Uygulayıcılara Öneriler

Düzenlenecek olan hizmet içi eğitim programlarından önce öğretmen görüşlerine başvurularak, öğretmenlerin eğitim ihtiyaçları belirlenmeli ve hizmet içi eğitim etkinliklerinin içerikleri bu ihtiyaçlara cevap verecek şekilde hazırlanmalıdır.

Hizmet içi eğitim programlarında teorik bilginin yanı sıra daha çok uygulamaya yönelik bilgiler verilmelidir.

Hizmet içi eğitim faaliyetlerine gönüllü katılımın sağlanması için öğretmenlere gerekli her türlü imkan sağlanmalıdır.

Hizmet içi eğitim faaliyetlerinin süresi belirlenirken ele alınacak konu ya da konular dikkate alınmalı, faaliyetin amacına ulaşması için, ayrılan süre etkin bir şekilde kullanılmalıdır.

Hizmet içi eğitim faaliyetlerinde görev alan eğitici personel alanında uzman(donanımlı) olmalı, kursiyerlerle etkili iletişim kurabilmelidir.

Hizmet içi eğitim faaliyetlerinin yapıldığı ortam fiziki açıdan kursiyerlerin her türlü ihtiyaçlarına cevap verebilecek nitelikte olmalı ve teknolojik açıdan da tam donanımlı olmalıdır.

KAYNAKÇA

Aydoğan, İ. (2002). MEB İlköğretim okulları yönetici ve öğretmenlerinin personel geliştirmeye ilişkin görüşleri (Kayseri İli Örneği). Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Aytaç, T. (2000). Hizmet içi eğitim kavramı ve uygulamada karşılaşılan sorunlar, Milli Eğitim Dergisi, Sayı 147: 66-69.

Azar, A. ve Karaali, S. (2004). Fizik öğretmenlerinin hizmetiçi eğitim ihtiyaçları. Milli Eğitim Dergisi. 162.

Aziz, A. (2008). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem ve Teknikleri. Ankara: Nobel.

Başaran, İ. E. (1994). Türkiye Eğitim Sistemi. Ankara: Pegem.

Budak, Y. (1998). Eğitimde toplam kalite yönetimi açısından öğretmenlere yönelik hizmet içi eğitim ihtiyaçları ve programlarına bir yaklaşım. Milli Eğitim Dergisi, 140, 35-38.

Budak, Y. ve Demirel, Ö. (2003). Öğretmenlerin hizmet içi eğitim ihtiyacı. Kuram Ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. 33, 62-81.

Büyüköztürk, Ş. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem.

Bilgin, N. (2006). Sosyal Bilimlerde İçerik Analizi Teknikler Ve Örnek Çalışmalar. Ankara: Siyasal Kitabevi.

Can, H. Akgün, A. ve Kavuncubaşı, Ş. (1995). Kamu Ve Özel Kesimde Personel Yönetimi. Ankara: Siyasal Kitabevi.

Cherubini, G. ve Zambelli, F. ve Boscolo, P. (2002). Student Motivation: An Experience of Inservice Education as a Context for Professional Development of Teachers. Teachıng and Teacher Education, 18, 273-288.

Çevikbaş, R. (2002). Hizmet İçi Eğitim ve Türk Merkezi Yönetimindeki Uygulaması. Ankara: Nobel Yayıncılık.

Çifci, S. C. (2008). İlköğretim I.kademe sınıf öğretmenlerinin yapılandırmacı programa göre hizmet içi eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi. Yüksek lisans tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Eğitim Programları Ve Öğretim Bilim Dalı.

Çubukçu, Z. ve Gültekin, M. (2008). İlköğretim öğretmenlerinin hizmet içi eğitime ilişkin görüşleri. Sosyal Bilimler Dergisi. 19, 185-201.

Demirtaş, Z. (2010). Öğretmeni hizmet içinde yetiştirmenin bir aracı olarak denetim. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. 9, 31.

Demirtaş, H. ve Güneş, H. (2006). Eğitim Yönetimi ve Denetimi Sözlüğü. Ankara: Anı Yayıncılık.

Erişen, Y. (1998). Öğretmenlere yönelik hizmet içi eğitim programları geliştirmede eğitim ihtiyacı belirleme süreci. Milli Eğitim Dergisi, 140, 39-43.

Ersan, N. (1995). Öğretmen Eğitiminde Hizmetiçi Yetiştirme ve İngiltere’deki

Uygulama. YÖK. Endüstriyel Eğitim Projesi Hizmetiçi Eğitim

Sempozyumu. Ankara.

Geray, H. (2006). Toplumsal Araştırmalarda Nicel ve Nitel Yöntemlere Giriş. Ankara: Siyasal Kitabevi.

Gökdere, M. ve Çepni, S. (2004). Üstün yetenekli öğrencilerin fen öğretmenlerinin hizmet içi ihtiyaçlarının değerlendirilmesine yönelik bir çalışma; bilim sanat merkezi örneklemi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2), 1-14. Gül, T. ve Aslan, N. (2009). Sınıf öğretmenlerinin küreselleşme, toplumsal gelişme

ve hizmet içi eğitim programlarına ilişkin görüşleri. Kastamonu Eğitim

Gürdal, A. Mertoğlu, H. Önen, F. ve Saka, M. (2009). Hizmet içi eğitimin öğretmenlerin öğretim yöntem ve tekniklerine ilişkin bilgilerine etkisi. Öpyep örneği. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 10(3), 9-23.

