DENEYSEL ÇALIŞMANIN SONUÇLARI ve DEĞERLENDİRİLMESİ
7.6 TRİS Çözeltisi Analizi
Üretilen biyoaktif cam numunelerinin in vitro bozunmalarının incelenmesi için tris çözeltisi içerisinde 7 gün boyunca bekletilmiş ve bu süre içerisinde 8 cam numunesinin zamana bağlı olarak ağırlık değişimi ve tris çözeltisinin pH değişimi incelenmiştir.
Literatürde belirtildiği gibi biyoaktif camlar sulu çözeltilerde kalsiyum ve fosfor iyonlarını salarak bu iyonların yapay vücut sıvısı içerisine geçmesini sağlar. Bu iyonların yapay vücut sıvısına geçişi sırasında biyoaktif camın ağırlığında bir miktar azalma olacaktır. Biyoaktif camların biyoaktivite oranları yüzeylerinden salınan kalsiyum ve fosfor iyonlarının miktarı ile yakından ilişkili olduğundan tris çözeltisi içerisine konan biyoaktif cam numunelerinin ağırlık azalışı numunelerin biyoaktivitesi hakkında bilgi vermektedir.
Pirinç K.K silika içerikli biyoaktif cam numunelerinin tris çözeltisi ile 7 günlük muameleleri süresince ağırlıklarında meydana gelen değişim şekil 7.76 ‘da verilmiştir.
Tris çözeltisi içerisinde bulunan biyoaktif camların ağırlıkları bu süre içinde azalmakla beraber genel olarak camların ağırlığında 1. günde diğer günlere göre daha hızlı bir azalış olmaktadır. Bütün biyoaktif camların yüzeyinden hızlı bir şekilde ilk gün iyon salınımı gerçekleştikten sonra ikinci gün cam ağırlığı bir miktar artmaktadır. Bu durum tris çözeltisi içerisine geçen iyonların bir kısmının cam yüzeyine çökmesinden kaynaklanmaktadır. İkinci günden sonraki günlerde ise bütün biyoaktif camların ağırlıklarının yavaşlayan bir hızda azaldığı tespit edilmiştir.
Şekil 7.46 Pirinç K.K. silika içerikli tüm biyoaktif cam numunelerinin tris çözeltisi içerisindeki 7 günlük ağırlık değişimleri
Pirinç K.K silika içeren bütün biyoaktif cam numuneleri tris çözeltisi içerisine konulduktan sonra 7 gün boyunca çözeltinin pH değerleri ölçülmüş ve pH değerinin zamanla arttığı tespit edilmiştir. Tris çözeltisinin pH değerinin artması biyoaktif cam numunelerinden salınan iyonların miktarı ile ilişkilidir. Şekil 7.47 de görüldüğü gibi pH değerinde en yüksek oranda artışa 45S5 biyoaktif camda, daha sonra ise sırası ile MgO ve Al2O3 ilaveli biyoaktif camda, MgO ilaveli biyoaktif camda ve SrO ilaveli biyoaktif camda tespit edilmiştir. Literatürde belirtildiği gibi biyoaktif camın yüzeyinde HCA oluşması için vücut sıvısının pH değerinin 9-10 arasında olması gerekmektedir. 45S5 biyoaktif camın içerisinde bulunduğu tris çözeltisinin pH değerinin diğer cam numunelerine göre daha yüksek olması 45S5 biyoaktif camdan diğer biyoaktif cam numunelerine göre daha fazla iyon salındığını göstermektedir.
Şekil 7.47 Pirinç K.K silika içerikli tüm biyoaktif cam numunelerine ait tris çözeltilerinin 7 günlük pH değerleri
Şekil 7.48 de pirinç K.K silika ve ticari silika içerikli 45S5 biyoaktif camların konuldukları tris çözeltisinin pH değişimi verilmiştir. Biyoaktif camların içerisinde bulundukları tris çözeltisinin pH değişimi incelendiğinde tris çözeltinsin pH’sını pirinç K.K silika içerikli biyoaktif camın daha fazla oranda artırdığı tespit edilmiştir. PH değerindeki değişim, pirinç K.K. silika içerikli biyoaktif camın tris çözeltisi içerisine daha fazla iyon saldığını ve dolayısıyla ticari silika içerikli biyoaktif cama göre daha biyoaktif olduğunu göstermektedir.
