A
LP KAYAĞINA YÖNELİK ALAN TESTLERİ İLE
BÜYÜK SLALOM PERFORMANS ZAMANI
ARASINDAKİ İLİŞKİ
Metin POLAT
*
Cem SÜER
**
Yusuf CAN ***
Feyzullah KOCA ***
ÖZETBu çal›flmada high box test ve hexagonal obstacle test ölçüm de¤erlerinin büyük slalom performans zaman›yla iliflkisinin incelenmesi, ayr›ca elit Türk kayak sporcular›nda elde edilen de¤erlerin literatürde baflka ülke sporcular› için verilen de¤erlerle karfl›laflt›r›lmas› amaçlanm›flt›r.
Bu çal›flmaya, 12-15 yafl aras› alt›s› erkek olmak üzere toplam on befl kayak milli tak›m› sporcular› kat›ld›. Sporculara 20 m mekik koflu testi, esneklik, dikey s›çrama, büyük slalom performans zaman›, high box test ve hexagonal obstacle testleri uyguland›.
Büyük slalom performans zamanlar› ile high box test (r = -0,621), MaxVO2(r = -0,538), esneklik (r = -0,539)
de¤erleri aras›nda 0,05 anlaml›l›k düzeyinde negatif bir iliflki, hexagonal obstacle (r = 0,556) test ile aras›nda 0,05 anlaml›l›k düzeyinde pozitif bir iliflki gözlenmifltir. Ayr›ca büyük slalom performans zaman› ile dikey s›çrama (r = -0,717) de¤erleri aras›nda 0,01 anlaml›l›k düzeyinde negatif bir iliflki gözlenmifltir.
Elde etti¤imiz veriler high box test, hexagonal obstacle test, dikey s›çrama, MaxVO2, ve esneklik testleriyle
alp kayakç›lar›n›n büyük slalom performanslar›n›n önceden tahmin edilebilece¤ini, ayr›ca high box test ve hexagonal obstacle testlerinin alp kayakç›lar›na yönelik yetenek seçiminde güvenilir bir flekilde kullan›labilece¤ini göstermektedir.
Anahtar Kelimeler : Alp Kaya¤›, Hexagonal Obstacle Test, High Box Test
Geliş tarihi: 24.12.2004; Yayına kabul tarihi: 15.04.2005 * Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü, KAYSERİ
** Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Fizyoloji Anabilim Dalı, KAYSERİ *** Erciyes Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksek Okulu, KAYSERİ
THE RELATION BETWEEN GIANT SLALOM PERFORMANCE
AND FIELD TESTS FOR ALPINE SKIING
SUMMARY
The purpose of this study was to examine the correlation between high box test and hexagonal obstacle test values and giant slalom performance time and also to compare the values obtained from elite Turkish skiers with the values given for foreign skiers in literature.
Fifteen skiers from National Ski Team, six of whom are boys aged between 12-15, participated in this study. Athletes were applied the followings; 20-m shuttle run test, flexibility, vertical jump, giant slalom performance time, high box and hexagonal obstacle test.
While a negative correlation was observed at a significance level of 0,05 between giant slalom performance times and high box test (r = - 0,621), MaxVO2(r = - 0,538), flexibility (r = - 0,539), a positive correlation was observed at a significance level of 0,05 with hexagonal obstacle test (r = 0,556). Moreover, a negative correlation at a significance level of 0,01 was observed between giant slalom performance time and vertical jump value (r = - 0,717).
These data, we obtained show that with high box test, hexagonal obstacle test, vertical jump, MaxVO2 and
flexibility test, giant slalom performances of alpine skiers can be predicted. And also, it can be concluded that high box test and hexagonal obstacle tests can reliably be used in the selection of those with an aptitude for alpine skiing.
Key words: Alpine Skiing, Hexagonal Obstacle test, High Box Test
GİRİŞ
Alp kayağı, geleneksel ölçüm aletleri kullanılarak taklit edilmesi çok zor olan, yan hareketler ve eksantrik kasılmalar içeren bir spordur. Alp kayağına yönelik özel geçerli alan testlerine doğan ihtiyaç neticesinde, Kornexl tarafından hexagonal obstacle ve high box testleri geliştirilmiştir(10).
Hexagonal obstacle testi, çabukluk, koordinasyon ve anaerobik dayanıklılığı ölçerken, high box test ise, kayağa özgü bacak gücü, anaerobik dayanıklılık ve dinamik dengenin ölçülmesinde kullanılmaktadır(1).
