• Sonuç bulunamadı

Tüketicilerin Gıda Katkı Maddeleri İle İlgili Bilgi ve Uygulamaları

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Tüketicilerin Gıda Katkı Maddeleri İle İlgili Bilgi ve Uygulamaları"

Copied!
10
0
0

Yükleniyor.... (view fulltext now)

Tam metin

(1)

T Ü K E T İC İL E R İN G ID A KATKI M A DD ELER İ İLE İLG İLİ BİLGİ VE UYGULAM ALARI

Doç.Dr.Mine Yurttagül*

A n k a ra ’da farklı sosyoekonomik düzeylerdeki 523 tü k etici­ nin gıda katkı m addeleri ile ilgili bilgileri a ra ştırılm ıştır. T ü­ keticilerin % 66.3 ü besin etiketini okum am akta, % 12.0 si gı­ da katkı m addelerinin kullanım am acını bilm em ekte, % 44.0 ü gıda katkı m addelerinin hepsinin, % 41.1’i ise b ir kısm ı­ nın sağlığa zararlı olduğunu düşünm ektedir. Yüzde 18.1 o ra ­ n ındaki tüketici gıda katkı m addelerinin kesinlikle k u llan ıl­ m am asını istem ektedir. Tüketicilerin gıda katkı m addesi içe­ ren besinlerin denetim i ile ilgili kuşkuları vardır ve % 96.4’ü gıda katkı m addeleri konusunda bilgilenm ek istem ek­ tedir.

GİRİŞ

G ıda katkı m addeleri (G K M ) gıdanın tem el bileşim öğeleri dışında gıdalara üretim , işleme, depolam a ve am balajlam anın getirdiği n e d e n le r­ le bilinçli ve am açlı olarak katılan m adde veya m addeler karışım ıdır (1,2). G ün ü m ü z teknolojisinde GKM nin kullanım ı kaçınılm azdır. Besin

(2)

200 Y u rtta g ü l, M .

değerini artırm a, mikrobiyolojik bozulm aları önlem e, fiziksel yapıyı d ü ­ zeltm e, işlem eyi kolaylaştırm a, kaliteyi geliştirm e gibi pekçok işlevinin

yanısıra O K M sağlığa zararlı olm am alıdır. G K M ’nin, yasaların ö n g ö rd ü ­ ğü ve teknolojinin gerektirdiği m ik tarlard a kullanım ı zo ru n lu d u r(3 ). A k ­ si halde sağlığa zararlı olabilirler. G K M üzerindeki çalışm alar sü rek lilik taşım akta ve sağlık üzerine etkileri sürekli d eğ erlen d irilm ek ted ir(4 ). B i­ zim ülkem izde d e K atkı M addeleri Y önetm eliğinde, G K M nin han g i b e ­ sinlerde ne m ik tard a kullanılacağı belirtilm iştir(5). A ncak ü reticin in b i­ linçsizce G K M ni kullanm aları sorun y aratab ilm ek ted ir(6 ). A yrıca g ıd a ­ lardaki katkı m addeleri ile ilgili kalitatif ve k a n tita tif analizler oldukça zordur ve bazı yetersizlikler söz konusudur. Bu d u ru m d a, tü k e tic ile rin G K M nin kullanım ı konusunda eğitilm esi ve bilinçlendirilm esi çok önem lidir. Böylelikle hem tüketicinin korunm ası hem d e ü re tic ile rin haksız suçlam alardan ve haksız rek a b ette n ko ru n m ası sağlanacaktır.

Bu çalışm a tüketicilerin GKM ile ilgili bilgi ve uygulam alarını a ra ş ­ tırm ak amacıyla planlanm ış ve yürütülm üştür.

