Ali Ekrem Bolayi
I
A k ş a m , İstanbul :O nun ölüm ü bende derin bir acı uyandırdı. Niçin? M erhum Ali E k- | İrem, benim için ne büyük şair, ne
büyük v ata n p e rv e r, h a ttâ ne de kem aline hayran olduğum bir şa h
siyetti. O hald e bu acı nereden
geliyor? Bu acı, yaptığım itatçı bir tah lild en sonra anlam ış b ulunu y o rum ki, onda ölen, onun faniliğin- i de ebedîliğinin zerrelerinden bir kaçını daha kayb eden aziz bir v a r lık içindi; oğulda ölen, b ab a için.
Ali E k re m ’in m addesinde ve
m ânasında N am ık K em alden bize intikal eden k ü ç ü k p a rç a bile, bu büyük v a ta n p e rv e ri bilen ve tan ı y a n h er T ü rk için k u tsal b ir m ev cu d iy ettir. Edebî k ü ltü rü çok k u v vetli idi. F a k a t ihtiyarlığında genç liğinden, gençliğinde ihtiyarlığın dan daha çok eski idi. O n un naz m ında ve nesrin d e Nefi olm adan haşm et, N am ık K em al olm aksızın azam et vardı, ifadesi, yıldırm ışız bir g ö k gürültüsüne benzetilebilir; yakm az, fa k a t b aş ağ rıtır. Y arım asırdan fazla (Lisanı O sm anî) vâ- him esile yaşad ı. H a ttâ ayni vâhi- me içerisinde öldü diyebiliriz. Ne R uhu K em al, ne Zilâli İlhan, ne
Lisanı O sm anî, ne de O rdunun
D efterind en y arına intikal edecek
bir sahife v ard ır sanırım . Y alnız
Ali Ekrem den bir şiirin kendisi d e ğil, fa k a t hatırası edeb iy at tarih i mizde şerefli bir y e r a la c a k tır : vasiyet. H aşan  li Yücel ... .. ı ■ ■.-M Ş o e . « ı^ ı v ı e . u e ü u i h u u. D e n e y i T ah a Toros Arşivi _U. .1 n -M -X :