High box test ve hexagonal obstacle testlerinin kayak performansıyla ilişkisini inceleyen çalışmalar yaygın değildir. Ayrıca kayak sporuna yönelik bu iki özel testin kayak performansıyla ilişkisini ölçen çalışmalar farklı sonuçlar ortaya çıkarmıştır. Andersen(1) ve Shea(16) hexagonal
obstacle ve high box testlerinin büyük slalom kayak performansıyla arasında anlamlı bir ilişki olduğunu bildirirlerken, Piper(14)ise anlamlı bir ilişki bulamadığını rapor etmiştir. Ayrıca Brown
ve Wilkınson(4)high box test ile wingate bisiklet ergometresi ve anaerobik treadmil test zamanları
arasında ilişki rapor ederlerken, Jasmin ve arkadaşları(8) hexagonal obstacle test ile wingate
bisiklet ergometresi ve anaerobik treadmill testi arasında ilişki bulamamışlardır.
Bu çalışmada hıgh box test ve hexagonal obstacle test ölçüm değerlerinin büyük slalom performansıyla ilişkisinin incelenmesi, ayrıca elit Türk kayak sporcularında elde edilen değerlerin literatürde başka ülke sporcuları için verilen değerlerle karşılaştırılması amaçlanmıştır.
GEREÇ VE YÖNTEM
Bu çalışmaya, 12-15 yaş arası altısı erkek olmak üzere toplam on beş kayak milli takımı sporcuları katıldı. Sporcuların yaş ortalaması 14,20 ± 1,01 yıl, boy ortalaması 157,60 ± 10,64 cm, vücut ağırlığı ortalaması 49,40 ± 12,32 kg ve vücut yağ oranı ortalaması ise 15,64 ± 6,28 (%) olarak bulunmuştur. Birinci gün, sporcuların yaş, boy, vücut ağırlığı, vücut yağ yüzdesi değerleri ve sırasıyla 20 m mekik koşu testi, high box testi, ikinci gün hexagonal obstacle test esneklik ve dikey sıçrama testi, son gün ise büyük slalom performans zamanları ölçülmüştür.
Sporcuların ağırlık ölçümleri yer baskülünde, boy ölçümleri duvara dayalı 1 cm aralıklı boy ölçüm skalası ile ölçüldü. Vücut yağ yüzdesinin belirlenmesi için her açıda 10 g/sg mm basınç uygulayan skinfold kaliper kullanıldı. Erkeklerde quadriceps ve subscapula bayanlarda ise suprailiac ve triceps bölgelerinden alınan ölçümler yağ yüzdesini belirlemek için Sloan-Weir nomogramı üzerinden değerlendirildi.
20 m Mekik Koşu Testi: Sporcular 20 m’lik mesafeyi gidiş-dönüş olarak koştular. Koşu
hızı belli aralıklarla sinyal sesi veren bir teyple denetlendi. Sporcu birinci duyduğu sinyal sesinde koşusuna başladı ve ikinci sinyal sesine kadar diğer çizgiye ulaştı. İkinci sinyal sesini duyduğunda ise tekrar geri dönerek başlangıç çizgisine döndü ve bu koşu sinyallerle devam etti. Sporcu sinyali duyduğunda ikinci sinyalde pistin diğer ucunda olacak şekilde temposunu kendisi ayarladı. Sporcu bir sinyal sesini kaçırıp ikincisine yetiştiğinde test devam ettirildi, iki sinyali üst üste kaçırdığında ise test sona erdirildi. Her bir sporcuya bir kez uygulanan testin sonunda alınan ölçümler maksimal oksijen tüketim tablosu ile ml/kg/dk cinsinden değerlendirildi.
Esneklik Ölçümü: Esnekliğin ölçümü için Otur ve uzan (Sit and reach) testi uygulandı.
Deneklere önce 3-5 dk ısınma yaptırıldı. Sporcular yere oturarak çıplak ayak tabanlarını düz bir şekilde test sehpasına dayadılar. Gövdelerinden (bel ve kalça) ileri doğru eğildiler ve dizlerini bükmeden, elleri vücutlarının önünde olacak şekilde uzanabildikleri kadar öne doğru uzandılar. Bu şekilde 1-2 saniye beklediler ve esneklik sehpası üzerindeki cetvelde uzanılan en uzun mesafe esneklik değeri olarak alındı. Test iki defa tekrar edildi ve yüksek olan değer kayıt edildi.
