DEĞERLENDİRME HATALARI
3. Yabancı Dil Öğretmenleri İçin Alternatif Ölçme ve Değerlendirme Teknikleri Eğitim sisteminin açık bir sistem olabilmesi sistemin kendi içinde değerlendirme yaparak
sürekli kendisini dinamik tutmasına ve dönütler vermesine bağlıdır. Nitekim bu yazının girişin-de bu konu üzeringirişin-de durulmuştur. Çünkü bilgi toplumuna geçişle birlikte oluşan hızlı ilerleme süreci nitelikli insan yetiştirilmesi gerekliliğini her dönemkinden daha çok artırmıştır. Özellikle gelişmekte olan ülkelerin orta gelir tuzağından kurtulabilmelerinin tek yolu budur. Bu gelişme-lerle birlikte çağın gereksinimlerine göre dünya ile rekabet edebilecek yeteneklerde bireyler yetiştirilmesi için ülkemizde de 2005 yılında ilk ve ortaöğretim ders programları yenilenmiştir (Yıldırım ve Karakoç Öztürk, 2009; Evin Gencel ve Özbaşı, 2013). Yeni program geleneksel sü-recin sahip olduğu öğrenme, öğretme ve değerlendirme süreçlerinin yerine öğrenen merkezli yapılandırmacı öğrenme kuramı, çoklu zekâ kuramı, proje tabanlı öğrenme gibi yeni kavram-lar getirmiştir (Fourie ve Van Niekerk, 2001). Özünde yapılandırmacı yaklaşımın olduğu yeni programda öğrencilerin eski bilgileri ile yeni öğrendikleri bilgileri yapılandırdıkları bu süreçte onların ilgilerinin yanı sıra ihtiyaç ve beklentilerinin de dikkate alındığı yeni bir anlayış geliş-miştir. Böylece kendi öğrenmelerinin sorumluluğunu alan öğrencilerin geleneksel öğretimden farklı bir şekilde öğrenme ve öğretme sürecine dahil oldukları görülmektedir. Dolayısıyla bu anlayışta ölçme ve değerlendirme faaliyetlerinde de yenilikler meydana gelmiştir. Bu süreçte
artık sadece öğrenme ürünü değil aynı zamanda öğrenme süreci de değerlendirmeye katılmış-tır. Öğrencilerin sadece cevapları ezberlediği için çok fazla eleştirildiği geleneksel öğrenmenin yerine öğrencilerin kendi cevaplarını açıklayabildiği, eleştirel düşünebildiği yeni bir değerlen-dirme anlayışı gerçekleşmektedir (Hart, 1994; Janesick, 2001). Böylece davranışçı kurama da-yalı olan geleneksel öğrenme yöntemleri ile birlikte bilişsel kurama dada-yalı olarak ortaya çıkmış olan alternatif ölçme ve değerlendirme yöntemleri de kullanılmaya başlanmıştır. Bu yöntemler genel olarak performans değerlendirme, proje, portfolyo, rubrik, dallanmış ağaç, yapılandırıl-mış grid, V diyagramı, kavram haritaları, zihin haritaları, öz ve akran değerlendirme olarak ele alınmaktadır (Stiggins 1994; Anderson, 1998; Dochy, 2001; Sherpard, 2000; Svinicki 2004; Do-ğan, 2011 ). Alternatif ölçme ve değerlendirme yöntemleri öğrencilerin bilişsel becerileri ile birlikte duyuşsal ve psikomotor becerilerini de dikkate alarak daha fazla gerçek yaşamla ilişkili onların yaratıcılığını ön plana çıkaracak bir yaklaşım benimsemektedir (Çakmaklı, 2008). An-cak yenilenen bu programlarda sıklıkla kullanılması vurgulanan alternatif ölçme ve değerlen-dirme yöntemlerinin sınıf içerisindeki etkisi öğretmenlere bağlıdır. Bir önceki bölümde alanda öğretmenlerle yapılan çalışmalar incelendiğinde öğretmenlerin genelde ölçme ve değerlendir-me özelde