• Sonuç bulunamadı

Kocaeli ܆niversitesi Tıp FakŸültesi Hastanesi Yoğun Bakım Birimindeki Nozokomiyal İnfeksiyonların Prevalansı

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Kocaeli ܆niversitesi Tıp FakŸültesi Hastanesi Yoğun Bakım Birimindeki Nozokomiyal İnfeksiyonların Prevalansı"

Copied!
2
0
0

Yükleniyor.... (view fulltext now)

Tam metin

(1)

89 Klimik Dergisi●Cilt 14, Say›:2 ●2001, s:89-90

Girifl

Mortalitesi ve maliyeti yüksek olmas›na ra¤men önlene-bilir infeksiyonlar olan nozokomiyal infeksiyonlar son y›l-larda giderek önem kazanm›flt›r. Her hastanede ‹nfeksiyon Kontrol Komiteleri kurularak infeksiyon oranlar› bu iflle özel olarak ilgilenen görevliler taraf›ndan izlenmekte ve bil-gisayar programlar› ile analiz edilmektedir. Çünkü bu oran-lar ülkeler, bölgeler veya hastaneler aras›nda bile de¤ifliklik-ler göstermektedir. Elde edilen sonuçlar do¤rultusunda her hastanenin kendine özgü infeksiyon oranlar›, riskli servisle-ri saptanmakta, infeksiyon kontrol önlemleservisle-ri ve sa¤l›k per-sonelinin e¤itim programlar› hastanenin özelli¤i ve gereksi-nimine göre yeniden düzenlenmektedir.

Nozokomiyal infeksiyonlar› aras›nda en mortal olanlar› yo¤un bak›m infeksiyonlar› (YB‹) olarak de¤erlendirilmekte-dir. Yo¤un bak›m birimi (YBB)’nde yatan hastalar, altta yatan ciddi hastal›klar› olan, a¤›r seyirli, invazif ifllemlerle s›kça karfl›laflan, en yo¤un antibiyotik uygulanan ve genellikle has-tanede uzun yatan hastalar grubunu oluflturmaktad›r. YBB’de

izlenmeyi gerektiren flartlar›n bafl›nda da infeksiyonlar gel-mekte ve yine infeksiyonlar burada oluflan en ciddi kompli-kasyonlardan biri say›lmaktad›r. Nozokomiyal infeksiyonla-r›n yaklafl›k % 25’i YBB’de geliflmektedir (1,2). YBB infek-siyonlar›n da¤›l›m›, hastanenin di¤er kliniklerininkinden de farkl›l›k göstermektedir. En s›k olarak pnömoniler (%30), üri-ner sistem infeksiyonlar› (%25), bakteriyemi (%16) ve cerra-hi yara infeksiyonlar› (%8) görülmektedir (3).

Bu çal›flma ile Kocaeli Üniversitesi Araflt›rma ve Uygu-lama Hastanesi Eriflkin YBB’sinin nozokomiyal infeksiyon oran›n›n, infeksiyonlar›n ve etkenlerin da¤›l›m›n›n saptan-mas› ve ilerdeki y›llardaki de¤iflimin izlenmesi için bölge-nin yerel verileribölge-nin bildirilmesi amaçland›.

Yöntemler

1 Ocak 1999-31 May›s 1999 tarihleri aras›nda Kocaeli Üni-versitesi Uygulama ve Araflt›rma Hastanesi’nin tüm servislerin-de yatan hastalarda geliflen nozokomiyal infeksiyonlar, ‹nfeksi-yon Kontrol Komitesi (‹KK) taraf›ndan klinik izlem ve labora-tuvara dayal› aktif sürveyansla araflt›r›ld›. Hastane infeksiyon-lar› ‘’Centers for Disease Control and Prevention (CDC)’’ kri-terlerine göre tan›mland› (4). Hastanenin nozokomiyal infeksi-yon oran› saptand›. Hastane infeksiinfeksi-yon sürveyans verilerine gö-re YBB’deki nozokomiyal infeksiyon oran›, infeksiyon say›s›, infeksiyon çeflitleri ve etkenlere göre da¤›l›m› de¤erlendirildi.

