• Sonuç bulunamadı

Peripartum kardiyomiyopati: Olgu sunumu

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Peripartum kardiyomiyopati: Olgu sunumu"

Copied!
4
0
0

Yükleniyor.... (view fulltext now)

Tam metin

(1)

Peripartum kardiyomiyopati:

Olgu sunumu

Cenk Gezer1, Atalay Ekin1, Mehmet Özeren1, Cüneyt Eftal Taner1, Nazile Bilgin Do¤an2, Aflk›n Do¤an1

1

‹zmir Tepecik E¤itim ve Araflt›rma Hastanesi, Perinatoloji Klini¤i, ‹zmir

2

T.C. Sa¤l›k Bakanl›¤› Menemen ‹lçe Devlet Hastanesi Kardiyoloji Klini¤i, ‹zmir

Girifl

Peripartum kardiyomiyopati (PPKM) altta yatan se-bebin tam olarak bilinmedi¤i, gebeli¤in potansiyel ola-rak hayati tehlike arz eden komplikasyonlar›ndan birisi-dir. Dilate kardiyomiyopatinin ender görülen bu flekli gebeli¤in son aylar›nda ya da do¤umdan sonraki ilk 5 ay-da konjestif kalp yetmezli¤ine neden olur.[1]

Klinik seyir, ventriküler fonksiyonlar›n spontan iyileflmesi ile hastal›-¤›n refrakter hale gelerek kalp transplantasyonu ihtiyac› geliflmesi aras›nda de¤iflebilir. 1950’li y›llarda mortalite h›z› %50 olarak saptanmas›na ra¤men günümüzde

yap›-lan çal›flmalarda kalp transpyap›-lantasyonu ihtiyac›na veya ölüme %12-18 aras›nda rastland›¤› bildirilmifltir.[2]

Er-ken tan›, tedavi ve klinisyenin bu hastal›¤› iyi bilmesi prognozu iyilefltiren temel faktörlerdir.

Olgu Sunumu

On dokuz yafl›nda, ilk gebeli¤i olan hasta, 37 hafta 1 günlük iken spontan travaya girmesi üzerine hastaneye baflvurmufl ve vajinal yolla 2450 g sa¤l›kl› erkek bebek dünyaya getirmifltir. Hasta postpartum ilk 24 saati sorun-Özet

Amaç: Peripartum kardiyomiyopati (PPKM) altta yatan sebebin

tam olarak bilinmedi¤i, gebeli¤in potansiyel olarak hayati tehlike arz eden komplikasyonlar›ndan birisidir. Olgu sunumumuzda postpar-tum geliflen PPKM olgusunun yönetimini tart›flmay› amaçlad›k.

Olgu: Biz bu olgu sunumunda, 37. gebelik haftas›nda do¤um

ya-pan, postpartum dönemde dispne, ortopne ve ayaklarda flifllik flika-yetleri ortaya ç›kan bir olguyu ele ald›k. Yap›lan tetkiklerde fliddet-li sol ventrikül sistofliddet-lik disfonksiyonu ortaya ç›kmas› üzerine di¤er tan›lar ekarte edilerek hastaya PPKM tan›s› konuldu.

Sonuç: Gebelikte de s›kça rastlan›lan nefes darl›¤› ve ayaklarda

flifl-lik flikayeti ile gelen bir hastan›n ay›r›c› tan›s›nda PPKM mutlaka düflünülmelidir.

Anahtar sözcükler: Peripartum kardiyomiyopati, prognoz,

eko-kardiyografi.

Yaz›flma adresi: Dr. Cenk Gezer. ‹zmir Tepecik E¤itim ve Araflt›rma Hastanesi, Perinatoloji Klini¤i, ‹zmir.

e-posta: drcenkgezer@gmail.com

Gelifl tarihi: Ocak 29, 2014; Kabul tarihi: Mart 31, 2014

©2014 Perinatal T›p Vakf›

Bu yaz›n›n çevrimiçi ‹ngilizce sürümü: www.perinataljournal.com/20140222011 doi:10.2399/prn.14.0222011 Karekod (Quick Response) Code:

Olgu Sunumu

Perinatoloji Dergisi 2014;22(2):118-121

Perinatal Journal 2014;22(2):118-121 künyeli yaz›n›n Türkçe sürümüdür.

