine ve eritrositlere adherans›n› elektron mikroskobu ile incelediklerinde bakterinin epitel hücrelerine d›fl fibriler tabakas› arac›l›¤› ile adhere olurken eritrositlere fimbriyalar› ile yap›flt›¤›n› belirlemifllerdir.

GEREÇ VE YÖNTEM

G.vaginalis’in Üretilmesi: Piot ve ark.(5) önerdi¤i ﬂekilde biyotiplendirilen G.vaginalis'in sekiz biyotipi nalidik asit ilaveli Columbia agar besiyerinde (CNA) CO₂'li etüvde 37°C 'de 24-48 saat inkübe edilerek üretilmiﬂtir.

Epitel Hücrelerinin Haz›rlanmas›: Vajinal epitel hücreleri hamile olmayan, herhangi bir ilaç kullanmayan, menstüral siklusu düzenli, 20-40 yafllar› aras›nda sa¤l›kl› kad›nlardan al›nm›flt›r. Klinik muayene, vajinal örneklerden haz›rlanan nativ preparat›n incelenmesi ve Gram boyal› preparat›n de¤erlendirilmesi sonucunda infek-siyonun olmad›¤› belirlenmifltir.

Vajinal mukozadan al›nan epitel hücreleri fosfat tamponu (PBS) içerisinde biriktirilmifltir. Hücre süspansiyonu üç kez PBS ile y›kanarak 1 ml PBS içerisinde çözülmüfltür. Bire-bir oranda % 0.1 trypan blue ile boyanarak canl› hücre say›s› belirlenmifl ve 105 _{hücre/ml olacak flekilde PBS}

ile suland›r›lm›ﬂt›r.

Adherens Deneyi: Bakteri adherensi çeflitli araflt›r›c›lar›n metodlar›n›n küçük modifikasyon-lar›yla gerçeklefltirilmifltir (6, 7). Sekiz deney tüpü içerisine 105 _{/ml olacak flekilde epitel}

hücreleri konmuﬂ, üzerine her biyotip için 108_/ml

bakteri ilave edilerek 35°C’ de 100 rpm’de bir saat inkübe edilmifltir. 5 mm çap›nda filtreden (Whatman sellüloz filtre ka¤›d›) süzülerek befl kez 10’ar ml PBS’le y›kanm›flt›r. Filtre ka¤›d› al›n›p lam üzerine yap›flt›r›l›p çekilmifl, preparat havada kurutularak metanolle tespit edilmifltir. Bir dakika metilen mavisi ile boyan›p ›fl›k mikroskobunda incelenmifltir. Her biyotip için dört veya daha fazla bakterinin adhere oldu¤u 20 epitel hücresi say›larak ortalamalar› al›nm›fl ve afla¤›daki formüle göre % adhezyon indeksi belirlenmifltir.

Total epitel Epitel hücresine adhere hücre say›s› olan bakteri say›s›

% Adherens ‹ndeksi = x100

Total bakteri say›s›

‹statistik Analiz : Sonuçlar Ki-kare testi ile analiz edilmiﬂtir.

(3)

N Engl J Med 303:601 (1980).

3. Gardner H L , Dukes CH: Haemophilus vaginalis vaginitis: a newly defined specific infection previously classified as "nonspesific" vaginitis. Am J Obst Gynecol 69:962 (1955).

4. Catlin BW: Gardnerella vaginalis, characteristic, Clinical consideration and controversies. Clin Microbiol Reviews 5: 213 (1992).

5. Piot P, Von Dyck E, Peeters M, Hale J, Totten PA, Holmes KK: Biotypes of Gardnerella vaginalis. J Clin Microbiol 15:19 (1994).

6. Peeters M, Piot P: Adhesion of Gardnerella vaginalis to vaginal epithelial cells, variables affecting adhesion and inhibition by metronidazole. Genitourin Med 61: 391 (1985).

7. Mardh PA, Weström L: Adherence of bacteria to vaginal epithelial cells. Infect Immun 13: 661 (1976). 8. Edmunds PN: The biochemical, serological and hemaglutinating reaction of "Haemophilus vaginalis". J Pathol Bacteriol 83: 411 (1962).

9. Scott TG, Curran B, Smyth CJ: Electron microscopy of adhesive interaction between Gardnerella vaginalis and vaginal epithelial cells, Mc Coy cells and human blood cells. J Gen Microbiol 135 :475 (1989).

10. Scott TG, Smyth CJ, Keane CT: In vitro adhesiveness and biotype of Gardnerella vaginalis strains in relation to the occurence of clue cells in vaginal discharges. Genitourin Med 63: 47 (1987).

11. Scott TG, Curran B, Smyth CJ: Haemagglutination and tissue culture adhesion of Gardnerella vaginalis. J Gen Microbiol 133: 1999 (1997).

12. Boustouller YL, Jhonson AP: Resistance of Gardnerella vaginalis to bactericidal activity of human serum. Genitourin Med 62:380 (1986).

13. Ison CA, Easmon CSF: Studies on the mechanism of adhesion of Gardneralla vaginalis to human erythrocytes. Scand J Urol Nefrol 86: (Suppl) 191 (1984).

14. Villages H, Arias F, Flores E, Casonova G, K a rchmer S: Ultrastructural characteristics of Gardnerella vaginalis infection in the heterosexual couple. Arch Androl 39: 147 (1997).

F. Kolayl› ve ark., Gardnerella vaginalis’in Sekiz Epidemiyolojik Biyotipinin Epitel Hücrelerine Adherens Özelliklerinin Belirlenmesi

103 Çal›ﬂmam›zda G. vaginalis’in farkl› biyotipleri

aras›nda adherens indeksleri aç›s›ndan farkl›l›klar oldu¤u gözlenmifltir. Biyotip 6, 2, 5, 1 ve 3' ün epitel hücrelerine adhezyon kapasiteleri biyotip 8, 4 ve 7'ye göre istatistiki olarak anlaml› düzeyde farkl› olarak belirlenmifltir. Scott ve ark.’n›n (10) yapt›klar› çal›flmada izole ettikleri 105 G. vaginalis suflunu adherens indeksine göre grupland›rm›fl ve gruplar aras›nda fark olmad›¤›n› bildirmifllerdir.

Biyotip 1, 2 ,3, 5 ve 6’n›n adherens indeksinin di¤er biyotiplere oranla yüksek olmas›, bu biyotiplerin en s›k izole edilen biyotipler içinde olmas› aç›s›ndan dikkat çekmektedir. Villegas ve ark. (14) yapt›klar› bir çal›flmada BV’li kad›nlar›n cinsel partnerlerinin semen örneklerinde % 50 oran›nda G.vaginalis’i izole etmifller ve üretra epitel hücrelerine adhezyonun kad›nlar›n reinfeksiyonunun nedeninin aç›klanmas›nda önemli oldu¤unu belirtmifllerdir. Yap›lan son çal›flmalarda G.vaginalis’in Human IDV tip I’in ekspresyonunu art›rd›¤› ve bu olay›n biyotipler aras›nda farkl›l›k gösterdi¤inin bildiri-lmesi bu bakterinin adhere olma yetene¤i ile iliflkili olabilece¤i düflünülmektedir.

KAYNAKLAR

1. Hillier SL, Krohn MA, Watts PH, Walner H P, Eschenbach DA: Microbiologic efficacy of intravaginal clindamycin cream for the treatment of bacterial vaginosis. Obstet Gynecol 76: 407 (1990).

2. Spiegel CA, Amsel R, Eschenbach D, Schoenknecht F, Holmes KK: Anaerobic bacterial nonspesific vaginitis.