5. SONUÇ VE ÖNERİLER
5.4 Öneriler
5.4.2 Yeni yapılacak araştırmalara yönelik öneriler
1. Bu araştırma sonuçlarının genellenebilirliğini artırmak için benzer çalışmaların farklı örneklem grupları üzerinde tekrarlanması yararlı görülebilir.
2. Öğrencilerin programlama başarısını etkilediği görülen motivasyon diğer çalışmalarda öğrencilerin programlamaya yönelik motivasyonlarını etkileyen değişkenler açısından incelenebilir.
3. Yapılacak yeni çalışmalarda programlama başarısını etkileyebilecek diğer değişkenler kullanılabilir.
4. Yapılan bu araştırma MYO Bilgisayar Programcılığı Programı 2. sınıf öğrencileri üzerinde gerçekleştirilerek tek seferde yapılmıştır. Yapılacak olan yeni çalışmalarda, programa yeni başlayan öğrenciler eğitimleri sürecince takip edilerek, zaman içerisinde incelenen değişkenlerin durumları takip edilebilir. 5. Araştırma sonuçlarında öğrenci önbilgisinin ve öğrenci özgüveninin başarıda
etkisi olduğu göze çarpmaktadır. Bu durumda öğrenci önbilgisini dikkate alan ve öz güvenini artıran öğretim uygulamalarının bilgisayar programcılığında başarıya etkisi gelecek araştırmalarda çalışılabilir.
6. Programlama müfredatını bütüncül olarak basitten zora doğru sıralama yaklaşımı ile öğreten öğretim stratejileri kullanarak, örneğin Reigeluth'un ayrıntılandırma kuramı kullanarak, tasarlanan öğretimin öğrenci başarısına olan etkisi incelenebilir. Reigeluth'un ayrıntılandırma kuramı öğretimde tüm konuları sırasıyla vermek yerine müfredatın bütüncül olarak basitten zora doğru tekrarlar halinde verilmesine dayanmaktadır, böylelikle öğrencinin okutulan konular hakkında her zaman önbilgisi bulunmaktadır.
7. Yine bir diğer öğretim yaklaşımı olan problem temelli öğretim ile tasarlanmış öğrenme ortamlarında öğrencilerin programlama derslerindeki başarısı incelenebilir. Problem temelli öğrenme ortamları öğrenciye sadece bilgisayar programcılığının teknik bilgisini değil aynı zamanda öğrenciye analitik düşünme ve problem çözme becerileri ile beraber özgüvenine ve motivasyonuna katkı
sağlayacağından, bilgisayar programcılığı derslerindeki akademik başarısını da arttırabilir.
8. Öğrencilerin bilgisayar programcılığı konusunda başarılarını arttırmaya yönelik olarak tasarlanan her iki öğretim yaklaşımında da tam deneysel veya yarı deneysel bir yaklaşım ele alınabilir. Ayrıntılandırma kuramı veya problem temelli öğrenme yaklaşımı ile tasarlanmış öğrenme ortamları, meslek yüksek okullarında mevcut yapıda öğretilen bilgisayar programcılığı dersleri ile öğrenci başarısı ve özgüven boyutlarında karşılaştırılabilir.
KAYNAKÇA
Akay, H. (2006). Problem kurma yaklaşımı ile matematik öğretiminin öğrencilerin akademik başarısı, problem çözme becerisi ve yaratıcılığı üzerindeki etkisinin incelenmesi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Akbaba, S. (2006). Eğitimde motivasyon. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13.
Ala-Mutka, K. (2004). Problems in learning and teaching programming. Institute of Software Systems, Tampere University of Technology.
Alcı, B. ve Altun, S. (2007). Lise öğrencilerinin matematik dersine yönelik özdüzenleme ve bilişüstü becerileri, cinsiyete, sınıfa ve alanlara göre
farklılaşmakta mıdır? Çanakkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 33-44.
Alican, F. (2008). Yazılım sektörü eylem koordinasyonu: Dünyadaki başarılı örneklerin incelemesi. İstanbul. Web:
http://www.yasad.org.tr/UserFiles/File/Yazilim%20Eylem%20Koordinasyonu% 20-%20Fuat%20Alican.pdf adresinden 23 Ekim 2011'de alınmıştır.
