Aheste çek kürekleri mehtâb uyanmasın Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın Ağuşu nevbsharda hâbidedir cihan
Sürsün sabahı haşre kadar hâb uyanmasın Dursun bu musiki-i semavi içinde sâz Leyli tarabda bir dahi mızrab uyanmasın By gül sükûte varmayı emreyle bülbüle Gülşende mest*i zevk olan ahbâb uyanmasın Değmez Kemal uyanmağa ikmali ömr için Varsın bu uykudan dil*i bitâb uyanmasın.
Yahya Kemal
Row gently, let not the moonlight wake:
Let not the water, lost in a world of vision, wake.
The universe is smlmsp in the arms of a perennial spring asleep, Let this sleep last to Doomsday and never wake.
In this heavenly music let all the instruments be hushed And never again the plectrum in this night of revels wake. 0 rose bid 3ilence to the nightingale
Lest friends in the rose-garden lulled in pleasure wake. Just to terminate this life it is not worthyKemal, to wake: Let the weary heart from this slumber never wake.
