13 EKİM 2005 PERŞEMBE
PERŞEMBE
ORHAN BURSALI_________
Attilâ İlhan
“Başlangıçta söz vardı. ” Söz, insanlar arasında
dolaşan en büyülü olaydır. Üç-beş insan bir araya gel diğinde, hiçbir şeye ihtiyaç yoktur, sözden başka.. Hiç bir şey olmasaydı hayatında, sadece söz olsaydı, belki de varlığının tadını daha iyi çıkartabilirdi insa noğlu. “Sözün Büyüsü”. Düşüncenin büyüsü. Anla
tımın büyüsü, ifadenin büyüsü.
İyi şair en iyi büyücüdür. İyi şairler büyücüdür! Sö züyle, dizeleriyle esir alır sizi; benliğinizi sarıp sarma lar, ruhunuzun farkına vardırır, içinizi uçuşturur, yer çekimi yok olur, ağırlığınız kaybolur, varlığınız erir, ne yapacağınızı şaşırırsınız..
Büyülü sözcükler içinde büyük dönüşümünüz ger çekleşir..
Attilâ Ilhan’larda söz nasıl oluyor da en büyülü el biselerini giyebiliyor?
Onlarcası, yüzlercesi evrenin neresinden, hayatın hangi yüzyıllarından süzülerek, sadece bir defalık böylesine eşleşebiliyor?
Şairdeki sırdır bu, hiçbir zaman, ne kendisinin ne de başkasının bilebileceği ve açıklayabileceği belki de..
★ ★ ★
Attilâ Ilhan, çoğumuzun gençliğini esir almış ve
büyümemize yol çizmiş Söz ve Anlam Büyücüsü.
1960’ların yoksul çevremizin heyecanlı ve taşkın çocuklarıyız. Şiir ve edebiyat tutkunu, ve tabii ki sol cu. Varoluşun nedenleri, bizce.
O’nun gibi duyumsamaya çalışıyoruz hayatı. “Yel- paze”ye, Ümit Yaşar Oğuzcan’a şiirlerimizi gönde
riyoruz..
Acaba ne olsak? Şair mi olsak? Arya mı “yazsak”?
Roman mı yoksa? “Rüzgâr Gibi Geçf/” nin ikinci cil
di peşinde geçen ayları anımsıyorum. Hâlâ çıkmadı mı?
Okul kaçaklanyız.,
Babıâli Yokuşu.. Beyazıt kitapçılan.. Söz’ün, düşüncenin ardında koşuşturan. Ilhan’ın dizelerinin esirleriyiz.
Sık sık, bazen bu bazen öbürü, şiirlerindeki en tıl sımlı sözcüğe kesiliyor bedenlerimiz.
Yürüyüşümüz, bakışımız, bütün benliğimiz, varol maktan, kendi olmaktan çıkıyor..
Şiirlerdeki sözcükler gibi başkalaşıyoruz.
★★★
İşte böyle günlerden biri, Attilâ Ilhan, bizi Sedef Ada-
sı’na sürüklüyor. O zamana kadar yazamadığımız en iyi şiirleri yazacağız! Haşan Çakır ve ben.. Bir şiir ya
rışmasına göndereceğiz!.. Yanımızda Attilâ Ilhan ki tapları.. Şehir Hatlan vapurları.. Adalar.. Büyükada ve Sedef Adası.. İskelede birkaç bina sadece..
Ada’da doğayla, martılarla başbaşa geçen günler.. Ne kadar çok martı!
Ve orada yazılamayan şiirler..
Ve kayık yapılarak denize salınan kâğıtlar.. Sevgililere, Söz’ün Büyüsü’ne, Atilla Ilhan’a!
★★★
Attilâ Ilhan “Tahammül ve sabrınız için.. ” diyor..
Bir şair, içindeki ürkek kuşu hissettiriyor.
Ilhan’la bazı noktalarda hemfikir olmayabilirsiniz.
Gün, yıpratıcıdır, zedeleyicidir; farklılıkları abartır, geçici olanlan vurgular..
Gün, alçaktır!
Aslolanı saklar.
; Ölüm ise aslolanı gösterir, kalıcılığı günışığına çı-
, kartır..
, Aslolandır, bizim olan! ölüm , en büyük dost mudur!?
Ilhan’ın, siyasi düşünce ve kültür olarak, özgünlü ğün peşinde koşması, aslolandır.
Çünkü Ilhan yaratıcılığın, kültürün ve hayatın öz günlüğünde saklı olduğuna inandı.
Tamamen haklıdır!
Ölüm, Hayatın Köpüğü’nü alıp götürdü..
Geride önemli olanları bıraktı, bizlere ve sonradan geleceklere şu büyük dramı yaşamalarında en gü venilir yol arkadaşı olarak..
Yaratıcı, yalnız, hırçın, hoşnutsuz insanın sürekli ara yışı.. ve,
Şairin ve Sözün Büyüsü..
obursali@cumhuriyet.com.tr