İpek, C. ve Uçar, R. (2006). İlköğretim okullarında görev yapan yönetici ve öğretmenlerin MEB hizmet içi eğitim uygulamalarına ilişkin görüşleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 3(1), 34-53.

Kaçan, G. (2004). Sınıf öğretmenlerinin mesleki gelişime ilişkin isteklilik düzeyleri. Osman Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(1), 58-66.

Kanlı, V. ve Yağbasan, R. (2002). 2000 yılında Ankara’da fizik öğretmenleri için düzenlenen hizmetiçi eğitim yaz kursunun etkinliği. Milli Eğitim Dergisi. 153-154.

Karasar, N. (2003). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.

Kazu, İ.Y. ve Kerimgil, S. (2008). Yeni atanan öğretmenlerin hizmet içi eğitime ilişkin görüşleri.Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi. 23, 14-30.

Kıldan, A.O. ve Temel, Z.F. (2008).Yapılandırıcı yaklaşıma dayalı oluşturulan hizmet içi eğitimin öğretmenlerin öğretmenlikle ilgili bazı görüşlerine etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi.16(1), 25-36.

OECD. (1982). In Service Education and Training of Teachers. Paris.

Oğuzkan A. F. (1993). Eğitim Terimleri Sözlüğü. Ankara: Gül Yayınevi.

Özdemir, S. (1997). Her organizasyon hizmet içi eğitim yapmak zorundadır. Milli Eğitim Dergisi. 133, 17-19.

Özgüven, İ. E. (2004). Görüşme İlke ve Teknikleri. Ankara: Pegem Yayınları.

Saban, A. (2000). Hizmet içi eğitimde yeni yaklaşımlar. Milli Eğitim Dergisi. 145, 25- 30.

Sandholtz, J. H. (2002). Inservice Training or Professionel Develpment : Contrasting Opportunities in a Scholl / University Partnership. Teachıng and Teacher Education, 18, 815-830.

Sarıgöz, O. (2011). İlköğretim öğretmenlerinin hizmet içi eğitim faaliyetleri ile ilgili görüşlerinin değerlendirilmesi. 2nd _{International Conference on New} Trends in Education and Their Implications 27-29 April, 2011 Antalya- Turkey.1021-1030.

Seferoğlu, S. S. (2005). Sınıf öğretmenlerinin kendi mesleki gelişimleriyle ilgili görüşleri, beklentileri ve önerileri. http://yayim.meb.gov.tr/yayinlar /149/ seferoğlu.htm, adresinden 30 Nisan 2005 tarihinde alınmıştır.

Seferoğlu, S. S. (2004). Öğretmenlerin hizmet içi eğitiminde yeni yaklaşımlar. Akdeniz Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 1.

Seferoğlu, S.S. (2001). Sınıf öğretmenlerinin kendi mesleki gelişimleriyle ilgili görüşleri, beklentileri ve önerileri. Milli Eğitim Dergisi.149.

Sing, K. (1996). Education for the Global Society in. Learning The Treasure Within,UNESCO, Paris.

Şen, S. (2003). Okul öncesi eğitim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin eğitim gereksinimlerinin saptanması, hizmet içi eğitim ile yetiştirilmesi. Eğitim Araştırmaları, 13, 111-121.

Tanrıöğen, A. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Anı.

Taymaz, A.H. (1997). Hizmet İçi Eğitim, Kavramlar, İlkeler, Yöntemler. Ankara.

Tortop, N. (1999). Personel Yönetimi. Ankara: Yargı Yayınları.

Türkçe Sözlük (1974), TDK Yayını: Ankara

problem için yapılır, Milli Eğitim Dergisi, Sayı:13: 29-30.

Yazıcı, Ö. ve Gündüz, Y. (2011). Gelişmiş bazı ülkeler ile Türkiye’deki öğretmenlerin hizmet içi eğitimlerinin karşılaştırılması. Kuramsal Eğitimbilim, 4(2), 1- 15.

EK 1

EK 2

ÖZGEÇMİŞ

Kişisel Bilgiler

Adı Soyadı Sedat TURGUT

Doğum Yeri ve Tarihi Ermenek / 1985

Eğitim Durumu

Lisans Öğrenimi Süleyman Demirel Üniversitesi, Burdur Eğitim Fakültesi, Sınıf Öğretmenliği Anabilim Dalı.

Yüksek Lisans Öğrenimi Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sınıf Öğretmenliği Programı.

Bildiği Yabancı Diller İngilizce.

Bilimsel Faaliyetleri

İş Deneyimi

Stajlar _{Mehmet Akif Ersoy İlköğretim Okulu/ BURDUR}

Projeler

Çalıştığı Kurumlar Kerim Tuncer İlköğretim Okulu/VAN

İletişim

E-Posta Adresi sdtturgut42@hotmail.com