Şekil 7.48 Pirinç K.K silika ve ticari silika içerikli 45S5 biyoaktif camlara ait tris çözeltisinin 7 günlük pH değişimi
Ticari içerikli 45S5 biyoaktif cam, MgO ilaveli 45S545S5 biyoaktif cam, MgO ve Al2O3 ilaveli 45S5 biyoaktif cam ve SrO ilaveli 45S5 biyoaktif cam numunelerinin tris çözeltisi içerisinde 7 günlük ağırlık değişimleri ve tris çözeltilerinin 7 günlük pH değişimleri ek C ‘de verilmiştir. Pirinç K.K silika içeren biyoaktif camlar ile ticari silika içerikli biyoaktif cam numunelerinin tris çözeltisindeki ağırlık değişimleri
birbirine benzer olduğu yapılan analizde tespit edilmiştir. Ancak pirinç K.K muadillerinden farklı olarak ticari silika içerikli numunelerde MgO ilaveli 45S5 biyoaktif cam, 45S5 biyoaktif cama göre daha tris çözeltisi içerisinde daha fazla ağırlığı daha fazla azalmıştır. Bu sonuç ticari silika içerikli numuneler için MgO ilavesinin 45S5 biyoaktif camın biyoaktivitesini artırdığını ortaya koymaktadır.
BÖLÜM 8
SONUÇ ve ÖNERİLER
8.1 Sonuçlar
Deneysel çalışmamızda 600° C derecede yakılan pirinç kabuğu külünün NaOH ile ekstraksiyonu sonrasında amorf yapılı silika elde edilmiştir. Üretilen amorf silika kullanılarak, farklı bileşimlere sahip 45S5 biyoaktif camlar ergitme yöntemi ile 1450 °C derecede üretilmiştir. Pirinç K.K silika içerikli biyoaktif camların ve ticari silika içerikli eş değerlerinin YVS içerisinde bekletilmeden önce ve belirli sürelerde bekletildikten sonra XRD, FTIR, SEM, ICP ve Vickers sertlik analizleri yapılarak mekanik, mekanik, fiziksel, yüzey özellikleri ve in vitro biyoaktivite özellikleri incelenmiştir. Ayrıca tris çözeltisi içerisinde bekletildikten sonra ağırlık ve pH değişimlerinin hesaplanması ile biyobozunurluğu tespit edilmiştir. Bu çalışmaların neticesinde aşağıdaki sonuçlar elde edilmiştir.
Biyoaktif cam numunelerinin mekanik, fiziksel ve yüzey özelliklerinin, bağ yapılarının, YVS içerisindeki davranışlarının belirlenmesi amacıyla çeşitli karakterizasyon işlemleri uygulanmıştır. Numuneler biyolojik özelliklerinin belirlenmesi amacıyla 7 , 14, 21 ve 28 günlük periyotlar halinde YVS içerisinde bekletilmiştir. Standart in vitro biyoaktivite karakterizasyonu, biyomalzemelerin YVS içerisinde HCA oluşturma kabiliyetinin zamana bağlı olarak değişimini ortaya koymak için yapılmıştır.
1. Üretilen biyoaktif camların Vickers serlik değerleri incelendiğinde en yüksek Vickers sertlik değerlerinin hem ticari silika içerikli hem de pirinç K.K silika içerikli biyoaktif camda MgO ve Al2O3 ilaveli numuneye ait olduğu tespit edilmiştir. Pirinç K.K silika içerikli biyoaktif camların Vickers sertlik değerleri
ticari içerikli eş değerlerinden daha yüksek bulunmuştur. Vickers sertlik değerlerindeki azalma biyoaktif camlarda YVS sonrası yüzeyde meydana gelen HCA tabakası oluşumu ile gerçekleşmektedir. Genel olarak ticari silika içerikli camlarda 7, 14 ve 21. Gün sonrasında Vickers sertlik değerinde görülen % azalmalar pirinç K.K. silika içeren cam numunelerine nazaran daha düşüktür.
MgO ilavesi Vickers sertlik değerini ilk hafta içerisinde hızlı bir şekilde azaltıp, biyoaktiviteyi artırmıştır. 21. Gün sonunda ise Vickers sertlik değerlerindeki azalmalar hemen hemen tüm pirinç K.K. silika içeren biyoaktif camlar ve ticari silika içerikli silika içerikli camlarda % 71 ile %79 arasında değişmektedir.
2. Numunelere ait YVS öncesi ve YVS sonrası 7,14 ve 21 günlük SEM analizleri incelenmiştir. Genel olarak pirinç K.K. silika içerikli biyoaktif camlarda ve ticari silika içerikli biyoaktif camlarda YVS muamelesi sonrasında HCA oluşumu gözlenmektedir. EDS sonuçlarına göre de cam yüzeyinde Ca ve P miktarının artığı görülmüştür.