ise alternatif ölçdeğerlendir-me ve değerlendirdeğerlendir-me yöntemleri konusunda kendilerini yetersiz hissettikleri pek çok çalışma mevcuttur. Belki de bunun en önemli nedenlerinden bir tanesi de değişen programlara ve bu programların temel felsefesi olan yapılandırmacı yaklaşıma rağ-men programlarda bu felsefeye uygun ölçme ve değerlendirme yapılamamasıdır. Nitekim Yücel, Dimici, Yıldız ve Bümen, (2017) “Son 15 Yılda Yayımlanan İlk ve Ortaöğretim İngilizce Dersi Öğretim Programları Üzerine Bir Analiz” isimli çalışmalarında yayınlanan programlarında ölç-me ve değerlendirölç-me boyutuyla ilgili şu bulgulara ulaşmışlardır: “2006 programının ölçölç-me ve değerlendirme boyutunda yalnızca okuma ve yazma becerilerine yönelik sorular varken, dinleme ve konuşma becerilerini ölçen sorulara yer verilmediği, 2011 programında ise ölçme ve değerlen-dirme başlığı altında performansa dayalı ve süreç odaklı bir yaklaşımın benimsenmesi gerektiği önerilip içerik detaylı bir şekilde anlatılmasına rağmen programda hedefler ilgili dil işlevleriyle, etkinlik ve ölçme-değerlendirme yöntemleriyle bir bütünlük oluşturacak şekilde sunulmadığı için bahsedilen ölçme-değerlendirme yaklaşımının nasıl uygulanacağı belirsiz kalmıştır. Bu durum da programın kendi içinde tutarlı olma özelliği konusunda eksiklerinin olduğunu göstermektedir. Bu nedenle bu bölümde genel olarak okullarda en çok kullanılan alternatif ölçme ve değerlendirme yöntemlerinden genel olarak bahsedilmiştir.”
Bu nedenle kitabın bu bölümünde sınıf içerisinde en çok kullanılabilecek alternatif ölçme ve değerlendirme tekniklerinden bahsedilecektir. Bunlardan ilki kavram haritalarıdır.
Kavram Haritaları
Kavram haritaları, Novak ve öğrencileri tarafından 1974 yılında Ausubel’in anlamlı öğren-me teorisine dayalı olarak geliştirilmiştir (Özdemir, Aktaş ve Jakubowski, 2016). Kavram hari-taları, her sınıf düzeyinde farklı derslerde ölçme değerlendirme, öğretimi düzenleme, program geliştirme ve öğrencilere öğrenmeyi öğrenme konusunda yardım etmede kullanılmış ve benim-senmiştir. Novak kavram haritalarının anlamlı öğrenmeyi kolaylaştıran faydalı bir öğretim aynı zamanda ölçme ve değerlendirme tekniği olduğunu belirtmiştir. Yapılan pek çok araştırmada da bu durum ortaya konmuştur (Özdemir, 2009). Öğrencilerin hazırladıkları kavram haritalarını değerlendirmede kullanılan en temel yaklaşımda 4 temel kriter olan kavram, ilişki, çapraz bağ-lantı ve hiyerarşi dikkate alınmaktadır (Novak & Gowin, 1984). Bununla birlikte kavram harita-larının sunumu ve değerlendirmeleri açısından farklı yaklaşımlar Tablo 3’te ortaya konmuştur.
Tablo 3. Kavram Haritalarının Sunumu ve Değerlendirilmeleri Açısından Farklı Yaklaşımlar
Yazar Sunuş Şekli Yanıtlama Şekli Puanlama Sistemi
Novak vd.
(1983)
Metindeki kavramları anahtar kavram olarak kullanarak bir kavram haritası
oluş-turunuz.
Kağıt-kalem testi. Öğren-ciler kavram haritasını boş
kağıda çizerler.
Öğrencilerin kavram haritalarının puanlaması ile bir kriter kavram haritasıyla karşılaştırılarak verilen
puanların bileşkesidir.