Arabacıoğlu, T., Bülbül, H. İ. ve Filiz, A. (2007). Bilgisayar programlama öğretiminde yeni bir yaklaşım. Akademik Bilişim 2007 sempozyumunda sunuldu, Kütahya Dumlupınar Üniversitesi.
Aypay, A. (2010). The adaptation study of general self-efficacy (GSE) scale to Turkish. Inonu University Journal Of The Faculty Of Education, 11(2), 113-131.
Bandura, A. (1982). Self-efficacy mechanism in human agency. American Pyschologist, 37(2).
Başar, E. (2001). Genel öğretim yöntemleri. Samsun: Kardeşler Ofset ve Matbaa. Bayraktar, G., Güngörmüş, H. A., Gülbahçe, Ö., Şahin, S. ve Bastık, C. (2011). Beden
eğitimi ve türkçe öğretmeni adaylarının problem çözme becerisi algı düzeyleri açısından karşılaştırılması. New World Sciences Academy, 6(2).
Bellardinelli, M. (1971). Criteria and educational tools in the training of programmers. Bland, L. S. (2005). The effects of a self-reflective learning process on student art
performance. Doktora Tezi.
Bloom, B. (1995). İnsan nitelikleri ve okulda öğrenme (çev. D. A. Özçelik, 2. Baskı). Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
Boulay, B. (1989). Some difficulties of learning to program. Hillsdate, NJ: Lawrence Erlbaum.
Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö. E., Kahveci, Ö., & Demirel, F. (2004). Güdülenme ve öğrenme stratejileri ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 4(2), 207-239. Byrne, P. ve Lyons, G. (2001). The effect of student attributes on success in
programming. Proceedings of The 6th Annual Conference On Innovation And Technology In Computer Science Education sempozyumunda sunuldu, İngiltere. Cassady, J.C. (2001). Self-reported GPA and SAT: a methodological note. Practical
Assessment, Research & Evaluation,7(12).
Web:http://PAREonline.net/getvn.asp?v=7&n=12 adresinden 26 Eylül 2007'de alınmıştır.
Chalk, P. D. (2000). Community of practice: Learning the craft of programming. Association for Computer Machinery.
Çamoğlu, K. (2009). Programlama ve veri tabanı mantığı. İstanbul: Kodlab. Çiltaş, A. (2011). Eğitimde öz-düzenleme öğretiminin önemi üzerine bir çalışma.
Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(5).
Deci, E. L., Koestner, R. ve Ryan, R. M. (1999). A meta-analytic review of experiments examining the effects of extrinsic rewards on intrinsic motivation. Psychological Bulletin, 125(6).
Delialioğlu, Ö., Öncü, S. ve Çakır, H. (2008). Comparison of students’ success in an international technology certificate program. H. U. Journal of Educational, 35, 75-86.
Deniz, S., Görgen, İ. ve Şeker, H. (2006). Tezsiz yüksek lisans öğretmen adaylarının teknolojiye yönelik tutumları. Eurasian Journal of Educational Research, 23, 62-71.
Erdoğan, B. (2005). Programlama başarısı ile akademik başarı, genel yetenek,
bilgisayara karşı tutum, cinsiyet ve lise türü arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Erdoğan, Y., Emin, A. ve Kabaca, T. (2008). Exploring the psychological predictors of programming achievement. Journal of Instructional Psychology, 35(3), 264-270. Ersoy, H., Madran, R. O. ve Gülbahar, Y. (2011). Programlama dilleri öğretimine bir
model önerisi: Robot programlama. Akademik Bilişim 2011 sempozyumunda sunuldu, İnönü Üniversitesi.
Eryılmaz, S. (2003). Algoritma tasarlama ve programlamaya giriş. Ankara: Detay Yayıncılık.
Fidan, N. (1986). Okulda öğretme ve öğrenme. Ankara: Kadıoğlu Matbaası. Garner, S. (2003). Learning resources and tools to aid novices learn programming.
Information Science InSITE.
Gawith, G. (1995). A serious look at self-efficacy: Or waking beeping Slooty. Web: from http://www.cegsa.sa.edu.au/conference/acec98.htm adresinden 10 Ekim 2011'de alınmıştır.