Kocaeli Üniversitesi T›p Fakültesi Hastanesi Yo¤un

Bak›m Birimi’ndeki Nozokomiyal ‹nfeksiyonlar›n

Prevalans›

Birsen Mutlu, S›la Çetin Akhan, Sibel Gündefl, Nesrin Alt›nda¤, Haluk Vahabo¤lu

Kocaeli Üniversitesi, T›p Fakültesi, Klinik Bakteriyoloji ve ‹nfeksiyon Hastal›klar› Anabilim Dal›, Sopal›-Kocaeli

9. Türk Klinik Mikrobiyoloji ve ‹nfeksiyon Hastal›klar› Kongresi (3-8 Ekim 1999, Antalya)’nde bildirilmifltir.

Özet: 1 Ocak 1999-31 May›s 1999 tarihleri aras›nda Kocaeli Üniversitesi Araflt›rma ve Uygulama Hastanesi’de ya-tan 3260 hastada geliflen hasya-tane infeksiyonlar›, ‹nfeksiyon Kontrol Komitesi taraf›ndan klinik izlem ve laboratuvara dayal› aktif sürveyansla saptanm›flt›r. Bu verilere göre 3260 hastadan 81 hastada (%2.5) nozokomiyal infeksiyon sap-tanm›flt›r. Tüm hastane nozokomiyal infeksiyon oran› %4.5’t›r.Hastane infeksiyonlar› sürveyans program› verilerine göre Yo¤un Bak›m Birimi’ne yatan 88 hastada görülen infeksiyon oran› %35’tir. ‹nfeksiyonlar›n sistemlere göre da¤›-l›m›, %32 kan dolafda¤›-l›m›, %16 idrar yolu, %13 cerrahi yara, %6 deri ve yumuflak doku, %6 solunum sistemi ve %27 di-¤er infeksiyonlard›r. ‹nfeksiyon etkenlerine göre da¤›l›m, %22 stafilokok, %16 Gram-negatif enterik bakteriler, %12 no-nenterik Gram-negatif bakteri, % 7 enterokok, %4 fungus ve %39 di¤er etkenler biçimindedir.

Anahtar Sözcükler: Yo¤un bak›m birimi, nozokomiyal infeksiyon.

Summary: Prevalence of nosocomial infections in Intensive Care Unit of Kocaeli University Hospital. Study objec-tive was to determine the nosocomial infection prevalence in our hospital’s adult intensive care unit (ICU). A five-month period prevalence study has been conducted using CDC definitions between January 1999 and May 1999. A total of 3260 patients were hospitalized during five months. Overall hospital infection rate was found to be 4.5%. Thirty one infectious episode was observed in 88 patients hospitalized in ICU. Nosocomial infection rate was 35% in this group. The frequency of infections were as follows: 32% cardiovascular infections, 16% urinary tract infections, 6% skin and soft tissue infecti-ons, 6% respiratory tract infections and 27% others. The leading pathogens were Staphylococcus spp. (22%), Enterobac-teriaceae (19%), Enterococcus spp. (12%), Candida spp. (4%). According to the results of this survey, nosocomial infecti-ons are frequent in adult ICU of our hospital.

(2)

Klimik Dergisi●Cilt 14, Say›:2 90

Sonuçlar

Kocaeli Üniversitesi Araflt›rma ve Uygulama Hastanesi-ne yatan 3260 hasta izleme al›nd›. Seksen bir (%2.5) hasta-da nozokomiyal infeksiyon saptand›. Saptanan infeksiyon say›s› 147’dir. Hastane nozokomiyal infeksiyon insidans› % 4.5’tur. Çal›flma s›ras›nda YBB’de tedavi gören 88 hasta iz-leme al›nd›. Nozokomiyal infeksiyon saptanan hasta say›s› 11’dir. Yatan hastalarda bu dönemde 31 nozokomiyal infek-siyon saptand›.YBB nozokomiyal infekinfek-siyon oran› %12.5 olarak bulundu. ‹nfeksiyonlar›n sistemlere göre da¤›l›m› Tablo 1’de, etkenlere göre da¤›l›m› Tablo 2’de verilmifltir.

‹rdeleme

Hastane infeksiyonlar›, hastalar›n yat›fllar› s›ras›nda in-kübasyon döneminde olmayan, hastaneye yatt›ktan sonra geliflen infeksiyonlard›r. Hastalar›n %3-14’ünde geliflti¤i bildirilmifltir (3,4). Önlenebilir olmas›na ra¤men olufltu¤u zaman mortal seyretmekte (%1-4), hastanede kal›fl süresini uzatmakta (ortalama 4 gün), maliyeti art›rmaktad›r (5).

