Modern TÜ R K İY E Mecmuası tö*. 15
“ Bir defa Atatürk’ün
resmine
bakıyorum
içime hız doluyor
Â
nkaradayım. İşlerini bitiren her kes gibi ben de akşamın serinli ğinden istifade ederek Karaoğlan çarşısından ağır ağır geçiyorum. Benim gibi ağır adımlarla yürüyen, kıra düşmüş saçları, açık renk pardesüsile Akayı
gö-Aka sevdiği M. Türkiye mecmuasını okuyor.
ıünce piyangodan büyük ikramiye çık mış kadar sevindim. Bilmem neden Akayı bu kadar seviyordum. Bir an dü şündüm. Hatıralarımı yokladım. Bul makta geçikmedim. Evet bcıı Akayı doğ ruluğu ve memlekete olan bağlılığı için seviyordum. O yalnız sadece memlekete bağlı ve vatanseverlikle kalmamış, millî istihsalâtımızı ve bu meyanda yerli müstahzaratımızı da sevmiş, müdafaa etmiş, uğrunda sütunlar, sayfalarca ya zılar yazmıştır. Onu bundan altı yedi se ne evvel tıp kongresi münasebetile Halk evi salonlarında kurulan yerli tıbbî müs tahzarlar sergisinde tanıdım. Tesadüfe bakın ki Aka o gün millî müstahzaratımı zı tetkik ederek esaslı bir yazı yazmak is terken maalesef Akaya kimse ehemmiyet vermemiş ve Aka da sinirlenip tam çı kacağı sırada beni görmüş ve yanıma gelmişti. Ben Akayı tanıyordum, fakaı Aka beni şahsan tanımıyor, ancak müs tahzarım Nevrozini tanıyordu. Kendimi tanıtıp ta Nevrozinin sahibi olduğumu söyleyince memnun oldu ve benden lü zumu olan malûmatı aldı, yine müteva- zi ve sevimli halile sergiden çıkıp gitti.
İşte Aka ile böylece tanıştık. Ertesi gün bugünkü Ulus o günkü Hâkimiyeti Millivede bir yazı çıktı.