ARAŞTIRMA YÖNTEM İ VE ARAÇLARI

A raştırm a A n k a ra ’nın D evlet İstatistik E n stitü sü tara fın d a n düşük, o rta ve yüksek olarak gruplandırılm ış farklı sosyo-ekonom ik d ü z ey le rd e ­ ki sem tlerinde yapılm ıştır. A raştırm a kapsam ına alınan 523 tü k e tic id en % 33.7 si düşük, % 32.6 sı orta ve % 33.7 si yüksek sosyo-ekonom ik d ü ­ zeylerdeki sem tlerden rastgele ö rn ek lem e yöntem i ile seçilm iştir. G K M ile ilgili bilgi ve uygulam alar, oluşturulan bir a n k et form u ile, s o ru ş tu r­ ma yöntem iyle B eslenm e ve D iyetetik B ölüm ü öğrencileri ta ra fın d a n saptanm ıştır. V erilerin dağılım ları ve yüzdeleri bulunm uş ve k h i-k a re önem lilik testi ile istatistiksel analizleri yapılm ıştır(7).

BULGULAR VE TARTIŞMA

A ra ştırm a kapsam ına alının tü k eticilerin % 18.4’ü erkek, % 8 1 .6 ’sı kadındır. Y üzde 3.3’ü 19 yaşın altın d a % 63.9’u 20-39 y aşların d a % 32.8 i 40 yaş ve üzerindedir. O kuryazar olm ayanların o ra n ı % 3.4 iken, % 7 .5 ’u okur-yazardır. Y üzde 23.1’i ilk, % 4 6 .3 ’ü o rta , % 19.7 si y ü k sek öğrenim görm üşlerdir. M esleklere göre dağılım ları in celen d iğ in d e % 53.3’ü ev hanım ı, % 20.4’ü m em u r, % 6.9’u ü n iv ersite öğrencisi, % 0.6’sı ise işsizdir.

(3)

T üketicilerin büyük bir çoğunluğu { % 90.4) yiyecek alışverişi y ap ­ m a k ta d ır. Yiyecek satın alırken dikkat edilen noktaların başında % 33.2 ile tazelik, % 22.8 ile fiat, % 17.6 ile son kullanm a ta rih i gelm ektedir. B u n ları am balajı (% 7.6), besin değeri (% 7.3), kullanm a talim atı (% 5.4) katkılı olup olmadığı ( % 3.3) gibi özellikler izlem ektedir. Y üzde

1.1 o ra n ın d a k i tüketici ise yiyecek satın alırken hiçbirşeye, dikkat e tm e ­ diğini belirtm iştir. Çelik (8) yaptığı çalışm ada rastgele alışveriş yapan tü ­ ketici o ran ını % 2.0 alarak saptam ıştır. Y üzde 39.7 o ran ın d ak i tüketici ise gıda seçim ini, fiat, kalite, besleyici değeri dikkate alarak y a p m ak ta ­ dır. G enellikle fiat ve kalite gıda seçim inde ençok dikkat edilen özellik­ le r o larak belirtilm ektedir(9,10). Liefeld ve arkadaşları (11) ise gıda s a ­ tın alırk en tüketicilerin dikkat ettiği en önem li etm enin son kullanm a ta ­ rihi olduğunu saptam ışlardır. B enzer çalışm alarda m arka ismi ve k alite­ si gıda satın alırken ençok gözönüne alınan etm en ler o larak bulunm uş­ t u ^ 12,13).

T ablo 1 de tüketicilerin etiket okum a alışkanlıklarına gö re dağılım ­ ları gösterilm iştir.

Tablo 1: Tüketicilerin E tiket O kum a A lışkanlıklarına Göre D ağılım ları Sosyoekonomik Düzey

E tik e t O kum a Düşük O rta Yüksek Toplam Alışkanlığı Sayı % Sayı % Sayı % Sayı % V ar 79 44.9 129 75.4 139 79.0 347 66.3 Yok 97 55.1 42 24.6 37 21.0 176 33.7 T oplam 176 100.0 171 100.0 176 100.0 523 100.0

x2 = 55.832 p<0.01

E tik et okum a alışkanlığı yüksek sosyo-ekonom ik düzeyde % 79.0 iken, o rta ve düşük sosyo-ekonom ik düzeylerde sırasıyla % 75.4 ve % 44.9 dur. G ru p lar arasında etiket okum a alışkanlıkları arasın d ak i fark is­ tatistiksel olarak anlamlı bulunm uştur, ( p <0.01). Başka bir çalışm ada tüketicilerin % 6.3 unun hiç etiket okum adığı, % 46.3 ünün ise h e r z a ­ m an h er yönüyle etiket okuduğu bulunm uştur(S). Bir diğer çalışm ada ise tüketicilerin yaklaşık 1/3 ünün etiket okudukları sap tan m ıştır(1 4 ). B esinler tüketicileri eğitecek, doğru seçim yapm aya yöneltecek şekilde etik etlen m elid ir( 15-19).