YBB hastalar›nda ölüm oranlar› %15-25 olarak bildiril-mektedir (6). Altta yatan ciddi hastal›klar›n olmas›, invazif ifllemlerin s›k uygulanmas›, hasta-personel iliflkilerinin s›k olmas›, beslenme özellikleri, antibiyotiklere dirençli mikro-organizmalar gibi nedenlerle infeksiyon riski di¤er bölüm-lere göre 2-5 kat yüksektir (5).

Hastanemizin nozokomiyal infeksiyon oran› %4.5 iken; YB‹ oran› %12.5’tur. Ankara Yüksek ‹htisas Hastanesi 1996 y›l› oran›n› %1.3 (7), Ankara Üniversitesi T›p Fakültesi ‹b-ni Sina Hastanesi 1996 y›l› oran›n› %171.9 olarak bildirmifl-tir (8). Ancak hastaneler aras› karfl›laflt›rma, koflullar›n ve yöntemlerin farkl›l›¤› nedeniyle sa¤l›kl› olmayabilir.

‹nfeksiyonlar›n sistemlere göre da¤›l›mlar›n› de¤erlen-dirirsek; hastane infeksiyonlar› aras›nda genellikle pnömo-niler ilk planda iken (3); hastanemizde ilk s›rada kan dola-fl›m›, ikinci s›rada idrar yolu infeksiyonlar› gelmektedir. Cerrahi yara infeksiyonu oran›m›z %13 olup, Ankara Yük-sek ‹htisas Hastanesi %33 (7), Ankara Üniversitesi ‹bni Si-na Hastanesi %27.5 (8) olarak bildirmifltir.

‹nfeksiyon etkenlerine göre de¤erlendirirsek, son y›llar-da hastane infeksiyonlar›ny›llar-da ve YBB etken olan mikroorga-nizmalar›n Gram-pozitif koklar ve Candida’lar lehine artt›-¤› bildirilmektedir (9). Avrupa genelinde uygulanan bir programa göre en s›k karfl›lafl›lan etkenler Staphylococcus aureus, Pseudomonas spp., koagülaz-negatif stafilokoklar, Enterobacteriaceae, Escherichia coli ve Candida spp. ola-rak bildirilmifltir (10). Türkiye’de yap›lan çal›flmalarda S. aureus, E. coli, Enterobacter spp., Klebsiella spp. ve Acine-tobacter spp. en s›k saptanan etkenlerdir (11). Bizim

çal›fl-mam›zda da stafilokoklar birinci s›rada, Gram-negatif ente-rik bakteriler ikinci s›radad›r.

Sonuç olarak, çal›flmam›zda nozokomiyal YB‹ oran›m›z kabul edilebilir düzeyde, infeksiyon etkenlerimiz ise Türki-ye geneli s›ralamas› ile ayn› bulundu. ‹nfeksiyon türü olarak kateter infeksiyonlar›n›n ön planda oldu¤unu saptad›k. Bu tür infeksiyonlar, kateter izlem protokollerine özenle uyul-mas› ile önlenebilecek infeksiyonlard›r (12).

Kaynaklar

1. Bahoric A. Nosocomial infection in adult and pediatric intensive care units in the United States. Am J Med 1991; 91(Suppl):S185-91

2. Spencer RC. Epidemiology of infection in ICUs. Intensive Care Med 1994; 20:2-6

3. Craven DE, Kunches LM, Lichtenberg DA, et al. Nosocomial in-fection and fatality in medical and surgical intensive care unit pa-tients. Arch Intern Med 1988; 148:1161-8

4. Garner J, Jarvis W, Emori G. CDC definitions for nosocomial in-fections. Am J Infect Control 1988; 3:128-40

5. Edmond MB, Wenzel RP. Infection control. In: Mandell GL, Ben-nett JE, Dolin R, eds. Mandell, Douglas, and BenBen-nett’s Principles and Practice of Infectious Diseases. 4th ed. New York: Churchill Livingstone, 1995:2572-5

6. Freeman J, McGowan JE Jr. Methodologic issues in hospital epi-demiology. I. Rates, case findings and interpretation. Rev Infect Dis 1981; 30:667-85