3. Biyoaktif camların FTIR analizleri incelendiğinde YVS ile 21 gün muamele sonrasında tüm numunelerde P-O bağlarının oluştuğu görülmüştür. Pirinç K.K.
silika içerikli tüm biyoaktif camlara ait FTIR analizinde en şiddetli P-O bağı pikine 45S5 biyoaktif cama ait olduğu tespit edilmiştir. Gerek ticari biyoaktif camlarda gerekse de pirinç K.K. biyoaktif camlarda piklerin şiddeti şu sıra ile azalmaktadır. 45S5 biyoaktif cam, MgO ilaveli biyoaktif cam, MgO ve Al2O3 ilaveli biyoaktif cam ve SrO ilaveli biyoaktif cam olduğu tespit edilmiştir.
4. Üretilen biyoaktif cam numunelerinin YVS içerisinde 28 gün bekletilmesi ile YVS içerisinde meydana gelen iyon konsantrasyonundaki değişimler incelenmiştir. Genel olarak pirinç K.K silika içerikli biyoaktif camların bulunduğu YVS içerisinde silis iyonu miktarı artmıştır. Silisyum iyonun artışı biyoaktif camların biyobozunur olduğunu göstermektedir. Pirinç K.K silika içerikli biyoaktif camların bulunduğu YVS içerisinde (SrO ilaveli biyoaktif cam hariç) kalsiyum iyonunun azaldığı tespit edilmiştir. Bu sonuç pirinç K.K silika içerikli camların biyoaktivite gösterdiklerini desteklemektedir. Ticari silika içerikli biyoaktif camların konulduğu YVS’ nın ICP sonuçları incelendiğinde MgO ve Al2O3 ilavesinin camın biyobozunurluluğunu (silisyumun artışına bağlı olarak) hem de biyoaktivitesini (kalsiyum artışına bağlı olarak) artırdığı tespit edilmiştir.
5. Üretilen biyoaktif camların, tris çözeltisi içerisinde 7 gün bekletilmesi ile camların ağırlığında meydana gelen ve tris çözeltisinin pH’sına ait değişimler tespit edilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre pirinç K.K silika içerikli biyoaktif camların tamamının biyobozunur oldukları görülmüştür. Pirinç K.K. silika içerikli tüm biyoaktif camlar arasında tris çözeltisi içerisinde 7 günlük süre sonunda en fazla pH artışına 45S5 biyoaktif camda rastlanıştır. Tris analizlerinde pirinç K.K silika içerikli camlar içerisinde pH değişimine en az yol açan camın SrO ilaveli biyoaktif cama ait olduğu tespit edilmiştir. Ticari silika içerikli biyoaktif camlar incelendiğinde tris çözeltisi içerisinde ağırlığı en fazla değişen ve tris çözeltisinin pH’ının en fazla değiştiren camın MgO ilaveli biyoaktif cama ait olduğu tespit edilmiştir.
6. Üretilen biyoaktif camların XRD analizi incelendiğinde YVS içerisinde 28 gün bekletilen biyoaktif camların yüzeyinde HCA oluşumu gözlenmiştir. Pirinç K.K silika içerikli camlar içerisinde XRD analizinde en şiddetli pike 45S5 biyoaktif camda rastlanmıştır. SrO ilaveli biyoaktif camlarda HCA ‘ ait piklerin şiddeti en azdır. Bu sonuçlar FTIR analizleri ile de desteklenmiştir. Ticari ve pirinç K.K.
silika içerikli 45S5 biyoaktif camların XRD sonuçlarında her iki cam numunesine ait piklerin birbirine yakın olduğu görülmüştür.
7. Bütün yapılan analizlere ait sonuçlar değerlendirildiğinde pirinç K.K silika içerikli biyoaktif camlara MgO, Al2O3 ve SrO ilavesinin camın biyoaktivitesi ve biyobozunurluğu üzerine artırıcı etki yapmadığı tespit edilmiştir. Ticari içerikli biyoaktif camlara MgO ilavesinin ise camın biyoaktivitesi ve biyobozunurluluğunu artırdığı tespit edilmiştir.
8.2. Öneriler
Biyoaktif cam bileşimine katılan MgO, Al2O3 ve SrO miktarı ile tek seri cam numunesi üretilmiş olup bu iyonların cam yapısına farklı oranlarda katılması ile etkilerinin daha iyi anlaşılması sağlanabilir.
1. Biyoaktif camların bileşimine MgO, SrO ve Al2O3 dışında Zn, Li, Mo, Se gibi faklı iyonlar eklenerek bu iyonların biyoaktif camların mekanik, fiziksel ve biyolojik özellikleri üzerine etkisi incelenebilir.