Anderson ve Huang (1989)
Verilen 15 kavram ve 6 bağlantı cümlesini kullanarak kaslar ve fonksiyonları ile ilgili
kavram haritasını doldurunuz. puanlaması ile bir kriter kavram haritasıyla karşılaştırılarak verilen
puanların bileşkesidir.
Mc Clure ve Bell (1990)
Evrensel iklimle ilgili 36 kavramı kullanarak bir kavram haritası oluşturun. Bağlantı
koşulları belirtilmiştir.
Markham vd. (1994) Memelilerle ilgili verilen 10 kavramı kulla-narak bir kavam haritası oluşturunuz.
(Kaynak: Turan-Oluk ve Ekmekci, 2017, s.177).
Öz Değerlendirme
Öz değerlendirme yabancı dil öğretiminde öğrencilerin dört temel becerilerini gözden ge-çirmelerini sağlar. Böylece öğrenciler kendi öğrenme süreçlerini gözden geçirme fırsatı yakalar-lar. Böylece öğrenciler dil öğrenirken güçlü ve zayıf yönlerinin farkına vararak kendi kendilerine eleştiri yapabilme, eksiklerini saptayabilme en önemlisi değerlendirme sırasında öğrenebilme gibi bir takım özellikleri kazanmalarını sağlar (Kuyumcu ve Erdoğan, 2007).
Tanılayıcı Dallanmış Ağaç
Tanılayıcı Dallanmış Ağaç (TDA) (Branching Tree) ilk kez Johnstone ve arkadaşları (1986) tarafından “Branching Trees and Diagnostic Testing” adlı bir makalede ortaya konulmuş bir alternatif ölçme ve değerlendirme tekniğidir. (Akt; Bahar, 2001). Bu teknikte; bir ağaç diyagra-mına yerleştirilen önermelere doğru veya yanlış şeklinde cevaplar vererek bir yol izlemelerini sağlayan ve bu şekilde bir sonuca ulaşarak zihin yapılarındaki bilgi örüntülerini ortaya çıkarma-yı amaçlayan tekniktir (Kocaarslan, 2012).
Akran Değerlendirme
Akran değerlendirmede öğrencinin bir başka akranı tarafından değerlendirilmesi söz ko-nusudur. Özellikle proje ödevlerinde bu teknik kullanılır. Bununla birlikte öğrencilerin her çeşit performans değerlendirilmesinde de kullanılabilir (Topping 1998; Topping, Smith, Swanson ve Eliot, 2000).
Portfolyo (Kişisel Gelişim Dosyası)
Portfolyolar genel anlamıyla öğrencilerin kendi birikim ve tecrübelerini, kendilerini ilişkin anlamları yapılandırdıkları laboratuvarlar olarak düşünülebilir (Paulson, Paulson ve Meyer,
1991). İçerik olan zengin olan portfolyolara bir çok ürün konulabilir. Bunlar proje, performans ödevleri, öz ve akran değerlendirmeleri, öğrenme günlükleri ve daha farklı bir çok öğrenci ürü-nü olabilir. Burada dikkat edilmesi gereken en önemli nokta her ürüürü-nün bir portfolyo olarak de-ğerlendirilmemesi gerektiğidir. Ürünler belirlenirken programın hedefleri başta olmak üzere, öğrencilerin onları yansıtan en önemli çalışmaları ve onların belirlenen hedefler doğrultusun-daki gelişim ve ilerlemelerini görebileceğimiz dökümanlar önem arz etmektedir (Kan, 2007).
Öğrenme Günlükleri
Öğrenme günlükleri ya da defterler öğrencilerin bilgilerini sözlü olarak sunmanın dışında o günkü derste yaşadıklarını çizim veya yazım yoluyla anlatmalarını sağlayan böylece öğretme-ne de yazılı bu belgeleri kullanarak öğrenciyi doğal koşullar altında düşüncelerini öğrenmesini sağlayan bir alternatif ölçme ve değerlendirme aracıdır (Britisch, 1994’ten akt: Korkmaz, 2004:
246).
