Adli Tıp Dergisi 2004; 18(2): 76-77
ADLİ TIP DERGİSİ
Journal of Forensic Medicine
ADLİ TIP EKSPERTİZ YIL 1, SAYI 1, 1955, SAYFA 25-26
Hemen hemen intihar fikri uyanan her şahsın mutlak surette çamaşırlarını değiştirerek, temiz çamaşır giydikten sonra ihtihar etmiş olduğunu bir çok vak’alarımızda müşahede ettik. Bu halin karışık bir akıl kompleksi içinde bile teessüriyetin normal işlediğini, yani cesedi bulanların kendisini lanetlemesinden daha doğrusu hicap hislerinden doğduğu muhakkaktır.
ADLÎ TIBDA
İ n t i h a r l a r
Dr. Lütfî TUNCAY
Adlî Tıp Mütehassısı
Günün modası olan histerik mizaçlı şahısların ve büluğ çağının taşkınlıkları içinde bocalayan gençlerin tentürdiyot ile ağızlarını çalkalayarak yapmış oldukları itibar tazeleyen gösterileri mevzuumuz dışında bırakarak hakikaten ölümle neticelenen ve adlî bakımdan ve dolayısıyla Tababet-i Adlîyeyi ilgilendiren intihar vakalarından bahsedeceğim.
İntihar, şuur ve iradeyi selbeden bütün zihin melekelerinin yani akıl fakültelerinin iflas ettiği ve vasıl olduğu meş’um kararı tatbik ettiren bir akıl kompleksidir, diyebiliriz.
Dinler ve cemiyetler intihar edeni mekruh tanıdıkları için bu vakalarda dünyada az uğraşılmış ve memleketimizde de intihar üzerinde pek az çalışılmış, literatürde mühim bir yer işgal etmemiştir. Fakat dünyada ihtiharların sıklaştığı devirler büyük ruhi ve içtimai hastalıkların gizlenemiyecek kadar arttığı devirlerdir.
Dünya edebiyatında yakın zamanlara şöyle kısa bir göz atacak olursak adeta dünyada zaman zaman intiharın salgın denecek derecede görülmüş bir vaka olduğu anlaşılır.
Almanların dahi edibi Goethe yaratmış olduğu şaheserlerinden biri olan Wertehr’in Iztırapları adlı kitabı ile bir Werther’izm husule gelmiştir. Cidden Werther’i okuyanlar arasında intihar edenler bulunuyordu Yine Fransızların meşhur edibi Victor Hugo bile kahramanlarına zehir içirmiştir. Bizim vatan şairimiz Namık Kemal (Zavallı Çocuk) piyesini intiharla bitirmiştir. Yaşadığımız devirde Nazi şeflerinin intiharları. Japonların o, meşhur harakirileri ve demir perdeden sızan toplu intihar serilerini de gazetelerden okumaktayız.
Bunca insanın mutlak surette hepsinin akıl hastası olmadığı ve bilakis bunların çok kere ufak bir lekeye tahammül edemiyecek kadar temiz ruhlu oldukları anlaşılmaktadır.
İstanbul Adlî Tabipliği vazifem sırasında bizzat şahit olduğum ölümle nihayetlenen (54) vakanın bilançosunu henüz daha erken olmasına rağmen yapacak olursak bunun (39) vakası erkek, (15) vakası kadın, meslekler itibariyle: 10 ev kadını 5 ev kızı, 4 talebe, 1 hamal, 2 rençber, 8 tüccar, 2 şöför, 1 profesör, 3 asker, 1 doktor, 1 biletçi, 1 artist, 2 kapıcı, 1 otelci, 2 yüksek mühendis, 2 denizci, 1 polis, 1 emekli, 2 çocuk ve 4 boşta şahıstır.
15 şahıs bıraktığı mektupla intihar edeceklerini bildirmişlerdir. İntihar sebeplerine gelince: 17 tanesi tedavisi gayrı kabil müzminleşen ıztırap verici hastalıklar ve akıl hastalıklarından, 12 vakası sevgi, kıskançlık ve karı koca geçimsizliklerinden, 5 vakası şahsi beceriksizlikten, hayata intibaksızlık, işsizlikten, ine 5 vakası para sıkıntısı ve geçim zorluklarından 4 vakası ticari iflastan, 1 vakası siyasi sebeplerden, 2 vakası alkolizmden, 4 vakası da bizce meçhul kalmıştır. Bu 54 vakanın intihar şekilleri
Adli Tıp Dergisi 2004; 18(2): 76-77
olarak da şunları görmekteyiz: 25 tanesi asmak suretiyle, 10 tanesi tabanca ile, 7 tanesi pencereden veya yüksek yerden kendini atmak suretiyle, 3 tanesi havagazı ile, 3 tanesi kezzap içmekle, 2 tanesi uyku ilacıyla, 2 tanesi tren altına yatmak suretiyle, 1 tanesi elektrikle, 1 tanesi kuyuya atmak ve boğulmak suretiyledir.
Henüz vakalarımız çok az olmasına rağmen görülüyor ki memleketimizde de bir çok şahıslarda intihar hissinin uyanmasında içtimai hastalıkların rolü vardır, yani bu hadiselerin insan ruhu üzerindeki yıkıcı tesirlerini emniyetsizlik ve çaresizlik hallerinde veya hayatta besleyici rol oynayan ümit ışığının sönmesinde görmekteyiz.
Amillerin ortadan kaldırıldığı her yerde beşer ruhunu perişanlığa götüren bütün saikler de ortadan kalmış demektir. Pek az dahi olsa intihardan kurtulabilen kazazedeleri hayata iade edilmiş olmanın veya yaşamaya layık bir ömrün cazibesiyle destekleyerek neşe ve ümide kalbetmeliyiz. Esasen intiharı normal bir vaka olarak kabul etmediğimize göre bu işe teşebbüs edenlerin hepsini (akıl hastaları hariç) hasta olarak kabul etmemiz iktiza eder, mademki bu bir marazdır ve her hastalık gibi onun da tedavi çareleri bulunacağını düşünmeliyiz. Bugün telkin vasıtalarımızdan başka elimizde hastaların şifasına yarayan bir çok bilgiler ve tedavi çareleri bulunacağını düşünmeliyiz. Bugün telkin vasıtalarımızdan başka elimizde hastaların şifasına yarayan bir çok bilgiler ve tedavi usulleri vardır. İşte bu bilgilerle mücehhez başta Psychiatrie ilmi hayattan bezmiş olanların başlıca yardımcısı ve yol göstericisidir.
İntihar vakalarında vaka yerinin tetkikinin çok önemi vardır. Diyebilirm ki alışkın bir göz vaka mahallini bir tablo gibi görür, bir çokları için ehemmiyetsiz telakki edilecek delilleri kıymetlendirir ve tahkikat ve tetkikatını o yolda yürütür. Öyle ki burada bizzat çeşitli intihar vakalarında gördüğümüz bir müşahedemizi anlatmak isteriz: Hemen hemen intihar fikri uyanan her şahsın mutlak surette çamaşırlarını değiştirerek temiz çamaşır giydikten sonra intihar etmiş olduklarını bir çok vakalarımızda müşahede ettik. Bu halin o karışık akıl kompleksi içinde bile teessüriyetin normal işlediğini yani cesedi bulunanların kendisini lanetlememesinden, daha doğrusu hicap hislerinden doğduğu muhakkaktır.
