T/SVtyíT'l-DENİZ MEZARLlOl’ndan
PAUL VAI.ERY
Tercüme : S. E. SİYAVUŞGİL Üstünde güvercinler gezen şu rahat damın Kalbi atar ardında birkaç mezarla çamın; Şaşmaz öğle zamanı ateşlerle yaratır Denizi, denizi, hep yeni baştan denizi I Tanrıların sükûnu çeker gözlerimizi Bir düşünceden sonra, ah o ne mükâfattır I İnce pırıltıların o ne saf hüneridir, Bir seçilmez köpükten nice elmas eritir; Nasıl bir sükûn sanki peyda olur o demdel Ve güneş uçurumun üstüne gelir durur, Ebedî bir dâvanın saf marifeti budur, Zaman kıvılcım, Hülya bilmek olur âlemde. Kendi kendimden nefret, kendi kendime sevgi I Gizli dişi o kadar benliğime yakın kİ I Ona nasıl bir isim vereyim, şaşıyorum. İstiyor, dokunuyor, görüp geliyor dile, Tenimden hoşlanıyor, tâ yatağımda bile Ben bu canlıya ait olmakla yaşıyorum.
24 AJANS TÜRK T A K V tlit
İstanbul Şehir Üniversitesi Kütüphanesi Ta h a To ros Arşivi