Bu bölümde genel olarak ana hatlarıyla alternatif ölçme ve değerlendirme araçlarından bahsedilmiştir. Bunların dışında bu bölümde bahsedilmeyen ancak çeşitli derslerde kullanılan V Diyagramı, proje ödevi, performans ödevi, görüşme (mülakat), gözlem, dereceli puanlama anahtarı, kontrol listeleri ve tutum ölçekleri gibi alternatif ölçme ve değerlendirme araçları var-dır.
Sonuç olarak bu bölümde yabancı dil öğretimi için öğretmenlere ölçme ve değerlendirme-nin genel olarak ne olduğu, sınıf içerisinde karşılaşabilecekleri sorunlar ve kullanabilecekleri alternatif ölçme ve değerlendirme araçlarından bahsedilmiştir. Böylece temel düzeyde bir bilgi verilerek farkındalık oluşturulması amaçlanmıştır.
Kaynakça
Korkmaz, H. (2004). Fen ve Teknoloji Eğitiminde Alternatif Değerlendirme Yaklaşımları. Yeryüzü Yayınları.
Kan, A. (2007). Portfolyo Değerlendirme. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 32, 133-144.
Paulsaon, F.L., Paulson, P.R. ve Meyer, C.A. (1991). What makes a portfolio a portfolio? Educational Leadership, 48(5), 60-63.
Topping, K. J. (1998). Peer assessment between students in college and university. Review of Educa-tional Research, 68(3), 249–276.
Topping, K.J., Smith, E.F., Swanson, I., & Eliot, A. (2000). Formative peer assessment of academic writing between postgraduate students. Assessment & Evaluation in Higher Education, 25(2), 149-169
Kocaarslan, M. (2012). Tanılayıcı Dallanmış Ağaç Tekniği Ve İlköğretim 5. Sınıf Fen Ve Teknoloji Der-si Maddenin Değişimi Ve Tanınması Adlı Ünitede Kullanımı. Mustafa Kemal ÜniverDer-siteDer-si Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(18), 269-279.
Bahar, M. (2001). “Çoktan Seçmeli Derslere Eleştirel Bir Yaklaşım ve Alternatif Metotlar.” Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(1), 23-38.
Kuyumcu, A. ve Erdoğan, T. (2007). Öz ve Akran Değerlendirme. İlköğretmen. 13, 10-11.
Turan-Oluk, N. & Ekmekci, G. (2017). Alternatif değerlendirme teknikleri ile geleneksel değerlen-dirme tekniklerinnin öğrenci başarısını ölçme açısından karşılaştırılması. JRES, 4(2), 172-199.
Özdemir, A. (2009). İlköğretim 6. Sınıf Matematik Dersi “Kesirler” Konusunun Öğretiminde Kavram Haritası Kullanımının Öğrenci Başarısına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Özdemir, A , Aktaş, M , Jakubowski, E . (2016). The Effects Of Teaching Fractions By Using Concept
Map On The Achievement Of Sixth Grade Students. Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Der-gisi, 2 (2), 1-12. DOI: 10.29065/usakead.232431
Stiggins, R. J. (1995). Assessment literacy for the 21st century. Phi Delta Kappan, 77, 238–245.
Stiggins, R. J. (1994). Student-centered classroom assessment. NewYork, NY: Macmillan.
Anderson, S.R. (1998). Why Talk About Different Ways To Grade? The Shift from Traditional Assess-ment to Alternative AssessAssess-ment. New Directions for Teaching and Learning, 74, 5-16.
Dochy, F. (2001). A New Assessment Era: Different Needs, New Challenges. Learning and Instructi-on, 10 (1), 11-20.
Shepard, L.A. (2000). The Role of Assessment in a Learning Culture. Educational Researcher, 29 (7), 4-14.
Svinicki, M. D. (2004). Authentic assessment: Testing in reality. New Directions for Teaching and Learning, 100, 23–29.
Doğan, C. D. (2011). Öğretmen adaylarının başarıları belirlenirken tercih ettikleri durum belirle-me yöntemlerini etkileyen faktörler ve bu yöntemlere ilişkin görüşleri (Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
Çakmaklı, A. (2008). Yapılandırılmış iletişim gridi tekniğinin öğrenci performansını ölçme süreci açısından etkililiğinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üni-versitesi, Bolu.