High Box Test: Kayağa özgü bacak gücü, anaerobik dayanıklılık ve dinamik dengenin
ölçülmesinde kullanılan high box testi, Kornexl(10) tarafından geliştirilmiştir. High box’ın test
aleti boyutları 51 cm, 60 cm ve 40 cm olan bir kutu şeklindedir. Denekler 40 cm yüksekliğindeki kutunun üzerine 90 sn içerisinde çift ayak olarak mümkün olduğu kadar çok sayıda sıçrayıp inmeye çalışır. 90 saniye sonunda skor kayıt edilir. Sporculara 20 dk arayla iki deneme yaptırıldı ve en iyi sonuç kayıt edildi.
Hexagonal Obstacle Test: Hexagonal obstacle testi ilk olarak Kornexl(10) tarafından
kullanıldı ve daha sonra McGinnis ve arkadaşları(13) tarafından geliştirildi. Test, çabukluk,
koordinasyon ve anaerobik dayanıklılığı ölçmektedir(1).
Hexagonal obstacle testi, altı adet boru engelden oluşmaktadır. Ölçüleri; 65 cm uzunluğunda ve sırasıyla 32, 20, 25, 20, 35 ve 20 cm yüksekliğindedir. Engeller tahtadan yapılmış plakalara takılıdır (Şekil 1). Hexagonal’in ortasında pozisyon alınır ve ilk olarak 32 cm’lik engelin üzerinden
saat yönünde sağlı-sollu sıçranarak 3 tur tamamlanır. Hemen takibinde saat yönünün tersine 3 tur daha yapılır. Hexagonal üstünde 6 dönüş tamamlandıktan sonra zaman durdurulur. Sporculara 20 dk arayla üç deneme yaptırıldı ve en iyi zaman kayıt edildi.
fiekil 1: Andersen, Montgomery, Turcotte (1) ss 278
Dikey Sıçrama: Bu testte New Test-Power Timer marka alet kullanılmıştır. Sporculardan,
sıçradıkları anda dizlerini göğse doğru çekmemeleri ve zemin üzerine her iki ayakla eşit olarak düşmeleri istendi. Test iki defa tekrarlanarak en yüksek derece değerlendirildi.
Büyük Slalom Performans Zamanı: Sporcular 1.110 m uzunluğunda, ortalama % 25
eğim ve 270 m yükseklik farkı olan büyük slalom parkurunda 10’ar dakika arayla üç iniş yaptılar. Sporcuların iniş zamanları ALGE marka elektronik fotosel ile tespit edildi. Sporcuların en iyi derece elde ettikleri iniş skoru kayıt edildi. Bu çalışmada büyük slalom branşı yüksek seviyede teknik performans gerektirdiği için kullanılmıştır.
İSTATİSTİKSEL ANALİZ
Araştırmada elde edilen verilerin ortalama ve standart sapmaları alındıktan sonra, uygulanan ölçümler ile büyük slalom performans zamanları arasında korelasyon analizi yapıldı. Anlamlılık seviyesi p<0,05 olarak kabul edildi.
BULGULAR
Çalışmaya katılan erkek sporcuların esneklik değeri 28,08 ± 8,07 cm, dikey sıçrama değeri 37,16 ± 5,07 cm, MaxVO2 değeri 47,41 ± 5,57 ml/kg/dk, hexagonal obstacle test değeri 47,78 ± 1,53 sn ve high box test değeri 78,50 ± 3,14 olarak, bayan sporcuların ise; esneklik değeri 30,22 ± 3,59 cm, dikey sıçrama değeri 31,88 ± 3,55 cm, MaxVO2 değeri 36,57 ±
2,84 ml/kg/dk, hexagonal obstacle test değeri 49,37 ± 3,56 sn ve high box test değeri ise 69,33 ± 2,06 olarak bulunmuştur. Cinsiyet faktörü açısından MaxVO2, dikey sıçrama ve high box test arasında anlamlı bir farklılık gözlenirken (p<0,05), hexagonal obstacle ve esneklik testleri arasında anlamlı bir farklılık gözlenmemiştir (p>0,05).
