H A B E R
t
Akşam'
1 U L k K *13*3 CaSm - * 1 '
•'
, , t' rJ,
C
U M H U R İYE T Halk Partisinin tertip ettiği sanat müsabakaia rı» şüphesiz mevzii mahiyettedir ve henüz bu teşebbüsten bü yük çapta sonuçlar beklemek mevsimsizdir. Buna rağmen, müsaba kaların kuvvetli birer teşvik olduğu da muhakkaktır.Hafta içinde bu müsabakalardan üçü üzerinde varılan karar!?.: yayınlandı. Piyes müsabakası yapılamamış. Fakat şiir ve mimarî mü sabakalarının derece kazananları malum olmuştur. Şiir müsabakasın da birinciliği alan şair, yazılarile ötedenberi edebi dikkati üzerine çek miş olan Bay Cahit Sıkı Tarancıdır. Kendisinden bir münasebetle bu sütunda kısaca bahsederken, seçtiği mevzuun da, yazdığı şiirin de. kendi kanaatimce “ şairane,, olmadığını belirtmiştim. “ Otuz beş yaş., şiirini beğendiğimi söyliyeceğim. Birinciliği kazandığı için değil; bir düşünce mahsulü, bir emek ürünü ve bir dikkat eseri olduğu için.
Bir defa, vezin ve kafiyeyi körü körüne reddeden tarzdan ayrı larak, şekilce kalıplı şiire uyduğundan beğendim. Hele eskiden dört mısrada kalan ‘‘kıta.,ya, beş mısralı güzel bir pekii buluşunu beğen dim. îcinde:
“ A yva sarı, nar kırmızı sonbahar’ ,,
gibi “ vecize - mısra,, sayılacak renkli ifadeyi beğendim. Enstantane hatıra ve duygulan bir araya toplayışını beğendim. “ Cenah,,m da vaktile yazdığı, - şarkı olarak bestelenen - :
“ Doğuyor ömrüme bir 28 yaş güneşi!.., ,
Şiirini hatırlıyarak beğendim Hasılı, bay ( ’ahit Sıtkı Tarantı, Türkiye ölçüsünde birinci sayılmamasına rağmen, okuduğum ikinci ve üçüncü şiirlere ve bunlara kıyasla derece almıyanlara göre, birçok bakımlardan üstünlük göstermiş sayılır.
Yeni şairlerimizin,yalnız kendileri ve hususi kaprisleri için başı boş bir kayıtsızlık içinde dolaşmıyarak, biraz da, - eskiye değil,,sade ce bize, - dönmelerini istiyebileceğiz artık. Bay Cahit Sıtkı Taran cni ra “ Otuz beş yaş,, şiiri, bu bakımdan ayrıca cesaret vermiştir . Bunu, bir “ rüeu„ saymak aklımdan bile geçmez. Sadece “ makule avdet., ha tıra gelebilir ki, o çalkantılardan sonra böyle bir “ durulma..ya cidden ihtiyaç vardı !