Fourie, I., & Van Niekerk, D. (2001). Follow-Up on the Portfolio Assessment a Module in Research Information Skills; An Analysis of its Value. Education for Information, 19, 107-126.
Altan, M., Z. (2017). Yabancı Dil: Neden Öğretemiyoruz? Neden Öğrenemiyoruz?. Eğitim-Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi, Yıl: 13 / Sayı: 39.
Aslanargun, E. (2017). Türkiye’de İngilizce Öğretimi ve Genel Öğretim Sistemi Üzerine Bir Değerlen-dirme. Eğitim-Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi, Yıl: 13 / Sayı: 39.
Işık, B. ve Işık, A. (2017). Yabancı Dile Neden Hâlâ Yabancıyız?, Eğitim-Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi, Yıl: 13 / Sayı: 39.
Anıl, D. ve Acar, D. (2008). Sınıf Öğretmenlerinin Ölçme Değerlendirme Sürecinde Karşılaştıkları So-runlara İlişkin Görüşleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi. Aralık 2008. Cilt:V, Sayı:II, 44-61.
Kaya, A., Balay, R. ve Göçen, A. (2012). Öğretmenlerin Alternatif Ölçme Ve Değerlendirme Teknikle-rine İlişkin Bilme, Uygulama ve Eğitim İhtiyacı Düzeyleri. International Journal of Human Scien-ces, Volume: 9 Issue: 2 Year: 2012.
Gencel Evin, İ. ve Özbaşı, D. (2013). Öğretmen Adaylarının Ölçme ve Değerlendirme Alanına Yönelik Yeterlik Algılarının İncelenmesi. Elementary Education Online, 12(1), 190-201, 2013. İlköğre-tim Online, 12(1), 190-201, 2013.
Stiggns, R. J. (2001). Student involved classroom assessment (3rd ed.). Upper Saddle River, NJ: Pren-tice-Hall.
McMillan, J. H. (2004). Classroom assessment: Principles and practice for effective instruction (3rd ed.). Boston: Allyn and Bacon.
Daniel, L. G. ve King, D. (1998). A knowledge and use of testing and measurement literac of elemen-tary and secondary teachers. Journal of Educational Research, 91 (6), 331-344.
Bal, A., P. ve Doğanay, A. (2010). İlköğretim Beşinci Sınıf Matematik Öğretiminde Ölçme Değerlen-dirme Sürecinde Yaşanan Sorunların Analizi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi 2010, Cilt 16, Sayı 3, ss: 373-398.
Güven, B., & Eskitürk, M. (2007). Sınıf Öğretmenlerinin Ölçme ve Değerlendirmede Kullandıkları Yöntem ve Teknikleri. XVI. Eğitim Bilimleri Kongresi Bildiri Kitabı (504-509), Cilt 3, Ankara:
Detay Yayıncılık.
Güven, S. (2001). Sınıf öğretmenlerin Ölçme ve Değerlendirmede Kullandıkları Yöntem ve
Teknikle-rin Belirlenmesi. X.Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildiri Kitabı (413-423), Bolu İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Bolu.
Erdal, H. (2007). 2005 İlköğretim Matematik Programı Ölçme Değerlendirme Kısmının İncelenmesi (Afyonkarahisar İli Örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Özsevgeç, T., Çepni, S., & Demircioğlu, G. (2004). Fen Bilgisi Öğretmenlerin Ölçme-Değerlendirme Okur-Yazarlık Düzeyleri. VI. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi Bildiri Kitabı, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Yaşar, Ş., Gültekin, M., Türkan, B., Yıldız N., & Girmen, P. (2005). Yeni İlköğretim Programlarının Uy-gulanmasına İlişkin Sınıf Öğretmenlerinin Hazırbulunuşluk Düzeylerinin ve Eğitim Gereksi-nimlerinin Belirlenmesi (Eskişehir İli Örneği). Eğitimde Yansımalar: VIII. Yeni İlköğretim Prog-ramlarını Değerlendirme Sempozyumu Bildiri Kitabı (51-63), Erciyes Üniversitesi, Ankara: Sim Matbaası.