Tablo 1, sporculara uygulanan testlerin değerleri arasındaki ilişkiyi göstermektedir. Buna göre milli takım sporcularının büyük slalom performans zamanı ile high box test (r = -0,621), MaxVO2(r = -0,538), esneklik (r = -0,539) değerleri arasında 0,05 anlamlılık düzeyinde negatif
bir ilişki, Hexagonal obstacle (r = 0,556) test ile de arasında 0,05 anlamlılık düzeyinde pozitif bir ilişki gözlenmiştir. Ayrıca büyük slalom performans zamanı ile dikey sıçrama (r = -0,717) değerleri arasında 0,01 anlamlılık düzeyinde negatif bir ilişki gözlenmiştir.
Milli takım sporcularının high box test değerleri ile MaxVO2 test değerleri arasında
(r = 0,858) ve dikey sıçrama test değerleri arasında (r = 0,698) anlamlı bir pozitif ilişki gözlenirken, milli takım sporcularının MaxVO2 test değerleri ile dikey sıçrama (r = 0,690) test
değerleri arasında anlamlı bir pozitif ilişki, dikey sıçrama test değerleri ile esneklik test değerleri (r = 0,558) arasında anlamlı bir pozitif ilişki gözlenmiştir.
TARTIŞMA
Bu çalışmada büyük slalom performans zamanı ile high box test, hexagonal obstacle test, MaxVO2ve dikey sıçrama test değerleri arasında anlamlı ilişkiler elde edildi. Literatürde benzer
ilişkiyi bildiren çeşitli çalışmalar bulunmaktadır. Çalışmamızla uyumlu olarak, Andersen ve arkadaşları büyük slalom performans zamanı ve high box testi arasında güçlü bir ilişki bulmuşlardır (r = -0,80)(1). Çalışmamızda büyük slalom performans zamanı ile high box test
arasında gözlenen ilişkinin Andersen ve arkadaşları tarafından bildirilen ilişkiden daha zayıf olması, sporcu grubunun daha az homojen olmasından kaynaklanabilir. Shea, ABD kayak takımının büyük slalom performans zamanı ile, high box test ve hexagonal obstacle test değerleri arasında bir ilişki olduğunu bildirmiştir(16). Andersen ve arkadaşlarının büyük slalom performans zamanı
ve hexagonal obstacle test arasında buldukları anlamlı ilişki de (r = 0,82) çalışmamızda bildirilen ilişkiden daha kuvvetlidir(1). Piper ve arkadaşları ise, büyük slalom performans zamanı ve
hexagonal obstacle test arasında anlamlı bir ilişki tespit edememişlerdir(14). Bunun nedeni Piper
ve arkadaşlarının çalışmasına katılan kayakçıların elit düzeyde olmaması ve performans kriteri olarak tek bir yarışın kullanılmış olması olabilir. Çalışmamızda performans kriteri olarak yapılan üç denemenin en iyi skoru alınmıştır.
MaxVO2 Dikey Esneklik Hexagonal High box Büyük slalom
s›çrama obstacle zaman›
MaxVO2 r - 0,690** -0,012 -0,197 0,858** -0,538* Dikey sݍrama r - - 0,558* -0,097 0,698** -0,717** Esneklik r - - - -0,089 0,118 -0,539* Hexagonal obstacle r - - - - -0,384 0,556* High box r - - - -0,621* * p< 0,05 ** p< 0,01
Gerek laboratuarda gerekse alanda saptanan oksijen tüketimi değerleri birçok araştırmada başarılı bir kayak performansı için aerobik gücün önemli bir faktör olduğunu göstermektedir(3).
Haymes ve Dickinson US alp kayak takımında MaxVO2’nin bayanlar iniş zamanı ve erkekler
slalom ve büyük slalom başarılarının önceden tahmin edilmesinde önemli bir faktör olduğunu belirtmişlerdir(7). Haymes ve Dickinson bir başka çalışmalarında maksimum oksijen kullanımının
Amerika erkek takımının iniş yarışması F.İ.S (Uluslararası Kayak Federasyonu) puanlarıyla anlamlı bir ilişkisi olduğunu belirtmişlerdir (r = -0,66)(6). Karvonen ve arkadaşları üç aylık slalom
antrenmanı süresince bayan alp kayakçılarında MaxVO2’nin 38,0 ± 4,4’den 41,2 ± 0,6 ml/kg/min’e çıktığını bildirmişlerdir(9). Andersen ve arkadaşları aerobik kapasiteyi yansıtan 20 m
mekik koşu testi ile büyük slalom performans zamanı arasında anlamlı bir ilişki rapor etmişlerdir (r = -0,63)(1). Yukarıdaki bulgulara paralel olarak biz de büyük slalom zamanı ile MaxVO
2
arasında anlamlı bir ilişki (r = -0,538) elde ettik.
