RESİM VE HAFIZA
Baba kızın birlikte oynadıkları oyunlar: Suluboya, kuruboya, resim yapmak. Rüya'nm yaptığı sanat eserleri bazen babasının yazıhanesinde asılıyor. Bir de hafıza oyunu oynuyorlar birlikte... Çifti bulan, hafızası kuvvetliolan kazanıyor. A
SABAHLARI BİRLİKTE
Orhan Pamuk eskiden gece yanlarına kadar çalıştığını, sabah dörde kadar yazdığım söylüyor. Ama kızı Rüya doğduktan sonra hayatı bu anlamda değişiyor. Sabahlan onu okula götürüyor, okul kapısından içeri girene kadar arkasından el sallıyor...ONBIR SEANSLARI
Orhan Pamuk, cumartesileri sinemalann ll'd ek i çocuk seansının tadım ancak akıllı babalar bilir, diyor. Kızıyla birlikte seyrettiği filmler mi? İlk akima gelenler arasmda Böcek ve Oyuncak Hikayesi yer alıyor. Baba, arada bir "Güzel mi?" diyor, kızı anlamadığı yerlerde makul sorular soruyor.r
BENİM BABAM
Orhan
Pamuk
BABASININ
KIZI
Orhan Pamuk’un iki "rüya"sı var. Biri "Kara Kitap"ın kadm kahramanı, diğeri güzel kızı. 7 yaşında. Ve babasının romancı olduğunu çok iyi biliyor. Sadece onu değil, "Benim Adım Kırmızı"mn ona ithaf edildiğini de. Önceleri kitabın başmı açıp, ismine bakmaya bayılıyordu.
BENİM KIZIM RÜYA
Her sabah okula birlikte gideriz. Bir gözümüz saatte, bir gözümüz çantada, kapıda, yolda... Arabada hep aym şeyleri yaparız: 1. Küçük parkın köpeklerine selam. 2. Taksi hızla virajı dönerken içeride savrulma. 3. Aym yerde, "Sağ aşağıya şoför efendi!" deyip birbirimize bakıp gülme. 4. Şoför yolu bildiği halde (çünkü hep aym duraktan biniyoruz) gene "Sağa aşağıya şoför efendi" deyip gülmek. 5. Taksiden indikten sonra elele tutuşup yürümek.
★
Çantasını omuzuna asıp, öpüp onu okula bıraktıktan sonra arkasmdan bakarım. Rüya da arkasmdan baktığımı bilir. Ezberlediğim,
seyretmekten hoşlandığım yürüyüşünü izlerim. Onun benim onu seyrettiğimi bildiğini bilirim. Sanki benim ona baktığımı bilmesi ikimize de bir güven verir. Bir, onun şimdi içinde yürüdüğü ve hergün keşfettiği bir alem vardır. Bir de bizim ikimizin paylaştığı alem. Benim bakışım, onun dönüp bana bakması bizim alemimizi sürdürür. Sonra, ama köşeyi döner ve benim bakışımın yetişemediği yeni dünya başlar.
★
Biraz övünelim: Kızım akıllı ve zevk sahibidir. En iyi hikayeyi benim anlattığımı, hiçbir kararsızlık geçirmeden söyler ve hafta sonlan sabahlan
yanıma uzanıp hikayesini ister. Kişilik sahibi olduğu için de ne istediğini bilir: "Gene cadı olsun, hapishaneden kaçsm ama kör olmasm ve
ihtiyarlamasın, sonunda da küçük çocuğu ele geçiremesin". Sevdiği yerlerin uzatılmasını ister. Sevmediği yerleri, daha ben hikayeyi kurarken yüzüme söyler. Ona hikaye anlatmak, bu yüzden, aynı anda hem yazmak hem de yazdığım çocuk olup okumaktır.
Bütün gerçek sevgi ilişkilerinde olduğu gibi ilişkimiz aynı zamanda bir iktidar mücadelesidir. Kimin dediği olacak: 1. Televizyonda hangi kanala bakılacak. 2. Hangi saatte yatılacak. 3. Hangi oyun oynamlacak ya da hiç oynanılmayacak ve benzeri pek çok karar tartışmalar, kavgalar, hileler, tatlı kandırmalar, gözyaşları, azarlamalar, küskünlük, barışma ve pişmanlıklarla geçen uzun siyasetler sonunda
kararlaştırılır. Bütün bu hareket yorucu ve mutluluk vericidir ama sonunda birikir ve bir ilişki ve arkadaşlık tarihi oluşur. Uzlaşırsınız çünkü birbirinizden vazgeçemezsiniz. Onu düşünür yokluğunda
kokusunu hatırlarsınız. Onun yokluğunda ben saçlannının kokusunu fena özlerim. Benim yokluğumda o benim
pijamalarımı koklar.