Birgin, O. (2006). İlköğretimde Portfolyo Değerlendirme Yönteminin Uygulanması Sürecinde Kar-şılaşılan Sorunlar ve Çözüm Önerileri. I. Ulusal Matematik Eğitimi Öğrenci Sempozyumu Bildiri Özetleri Kitabı (s.39) Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Birgin, O., ve Gürbüz, R. (2008). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Ölçme ve Değerlendirme Konusun-daki Bilgi Düzeylerinin İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2008,(20):163-179.
Buchele, R.B., (1977). The Management of Business and Public Organizations. USA: Mc Graw Hill.
Okçabal, R. (1986). “Eğitsel Sorunların Çözümünde Sisteme Yaklaşımı”, Eğitim ve Öğretim. Ankara:
Cilt 10, Sayı 60.
Cole, G.A., (1993), Management: Theory and Practice, DP Publications Ltd. London.
Katz, D. and Kahn, R.L., 1977, Örgütlerin Toplumsal Psikolojisi, Çev.: Can, H. ve Bayar, Y., Doğan Ba-sımevi, Ankara 1977.
Demirel, Özcan., (2003). Yabancı Dil Öğretimi, Ankara, Pegem Yayıncılık.
Başat, G. (2014). Neden yabancı dil öğrenemiyoruz? Aljazeera Türk Dergi. 01 Haziran 2018 tarihin-de http://www.aljazeera.com.tr/al-jazeera-ozel/netarihin-den-yabanci-dil-ogrenemiyoruz adresin-den erişilmiştir.
Demirpolat, B. C., (2015). Türkiye’nin Yabancı Dil Öğretimiyle İmtihanı Sorunlar ve Çözüm Önerileri.
Seta Analiz Raporu.
ÖSYM (2010). 2010-Lisans yerleştirme sınavları (2010-LYS) sonuçları. 01 Haziran 2018 tarihinde osym.gov.tr/belge/1-12075/2010-osys-lys-basin-bulteni-15072010.html adresinden erişil-miştir.
ÖSYM (2011). 2011-lisans yerleştirme sınavları (2011-LYS) Sonuçları. 01 Haziran 2018 tarihinde www.osym.gov.tr/dosya/1-57958/.../2011-lyssayisalbilgiler21072011.pdf adresinden erişil-miştir.
ÖSYM (2012). 2012-Lisans yerleştirme sınavları (2012-LYS) sonuçları. 01 Haziran 2018 tarihinde http://www.osym.gov.tr/belge/1-13603/2012-lys-sonuclarina-iliskin-sayisal-bilgiler.html ad-resinden erişilmiştir.
ÖSYM. (2013a). 2013-Kamu personeli seçme sınavı A grubu ve öğretmenlik sonuçları. 01 Hazi-ran 2018 tarihinde http://dokuman.osym.gov.tr/pdfdokuman/2013/KPSS1/2013-KPSS%20 A%20GRUBU%20ve%20%C3%96%C4%9ERETMENL%C4%B0K.pdf adresinden erişilmiştir.
ÖSYM (2013b). 2013-Lisans yerleştirme sınavları (2013-LYS) sonuçları. 01 Haziran 2018 tarihinde http://www.osym.gov.tr/belge/1-19192/2013-lys-sonuclarina-iliskin-sayisal-bilgiler.html ad-resinden erişilmiştir.
ÖSYM (2014b). 2014-Lisans yerleştirme sınavları (2014-LYS) sonuçları. 01 Haziran 2018 tarihinde
dokuman.osym.gov.tr/pdfdokuman/2014/LYS/2014_LYS_SB.pdf adresinden erişilmiştir.
ÖSYM (2016). Yükseköğretime Geçiş Sınavı Sayısal Bilgileri 01 Haziran 2018 tarihinde http://doku-man.osym.gov.tr/pdfdokuman/2016/YGS/2016_YGS_Sayisal_Bilgiler.pdf adresinden erişilmiş-tir.