(4)

202 Y u rtta g ü l, M .

T üketicilere gıda katkı m addesi denince ve ne anladıkları so ru ld u ­ ğunda, boya (% 27.1), yabancı m adde (% 21.9) dayanm a süresini a rtıra n m adde (% 14.1), ta t ve koku veren m adde (% 12.6), b a h arat (% 5.4) gibi yanıtlar alınmıştır. Yüzde 18.7 oranındaki tüketicinin ise bu k o n u d a h iç­ bir fikri yoktur. Yüzde 94.8 oranındaki tüketici herhangi bir gıda katkı m addesinin adını bilmediğini % 5.2’si ise bildiğini söylem iştir. A d ı bili­ nen katkı m addeleri sitrik asit (% 29.7), M SG (% 14.8) sodyum b e n zo a t (% 11.1), sunset yellow (% 11.1), tartrazin (% 11.1), asp artam (% 7 .4 ), kafein (% 3.7) karoten (% 3.7), sodyum m etabisulfit (% 3.7) ve n itrit (% 3.7)dir.

Tüketicilerin % 12.0 si G K M ’nin hangi am açla kullanıldığını b ilm ez­ ken, % 16.0 sı hile amacıyla kullanıldığını belirtm işlerdir. Y üzde 72 o r a ­ nındaki tüketicinin ise G K M ’nin kullanım am açlarını bildiği sap ta n m ış­ tır.

Çelik ve Ü nver (20) ile Bulduk (2 1 )’un çalışm alarında tü k eticilerin sırasıyla % 38.5 ve % 96.8 inin G K M ’nin kullanım am açları h ak k ın d a bilgileri olmadığı saptanm ıştır.

Tüketicilerin G K M ’nin sağlık üzerine etkisi konusundaki d ü şü n ce le ­ ri araştırıldığında, % 44.0 ünün G K M ’nin hepsini sağlığa zararlı, % 41.1 ’inin bazı G K M ’ni sağlığa zararlı, % 3.4 ünün ise G K M ’ni sağlığa yararlı olarak nitelendirdikleri belirlenm iştir. Y üzde 11.5 o ra n ın d a k i tü ­ keticinin ise bu konuda hiçbir fikri yoktur. T üketicilerin G K M ne ilişkin bilgilerini araştıran diğer bir çalışm ada tüketicilerin % 24 ü G K M ’nin sağlığa zararlı olduğunu bildirirken (22), Sloan ve ark ad aşların ın (23) çalışm alarında tüketicilerin % 54.4 ü G K M ’nin kansere yol açab ileceğ i­ ni savunm uşlardır. Kavas ve Kavas (24) sağlık açısından riskli o la ra k a l­ gılanan faktörler arasından tüketicilerin G K M ’ni 6 sıraya y e rle ştird ik le ­ rini saptam ışlardır. G K M ’nin sağlık üzerine etkileri sürekli a ra ştırılm a k ­ ta ve kullanım ı güvenli olanların günlük alınabilecek m iktarları ve b esin ­ lere katılabilecek oranları yeniden değerlendirilm ektedir (4,25). B una göre yasalarca belirlenen G K M nin belirtilen m ik tarlard a kullanım ı, b u ­ günkü veriler ışığında sağlığa zararlı değildir. A ncak bilinçsiz kullanım sonucu sağlığa zararlı olabilirler (26,27). Bunun da etkin bir şekilde d e ­ netim i ve tüketicinin de eğitilm esi gereklidir. T üketiciler ü zerin d e yap ı­ lan çeşitli çalışm alarla da G K M ’nin etkileri araştırılm alı ve d e ğ erlen d i­

(5)

rilm elidir(28). Tablo 2 ’de tüketicilerin, çocukların GKM içeren besinle­ ri tüketm esi ile ilgili görüşlerine göre dağlımları gösterilm iştir. Y üksek sosyo-ekonom ik düzeydeki tüketicilerin % 88.1 inin o rta ve düşük sos­ yo-ekonom ik düzeydekilerin sırasıyla % 77.8 ve % 68.8 inin çocukların G K M içeren besinleri tüketm em elerinin daha uygun olacağı görüşünde olduğu saptanm ış ve gruplar arasındaki fark istatistiksel olarak anlam lı bulunm uştur(p < 0.01).