PE RÜ N A TO L O J Ü D ER G ÜSÜ P E R Ü N A TO L O J Ü DE RG Ü S Ü

Abstract: Peripartum cardiomyopathy: a case report

Objective: Peripartum cardiomyopathy (PPCM) has an unknown

etiology and it is one of the complications exposing a life-threatening risk for pregnancy potentially. In our case report, we aimed to discuss the management of PPCM case developing at postpartum period.

Case: In this case report, we analyzed a case which delivered at 37

weeks of gestation and had complaints of dyspnea, orthopnea and swelling feet. When severe left ventricle systolic dysfunction was observed in the examinations performed, other diagnoses were ruled out and the patient was diagnosed with PPCM.

Conclusion: Peripartum cardiomyopathy should be considered

cer-tainly in the differential diagnosis of a patient who refers with the complaints of shortness of breath and swelling feet which are com-mon during pregnancy.

Keywords: Peripartum cardiomyopathy, prognosis,

(2)

Cilt 22 | Say› 2 | A¤ustos 2014

Peripartum kardiyomiyopati

119

suz geçirmifl ancak sonras›nda flikayetleri bafllam›flt›r. Ne-fes darl›¤› ve ayaklar›nda flifllik oldu¤unu ifade eden has-tan›n yap›lan fizik muayenesinde genel durumu orta olup, soluk görünümdeydi. Dispne ve ortopne mevcuttu. Akci¤er oskültasyonunda sa¤ akci¤er bazalinde solunum sesleri azalm›fl, sol akci¤er bazalinde ise raller mevcuttu. Kardiyak oskültasyonda taflikardi, S3 gallop ritmi, aksilla-ya aksilla-yay›lan 3/6 apikal sistolik üfürüm saptand›. Bilateral alt ekstremitede +3 pozitif gode b›rakan ödem izlendi. La-boratuvar testlerinde; hemoglobin: 7.3 g/dL, hematokrit: %22.5, trombosit: 502.000/mm3

, ALT: 152 U/L, AST: 84 U/L, LDH: 332 U/L, CK: 190 U/L, albümin: 3.4 g/dL olarak saptand›. Hastan›n çekilen elektrokardiyog-rafisi sinüs ritmindeydi; nab›z 118/dakika, V1-3 derivas-yonlar›nda T dalgas› negatifli¤i izlendi. Akci¤er grafisin-de kardiyotorasik oran artm›fl, bilateral alt zonlarda reti-küler dansite art›fl› mevcuttu. Al›nan arterial kan gaz›nda ise metabolik asidoz saptand› (pH=7.05, PCO2=37.6

mmHg, PO2=35.8 mmHg, HCO3-=11.1 mmol/L).

Hastada ilk de¤erlendirme sonras› pulmoner emboli, anemiye ba¤l› kalp yetmezli¤i, PPKM ön tan›lar› düflü-nüldü ve 4 litre/dk nazal oksijen, antikoagülan tedavi ve diüretik tedavi baflland›. ‹lk müdahale sonras›nda yap›lan ekokardiyografide (EKO) sol kalp yap›lar› dilate, sol at-rium çap› 4.8 (normal: 2.7-3.8) cm, sol ventrikül di-astolik çap› 5.5 (normal: 3.9-5.3) cm, sol ventrikül end-sistolik çap› 4.8 (normal: 3.3±0.5) cm idi (fiekil 1). Sol ventrikülde global hipokinetik ve ejeksiyon fraksiyonu %30 (normal: >%55), orta derecede mitral yetmezlik, ha-fif triküspit yetmezli¤i saptand› (fiekil 2).[3]Pulmoner

ar-ter sistolik bas›nc› 40 mmHg (normal: <36 mmHg) ola-rak ölçüldü.[4]

Sol ventrikülü çepeçevre saran, konstrüksi-yon oluflturmayan perikardiyal s›v› izlendi. Hasta bu bul-gular eflli¤inde PPKM olarak de¤erlendirildi ve kardiyo-loji klini¤ine devredildi. Hastaya kalp yetmezli¤inin klasik tedavisi olan tuz k›s›tlamas›, digoksin, diüretik ve vazodi-latör ajanlar baflland›. Anemi için kan transfüzyonu yap›l-d›. Tedavi sonras› hastada dramatik yan›t al›nyap›l-d›. Tan› an›nda New York Kalp Derne¤i (NYHA) Kalp Hastal›¤› S›n›flamas›na göre klas 4 fonksiyonel efor kapasitesi, postpartum 15. günde NYHA klas 2 olmas› üzerine has-ta has-taburcu edildi.

