Abdülhak Şinasi'ye bir ağıt

/ > 2 -

r r - f l l / 4 3

YAZI ODASI

SELİM İLERİ

ye

Çelik Gülersoy’un yeni yapıtı A. Şinasi Hisar1

1

nasi’nin öyle bir şiiri vardır, veda eder, elvada der...

Çelik Bey, çok etkileyici bir yazı kaleme getirmiş. Uzun uzadıya anlatmaktan, sözü yayıp uzatmaktan- sa, özlü anlatımı yeğlemiş ve asıl Abdülhak Şinasi Hisar’ı birdenbire bir trajedi gibi karşımıza çıkarmış.

Yapıt beş bölümden oluşuyor.

“Teşerrüf”te genç Çelik Gülersoy’un Abdülhak Şi-

nasi’nin kitaplarıyla tanışmasını okuyoruz. Yapıtla- nna vurulup kaldığımız yazarla bu tanışmalanmız, sonraki yıllarda m utluluk veren bir anı olup çıkar.

Genç Çelik Gülersoy, Ankara Yokuşu’ndaki Hil­ mi Kitabevi’nin camekânı önündedir. Camekânda

Çamlıca'dakiEniştemiz. Camın gerisindeyse, “efen­ diden, hafif tombul, b ir zat” , Hilmi Çığıraçan’ın ta

kendisi. Hüseyin R ahm i’nin de yayıncısı olan Hil­ mi Çığıraçan’dan, öyle sanıyorum ki, edebiyatımız ilk -ve belki de- son kez söz açıyor. Kadirbilir Gü­ lersoy onu da unutmamış, satırları arasında anmış... Çamlıca’nın olağanüstü anlatısı olan eser, on ye­ di yaşındaki okuru büyüleyecektir. Gülersoy hayra­ nı olduğu yazarı 1948 yazında tanır. Birlikte yürür­ ler. O kısacık yürüyüşü, Çelik Bey tadına doyulmaz bir anlatımla inanılmaz rüya sahnelerimize dönüş­ türm üş. Tekrar tekrar okudum.

İkinci bölümde Abdülhak Şinasi’nin yaşamı ince kesitlerle kaleme getiriliyor. Bir yalnızlık hayatı. Dış görünüşte her şeyin düzenli gibi göründüğü, ger­ çeklikteyse, her şeyin her an yalnızlıkla yaralandığı yıkkınlık...

“Son Yılları”, okurlardan hep uzak tutulm uş, bü­

yük yazınsal değeri savrulup gitm iş Abdülhak Şina­ si’nin yapayalnız, maddi olanaklardan yoksun dün­ yasında ölümü bekleyişine gerçek b ir ağıt.

Bu, çığlığı andınrağıt, “Ayniışı” bölüm ünde artık doruğa çıkacaktır:

“Cenaze namazı, Aksaray Valide Camii’nde az bir cemaatle (elli kişi kadar) kılındı. Frau Buck. b ir du­ vara yaslanmış, için-için ağlıyor ve bana soruyor­ du: Almanya’da böyle biri ölünce, ülke ayağa kal­ kar. Hani sizin, hiç değilse, üniversite gençliğiniz ner- de?”

Nihayet “SanatT’nda, Gülersoy, okurlar yoksunu Hisar’ın ‘asıl’ mutsuzluğunu vurguluyor:

Birbirinden yenilikçi, birbirinden güzel kitapları

“eski yalı ve konak sahipleri” okumaktadır. “Şina­ si Bey biliyor ve anlıyordu ki, o seçkin okuyucula- nn ilgisini ve sevgisini çeken özelliği, yüce sanatı değildi. Anlattığı, kaybolmuş mekânlardı. Herkes, o sayfalarda kendi çocukluğunu, gençliğini bulu­ yordu, ama bütün ‘m uhabbetleri’, işte oraya kadar­ dı.”

Böylesi yürek yakıcı bir Çelik Gülersoy dikkati de, Hisar’ın Ahmet Haşim kitabının bazı sayfalanna yö­ nelik: Ahmet Haşim’in ağzından konuşan Hisar, yazarlığının kara talihinden de acı acı yakınmakta­ dır...

Demin andığım şiirle, “Hazanın Vedat” ile nokta­ lamak istiyorum :

“Bu yollarda, bu dağlarda çakan rüzgârlar Bir geliyor, b ir gidiyor, elveda diyor; Denizlerden, semalardan akan rüzgârlar Veda diyor, veda diyor, elveda diyor!”

flbdülhak Şinasi'

B ir fliiT

^

Takvimde İz Bırakan:

“Ertesi günü Sabri’nin telefonu ile, ne yapaca­ ğımı şaşırdım: Kırkıncı dereceden b ir akrabası or­ taya çıkmış, ‘terekeyi tespit davası’ açmış. Mahke­ me Heyeti, kira işlememesi için, daireyi boşaltmış, eşyalan mahzene indirmişler, Sabri Efendi’yi, pa­ buçtan içerde kalacak şekilde kapı dışan etmişler. ”

Çelik Gülersoy, A. Şinasi Hisar, Çelik Gülersoy Vak­ fı Yayını, 2001.

Kişisel Arşivlerde İstanbul Belleği Taha Toros Arşivi