Tablo 2: Tüketicilerin Çocukların GKM içeren Besinleri Tüketm esi ile ilgili G örüşlerine Göre Dağılımları

Ç ocukların GKM içeren B esinleri Tüketm eleri

Sosyoekonomik Düzey i İle ilgili Tüketici Düşük O rta Yüksek Toplam

G örüşü Sayı % Sayı % Sayı % Sayı %

T üketm eseler daha iyi 121 68.8 133 77.8 155 88.1 409 78.2 olur

T üketm eleri uygundur 55 31.2 38 22.2 21 11.9 114 21.8 T oplam 176 100.0 171 100.0 176 100.0 523 100.0

x2 = 19.157 p<0.01

T üketicilerin yaklaşık yarısı (% 49.3) m evzuata uygun olm a koşulu ile G K M ’nin kullanılabileceğini savunurken, % 18’i kesinlikle kullanıl­ m am asını, % 32.7’si ise kullanılm am asının daha uygun olacağını savun­ m ak tad ır. Cramvvinkel ve H erstel (22) in çalışm alarında tüketicilerin % 21 i G K M ’ni gereksiz m addeler olarak m itelendirm işlerdir. G K M ’ni kul­ lanm adığım ızda besinlerin çeşidi ve kalitesi azalacak, besin d eğ eri ve d a­ yanm a kapasitesi düşecek ve fiatları yükselecektir (29). B unun yerine m evzuata ve teknolojiye uygun olarak kullanılması ve G K M üzerindeki a raştırm aların daha da yoğunlaştırılm ası ve sıkı d en etim i d aha uygun gö­ rü n m ek ted ir.

T üketicilerin T ürkiye’de gıda kontrolünün hangi kuruluşlarca yapıl­ dığı konusundaki bilgileri araştırılm ış ve % tüketicilerin 43.5 i Sağlık B a­ k a n lığ ın ın % 27 ’si T S E ’nin, % 26 ’sı Belediyelerin, % 1.5’i T arım B ak an ­ lığının, % l ’i V eterin er H ekim ler D ern eğ i’nin % 0.5’i gıda ü retim i ya­ p an fabrikaların, % 0.5’i ise TV deki bir program ın gıda kon tro lü n d en sorum lu olduğunu belirtm iştir. T ürkiye’de gıda kontro lü n d en sorum lu 6 kuruluş olm asına karşın, Sağlık Bakanlığı, T arım B akanlığı ve B

(6)

elediye-204 Y u rtta g ü l, M .

lerin katk ısı en fazladır (30-33). Y ü zd e 69.5 o ra n ın d a k i tü k e tic i Sağlık B akanlığı ve B elediyelerin gıda k o n tro lü n d en sorum lu o ld u ğ u n u b ilm e k ­ ted ir. G ıd a k o n tro lü n d en sorum lu olan ve çok ö n em li ç alışm a la rı o lan T arım B akanlığı ise yalnızca % 1.5 o ran ın d ak i tü k etici ta ra fın d a n b ilin ­ m ektedir. Bir başka çalışm ada gıda k o n tro lü n d en so ru m lu k u ru lu ş la r­ dan enaz birini bilen tüketici o ran ı % 81.6 o larak b u lu n m u ştu r(2 0 ). B ir televizyon program ının gıda k o n tro lü n d en sorum lu san ılm ası d a tü k e tic i eğitim inde kitle iletişim araçlarının n ed en li etkili o ld u ğ u n u v u rg u la m a k ­

tadır. '