Tart›flma

Altta yatan kalp hastal›¤› olmayan gebelerde geliflen kardiyomiyopati di¤er kardiyomiyopatilerde oldu¤u gi-bi sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonunda azalma sonucu kalpte sistolik disfonksiyon geliflmesiyle karakterizedir. Hastal›¤›n klinik tan› kriterleri 1971’de Demakis ve ark. taraf›ndan flu flekilde belirlenmifltir:[5]

1. Gebeli¤in son ay›nda ya da do¤umdan sonraki ilk 5 ayda geliflen kalp yetmezli¤i,

2. Kalp yetmezli¤ini aç›klayacak di¤er nedenlerin ol-mamas›,

3. Gebeli¤in son ay›ndan önce tan›mlanm›fl bir kalp hastal›¤›n›n olmamas›.

Daha sonra bu kriterlere, EKO’da ejeksiyon fraksi-yonu azalmas›yla kendini gösteren sol ventriküler dis-fonksiyonun bulunmas› da eklenmifltir.[6] Olgumuzun

fiekil 1. Sunulan olgunun transtorasik M-mod ekokardiyografisinde

sol ventrikül end-sistolik ve end-diastolik çap ölçümü gö-rüntüsü.

fiekil 2. Sunulan olgunun transtorasik ekokardiyografisinde renkli

Dopplerde mitral yetmezlik görüntüsü. [Bu flekil, derginin www.perinataldergi.com adresindeki çevirimiçi sürümünde renkli görülebilir.]

(3)

Perinatoloji Dergisi Gezer C ve ark.

120

ise öncesinde kalp hastal›¤› öyküsünün olmamas›, has-tal›¤›n postpartum dönemde ortaya ç›kmas›, kalp yet-mezli¤ini aç›klayacak baflka bir nedenin saptanmamas› ve EKO bulgular›n›n olmas› nedeniyle tan›s› PPKM olarak konuldu.

Hastal›¤›n gerçek insidans› bilinmemekle birlikte Amerika’da y›lda ortalama 1000-1300 kad›nda görül-dü¤ü tahmin edilmektedir.[6]

Do¤urganl›k döneminin uç yafllar›ndaki kad›nlarda, çok say›da do¤um yapanlar-da, ço¤ul gebelikte, preeklampside, Afro-Amerikan ›rk-ta daha s›k oldu¤u düflünülmektedir.[7]

Ancak vakalara bak›ld›¤›nda hastalar›n %25-75’inin ilk defa do¤um ya-pan genç kad›nlar oldu¤u görülür.[8,9]

Peripartum kardiyomiyopatiye neden olan faktörler aras›nda kardiyotropik virüsler, otoimmün hastal›klar, immün sistem disfonksiyonuna neden olan toksinler, anormal serum relaksin seviyeleri, selenyum eksikli¤i, proenflamatuar sitokinlerin varl›¤›, kalp dokusuna yük-sek titrelerde anormal yan›t veren antikorlar ve altta yatan miyokardit vard›r.[5,6,10-12]

Peripartum kardiyomi-yopatide endomiyokardiyal biyopsi yap›lanlar›n %50’sinde miyokardit bulgular› saptanm›flt›r.[11]

Toko-litik ajanlar, gebelikte hipertansiyon veya preeklampsi kalp yetmezli¤inin kötüleflmesine neden olsalar da PPKM’ye neden olmazlar, olgumuzda oldu¤u gibi za-ten ço¤u hastada öyküde bu faktörler yoktur.[13]

