" T -
g2¿,
adrâzam Avlonyalı Ferit pa-fc-'' şanın bazı merakı vardı. Bu
muhakkaktır: Asla fena niyeti ol
maksızın tanıdıklarının ne yaptıkla rını bilmek isterdi ve elinden geldiği kadar sevdiklerine iyi nasihatler ve rirdi. Kendisini tâ çocukluğumdan
beri tanıdım ve iltifatma mazhar
olurdum. Hattâ itimadına nail ol muştum. O casuslar devrinde bana çok şeyler söyler; dikkat etmekliğim haşerata kapılmamaklığım derslerini verirdi. Bununla beraber bir sürü
sual sormaktan da fariğ olmazdı.
Ne yerim; ne içerim; ne sarfederim, kaç para elime geçer ve kaç parası elimde kalır; asla İsraf etmemeliyim;
müsriflerle arkadaşlık etmemeliyim
filân. Hattâ bazı haylazlıklarımı da duyarsa mutlaka haber yollar beni çağırtır, adam akıllı azarladı. Babam; da kızardı. »Sen onu kandırırsın am- 1 ma gel beni de kandır bakayım» der di gülerdi. Ve bir türlü muamelesini değiştirmemişti. Şûrayı Devlet âzası iken nasıl ve ne tavırda idiyse seda- retinde de blzlere karşı tavrını de
ğiştirmemişti. Ne bunu unuturum
ne de kendisinden sonra hayli yaşa yan ve İki sene evvel vefat eden ha remi hanımefendinin vefatından ev vele tesadüf eden hastalığımda bana karşı gösterdiği şefkati unutacağım. Cenabıhak her ikisini gariki rahmet buyursun.
Taha Toros Arşivi