G ıda ko n tro l hizm etlerinin yeterliliği k o n u su n d ak i g ö rü şle ri a ra ş tı­ rılm ış ve tüketicilerin % 26.9’unun bu k o n u d a hiçbir fik ri olm adığı, % 3.3’ünün denetim leri yeterli, % 69.8’inin ise yetersiz b u ld u ğ u sa p ta n m ış ­

tır. Ç elik ve Ü nver (2 0 )’in çalışm alarında ise tü k eticilerin % 8 2 .5 ’i e tk in b ir gıda kontrolü uygulam ası olm adığını, % 4.2’si etk in b ir u y g u lam an ın olduğunu, % 13.3’ü ise bu k o n u d a fikirleri olm adığını b e lirtm işle rd ir. G en eld e tüketicilerin gıda k o n tro lü n ü n etkinliği k o n u su n d a kuşk u lu o l­ dukları bunun da G K M nin sağlığa etk ileri k o n u su n d ak i d ü şü n c e le rin e yansıdığı söylenebilir.

Tablo 3 ’de görüldüğü gibi düşük o rta ve yüksek so sy o -ek o n o m ik d ü ­ zeydeki sem tlerde o tu ran tüketicilerin sırasıyla % 37.5, % 43.3 v e % 55.7’si (ortalam a % 45.5) G K M ile ilgili d en etim lerin h an g i am açla y a ­ pıldığım bilirken, yine sırasıyla % 62.5, % 56.7 ve % 44.3 ü (o rta la m a

% 54.5) bilm em ektedir ve gruplara gö re fark istatistik sel y ö n d e n a n la m ­

lı bulunm uştur (p < 0 .0 1 )

Tablo 3: T üketicilerin GKM İle İlgili D enetim lerin A m acını B ilm elerin e Göre D ağılım ları

Sosyo-ekonom ik Düzey

D enetim in Amacı D üşük O rta Y üksek T oplam Sayı % Sayı % Sayı % Sayı % Bilmeyenler 'ı ı o 62.5 97 56.7 78 44.3 285 54.5 Bilenler 66 37.5 74 43.3 98 55.7 238 45.5 K ullanılan mad. cinsi 33 18.7 32 18.7 30 17.0 95 18.2 Kullanılan mad.mik. 14 8.0 18 10.5 17 9.7 49 9.4 K ul.mad.cins ve miJk. 9 5.1 7 4.1 13 7.4 29 5.5 Sağlığa uygunluğu 10 5.7 17 10.0 38 21.6 65 12.4 Toplam 176 100.0 171 100.0 176 100.0 523 100.0 x2 = 12.293 p<0.01 I

(7)

Tablo 4: T üketicilerin Gıda K ontrolü ile İlgili H erhangi b ir M evzuatı Bilme D uru m ların a Göre D ağılım ları

H erhangi b ir Sosyoekonomik Düzey

G ıda M evzuatını D üşük O rta Yüksek Toplam Bilme D urum u Sayı % Sayı % Sayı % Sayı % Bilmeyenler 171 97.2 15 91.2 158 89.8 85 92.7 Bilenler 5 2.8 15 8.8 18 10.2 38 7.3 Toplam 176 100.0 171 100.0 176 100.0 23 100.

X2 : 8.197 P < 0.05

T üketicilerin toplam olarak % 92.7’si gıda kontrolü ile ilgili h e rh a n ­ gi bir m evzuatı bilm em ektedir. Düşük, o rta ve yüksek sosyo-ekonom ik düzeydeki sem tlerd e oturan tüketicilerde bu oran sırasıyla % 97.2, % 91.2, % 89.8’d ır ve gruplar arasındaki fark istatistiksel o larak önem li bu ­ lunm uştur. (p < 0 .0 5 ) Çelik (8 )’in çalışm asında gıda k o ntrolü ile ilgili herhangi bir m evzuatı bilm eyenlerin oranı % 11A o larak saptanm ıştır. T üketicilerin % 96.4 ü GKM konusunda bilgilenm ek istem ektedir. Yüz­ de 59.8 oranındaki tüketici bu bilgileri TV, radyo, % 27.5’i gazete ve dergi, % 12.7 si de sem iner ve konferanslar yoluyla alm ak istediğini b e ­ lirtm iştir. G K M ile ilgili bilgileri, tüketicilerin yarısı (% 51.1) beslenm e uzm anlarından, % 23.9’u gıda m ühendislerinden, % 11.1’i konuyla ilgili bilirkişiden, % 8.9 u doktorlardan, % 2.5’i ziraat m ühendislerinden, % 2 .5 ’i ise kimya m ühendislerinden alm ak arzusundadır.