Altta yatan kalp rahats›zl›¤› olan gebelerin aksine PPKM hastalar›ndaki kalp yetmezli¤i gebeli¤in sonun-da ya sonun-da do¤um sonras› bafllar. En s›k semptomlar› gö-¤üs a¤r›s›, dispne, ortopne ve öksürüktür. Bu semp-tomlara gebelerde fizyolojik de¤ifliklikler nedeniyle, postpartum dönemde ise operatif do¤um yapan hasta-larda s›kça rastlanmas› hatta kardiyak arrestin eklampsi krizi ile kar›flabilmesi tan›da zorluklara neden olabilir.[1]

Peripartum kardiyomiyopati tedavisi konvansiyonel kalp yetmezli¤i tedavisi ile ayn› flekilde yap›l›r; oksijen suplementasyonu, tuz k›s›tlamas›, diüretikler, dijital ve vazodilatör ajanlar temel enstrümanlard›r. Kalp yet-mezli¤inde s›kça kullan›lan ACE inhibitörleri gebelik-te oligohidramnios, intraugebelik-terin geliflme gerili¤i, neona-tal renal yetmezlik, erken neonaneona-tal ölüm ile iliflkili ol-du¤u için antenatal dönemde kontrendikedir. Peripar-tum kardiyomiyopatide gebelikte beta bloker kullan›m› hakk›ndaki veriler de k›s›tl› oldu¤u için bu ilaçlar da do¤um sonras›na saklanmal›d›r.[6]Hastal›¤›n

tedavisin-de yeni ajanlar da tedavisin-denenmektedir. Literatürtedavisin-de prolak-tin supresyonunun ve yüksek doz immunglobulinin iyi-leflmeyi h›zland›rd›¤›n› ve ventrikül fonksiyonlar›nda

h›zl› düzelme sa¤lad›¤›n› bildiren yay›nlar mevcuttur.[14]

Biteker ve ark.’n›n PPKM hastalar›nda inotrop ve va-zodilatör etkili yeni bir ilaç olan levosimendan ile yap-t›klar› çal›flmada ise bu ilac›n prognozu de¤ifltirmedi¤i bulunmufltur.[15]

Peripartum kardiyomiyopati konjestif kalp yetmez-li¤ine, artm›fl atriyoventriküler aritmide art›fla, trom-boembolizme ve ani ölüme neden olabilir.[1]

Trombo-emboli, özellikle sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu cid-di flekilde deprese olmufl olanlarda, genel olarak ise %50 hastada görülebilir.[6]

Bu yüzden standart kalp yet-mezli¤i tedavisine antikoagülan tedavi eklenmesi de düflünülmelidir.

Medikal tedaviye yan›t vermeyen hastalar için seçe-nek 5 y›ll›k sa¤ kal›m›n %60 oldu¤u kardiyak transplan-tasyondur.[16]

Duran ve ark. PPKM hastalar›nda %30.3 mortalite, %6.1 kalp transplantasyonu ihtiyac› ve %39.4 persistan sol ventriküler disfonksiyon saptam›fllard›r.[17]

Önceki yay›nlarda verilen %25-50 mortalite oranlar›na karfl›n, Felker ve ark. ise 5 y›ll›k sa¤ kal›m oran›n› %94 olarak bulmufllard›r.[2,18,19]

Bu iyimser istatistiklere ra¤-men, hastal›¤›n h›zl› ve irreversibl flekilde ilerledi¤i, arit-mi, tromboembolik komplikasyonlar ve afl›r› pompa fonksiyonu yetersizli¤i nedeniyle üç ay içerisinde kaybe-dilen bir hasta grubu da vard›r. Hastan›n prognozunu as›l olarak belirleyen kardiyak fonksiyondur, %50 vaka-da görülen 6 ayvaka-dan uzun süre ile kardiyak disfonksiyo-nun devam etmesi, irreversible hastal›k oldu¤unu göste-rir.[20]

Hastal›¤›n sonraki gebeliklerdeki tekrarlama riski aç›s›ndan bir konsensus olmasa da Elkayam ve ark. nor-mal ventriküler fonksiyonunu tekrar kazanan hastalar-dan %21’inde sonraki gebeliklerinde kalp yetmezli¤i ge-liflti¤ini ifade etmifllerdir.[21]Bu yüzden kardiyak

fonksi-yonu düzelen hastalar›n sonraki gebeliklerinin olays›z geçece¤i garanti edilemez. Persiste kalp hastal›¤› olan hastalarda ise sonraki gebeliklerinde %8-17 mortalite oranlar› olmas› nedeniyle karar vermek ve bir daha gebe-li¤in önerilmemesi daha kolayd›r.[22]