Elit alp kayakçılarının orta dereceden yüksek dereceye kadar aerobik ve çok yüksek düzeyde anaerobik güce ihtiyaçları vardır(3,5). Aerobik ve anaerobik gücün yanı sıra kayak yapmak hız,
çabukluk, denge ve koordinasyon gibi motor yetenekleri de gerektirir(3). Alp kayağı anaerobik
faaliyet olarak tanımlanır, çünkü en uzun yarış olan iniş branşı üç dakikadan daha az sürede gerçekleştirilir(19). Alp yarışında, yerçekimi ve merkezkaç kuvveti ile mücadele etmek için bacak
kaslarında izometrik kasılma gereklidir. Kan akışının ve oksijen intikalinin azalmasının kasılan kaslara zarar verdiği ve laktik asitin birikmesine neden olduğu görülmüştür. Sonuç itibariyle anaerobik metabolizma üstün gelmektedir(18). Çalışmamızda anaerobik gücü yansıtan dikey
sıçrama test değerleri ile büyük slalom performansı arasında (r = -0,717) anlamlı bir ilişki gözlendi. Bizim çalışmamızla uyumlu olarak, Haymes ve Dickinson dikey sıçrama testi ile bayanların slalom ve büyük slalom performansları ve erkeklerin dört ayrı kayak kategorisinde gösterdikleri performanslar arasında önemli bir ilişki olduğunu rapor etmişlerdir(7). Ayrıca Andersen ve
arkadaşları, Wingate test ile büyük slalom performans zamanı arasında anlamlı bir ilişki olduğunu rapor etmişlerdir(1). Song ise, iniş performans zamanı ile Wingate test ortalama
değerleri arasında anlamlı bir ilişki olduğunu rapor etmiştir (r = -0,63)(17).
Çalışmamızda high box test değerleri ile dikey sıçrama test değerleri arasında (r = 0,698) anlamlı bir pozitif ilişki gözlendi. Bizim bulgularımızla paralel olarak Brown ve Wilkinson yaptıkları çalışmada high box test değerleri ile anaerobik treadmill test zamanları arasında (r = 0,58) ve 60 saniye wingate testi arasında (r = 0,52) anlamlı bir ilişki rapor etmişlerdir(4). Ayrıca Andersen
ve arkadaşları yaptıkları çalışmada high box testinden sonra kan laktat değerlerinin yetenekli kayakçılarda yüksek seviyelerde olduğunu, bu değerleri Provincial (eyalet) kayakçılarında 19,8 mmol/L, bölgesel kayakçılarda 13,8 mmol/L, kulüp kayakçılarında ise 10,0 mmol/L olarak rapor etmişlerdir(1).
Çalışmamızda hexagonal obstacle test değerleri ile dikey sıçrama test değerleri arasında anlamlı bir ilişki gözlenmemiştir. Bizim çalışmamızla uyumlu olarak Jasmin ve arkadaşları alp kayakçıları ve beden eğitimi öğrencileri ile yaptıkları çalışmada, Hexagonal obstacle test ile Wingate bisiklet ergometre testi ve anaerobik treadmill test arasında yaptıkları karşılaştırma sonucunda anlamsız bir ilişki elde ettiklerini bildirmişlerdir(8).
Çalışmaya katılan erkek sporcuların high box test değerleri ortalama 78, bayan sporcularda 69, hexagonal obstacle test değerleri ise erkek sporcularda 47 sn bayan sporcularda 49 sn olarak gözlendi. Andersen ve Montgomery 12-14 yaş gurubu erkek kulüp kayakçılarının high box test değerlerini ortalama 56 bölgesel kayakçıların değerlerini 85 provincial kayakçılarının değerlerini 93 olarak, hexagonal obstacle test değerlerini ise kulüp kayakçılarında 54,7 sn, bölgesel kayakçılarda 36,4 sn, provincial kayakçılarda ise 34,3 sn olarak belirtmişlerdir(1).
