Valide-i Atik Medresesi

6.3.3.1 Genel Bilgiler ve Mimari Özellikleri

Şekil 6.13: Valide-i Atik Medresesi’nin konumu: 1.Pervititch(1933) haritasındaki gösterim, 2.Uydu fotoğrafından görünüm (Yandex Maps, 2019)

93 İstanbul’un Üsküdar ilçesi, Valide-i Atik mahallesi, Toptaşı Meydan sokak, 228 ada, 1 parselde bulunan Valide-i Atik Medresesi 1580 tarihinde tamamlanmıştır.184 _Atik Valide olarak da anılan büyük bir külliyenin parçası olan bu medrese, Nurbanu Valide Sultan tarafından yaptırılmıştır. Medresenin mimarı birçok kaynakta Mimar Sinan olarak geçmekle birlikte; Mimar Davut ve Kurban Nasuh tarafından yapıldığını ileri sürenler olmuştur.185

Şekil 6.14: Valide-i Atik Medresesinin drone kamerasından görünüşü (AA, 2019) Vakfiyede medreseyle ilgili “İlim ve masrifin şanına çok kıymet ve ehemmiyet verdiği, ehl-i ilmi halk arasında yükseltmek ve mümtaz kılmak için, caminin şimal cihetindeki harimine muttasıl bir medrese bina ve inşa ettirdi.” kaydı186 _{bulunmaktadır. İlim tahsil} edecek talebeler “ulûm ve maarif tahsil etmek isteyen, fazl ve kemâl ile nefislerini tehzip etmek isteyen” şeklinde; görevlendirilecek müderrisler ise “akran ve emsali arasında ilim ve irfan ile maruf, akli ve nakli ilimlerde mütemayiz, ulum-ı asliye ve feriyyede akranına üstün, müşkil ve muğlak meseleleri halle müktedir; bütün vaktini

184 _{Mübahat Kütükoğlu, İstanbul Medreseleri, s.319.} 185 _{Zeynep Nayır(Ahunbay), İstanbul Medreseleri, s.58.}

94 ilim ve tedrise sarf edecek” şeklinde tarif edilmiştir. Her talebeye imaretten günde 2 defa tam yemek verilmesinin yanında günlük 2 dirhem harçlık verilmesi şart koşulmuştur. Külliyeye dahil tüm yapıların onarımı kadrosunda kurşunları tamir etmek üzere günlüğü 4 dirhemden bir kurşuncu, duvarlara nakış yapan sefihleri bu gibi münasebetsizlikten men ve duvarlara yaptıkları nakışları izale etmek üzere günlüğü iki dirhemden bir mânii nukuş, günlüğü üç dirhemden iki meremmetçi tayin edilmiştir.187

Şekil 6.15: Valide-i Atik Medresesi planı (Medaris-i İstanbul kitabından işlenerek) Caminin kuzeyindeki düşük kotta yer alan yamuk planlı bir arsa üzerine kesme taştan inşa edilen medresenin batı cephesi doğu cephesinden daha uzundur. Kolları eşit olmayan U plana sahip medresenin 4’ü batı cephesinde, 2’si doğu cephesinde 12’si kuzey cephesinde olmak üzere 18 talebe odası vardır. Kare planlı talebe odalarının revaklara açılan söveli kapısı, demir parmaklıklı penceresi ve arka cepheye bakan aydınlık penceresi bulunmaktadır. Odaların içinde ocak ve nişler bulunmaktadır. Odaların önünü dönen revak; üçü dikdörtgen diğerleri kare planlı olan 19 birimden

187 _{Betül Gelengül Ekimci, “Üsküdar’ın Vakıf Eser Kültür Mirası ve Korunması İçin Öneriler”,}

95 oluşur. Örtü türü kubbe olan medresenin; revak ve odalarında geçiş elemanı olarak pandantif, dershanesinde tromp (Bkz. Çizim 6.8) kullanılmıştır.