Sonuç

Peripartum kardiyomiyopati, tan›s› di¤er olas› tan›la-r›n d›fllanmas› ile koyulan bir hastal›kt›r. Etiyolojisi bi-linmeyen, letal potansiyeli olan bir gebelik komplikasyo-nudur. Klinisyenin hastal›¤a aflina olmas› h›zl› tan› ve do¤ru tedavi olas›l›¤›n› artt›r›r ve prognozu en iyi hale getirir.

(4)

Cilt 22 | Say› 2 | A¤ustos 2014

Peripartum kardiyomiyopati

121 Kaynaklar

1. Nelson M, Moorhead A, Yost D, Whorton A. A 35-year-old pregnant woman presenting with sudden cardiac arrest sec-ondary to peripartum cardiomyopathy. Prehosp Emerg Care 2012;16:299-302.

2. O’Connell JB, Costazo-Nordin MR, Subramanian R, Robinson JA, Wallis DE, Scanlon PJ, et al. Peripartum car-diomyopathy: clinical, hemodynamic, histologic, and prog-nostic characteristics. J Am Coll Cardiol 1986;8:52-6. 3. Lang RM, Bierig M, Devereux RB, Flachskampf FA, Foster

E, Pellikka PA, et al.; Chamber Quantification Writing Group; American Society of Echocardiography’s Guidelines and Standards Committee; European Association of Echocardiography. Recommendations for chamber quantifi-cation: a report from the American Society of Echocardiography’s Guidelines and Standards Committee and the Chamber Quantification Writing Group, developed in conjunction with the European Association of Echocardiography, a branch of the European Society of Cardiology. J Am Soc Echocardiogr 2005;18:1440-63. 4. Galiè N, Hoeper MM, Humbert M, Torbicki A, Vachiery

JL, Barbera JA, et al.; ESC Committee for Practice Guidelines (CPG). Guidelines for the diagnosis and treat-ment of pulmonary hypertension: the Task Force for the Diagnosis and Treatment of Pulmonary Hypertension of the European Society of Cardiology (ESC) and the European Respiratory Society (ERS), endorsed by the International Society of Heart and Lung Transplantation (ISHLT). Eur Heart J 2009;30:2493-537.

5. Demakis JG, Rahimtoola SH. Peripartum cardiomyopathy. Circulation 1971;44:964-8.

6. Pearson GD, Veille JC, Rahimtoola S, Hsia J, Oakley CM, Hosenpud JD, et al. Peripartum cardiomyopathy: National Heart, Lung, and Blood Institute and Office of Rare Diseases (National Institutes of Health) workshop recom-mendations and review. JAMA 2000;283:1183-8.

7. Mielniczuk LM, Williams K, Davis DR, Tang AS, Lemery R, Green MS, et al. Frequency of peripartum cardiomyopa-thy. Am J Cardiol 2006;97:1765-8.

8. Sliwa K, Forster O, Libhaber E, Fett JD, Sundstrom JB, Hilfiker-Kleiner D, et al. Peripartum cardiomyopathy: inflammatory markers as predictors of outcome in 100 prospectively studied patients. Eur Heart J 2006;27:441-6. 9. Sliwa K, Skudicky D, Bergemann A, Cnady G, Puren A,

Sareli P. Peripartum cardiomyopathy: analysis of clinical outcome, left ventricular function, plasma levels of cytokines and Fas/Apo-1. J Am Coll Cardiol 2000;35:701-5.

10. Ansari AA, Fett JD, Carraway RD, Mayne AE, Onlamoon M, Sundstrom JB. Autoimmune mechanisms as the basis for human peripartum cardiomyopathy. Clin Rev Allergy Immunol 2002;23:289-312.

11. Felker GM, Jaeger CJ, Klodas E, Thiemann DR, Hare JM, Hruban RH, et al. Myocarditis and long-term survival in peripartum cardiomyopathy. Am Heart J 2000;140:785-91. 12. Midei MG, DeMent SH, Feldman AM, Hutchins GM,

Baughman KL. Peripartum myocarditis and cardiomyopa-thy. Circulation 1990;81:922-8.

