(Istanbula) a dair
İmzasının aşınası olmakla be raber bir yazısını maalesef henüz okuyamamış bulunduğum N. İlhan Berk’in (İstanbul) isimli şiir kita bım almak kararım verdiğm sı rada eser matbaada, masanın üze rinde, nazik bir ithafla namıma gönderilmiş buldum.
Kitabın, üzerinde doğduğum
ve toprağın içinde son uykumu uyumak istediğim şehrin adını ta şıması, bana baştan başa ondan ve onun güzelliklerinden bahsettiği ümidini vermişti, satın almak iste yişimin sebebi de bu zan ve ümitti. Okumasından bir hayal sukutuna uğradığımı gizliyemiyeceğim.
Taşıdığı isme rağmen kitap sa de Istanbuldan bahsetmediği gibi, tstanbulun hiç bir manzarasını da çizmiyor. Ve İstanbulu ancak tek bir zaviyeden görüp ve sadece iş çisi ve dertlisi çok bir şehir olarak tasvir edip halkı ziyade çalışan ve İyi doymuyan insanları söylüyor: Öyle ki, adı (Eskişehir) veya (Samsun) olmak için pek fazla hir değişikliğe ihtiyacı yok! Müteva zı bir maişeti temin için sabahın erken saatinden göz nuru dökme ğe başladığım ve istikbali düşün memeği iç huzuru namına katiyen elzem görerek yaşadığım için, an lattığı şeylere hiç de yabancı de ğilim ama, dertlenmek için (İstan bul) kitabını okumağa lüzum ne den? Bahusus ki, noktası ve vir gülü olmiayn bu şiir kitabındaki
' rfcl'1 - j t n ^ ı . ... « ır ı|..
dil gazete makalelerinin cümlele rinden çok kere daha sarp ve çe tin. İşte rast gele bir mısra:
(Her defasında insana rahat lık veren şehirleri bir göz a/p kapayıncaya kadar mı seyredecek tik)
Evet, bu bir tek mısradır ve bu kadar uzun ve girift mısralar kitapta pek çoktur. (Hiç değilse virgülü, s noktası olsaydı, belki bu derecede şaşırıp tıkanmazdım) di ye söylenerek okuyacak ve kısa mısralarda da Türkçenin huzur suz ve bulanık kaldığını görecek siniz. Bununla beraber hazan da tesir eden, konuşanın samimiye tinden değer kazanan yerlerde yok değil.
Her halde şair bundan sonra daha yumuşak bir dille konuşmasa
da, dünkü Türkçede (tenkit),
frenkçede (ponctuation) denen bir İnsan icadı bulunduğunu, nokta nın virgülün cümlelere aydınlık verdiğini düşünür diye umalım. Çünkü, bu sonu gelmez yekpare mısralariyle yeni şiirin garip diya rında N- lllıan Berk öyle mesafe lere varmış ki, kendisini takip et mek, kendisine erişmek için pek fazla inat, ceht ve gayret lâzım!
Bu kadar ceht ve gayretin mü kâfatını bu (İstanbul) kitabından ben pek de alamadığımı itiraf ede ceğim.