Çizim 6.8: Valide-i Atik Medresesi planı ve kesit çizimi (Ali Saim Ülgen, 1951) Kuzey cephesindeki 12 talebe odasının tam ortasında avluya göre yüksek bir kota yerleştirilmiş, dışarı çıkıntılı, kare planlı dershanesi bulunmaktadır(Bkz. Çizim 6.8). Dershanenin birkaç basamak merdivenle çıkılan, basık kemerli ve söveli kapısı ile kapının her iki yanında pencere bulunmaktadır. Dershanenin güney, doğu ve batı cephelerine çift sıralı pencereler konmuş; kuzey cephesi evlere yakın olduğu için mahremiyet hassasiyetiyle olsa gerek sağır bırakılmıştır. Kare planlı olan dershane arka sokakta iki paye ile taşınmaktadır. Medresenin arka sokağında kot farkından dolayı dershane fevkani bir yapı sergiler. Böylece altından sokak geçişine olanak sağlamasının yanında çevreye değer katan bir mimari öğe niteliği taşımaktadır. Zira içine küçük bir çeşme de eklenmiştir.

Medresenin cami avlusundan merdivenle inilen ve batı cephesindeki uzun kolundan birkaç basamakla çıkılan iki girişi (Bkz. Şekil 6.15) bulunmaktadır. Çizimlerden(Bkz. Çizim 6.8) daha önce çatısı ve sütunları olduğu görülen şadırvan tamamen yıkıldıktan sonra bulunduğu noktaya 2005’te mermer sekizgen bir şadırvan yapılmıştır.

96 Medresenin tuvaletleri doğu cephesinin arkasında bağımsız küçük bir avlunun etrafına dizilmiştir.

97 6.3.3.2 Yapıyla İlgili Önemli Gelişmeler

Valide-i Atik Medresesi’yle ilgili önemli gelişmeler farklı kaynaklardan derlenerek kronolojik grafiğe dönüştürülmüştür. Grafikte yer alan bilgiler aşağıda açıklanmıştır.

Şekil 6.16: Valide-i Atik Medresesi ve işleviyle ilgili önemli gelişmeler (Faik Gönül, 2019) 1792 yılında yapılan sayımda 16 kişi kayıt edilmiştir. 1837 ve 1844 yıllarında onarım geçirdiğine dair belgeler bulunan medresenin 1869’de 2 müderrisi, 5 mücazı ve 14 talebesi bulunmaktadır. 1870 yılında Evkafı Hümayun Nezareti tarafından onarılmıştır. 1889 bir onarım daha geçiren medresenin 1892 yılında çatısındaki kurşunlar yenilenmiştir. 1914 yılında yapılan teftişte fiziki yapısı “oldukça iyi” olarak kaydedilmiş, kapasitesinin 30 olmasına karşın 21 kişiye hizmet verdiği kayda geçmiştir. 1918 yılında gerçekleştirilen tespitte medresede talebe bulunduğu dolayısıyla medrese işlevinin sürdüğü anlaşılmaktadır.188

Kaynaklarda 1918’den sonraki durumuyla ilgili net bir bilgi olmayıp 1924 yılında ilan edilen Tevhidi Tedrisat kanunuyla birlikte işlevsiz kalmış; 1931 yılında fakir ailelerin

98 konakladığı tespit edilmiştir.189 _{Sonraki süreçte medrese bakımsız ve harap hale} gelmiştir. VGM’nin devreye girmesiyle 3 yıl süren restorasyon 1963 yılında tamamlanmıştır. Restorasyondan sonra herhangi bir kuruma tahsis edilmediği için bir müddet sonra barınma amacıyla işgal edilmiştir.190

