n
d
'H A III ¥ » A P ö n
-J yA iA A i:
3 ^cı£ icl
liş a&ğogÂJL
EL
Onun ^fTmes’ud günleri
■ — — —
—
25
—Mustafa Kemal hakkımdaki iltifat larının ilk eserini talâkı müte’akıb bana gönderdiği bir resimle, Vedad hakkmdaki himayesinin ilk tecellili- ni de -onm Ankarada kalmasmı tec viz etmiyerek- hmen Londra sefareti üçüncü kâtibliğine ta’yini suretile i - ra’e etdi.
Garibdir ki o zaman Vedada yaz - dığım mektub -kim bilir nasıl tahrif edilen şekillerde ıttılaına vasıl oldu - ğundan- Lâtifede tamamile ma’kûs bir te’sir hasıl etmiş, ve onda muh - telif vesilelerle tezahür eden bana ve Vedada karşı bir infiale bâ’is olmuş- dır. Bunı kendisile hiç bir zaman a - çıkdan açığa muhakeme etmedik. Ba’zen hayatda öyle mes’eleler te - haddüs eder ki onlara dâ’ir izahat tea’tisi müfid olmakdan ziyade mu - zır olır.
*
Osırada Hariciye Vekili ma’iyetiııi teşkil eden zevat ile ve bilmem nasıl bir vsile ile, Geneve-e gitmek üzere -•di. Ma’iyetine Vedad da dahil oldı vej
raüddat- oııınla beraber Isviçrede kalarak, oradan me’muriyeti mahal line, Londraya, geçdi.
*
OsmanlI Bankasmm hükümetle akdetdiği bir yeni mukavele mukte - zasınca Banka her sene -tecrübele - rini genişletmek üzere- gene türk memurlarından bir kaçını Parise ve Londraya göndermek tea’hhüdini al madı. Vedadm Londraya ta’yinini ta’kib eden ilk aylardan birinde Bü - lend de Bankanın Londra şu’besine gönderildi.
Bu suretle iki kardeş, ikisi bir araya gelmedikçe kendilerine tam bir mev- cud nazarile bakamamakla me’lûf o- lan Vedadla Bülend, ikisi de Londra- da idiler. En mes’ud zamanları... Ve dad sefaret üçüncü kâtibi sıfatile, Bülend de OsmanlI Bankasının Lon
dra şu’besinde Banka tecrübelerinin tekâmüli devresinde, Piccadilly’de Halfmoon Street'de bir güzel Flat’da idiler. Biz, ana ve baba bir gün ka - rar vererek, haber vermeden gidip onları bir akşam üzeri geç vakit bağ- teten basdırdık. Bülend yalnızdı, ke man çalmakla meşgul idi, biz hiz - metçi kızının: «Müsafir geldi!» diye kapıyı tıkırdatarak açması üzerine içeriye dalınca Bülend şaşırdı, kema nını fırlatdı, anasına, babasına, bi rini bırakıp ötekine koşarak, dudak - lan titreyerek, küçük küçük, kısa kı sa perişan buseleri nerelere kondura cağını şaşırarak, bir kelime söyleme ğe kuvvet bulamaksızın hasretden ve hayretden çıldırmışa dönmüşdi. Hiz - metçiye sıkı sıkı tenbih etdik ki Ve dad gelince ona müsafirlerin kimler olduğuna dâ’ir bir şey’ler söylemesin.
Az bir zaman sonra, belki on belki yirmi dakika .sonra, Vedad kapıyı a- çıp içeri girdi, daha temkinli, daha i’tidalli, hissiyatına dâ’ima hâkim ol mak fennini bu dakikada kayb etme yerek, yalnız bu kabilden fırsatlarda isti’maüni i’tiyad etdiği bir cümle ile: «Ma’nası yok!..» cümlesile bize sarıl dı.
Çocuklarımızla on iki gün beraber kaldık. Nöbet tutarak gündüzleri sa- bahdan akşama kadar, geceleri ikisi beraber geç vakitlere kadar bize Lon- dranın bütün elvahını gösterdiler, bi zi yine o Flat’da tesadüfen boş olan bir dâ’irede müsafir etdiler, nihayet biz onları Londrada, bahtiyar bir â - lemde bırakarak, ayrıldık ve seya - hatde devam etdik.
Bir zaman geldi ki her ikisinin de hizmeti askeriyelerini ifa etmeleri i - cab etdi. Vedad Vekâlete müraca’at ederek memlekete celbini istedi, Bü - lend de Bankada ikameti müddetini ikmal etmeksizin avdetine müsa’ade aldı. Ortada hizmeti askeriye kabi - Ünden bir mühim sebeb mevcud oldu- ğmdan her ikisinin arzusı terviç o - lundı. O zaman hizmeti maksureye tabi’ olanlara dâ’ir şera’it başka
tür-parlak bir imtihandan geçerek eme line nâ’il oldı ve bu suretle iki kardeş Ankarada yerleşmiş oldüar.
Kim düşünebilirdi ki bu ikameti Vedad için bir tefeyyüz ve terakki ze mini olacağına bütün kışa ömrünü fasıla ve âram vermeden zehirleye - cek bir mesa’ib menba’ı olacaktır.
*
İşte uzun bir zamandan beri, facia nın vuku’undan i’tibaren, bir dakika geçmeyor ki zihnimin içinde ateşden bir çivi gibi iztirab vererek, yakıp ka vurarak saplanan su’alin cevabını a- raşdırmayayım: Nasıl oldı da istik - bal ona türlü va’dlerle muntazır i - ken, hayatda elinin altında pek az gence nasib olabilen çeşid çeşid güzi de sa’adet esbabı mevcud iken evet, nasıl oldı da beş dakika içinde, zabt olunamayan bir buhrana mağlûb ol- dı?.
Bu hep o su’ale cevab verebilmek için mutlaka bunın esbabı evveliyesi, müessiratı istihzariyesi vardı diyo - rum, ve dâ’ima dibi bulunmayan bir girdabın içinde yu var!ana yuvarlana, döne döne, uçurumun karanlıklarına dalarak zihnimin perişan hamleleri, hatıraların kasırgalarını ta ’kib ede - rek mu’ammanın miftahını araşdı - rıyor. Bu hatıraları şu satırlarla tel his ve tesbit etmek isteyorum.
Halid Ziya Uşaklıgll
lü idi. Vedad hizmetini Ankarada, Bü lend İstanbulda gayrı müsellâh ola - rak Selimiyede yapdılar. Vedad bir yandan hizmeti askeriyesini ifa eder ken bir yandan da Vekâletde ifayı vazife imkânını bulıyordı. Bülende gelince: Dâ’ima kardeşinin izinde yü- ı-ümekde zevk duyan bu çocuk hizme ti askeriyesini ikmal eder etmez Ban kadan isti’fa ederek hâriciyeye intisab için ısrar etdi, öyle galebe çalınamı- yacak bir inad ile ki evvelce Vedadm da Bankadan infikâk emeline muka vemet edemediğim gibi onm da ina - drna mağlûb olmakdan başka yapı - lacak bir iş yokdı. Bülend hâriciyede
Kişisel Arşivlerde İstanbul Belleği Taha Toros Arşivi