Andersen ve Montgomery başka bir çalışmasında, aynı yaş gurubu bölgesel seviyedeki kayakçıların müsabaka sezonu öncesi high box test değerlerini 83, müsabaka sezonu sonunda 92 olarak belirtmişler(2). Brown ve Wilkinson Kanada büyükler kategorisi bölgesel kayakçılarında high box
test değerlerini 92 kulüp kayakçılarında 82 Avusturya kayak milli takımının (büyükler) high box test değerlerini ise ortalama 110 olarak rapor etmişlerdir(4). McGinnis ve arkadaşları Amerika
ulusal kayak takımında high box test değerlerini büyükler kategorisindeki yarışçılar için ortalama 88, gençler kategorisinde yarışan sporcularda ortalama 77 olarak tespit ettiklerini bildirmişlerdir(13).
Çalışmaya katılan sporcuların high box ve hexagonal obstacle test değerleri sözü edilen literatürlerdeki sporculardan sadece Andersen ve arkadaşlarının çalışmasındaki kulüp kayakçılarından daha iyi düzeyde olduğu diğer seviyedeki kayakçılardan ise daha düşük düzeyde olduğu görülmektedir.
Çalışmaya katılan erkek sporcuların MaxVO2 değeri 47,41 ± 5,57 ml/kg/dk, bayan sporcuların ise 36,57 ± 2,84 ml/kg/dk olarak bulunmuştur. Andersen ve arkadaşları 14-16 yaş gurubu erkek kulüp kayakçılarının MaxVO2değerini 50,2 ± 1,5 ml/kg/dk, erkek bölgesel
kayakçıların MaxVO2 değerini 54,8 ± 0,8 ml/kg/dk ve erkek provincial kayakçılarda ise 55,6 ± 0,8 ml/kg/dk olarak bulmuşlardır(1). Karvonen ve arkadaşları, aynı yaş gurubu bayan
kayakçılarında MaxVO2değerini 41,2 ± 0,64 ml/kg/dk olarak bulduklarını rapor etmişlerdir(9).
Veiscteinas ve arkadaşları İtalya ulusal büyük erkek kayak takımında yaptığı çalışmada, MaxVO2 değerini 52,4 ± 1,5 ml/kg/dk olarak bulmuşlardır (18). Haymes ve Dickinson, US ulusal büyükler bayan kayak takımda MaxVO2 değerlerini 52,7 ± 1,2 ml/kg/dk olarak bulmuşlardır(6). Laurent
ve arkadaşları(11), 18 yaşındaki alp disiplini kayakçılarında MaxVO
2 ortalamasını 56,0
ml/kg/dk, 17 yaşındaki kayakçılarda 57,0 ml/kg/dk, 16 yaşındaki kayakçılarda ise 59,5 ml/kg/dk olduğunu, yine Laurent ve arkadaşları(12) bir başka çalışmasında alp disiplini
kayakçılarının MaxVO2değerlerini 58,4 ml/kg/dk olarak belirtmişlerdir. Çalışmaya katılan milli
takım sporcularının MaxVO2değerlerinin yukarıda belirtilen çalışmalardaki MaxVO2 değerlerin-den daha düşük seviyede olduğu görülmektedir.
Çalışmaya katılan erkek sporcuların dikey sıçrama değerleri 37,16 ± 5,07 cm, bayan sporcuların ise 31,88 ± 3,55 cm olarak bulunmuştur. Bu değerler Andersen ve arkadaşlarının(1)
14-16 yaş Kanada’lı erkek kayakçılarla yapmış olduğu çalışmadaki kulüp kayakçılarının (44,7 ± 1,8 cm), bölgesel kayakçıların (53,4 ± 1,8 cm) ve provincial kayakçıların (54,4 ± 2,2 cm) dikey sıçrama değerlerinden daha düşük seviyededir.
Sonuç olarak; kayak sporuna yönelik sıçrama testleri ile (hexagonal obstacle, high box test) büyük slalom performans zamanı arasında anlamlı ilişkiler elde edildi. Çalışmamızda gözlemlediğimiz büyük slalom performans zamanı ile high box test, hexagonal obstacle test,
MaxVO2, dikey sıçrama testleri arasındaki korelasyonlar, sözü edilen literatürlerdeki(1, 3, 6, 17)
sonuçlarla paralellik göstermektedir. Elde ettiğimiz veriler high box test, hexagonal obstacle test, dikey sıçrama, MaxVO2, ve esneklik testleriyle alp kayakçılarının büyük slalom performanslarının
önceden tahmin edilebileceğini, ayrıca high box test ve hexagonal obstacle testlerinin alp kayakçılarına yönelik yetenek seçiminde güvenilir bir şekilde kullanılabileceğini göstermektedir.