13. Fett JD, Christie LG, Carraway RD, Murphy JG. Five-year prospective study of the incidence and prognosis of peri-partum cardiomyopathy at a single institution. Mayo Proc 2005;80:1602-6.

14. Biteker M, Duran NE, Ozkan M. The role of bromocriptine in peripartum cardiomyopathy. Am J Obstet Gynecol 2009; 201:e13.

15. Biteker M, Duran NE, Kaya H, Gündüz S, Tanbo¤a HÎ, Gökdeniz T, et al. Effect of levosimendan and predictors of recovery in patients with peripartum cardiomyopathy, a ran-domized clinical trial. Clin Res Cardiol 2011;100:571-7. 16. Heider AL, Kuller JA, Strauss RA, Wells SR. Focus on

pri-mary care: peripartum cardiomyopathy: a review of the liter-ature. Obstet Gynecol Surg 1999;54:526-31.

17. Duran N, Günes H, Duran I, Biteker M, Ozkan M. Predictors of prognosis in patients with peripartum car-diomyopathy. Int J Gynaecol Obstet 2008;101:137-40. 18. Rickenbacher PR, Rizeq MN, Hunt SA, Billingham ME,

Fowler MB. Longterm outcome after heart transplantation for peripartum cardiomyopathy. Am Heart J 1994;127:1318-23.

19. Felker GM, Thompson RE, Hare JM, Hruban RH, Clemetson DE, Howard DL, et al. Underlying causes and long term survival in patients with initially unexplained car-diomyopathy. N Engl J Med 2000;342:1077-84.

20. Rosner G, Wolchock Rosner SN, Heller I, Topilsky M. Congestive heart failure in pregnancy: a case of peripartum cardiomyopathy. Neth J Med 2004;62:290-2.

21. Elkayam U, Tummala PP, Rao K, Akhter MW, Karaalp IS, Wani OR, et al. Maternal and fetal outcomes of subsequent pregnancies in women with peripartum cardiomyopathy. N Engl J Med 2001;344:1567-71.

22. Elkayam U. Pregnancy and cardiovascular disease. In: Braunwald E, Zipes DP, Libby P, editors. Heart Disease. A Textbook of Cardiovascular Medicine. 6th ed. Philadelphia: WB Saunders Company; 2001; p: 2172-89.

Referanslar

Benzer Belgeler

Pemfigus grubu içerisinde en s›k pemfigus vulgaris alt tipi gözlenmekte olup da- ha çok 40-50 yafl aral›¤›nda büllöz pemfigoid ise tipik bir yafll›- l›k hastal›¤›

Oto- immün etyolojiyi ortaya koyan klinik gözlemler ve deneysel kan›tlar olarak BP’li hastalarda kiflinin kendi antijenlerine kar- fl› geliflmifl otoantikorlar ve otoreaktif

aral›k, BMZ: Bazal membran zonu, H-E: Hematoksilen eozin, ‹‹F: ‹ndirekt immünofloresan, PV: Pemfigus vulgaris, PF: Pemfigus foliaseus, PE: Pemfigus eritematozus, PNP:

Otoimmün Büllöz Hastal›klar›n Tan›s›nda ELISA ELISA for the Diagnosis of Autoimmune Bullous DisordersY. Ayfle Akman Karakafl Akdeniz Üniversitesi T›p Fakültesi, Deri

Herpetik enfeksiyonda akantolitik hücreler (siyah oklar) ve multinükleer dev hücre (k›rm›z› ok) (A), Darier hastal›¤›nda akantolitik hücre (beyaz ok), corpus rond (siyah ok)

mab›n PV hastalar›nda uzun süreli remisyon sa¤lad›¤›n› göster- mektedir. 2005 y›l›nda yay›nlanan rituksimab güvenlik raporun- da tedaviyi kullananlar›n düflük

Koroner arter hastal›klar›nda intravasküler ultrason uygulamas› Utilization of intravascular ultrasound in coronary artery disease.. Necmi Ata,

Here, we present 10 neonates who had modified Blalock Taussig shunts between brachiocephalic artery and main pulmonary artery or pulmonary bifurcation, through partial