Goold, A. ve Rimmer, R. (2000). Factors affecting performance in first-year computing. ACM SIGCSE Bulletin, 32(2), 39-43.
Grant, N. S. (2003). A study on critical thinking, cognitive learning style, and gender in various information science programming classes. The 4th Conference On Information Technology sempozyumunda sunuldu, Indiana, USA.
Gültekin, K. (2006). Çoklu ortamın bilgisayar programlama başarısı üzerine etkisi. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Harman, G. ve Çelikler, D. (2012). Eğitimde hazır bulunuşluğun önemi üzerine bir derleme çalışması. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(3).
Haşlaman, T. (2005). Programlama dersi ile ilgili öz düzenleyici öğrenme stratejileri ile başarı arasındaki ilişkilerin incelenmesi: bir yapısal eşitlik modeli. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Haşlaman, T. ve Aşkar, P. (2007). Programlama dersi ile ilgili öz düzenleyici öğrenme stratejileri ile başarı arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Investigating the
Relationship Between Self-Regulated Learning Strategies and Achievement in a Programming Course(32), 110.
Hawkins, J. (1985). Computers and girls: Rethinking the issues. Sex Roles, 13(3/4), 165-180.
Henderson, P. B. (1986). Proceedings of the 17th SIGCSE ’86:. Technical symposium on Computer Science Education sempozyumunda sunuldu, New York.
Heppner, P. P. ve Peterson, C. H. (1982). The development and implications of a personal-problem solving inventory. Journal Of Counseling Psychology, 29. Holden, E. ve Weeden, E. (2003). The impact of prior experience in an information
technology programming course sequence. Conference On Information Technology Education sempozyumunda sunuldu, New York.
Housten, D. M. (1993). An exploration and analysis of the relationship among learning styles, teaching styles, gender and performance in a college computer science course. Yayınlanmış Doktora Tezi, Kansas State University, Manhattan, Kansas.
Ikolo, V. E. ve Okiy, R. B. (2012). Gender differences in computer literacy among clinical medical students in selected southern nigerian universities. Library Philosophy and Proctice.
İmal, N. ve Eser, M. (2005). Programlama dili öğrenmedeki zorluklar ve çözüm yaklaşımları.
Ismail, M. N., Ngah, N. A. ve Umar, I. N. (2010). Instructional strategy in the teaching of computer programming: A need assessment analyses. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 9(2).
Jiau, H. C., Chen, J. C. ve Ssu, K.-F. (2009). Enhancing self-motivation in learning programming using game-based simulation and metrics. IEEE Transactions on Education, 52(4), 555-562.
Kak, A. (2008). Teaching programming. Web:
https://engineering.purdue.edu/kak/TeachingProgramming.pdf adresinden 15 Aralık 2012'de alınmıştır.
Karasar, N. (1999). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Kauffman, D. F. (2004). Self-regulated learning in web-based environments:
Instructional tools designed to facilitate cognitive strategy use, metacognitive processing and motivational beliefs. J. Educational Computing Research, 30, 139-161.
Keskinsoy, A. (2010). Mesleki liselerde görsel programlama başarısını etkileyen faktörler. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Konuk, M. ve Öztürk, A. (2010). Üniversite - sanayi işbirliği ve teknokentlere bakış. Paper presented at the Cumhuruiyetimizin 100. Yılına Doğru Üniversite Vizyonumuz, Ankara.
Konvalina, J., Stephens, L. ve Wileman, S. (1983). Identifying factors ınfluencing computer science aptitude and achievement. AEDS I, 16(2), 106 - 112. Köse, S., Gencer, A. S. ve Gezer, K. (2007). Meslek yüksekokulu öğrencilerinin
bilgisayar ve internet kullanımına yönelik tutumları. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakütesi Dergisi, 21(1), 44-54.
Krouse, J. H. ve Krouse, H. J. (1981). Toward a multimodal theory of academic achievement. Educational Psychologist, 16, 151-164.
Kuncel, N.R., Crede, M., & Thomas, L.L. (2005). The validity of self-reported grade point averages, class ranks, and test scores: A meta-analysis and review of the literature. Review of Educational Research, 75(1), 63-82.
Kurbanoğlu, S. S. (2004). Öz-yeterlik inancı ve bilgi profesyonelleri için önemi. Bilgi Dünyası, 5(2), 137.