Atik Valide Külliyesi’ne bağlı tüm yapılar GEEAYK’nın 14.04.1973 tarih ve 7086 sayılı kararı korunması gereken taşınmaz kültür varlığı olarak tescil edilmiştir. Sözlü kaynaklardan 1977-1980 yılları arasında Milli Türk Talebe Birliği tarafından kullanıldığı öğrenilse de kayıtlarla doğrulanamamıştır. Bu yüzden söz konusu kullanım grafiğe işlenmemiştir. 1993 yılında işlevsizlikten bakımsız ve harap hale gelen medresenin durumunu VGM tespit etmiştir. İstanbul Vakıflar Bölge Müdürlüğü’nce Atik Valide Külliyesi’nün bütününe yönelik hazırlanan rölöve ve onarım projeleri 6115 sayılı koruma kararıyla uygun bulunmuş, 1994 yılı 7014 sayılı Koruma Kurulu kararı ile medresedeki bozulmaların “anıtsal yapı restorasyon kurallarına göre” giderilmesine karar verilmiştir. 1994 yılında onarıma başlandığında medresede işgalciler bulunmakta; yoğun bir çöp ve moloz birikmesi mevcuttur. Onarım 1999 yılına kadar sürmüştür.191 _{Zira Kütükoğlu, 1998’de incelediği} medresenin işlevsiz olduğunu ve tamir gördüğünü belirtmektedir.192 _{İstanbul Vakıflar} 2. Bölge Müdürlüğü’nden alınan bilgiye göre 2006 yılında İlim Yayma Cemiyetine tahsis edilmiştir.

189 _{Betül Gelengül Ekimci, “Üsküdar’ın Vakıf Eser”, s.66.}

190 _{M. Baha Tanman, “Atik Valide Külliyesi”, Tarih Vakfı Yayınları, İstanbul, 1994, c.1, s.410.} 191 _{Betül Gelengül Ekimci, “Üsküdar’ın Vakıf Eser”, s.66-67.}

99 6.3.3.3 Günümüzdeki Durumu ve İşlev Değerlendirmesi

Şekil 6.17: Valide-i Atik Medresesi’nin mevcut durumu: 1.Fevkani derslik ve talebe odalarının sokaktan görünüşü, 2.Avludan revaklara bakış, 3.Derslik olarak kullanılan talebe

odaları, 4.Fevkani dersliğin altında yer alan çeşme, 5.Medrese dershanesinin kullanımı

Valide-i Atik uzun süre işlevsiz kaldıktan sonra 2006 yılında İlim Yayma Cemiyeti’ne tahsis edilmiştir. O tarihten bu yana İlimler ve Sanatlar Merkezi olarak işlevini sürdürmektedir. Özellikle İlahiyat ve İslami İlimler alanında yükseköğretime devam eden öğrencilere destekleyici eğitim verilmektedir. Klasik usul İslami İlimler tedrisi yapılan merkezde 5 yıllık program uygulanmaktadır. Klasik kaynakların dışında İngilizce, Modern Arapça dersleri de verilmektedir. Yaz dönemlerinde kendi öğrencileri dışında farklı kitlelere yönelik eğitim ve kültür içerikli program ve organizasyonlar yapılmaktadır. Medresenin barınma işlevi bulunmamakta, eğitimlerden faydalananlar civarda konaklama sağlamaktadır. Uluslararası iş birlikleri bulunan merkez, İbni Haldun Üniversitesi ile ABD Merkezli El-Medine Entitüsü’nün “The Suhba Fellowship Program” isimli ortak çalışmasına ev sahipliği etmiştir. 2019 Ramazan’ında ABD’den gelen yabancı uyruklu Müslümanlara yönelik sohbet ve din

100 eğitimi programı gerçekleştirilmiştir. Merkezde; gezi, ziyaret gibi dışa dönük faaliyetleri de bulunmaktadır.193

Tüm bu yönleriyle medresenin kurbet kastı bulunan bir hayır kurumu, ücretsiz hizmet veren vakıf kurumu, örgün din eğitimi yapılması, özel merasimler ve yaygın eğitim vasıtasıyla toplumsal hayatın bir parçası olma gibi özellikleriyle uyum göstermektedir. Dolayısıyla güncel işlev medreseye uygundur. Fiziki yapısı açısından değerlendirildiğinde “İyi; iç mekan ve dış görünüş itibariyle medrese yapısının algılanabildiği, kendine özgü yapı elemanlarının korunduğu, fiziksel müdahalenin en az olduğu durumdur.” tanımına uymaktadır. Zira medrese yapılarında en sık görülen revak kapatma uygulaması dahi bu medresede yapılmamıştır.