Kitle iletişim araçlarının toplum eğitim indeki rolleri tartışılm azdır (34-36). G ıda kontrolü m ultidisipliner bir çalışm a alanıdır. Bu alanda çalışan, bilgi ve tecrübe sahibi meslek gruplarının, tüketicilerin gıda kontrolü ve G K M konularında eğitilm esinde yer alm aları gerekir.

SONUÇ VE ÖNERİLER

A raştırm a kapsam ına alınan tüketicilerin % 90.4 ü yiyecek alışveri­ şi yapm akta, % 66.3’ü yiyecek satın alırken etiket okum aktadır. E tiket okum a alışkanlığı yüksek sosyo-ekonom ik düzeyde o tu ran tüketicilerde diğerlerinden daha fazladır. Tüketicilerin % 94’.8’si harhangi bir G K M ’nin adını, % 12.0’si de G K M ’nin hangi am açla kullanıldığını bil­ m em ektedir. Tüketicilerin % 44.0 ’ü G K M ’nin hepsinin, % 41.1 ’i ise b a ­ zılarının sağlığa zararlı olduğunu düşünm ektedir. G K M nin kullanılm

(8)

ası-206 Y u rtta g ü l, M.

m kesinlikle istem eyen tüketici oranı % 18.1’dir. T üketicilerin % 30.2 si GKM içeren besinlerin denetlenm ediği görüşündedir. D en etim d en so­ rumlu kuruluşları bilm eyenlerin oranının % 2 olm asına karşın ilgili m ev­ zuattan herhangi birini bilm eyenlerin oranı % 92.7, denetim lerin am acı­ nı bilmeyenlerin oranı ise % 54.5 dir. Tüketicilerin büyük bir çoğunluğu (% 96.4) GKM konusunda bilgilenm ek istem ektedir.

Tüketicilerin GKM konusunda eğitilerek bilinçlendirilm eleri g e re k ­ lidir. Böylece hem tüketici hakları ve tüketici sağlığı korunacak, h em de mevzuata uygun uygulam aları olan üreticiler haksız suçlam alardan k u r­ tulacaklardır. Tüketicilerin eğitilm elerinin yanısıra G K M içeren b e sin le ­ rin de etkin bir şekilde denetlenm eleri ve m evzuata uygun ü re tim y ap­ mayan üreticilerin faaliyetlerin durdurulm ası gereklidir. B öylece de hem tüketici sağlığı korunacak hem de m evzuata uygun d av ran an ü re ti­ ciler haksız rekabetten korunacaklardır.

CONSUMER KNOWLEDGE and APPLICATIONS IN RELATION TO FOOD ADDITIVES

Yurttagül M.

Food additive knowledge and related applications o f 523 consu- m ers at different socioeconom ic levels in A n k ara w ere investigated. 66.3 percent of consum ers have scrutinized food labels, 12 p e rc e n t o f them are unaw are of using pu rp o se of food additives. 44.0 p e rc e n t o f them thought th at ali of th e food additives w ere harm ful and 41.1 p e r­ cent of them thought som e of th e food additives w ere harm ful. 18.1 p er- ren t of consum ers have w anted foods w ithout any added food additives. 96.4 percent of consum ers have w anted to get education ab o u t th e food additives.

KAYNAKLAR

1- Gheorghiev, G.K.: T he International Regulatıon and C ontrol of Food A dditives. T he First International Symposium on Food Industry "Food A dditives” 2-5 Nov. İzm ir-Çeş- me-1987.

2- M etin, M., Kayahan, M.: Gıda Katkı M addeleri ve K ullanılm a A m açları. Türkiye 4. G ıda Kongresi G ıda Teknolojisi D erneği Yaym No:S A nkara 1984.

(9)

3- Saldamlı, I.: G ıda Katkı M addeleri Beslenme ve Tüketici Sağlığı G ıda Sanayi 5(3):16 1991.

4- Koksal, O.: Im portance of Food Additives From the H ealth Standpoint. The First In­ ternational Symposium on Food Industry "Food Additives" 2-5 Nov. İzmir Çeşme., 1987

5- Sağlık Bakanlığı Gıda Katkı M addeleri Yönetmeliği. Resmi G azete Sayı: 20541 7 H a­ ziran 1990.