Lai, E. R. (2011). Motivation: A literature review. Web:
https://pearsonassessments.com/hai/images/tmrs/Motivation_Review_final.pdf adresinden 15 Ocak 2013'te alınmıştır.
Lau, W. W. F. ve Yuen, A. H. K. (2009). Exploring the effects of gender and learning styles on computer programming performance: Implications for programming pedagogy. British Journal of Educational Technology, 40(4).
Marciniak, J. J. (2002). Software engineering, a historical perspective. Encyclopedia of Software Engineering, 2, 1479-1483.
Matthíasdóttir, Á. (2006). How to teach programming languages to novice students? Lecturing or not? International Conference on Computer Systems and
Technologies sempozyumunda sunuldu, Bulgaristan.
McDowell, C., Werner, L., Bullock, H. E. ve Fernald, J. (2003). The impact of pair programming on student performance, perception and persistence. 25. International Conference on Software Engineering sempozyumunda sunuldu, Portland.
MEB. (2011). Bilişim teknolojileri alanı çerçeve öğretim programı. Web:
http://mebk12.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/35/25/966426/dosyalar/2012_12/05 121710_bc10ae0d38334ff88785a070d294f0c4.pdf adresinden 8 Ocak 2013'te alınmıştır.
Miliszewska, I., Venables, A. ve Tan, G. (2008). Improving progression and satisfaction rates of novice computer programming students through ACME - analogy, collaboration, mentoring, and electronic support. [Article]. Issues in Informing Science & Information Technology, 5, 311-323.
Miller, M. ve Nunn, G. D. (2001). Using group discussions to improve social problem- solving and learning. Education, 121(3).
Mims, M. (2012). The importance of technology usage in the classroom, does gender gaps exist. Contemporary Issues in Education Research, 5(4), 271 - 278. Naur, P. ve Randall, B. (1968). Paper presented at the Software Engineering:A Report
on a Conference Sponsored by the NATO Science Committee, Germany. NCREL. (2005). Using technology to improve student achievement. Web:
http://www.ncrel.org/sdrs/areas/issues/methods/technlgy/te800.htm adresinden 22 Aralık 2012'de alınmıştır.
Norvell, T. S. ve Bruce-Lockhart, M. P. (2004). Teaching computer programming with program animation. Paper presented at the Computer and Software Engineering Education, Canadian Conference.
OSYM. (2011a). Merkezi yerleştirme ile öğrenci alan yükseköğretim lisans programları. Web: http://www.osym.gov.tr/dosya/1-57873/h/tablo-4.pdf adresinden 22 Ekim 2011'de alınmıştır.
OSYM. (2011b). Merkezi yerleştirme ile öğrenci alan yükseköğretim önlisans programları. Web: http://www.osym.gov.tr/dosya/1-57873/h/tablo-4.pdf adresinden 22 Ekim 2011'de alınmıştır.
Özevin, B. (2006). Oyun, dans ve müzik dersine ilişkin motivasyon ölçeği. Paper presented at the Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu, Denizli.
Pillay, N. ve Jugoo, V. R. (2005). An investigation into student characteristics affecting novice programming performance. ACM SIGCSE, 37(4), 107 - 110.
Pintrich, P. R. ve De Groot, E. V. (1990). Motivational and self regulated learning componenets of classroom academic peformance. Journal of Educational Psychology, 82(1), 33-40.
Pintrich, R. R. (2000). The role of goal orientation in self-regulated learning. San Diego, CA: Academic Pres.
Pioro, B. T. (2004). Performance in an introductory computer programming course as a predictor of future success for engineering and computer science majors. International Conference on Engineering Education sempozyumunda sunulmuştur, Gainesville.
Rizemberg, R. ve Zimmerman, B.J. . (1992). Self-regulated learning in gifted students. Roeper Review, 15(1), 98-101.
Robins, A., Rountree, J. ve Rountree, N. (2003). Learning and teaching programming: A review and discussion. Computer Science Education, 13(2), 137–172. Ruban, L. ve Reis, S. M. (2006). Patterns of self-regulatory strategy use among low-
achieving and high-achieving university students. Roeper Review, 28(3).