7. Karahan M, Göl MK, Gündo¤du H, et al. Türkiye Yüksek ‹htisas Hastanesi’nde 1996 y›l›nda Yo¤un Bak›m Ünitesi’nde tesbit edi-len nosokomiyal enfeksiyonlar [Özet]. In: Tekeli E, Willke A, eds. VIII. Türk Klinik Mikrobiyoloji ve ‹nfeksiyon Hastal›klar› Kongre-si (6-10 Ekim 1997, Antalya) Kongre Program ve Özet Kitab›. ‹s-tanbul: Klinik Mikrobiyoloji ve ‹nfeksiyon Hastal›klar› Derne¤i & Türk Mikrobiyoloji Cemiyeti, 1997:509

8. Kurnaz T, Y›ld›z N, Erbektafl ‹, et al. A.Ü. T›p Fakültesi ‹bni Sina Hastanesi’nde nozokomiyal infeksiyonlar [Özet]. In: Tekeli E, Willke A, eds. VIII. Türk Klinik Mikrobiyoloji ve ‹nfeksiyon Has-tal›klar› Kongresi (6-10 Ekim 1997, Antalya) Kongre Program ve Özet Kitab›. ‹stanbul: Klinik Mikrobiyoloji ve ‹nfeksiyon Hasta-l›klar› Derne¤i & Türk Mikrobiyoloji Cemiyeti, 1997:523 9. Jarwis WR, Martone WJ. Predominant pathogens in hospital

in-fections. J Antimicrob Chemother 1992; 29(Suppl A):19-24 10. Spencer RC. Prevalence studies in nosocomial infections. Eur J

Clin Microbiol Infect Dis 1992;2:95-8

11. Korten V. Hastane infeksiyonlar›n›n epidemiyolojisi ve genel risk faktörleri. In: Akal›n HE, ed. Hastane ‹nfeksiyonlar›. Ankara: Gü-nefl Kitabevi, 1993:34-44

12. Maki DG. Infections caused by intravascular devices used for in-fusion therapy: pathogenesis, prevention, and management. In: Bisno AL, Waldvogel FA, eds. Infections Associated with Indwel-ling Medical Devices. Second ed. Washington, DC: American So-ciety for Microbiology, 1994:155-212

Tablo 1. Yo¤un Bak›m Birimi’ndeki Nozokomiyal ‹nfeksiyonlar›n Sistemlere Göre Da¤›l›m›

‹nfeksiyon Yeri Say› (n=31) (%)

Kan dolafl›m› 10 (32)

‹drar yolu 5 (16)

Cerrahi yara 4 (13)

Deri ve yumuflak doku 2 (6)

Solunum sistemi 2 (6)

Di¤er 27 (27)

Tablo 2. Yo¤un Bak›m Birimi’ndeki Nozokomiyal ‹nfeksiyonlar›n ‹nfeksiyon Etkenlerine Göre Da¤›l›m›

Etken Say› (n=31) (%)

Stafilokoklar 7 (20)

Gram-negatif enterik bakteriler 5 (18)

Gram-negatif nonenterik bakteriler 4 (12)

Enterokoklar 2 (7)

Fungus 1 (4)

Referanslar

Benzer Belgeler

GSBL-pozitif GNB, karbapeneme dirençli K.pneumoniae, karba- peneme dirençli P.aeruginosa ve VRE enfeksiyonlarında, enfeksiyon geliştiği günden önce hastalardan alınan

“Nedeni belirlenemeyen kronik ishalli hastalarda mikroskopik kolit sıklığı”, Hepato Gastroenteroloji Kongresi, Kongre Kitabı, PB 124, 29 Eylül-3 Ekim 2010,

964 olguyu kapasayan ve tan›sal laparoskopi yap›lan bir metaanalizde, 373 hastada aç›k pro- cessus vaginalis tespit edilmifl ve bu olgulara ya- p›lan karfl› taraf

Bu hasarlara en yakın sonucu veren sonlu eleman analizi için Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar Hakkında Yönetmelik (DBYBHY 2007) ışığında çalışmalar yapılmıştır.

Mortaliteyi etkileyebileceği düşünülen yaş, cins, sepsis gelişme günü, organ yetmezlikleri, maligniteler, kalp hastalıları, diabet, kronik obstrüktif akciğer

Deprem sarsıntısı esnasında sismik dalgaların zemin profilinde kaynaktan yukarıya doğru yayılması anında, yerel zemin şartlarından önemli oranda

ÖZET Amaç: Bu çalışmada, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Tıp Fakültesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi yoğun bakım ünitelerinde (YBÜ), 2008-2012 yılları

1997- 1999 yılları arasında Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Para- zitoloji Anabilim Dalı Laboratuvarına başvuranlarda bağırsak parazitlerinin