EF English Proficiency Index. (2014). EF EPI Index 2014. 01 Haziran 2018 tarihinde http://media.
ef.com/__/~/media/centralefcom/epi/v4/downloads/full-reports/ef-epi-2014-english.pdf adresinden erişilmiştir.
EF English Proficiency Index, (2016). EF EPI Index 2016. 01 Haziran 2018 tarihinde http://www.
theewf.org/uploads/pdf/ef-epi- 2016-english.pdf adresinden erişilmiştir.
İlkhan, İ. (1999). Yabancı Dil Öğretiminin Topluma Yansımaları. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Sayı: 5. ss.301-305.
Van De Craats, I. (2002). The role of the mother tongue in second language learning. Babylonia, 10(4), 19-22.
Yamashita, J. (2002). Influence of L1 reading on L2 reading: Different perspectives from the process and product of reading. Studies in Language and Culture, 23(2), 271-283.
Kong, A. (2006). Connections between L1 and L2 readings: Reading strategies used by four Chinese adult readers. The Reading Matrix, 6(2).
Santesteban, M., & Costa, A. (2006). Does L1 syntax affect L2 processing? A study with highly profi-cient early bilinguals. Andolin Gogoan. Essays in honour of Professor Eguzkitza, 817-834.
Seng, T. H. (2006). Cooperative learning and achievement in english language acquisition in a li-terature class in a secondary school. Unpublished Master Dissertation, University Technology Malaysia, Malaysia.
Karim, K. (2010). First language (L1) influence on second language (L2) reading: The role of transfer. Working Papers of the Linguistics Circle, 17, 49-54.
Kazazoğlu, S. (2011). Anadili Ve Yabancı Dil Derslerine Yönelik Tutumun Akademik Başarıya Etkisi.
Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi.
Hao, Y., & Chi, R. (2013). The positive role of L1 in the acquisition of a second language. Studies in Literature and Language, 7(2), 45.
Karim, K., & Nassaji, H. (2013). First language transfer in second language writing: An examination of current research. Iranian Journal of Language Teaching Research, 1(1), 117-134.
Sriprabha, M. (2015). A Study On Mother Tongue Influence in Englısh Communication. International Journal of English Literature and Culture, Vol. 3(11), 296-300.
Vahapoğlu, E. (2002). Yabancı Dil Öğrenme Yolları. İstanbul: Alfa Yayınları.
Tok, H. ve Arıbaş, S. (2008). Avrupa Birliğine Uyum Sürecinde Yabancı Dil Öğretimi. İnönü Üniversi-tesi Eğitim FakülÜniversi-tesi Dergisi. Cilt: 9. Sayı: 15. ss.205-227.
Özdemir, A. (2016). Türkiye’nin Dördüncü PISA Sonucu: PISA’yı Anlamak. 03 Mayıs 2018 tarihinde https://www.memurpostasi.com/turkiyenin-dorduncu-pisa-sonucu-pisayi-anlamak-24548h.
htm adresinden erişilmiştir.
Salman, U., A. (2016). PISA 2015’teki düşüşün sebebi ne?, 03 Mayıs 2018 tarihinde http://www.
aljazeera.com.tr/al-jazeera-ozel/pisa-2015teki-dususun-sebebi-ne adresinden erişilmiştir.
Özer ve Korkmaz (2016). Yabancı Dil Öğretiminde Öğrenci Başarısını Etkileyen Unsurlar. Ekev Aka-demi Dergisi, 20-67
Alagözlü, N. (2012). English as a Foreign Language Cul-De-Sac in Turkey Procedia - Social and Beha-vioral Sciences Volume 47, 2012, Pages 1757–1761 Cyprus International Conference on Educa-tional Research (CY-ICER-2012) North Cyprus, US08-10 February.
Bayraktaroğlu, S. (2012). “Neden yabancı dil eğitiminde başaralı olamıyoruz?. Türkiye‘de yabancı
dil eğitiminde eğilim ne olmalı?”. 12 – 13 Kasım 2012. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi İngiliz Dili Eğitimi Anabilim Dalı 1. Yabancı Dil Eğitimi Çalıstayı Bildirileri. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları.