Schubert, J. G. (1986). Gender equity in computer learning. Theory Into Practice, 25(4), 267.
Senemoğlu, N. (2009). Gelişim, öğrenme ve öğretim kuramdan uygulamaya. Ankara: Pegem Akademi.
Sureau, D. (2001). History of programming languages and their evolution. Web:
http://www.scriptol.com/programming/history.php adresinden 15 Aralık 2012'de alınmıştır.
Taşkın, M. M. (2002). Yazılım sektörü. Web:
http://scholar.googleusercontent.com/scholar?q=cache:qeETH_d8h0cJ:scholar.g oogle.com/+yaz%C4%B1l%C4%B1m+sekt%C3%B6r%C3%BCnde+insan+g% C3%BCc%C3%BCn%C3%BCn+%C3%B6nemi&hl=tr&as_sdt=0,5 adresinden 22 Ekim 2011'de alınmıştır.
Taylan, S. (1990). Heppner’in problem çözme envanterinin uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Thomas, L., Ratcliffe, M., Woodbury, J. ve Jarman, E. (2002). Learning styles and performance in the introductory programming sequence. The 33rd SIGCSE Technical Symposium On Computer Science Education sempozyumunda sunulmuştur, New York, USA.
Tukiainen, M. ve Mönkkönen, E. (2002). Programming aptitude testing as a prediction of learning to program. 14th Workshop of the Psychology of Programming Interest Group sempozyumunda sunulmuştur, Brunel University.
Üredi, I. ve Üredi, L. (2005). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin öz-düzenleme stratejileri ve motivasyonel inançlarının matematik başarısını yordama gücü. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2), 250-260.
Wilder, G., Mackie, D. ve Cooper, J. (1985). Gender and computers: Two surveys of computer-related attitudes. Sex Roles, 13(3/4), 215-228.
Winslow, L. E. (1996). Programming pedagogy – A psychological overview. SIGCSE Bulletin, 28.
Yalçın, B., Tetik, S. ve Açıkgöz, A. (2010). Yüksekokul öğrencilerinin problem çözme becerisi algıları ile kontrol odağı düzeylerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 2(2).
Yaşar, E. (2011). Algoritma ve programlamaya giriş (3. baskı). Trabzon: Murathan Yayınevi.
Yılmaz, Ş. (2007). Yazılım sektörünün gelişme dinamikleri : Dünyada ve Türkiye'de sektörel gelişme stratejileri. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Zimmerman, B. J., Bonner, S. ve Kovach, R. (1996). Developing self-regulated learners, beyond achievement to self-efficacy. American Psychological Association.
EKLER Ek1 Çalışmada kullanılan anket ve ölçekler
Sevgili Öğrenciler,
Yapılan bu çalışmada sizlerin derslerinizdeki başarı ya da başarısızlıklarınızı etkileyen faktörleri belirleyerek, elde edilen sonuçlara göre başarınızı artırmaya yönelik tedbirler alınması amaçlanmaktadır. Cevaplayacağınız anketler ve programlama başarı sınavı ile yapılacak olan bu çalışmaya katkı sağlamış ve daha iyi bir eğitim almak için alınacak tedbirlerde sizler de fikirlerinizi belirtmiş olacaksınız. Çalışma esnasında sizlerden alınacak olan bilgiler kesinlikle sizi değerlendirmek veya yargılamak amaçlı değildir. Bu yüzden araştırmanın amacı dışında sizlerden isim, okul numarası gibi kimliğinizi belli edecek bilgiler istenmeyecektir. Vereceğiniz cevaplar bilimsel bir araştırmaya ışık tutacağından samimi cevaplar vermeniz önem taşımaktadır.
Samimiyetiniz için teşekkür ederim.
