'TT-Bir Portrait
«Portre» nin Gözleri
Etrafı süzgün bir kederle bahar Meçhul bir hülyaya dalan gözlerin; Berrak ve sessiz bir su gibi akar O koyu maviye çalan gözlerin.
insanı mesteden bir ru’ya mıdır? içinden çıkılmaz muamma mıdır? Yoksa gök renginde bir hıılya mıdır? Rengini göklerden alan gözlerin!
B O Ğ A Z D A A K Ş A M ..
'T t - *)L i I
Tepeler dumanlı bir hayâl olmuş, Bulutlar tutuşmuş yanıyor sanki; Her taraf bir keder, bir melâl olmuş, Bu keder her yeri tanıyor sanki!
X
Ruzgârin esiyor en son nefesi, Geliyor uzaktan bir ezan sesi, Denizde güneşin kızıl gölgesi Kederli bir günü anıyor sanki!
X
Tatlı bir uykuya dalmış şen güller, Kuşlara göz kırpar pembe sümbüller, Onlara “serenat„ yapan bülbüller, Kendini cennette sanıyor sanki!
*
Yüzüyor sularda gül yaprakları, Bir hayal kaplamış hep ırmakları, Güneşin yaralı al yanakları Denize kanıyor___kanıyor [*] sankif
Menemencioğlu Turgut
[*] Kanıyor «kanamak» tan.
Taha Toros Arşivi