6- Demirağ, K., Altuğ, T.: İzmir ve Çevresinde Satılan Bazı G ıdalardaki Sentetik O rga­ nik Boyaların Saptanması. Gıda Sanayi 4(2):31, 1990.

7- Sümbüloğlu, K.: İstatistik, M atiş Yayınlan 3, Çağ M atbaası, A nkara, 1978.

8- Çelik, Ş.: Farklı Sosyo-ekonomik ve Eğitim Düzeyindeki Çalışan Erkek ve Kadın T ü­ keticiler ile Çalışmayan Ev Kadını Tüketicilerin G ıda Kontrolü ile ilgili Bilgileri ve Uygulamaları H.Ü.Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beslenme ve Diyetetik Programı D okto­ ra Tezi, A nkara, 1990.

9- Küçükköm ürler, S.: G elir Düzeyinin ve Fiyatlardaki Değişimin Yiyecek Satm Alımı- na Etkisi. H.Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beslenme ve Diyetetik Programı Bilim Uz­ manlığı Tezi A nkara, 1986.

10- Sürücüoğlu, M.S.: Aile Beslenmesinde Kadının Rolü. A.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü Beslenme ve G ıda Bilimleri Programı Doktora Tezi Ankara, 1983.

11- Liefeld, J.P and et al: A ttitudes of Consumers Towards Nutritional Labeling. Canadi- an Institute of Food Science and Technology Journal 8(1):46 1975.

12- Bulduk, S., Güneyli, U.: Teknolojik İşlem G erektiren Hazır, Y an Hazır Besinleri Ai- lerin T üketm e ve Kabullenme Durum u Konusunda Bir Araştırma. Beslenme ye Di­ yet Dergisi 14:117, 1985.

13- Steenkam p, J.E.M .: Perceived Quality of Food Products and its Relationship to Con- sum er R eferences Thewory and M easurem ent Journal of Food Quality 9:373, 1986. 14- Peance, J.R.: A re Am ericans Careful Shoppers? FDA Consumer, Septem ber 15-17,

1976.

15- Mc. Gınnıs, M.S., Nestle, M.: The Sergeon Generals R eport on N utrition and Health Policy İmplication and Im plem entation Strategies. The Am erican Journal öf Clinical N utrition 49:23, 1989.

16- Tarhan, G. : Consum er İnform ation (Labelling and M arking) Standart sayı : 329:22, 1989.

17- Thomas, B. (E d): M anual of Dietetic Practice p.224 Blackwell Scientific Publications Oxford, London, 1988.

18- Schucker, R.: M erchandising Nutrition inform ation Cereal Foods World 31(7): 461, 1986.

19- Crawford, D., VVorsley, A.: A Preliminary Investigation of Consum er Views and Be- haviours Regarding Food Labeling. Food Technology in A ustralia 38(2): 74, 1986. 20- Çelik, Ş., Ünver, B.: Tüketicilerin Cinsiyet, Eğitim ve Çalışma D urum larına G öre Gı­

(10)

208 Y u rtta g ü l, M . 21- Bulduk, S.: Teknolojik İşlem G erektiren Hazır, Y a n H azır B esinleri A ilelerin T ü k e t­ m e K abullenm e D urum u K onusunda Bir A raştırm a. H .Ü . Sağlık B ilim leri E nstitüsü B eslenm e ve Diyetetik Program ı Bilim Uzmanlığı Tezi, A nkara, 1984.

22- Cramwindel, A.B., H erstel, H.: Consum er Panel Views on F o o d A dditives. I. G e n e ­ ral Introduction. V oeding 48(2): 46, 1987.

23- Sloan, E., Powers M .E., H am , B.: Consum er A ttitu d es T ow ard A dditives C ereal F o ­ ods W orld 31 (8): 523, 1986.

24- Kavas, A., Kavas, A.: Tüketicilerin G ıda Satın A lm a K riterleri ve G ıd a G üvenirliği Riskleri ile ilgili Algılamaları. G ıda Sanayii 5(3): 40, 1991.