Lütfen aşağıdaki soruları size uygun şekilde doldurunuz. 1. Cinsiyetiniz : ( ) Erkek ( ) Kız
2. Yaşınız: ……… 3. Mezun Olduğunuz Okul Türü :
( ) Genel Lise ( ) Meslek Lisesi ( ) Teknik Lise ( ) Anadolu Teknik Lisesi ( ) Anadolu Meslek Lisesi
4. Mezun Olduğunuz Bölüm (Mezun Olduğunuz Okul Türüne Göre):
Meslek Lisesi : ( ) Yazılım ( ) Donanım ( ) Ağ ( ) Web Tasarım ( ) Diğer……… Genel Lise : ( ) Sayısal ( ) Sözel ( ) Eşit Ağırlık ( ) Diğer ………
5. Lise Mezuniyet Dereceniz :
( ) 2 – 2,49 ( ) 2,5 – 2,99 ( ) 3 - 3,49 ( ) 3,5 – 3,99 ( ) 4 – 4,49 ( ) 4,5 - 5
6. Bu bölüme başlamadan önce herhangi bir programlama eğitimi aldınız mı?
PROBLEM ÇÖZME ENVANTERİ
Sevgili Öğrenciler;
İnsanlar günlük sorunlara farklı tepkilerde bulunurlar. Bu ölçekte verilen ifadeler de insanların günlük olaylar ve kişisel problemlere nasıl tepkide bulunduklarını belirlemeye yöneliktir. Aşağıdaki 12 maddeyi dürüst ve samimi olarak, sizin buna benzer problemleri nasıl halletmeye çalıştığınızı gösterecek şekilde işaretleyiniz. Her bir ifadeyi dikkatlice okuduktan sonra verilen ifade ile ne kadar uzlaştığınızın veya ayrıldığınızın derecesini ifadenin karşısına (x) sembolü koyarak işaretleyiniz.
Madde N
o
PROBLEM ÇÖZME ÖLÇEĞİ
T am am en K at ıl ıyo rum K ısm en K at ıl ıyo rum Ç ok A z K at ıl ıyo rum Ç ok A z K at ıl m ıyoru m K ısm en K at ıl m ıyoru m H iç K at ıl m ıyoru m
1 Bir sorunu çözmek için plan yaptığımda bu planın işe yarayacağından oldukça emin olurum
2 Değişik bir durumla karşılaşsam da ortaya çıkabilecek problemleri halledeceğimden eminim
3 Yeni ve zor sorunları çözme yeteneğime güvenirim 4 Yeterli çaba gösterdiğimde ve zamanım olduğunda
karşılaştığım bütün sorunları çözebileceğime inanırım 5 Bir karar verdikten sonra, beklediğim sonuçla gerçekleşen
sonuç genellikle aynıdır
6 Başlangıçta çözümü mümkün gibi görünmese bile pek çok sorunu çözebilme yeteneğim vardır
7 Genellikle sorunlarımı çözebilmek için yaratıcı ve etkili seçenekler bulabilirim
8 Bir problemi çözerken kararlar alırım ve sonunda bunlardan mutlu olurum
9 Belli bir davranışın sonucunu tahmin etmeye çalışırım 10 Seçenekleri karşılaştırmak ve karar vermek için sistematik
bir yöntem kullanırım
11 Bir sorun olduğunu fark ettiğimde, yaptığım ilk şeylerden birisi sorunun ne olduğunu tam olarak anlamaya çalışmaktır.
12 Bir sorunu çözebilmek için belli bir yol izledikten sonra beklediğim sonuçla ortaya çıkan sonucu karşılaştırırım
MOTİVASYON VE ÖZ YETERLİLİK ÖLÇEĞİ
Sevgili Öğrenciler;
İnsanlar günlük yaşamlarında birçok problemle karşılaşırlar. Bunlardan kimisinin üstesinden başarıyla gelirken kimisinde ise başarısız olunmaktadır. Hazırlanmış olan bu ölçekte sizlerin herhangi bir durumla karşılaştığınızda nasıl tepkiler verdiğinizi ortaya çıkarmaya yöneliktir. Aşağıdaki 17 ifadeyi dikkatlice okuduktan sonra verilen ifade ile ne kadar uzlaştığınızın veya ayrıldığınızın derecesini ifadenin karşısına (x) sembolü koyarak işaretleyiniz.