Demirel, Ö. (1991). “Türkiye’de Yabancı Dil Ögretmeni Yetiştirmede Karşılaşılan Güçlükler“. Hacet-tepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 6: 25-39.
Demirel, Ö. (1999). Yabancı dili öğrenemiyoruz. 02 Mayıs 2018 tarihinde http://www.hurriyet.com.
tr/egitim/anasayfa/6607825.asp?gid=171 adresinden erişilmiştir.
TEDMEM. (2016). 2016 Eğitim Değerlendirme Raporu. Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları. 02 Mayıs 2018 tarihinde https://tedmem.org/yayin/2016-egitim-degerlendirme-raporu adresin-den erişilmiştir.
Koydemir, F.(2001). Erken Yaşta Yabancı Dil Öğretiminin Bazı Değişkenler Açısından Değerlendiril-mesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü/ Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi. İzmir.
Özgan, H., Tekin, A. (2011). Öğrencilerin Hazırbulunuşluk Düzeylerinin Sınıf Yönetimine Etkisine Yönelik Öğretmen Görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Cilt:
8. Sayı: 15, s: 421-434.
Özeş, D. (2012). Textbook Evaluatıon In Foreıgn Language Teachıng : Spot On, Grade 8 From Stu-dents’ And Teachers’ Perspectıves. Yüksek Lisans Tezi. Uludağ Üniversitesi/ Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Bursa.
Hamamcı, Z. (2013). Yabancı Dil Öğretimi Tarihçesinde Yöntem İncelemesi. Eğitim ve Öğretim Araş-tırmaları Dergisi.Şubat 2013, Cilt:2, Sayı:1.s.66-70.
Acat, B. ve Demiral, S. (2002).Türkiye’de Yabancı Dil Öğretiminde Motivasyon Kaynakları ve Sorun-ları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi.Yaz 2002, Sayı:31, ss.312-329.
Çelebi, D. (2006). Türkiye’de Anadili Eğitimi ve Yabancı Dil Öğretimi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Sayı : 21 Yıl : 2006/2, 285-307.
Işık, A. (2008).Yabancı Dil Eğitimimizdeki Yanlışlar Nereden Kaynaklanıyor? Journal of Language and Linguistic Studies.Vol.4, No.2, October 2008.
Kocaman, A. (2012). Yabancı Dil Öğretiminde Yöntem ve Ötesi. Türkiye’de Yabancı Dil Eğitiminde Eğilim Ne Olmalı? 1. Yabancı Dil Eğitimi Çalıştayı Bildirileri, 12-13 Kasım 2012.Hacettepe Üni-versitesi Yayınları, 2014.
Güneş, F. (2011).Dil Öğretim Yaklaşımları ve Türkçe Öğretimindeki Uygulamalar. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Yıl: 2011, Cilt: 8. Sayı: 15, s.123-148.
Suna, Y., Durmuşçelebi, M. (2013). Türkiye’de Yabancı Dil Öğrenme-Öğretme Problemine İlişkin Ya-pılan Çalışmaların Derlemesi. Türkiye Sosyal Politika ve Çalışma Hayatı Araştırmaları Dergisi, ISSN: 2146-5177, Yıl Year :3, Cilt Volume :3, Sayı Issue :5, Aralık December - 2013/2
Darancık, Y. (2008). İkinci Yabancı Dil Öğretiminde Alternatif Yöntemlerin Almanca Edebi Metinler-le Uygulanması. Doktora Tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal BilimMetinler-ler Enstitüsü.
Ellialtı, M. (2017). International Journal of Languages’ Education and Teaching Volume 5, Issue 2, June 2017, p. 239-245.
Turgut, M. F., Baykul, Y. (2014). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme, 6. Baskı, Ankara: Pegem Yayınları.
Çakmakcı, N. (2017). TEOG’da yeteneğe ek puan başlıyor. 10 Haziran 2018 tarihinde http://www.
Çakmakcı, N. (2017). TEOG’da yeteneğe ek puan başlıyor. 10 Haziran 2018 tarihinde http://www.