25- Saldamlı, I., Temiz, A.: Teknolojik Zorunluklarla K ullanılan Bazı K atkı M a d d e le ri­ nin Toksik Etkileri Ü zerinde Son Bulgular. G ıda Sanayii 4(2): 42, 1990.

26- Levine, A.S., Labuza, T.P., M orley, J.E.: Food Technology. T h e N ew E n g la n d J o u r­ nal of Medicine. 312 (10): 628, 1985.

27- Anon: The R ole of F ood Safety in H ealth and D evelopm ent. R e p o rt o f a Jo in t F A O /W H O Expert C om m itee on F ood Safety. W orld H e a lth O rg an izatio n T echni- cal R eport Series 705. W orld H ealth O rganization G eneva 1984.

28- Bradstock, M.K. and et al : E valuation of R eactions to F ood A dditives: T h e A sp arta- me Experience T he A m erican Jo u rn al of N utrition. 43:464, 1986.

29- Alfin-Slater, R.B., A ftergood, L.: Food Fads. N utritional S upport o f M ed ica l Practi- ce (Ed: Schneider, A .H . and etal) H arp er and Row Publishers P h iladelphia, 1983 30- Aydın, M.: G ıda K ontrolü ve M evzuatı T icaret O daları Birliği M atb aası, A n k ara,

1976. .

31- Deda, N.: Gıda M evzuatı ve T atbikatı. Feryal M atbaacılık San. v e Tic. L td . Şti. A n k a­ ra 1989.

32- Olcay, E.M., Eldem , H.: G ıda M addeleri M evzuatı Bayrak M atbaacılık, İstan b u l 1990.

33- Çelik, Ş.: G ıda K ontrolü H izm etlerinin Türkiye’deki D urum u. H .Ü . Sağlık B ilim leri Enstitüsü Bilim Uzmanlığı Tezi A nkara 1984.

34- Aziz, A.: Radyo ve Televizyona G iriş A.Ü. Siyasal Bilgiler F ak ü ltesi Y ayınları No: 393(2-3): 76, A nkara 1976.

35- Baysal, A.: Kitle İletişim A raçları ve Beslenm e Eğitim i. III. T o p lu m Sağlığı S em poz­ yumu Bildiri Ö zetleri. 16-20 Eylül İzm ir 1981

36- Oskay, Ü.: Toplum sal G elişm ede Radyo ve Televizyon A .Ü .S.B .F. B asın Y ayın Y ük­ sekokulu Y ayınlan No: 410 A nkara 1979.

Referanslar

Benzer Belgeler

Ürünlere göre ambalajın fonksiyonlarının genel olarak aynı düzeyde seyretmesi, tüketicilerin gıda ürünleri satın alma davranışlarında ambalajdan beklentilerinin daha

Müşavir Mühendis. Rivier Mühendis: E.N.P.C. Mösyö Wein- berg'in çıkardığı bu kitabın mevzuu be- ton Precontraint'den yapılan inşaatın etüd ve tatbikatına lüzumlu

Planktonik organizmalar, fotosentezle kendi materyalinin bir kısmını sentezleyebilme yeteneğine sahip olan, yani ototrof olan fitoplankton veya bitkisel plankton; ortamda

Bakteri Besin Madde İçeriği Yüksek Olan Katkı Maddeleri: Şeker içeriği yüksek olanlar: Şeker, ya da yemdeki şeker, melas, pancar posası ve talaşı.. Nişasta içeriği

Gıda katkı maddelerinin tanımı ve sınıflandırılması, gıda katkı maddeleri ile ilgili yasal düzenlemeler ve mevcut yönetmelikler, gıda katkı maddelerinin kabul

Arka cephesinin, Edirne ve Topkapı sırtlarının teş- kil ettiği ve İstanbul stadyomunun yapılacağı Yenibahçe v a - disine hâkim bir manzarası vardır.. Burada, hol, küçük

 Tek başına gıda olarak tüketilmeyen, bir gıda ürününün ana bileşeni, hammaddesi veya yardımcı maddesi olarak kullanılmayan, fakat o ürünün işlenmesi,

Belirtilen katkı maddeleri ve yardımcı maddeler, gıda maddelerinin üretiminde, vasıflarının iyileştirilmesinde ve düzenlenmesinde, endüstriyel üretim tekniklerine