Madde N
o
Motivasyon ve Öz Yeterlilik Ölçeği
D oğru Deği l B iraz D oğru K ara rs ızı m D aha D oğru T ümüyl e D oğru
1 Yeni bir durumla karşılaştığımda ne yapmam gerektiğini bilirim
Öz yeterlilik 2 Beklenmedik durumlarda nasıl davranmam gerektiğini her zaman
bilirim
3 Bana karşı çıkıldığında kendimi kabul ettirecek çare ve yolları bulurum
4 Ne olursa olsun, üstesinden gelirim
5 Güç sorunların çözümünü eğer gayret edersem her zaman başarırım 6 Tasarılarımı gerçekleştirmek ve hedeflerime erişmek bana güç
gelmez
7 Bir sorunla karşılaştığım zaman onu halledebilmeye yönelik birçok fikirlerim vardır 8 Güçlükleri soğuk kanlılıkla karşılarım, çünkü yeteneklerime her zaman güvenebilirim 9 Ani olayların da hakkından geleceğimi zannediyorum
10 Her sorun için bir çözümüm vardır
11 Programlamada başarılı olacağıma inanıyorum
Motivasyon 12 Programlama eğitimim için verilen en zor konuları anlayacağımdan
eminim
13 Programlama derslerinde verilen materyaller kolayca anlaşılabilir materyallerdi
14 Programlama derslerinde anlatılan konular sevdiğim konulardır 15 Programlama derslerinde öğrendiklerimi diğer derslerimde
uygulayabilirim
16 Programlama derslerinden yüksek not almak için benim için çok önemli 17 Okuduğum alan benim için çok değerli
ÖZ DÜZENLEYİCİ ÖĞRENME STRATEJİLERİ ÖLÇEĞİ
Sevgili Öğrenciler,
Öz düzenleyici öğrenme stratejileri, sizin herhangi bir konuyu nasıl öğrendiğinizi gösteren bir ölçektir. Aşağıdaki 43 maddeyi dürüst ve samimi olarak, sizin buna benzer problemleri nasıl halletmeye çalıştığınızı gösterecek şekilde işaretleyiniz. Her bir ifadeyi dikkatlice okuduktan sonra verilen ifade ile ne kadar uzlaştığınızın veya ayrıldığınızın derecesini ifadenin karşısına (x) sembolü koyarak işaretleyiniz. Katılma derecesinde (1) sizin o ifadeye hiç katılmadığınızı, (10) ise sizin o ifadeye tamamen katıldığınızı belirtir. Arada kalan dereceler sizin o ifadeye katılma derecenizi gösterir.
Ma
dde
N
o
Öz Düzenleyici Öğrenme Stratejileri Ölçeği
KATILMA DERECESİ
Hiç Katılmıyorum -Tamamen Katılıyorum 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 1 Programlamaya başlamadan önce, çalışmalarımı
yönlendirecek hedefler belirlerim. Hedef Belirleme 2 Programlamaya başlamadan önce uygulamayı
düşündüğüm çözüm aşamalarını belirlerim. 3 Programlama dilini daha iyi öğrenmek için zor
problemlerle uğraşmayı severim.
İçsel hedef 4 Programlama dersinde iyi bir not getireceğinden
emin olmasam bile öğrenmeme olanak sağlayacak projelerde çalışmayı (programları yazmayı) tercih ederim.
5 Programının yapılması çok zor olsa bile bende merak uyandıran konularda projeler hazırlamayı severim.
6 Programlama dilinin özelliklerini mümkün olduğunca iyi öğrenmeye çalışmak, beni en çok tatmin eden şeydir.
7 Programlama dersinde iyi bir not almak benim için en tatmin edici durumdur.
Dışsal hedef 8 Bu derste başarılı olmak istiyorum; çünkü
yeteneğimi aileme ve arkadaşlarıma göstermek benim için önemlidir.
9 Şu andaki en büyük amacım bu dersten iyi bir not alarak genel not ortalamamı yükseltmektir. 10 Programlama dersinde sınıfdaki pek çok
öğrenciden daha iyi bir not almayı isterim. 11 Programlama dersinde verilen ödevleri modüler
tarzda tasarlayıp organize edebilirim.
Öz yeterlilik 12 Çözmek zorunda kaldığım problem ilgi çekici
Ma
dde
N
o
Öz Düzenleyici Öğrenme Stratejileri Ölçeği
KATILMA DERECESİ
Hiç Katılmıyorum -Tamamen Katılıyorum 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 olmasa da kendimi güdüleyebilirim.
13 Başkalarının da anlayabileceği, değişiklikler yapabileceği programları yazabilirim. 14 Problemin tanımında verilen objeleri