KAYNAKLAR
1. Andersen RE, Montgomery DL, Turcotte RA. “An On-Site Test Battery to Evaluate Giant Slalom Skiing Performance”. The Journal of Sports Medicine and Physical Fitness 1990; 30: 276-282
2. Andersen RE, Montgomery DL. “Physiological Monitoring of Divisional Ski Racers During the 1986-87 season”. Abstract. Canadian Journal of Sport Sciences 12 (3): 3P, 1987
3. Andrea T, White and Stephen C, Johnson. “Physiological Aspects and Injury in Elite Alpine Skiers”. Sports Medicine 1993; 15 (3): 170-178
4. Brown SL, Wilkinson JG. “Characteristics of National, Divisional and Club Male Alpine Ski Racers”. Medicine and Science in Sports and Exercise 1983; 15 (6): 491-495
5. Gür H, Hafl›l N, Küçüko¤lu S. “Erkek Çim Kayakç›lar›n›n Baz› Fizyolojik Özellikleri ve Performansla Olan ‹liflkileri”. Spor Hekimli¤i Dergisi 1995; 30: 95-112
6. Haymes EM, Dickinson AL. “Characteristics of Elite Male and Female Ski Racer”. Medicine and Science in Sports and Exercise 1980a; 12: 153-158
7. Haymes EM, Dickinson AL. “Relationship Between Laboratory Tests and Performance in the Alpine Skiing Events”. Journal of the United States Ski Coaches Association 4(1): 29-32, 1980b
8. Jasmin BJ, Montgomery DL, Hoshizaki. “Applicability of the Hexagonal Obstacle Test as a Measure of Anaerobic Endurance For Alpine Skiers”. Sports Training, Medicine and Rehabilitation 1: 155-163, 1989
9. Karvonen J, Rauhala E, Chwalbinska-Moneta J, Hanninen O. “Metabolic Changes Caused by Slalom Taining”. Scandinavian Journal of Sports Medicine 1985; 7 (2): 51-53
10. Kornexl E. Das Sportmotorische Eigenscaftsniveau des Alpinen Schirennlaufers.Unpublished Doctoral Dissertation, University of Innsbruck, 1977.
11. Laurent D, Mernus G, Alonso J, Lebas IF, Arus C, Gonzales de Suso MJ, Rossi A. “Effect of Training on the Calf Muscle Energy Metabolism”. International Journal of Sports Medicine 13: 313-318, 1992
12. Laurent D, Revtenguer H, Payen J, Juvin AF, Eterradosi J, Lebas IF, Rossi A. “Discrimination Between Cross-Country and Downhill Skiers by Pulminary and Local 31 PNWR Calculations”. Medicine and Science in Sporst and Exercise 25 (1): 29-36, 1993
13. McGinnis PM, Piper FC, Dillman CJ. “Skills Tests for Discrimination of Alpine Skiing Ability”. Journal of the United States Ski Coaches Association 4: 20-25, 1981
14. Piper FC, Ward CHT, McGinnis PM, Milner EK. “Prediction of Alpine Ski Performance Based Upon Selected Anthropometrical and Motor Dexterity Parameters”. Journal of Sports Medicine 1987; 27: 478 – 482
15. Ross E, Andersen and David L, Montgomery. “Physiology of Alpine Skiing”. Sports Medicine 1988; 6: 210-221
16. Shea JB. “The Alpine Skiing Assessment Battery: The Secret to Picking the Right People and Training for the Right Things”. Journal of the United States Ski Coaches Association 6: 26-31, 1983
17. Song TM. “Relationship of Physiological Characteristics to Skiing Performance”. Physical and Sports Medicine 1982; 10: 97-102
18. Veicsteinas A, Feretti G, Margonato V, Rosa G, Tagliabue D. “Energy Cost and Energy Sources for Alpine Skiing in Top Athletes”. Journal of Applied Physiology 1984; 56 (5): 1187-1190
19. White AT, Johnson SC. “Physiological Comparison of International, National and Regional Alpine Skiers”. International Journal of Sports Medicine 1991; 12: 374-378