2. Biyoaktif cam numunelerinin biyoaktivite biyobozunurluluklarının daha iyi anlaşılabilmesi için içerisine konuldukları YVS her 3 günde değiştirilip pH ‘
günlük olarak ölçülmesi biyoaktif camların biyobozunurluluğunun daha iyi anlaşılması açısından faydalı olacaktır.
3. Biyoaktif camların biyolojik etkilerinin incelenmesi için hücre kültür çalışmaları yapılarak osteoblast ve osteosit hücreleri üzerine etkilerinin araştırılması üretilen pirinç K.K. silika içerikli biyoaktif camların canlı hücreler üzerine etkisinin araştırılması faydalı olacaktır.
KAYNAKLAR
[1] Ramakrishna, S., Meyer, J., Wintermantel, E. ve Leong, K.W. (2001) ,”Biomedical applications of polymer-composite materials: A review”. Comp Sci Tech;61:1189–1224. Derleyen Gurbinder Kaur, Om P. Pandey, Kulvir Singh, Dan Homa, Brian Scott ve Gary Pickrel (2013) “A review of bioactive glasses: Their structure, properties, fabrication,and apatite formation”, Wiley Online Library, DOI: 10.1002/34690
[2] Williams, D.F., (1988) , “Consensus and Definitions in Biomaterials”, Advances in Biomaterials, Amsterdam: Elsevier Science; 11–16.
[3] Buddy, D., Ratner,S., Hoffman R., Frederick, J. ve Lemons, J.L. (1996),
“Biomaterials Science: An introduction to Materials in Medicine” First Edition, Academic Press, California
[4] Gurbinder, K., Pandey, O. P., Singh, K., Homa, D., Scott B. ve Pickrel G., (2013) “A review of bioactive glasses: Their structure, properties, fabrication,and apatite formation” Wiley Online Library, DOI:
10.1002/jbm.a.34690
[5] Davis, J.R. (2003), Overview of Biomaterials and Their Use in Medical Devices, ASM International, Dec.
[6] Jonn B.P ve Young K.K., (2000), Biomedical Enginering Handbook Unit:37 Metalic Biomaterials
[7] Ratner, B.D., Hoffman, A.S, Lemons, J.E. ve Schoen, F.J. (1996) , Biomaterials science: an introduction to materials in Medicine, Academic Press,236 Califonia
[8] Hench, L.L. ve Wilson, J. (1993), An introduction to bioceramics, 31st ed.
World Scientific Publishing, Singapore
[9] Park, B.J. ve Bronzino, J.D. (2003) ,Biomaterials: principles and applications, CRC Press,New York.
[10] Silver F. ve Doillon C. (1989) “Biocompatibility: interactions of biologiacal and implantable materials”New York: 10(2):122-128
[11] Biyomalzemelerhttp://www.biltek.tubitak.gov.tr/bdergi/yeniufuk/icerik/biyomal zemeler.pdf 2.06.2013
[12] Hench, L.L. ve Wilson, J. (1999), An Introduction to Bioceramics, Second Resprint, World Scientific Publishing Co. ,London
[13] Çoşkun, S.,(2007), Zr2O3 ve Al2O3 Katkılı Biyoseramiklerin Üretimi ve Karakterizasyonu, Yüksek lisans tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi, AKÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Afyon.
[14] Biyomalzemelerhttp://www.biltek.tubitak.gov.tr/bdergi/yeniufuk/icerik/biyomal zemeler.pdf (2.06.2013)
[15] Peter ,M., Binulal, N.S., Nair, S.V., Selvamurugan, N., Tamura H. ve Jayakumar, R.(2010) “Novel Biodegradable Chitosan-Gelatin / Nanobioactive Glass Ceramic Composite Scaffolds for Alveolar Bone Tissue Engineering”
Chimical Engineering Journal, 158, 353-361
[16] Julian, R., (2012) ,”Review of bioactive glass: From Hench to hybrids”, Acta Materialia Inc. Published by Elsevier Ltd, 1742-7061
[17] Hench, L. L., Splinter, R. J., Allen ,W. C., ve Greenlee, T. K. (1971),”Bonding Mechanisms at the Interface of Ceramic Prosthetic Materials”, J. Biomed. Mater.
Res., 2 [1] 117–141
[18] Hench, L.L., (2006), “The Story of Bioglass®”,Journal of Material Science:
Material in Medicine, 17, 967- 978.
[19] De Aza, P.N., De Aza, A.H., Pena, P. ve De Aza , S., (2007) ,”Bioactive glasses and glass-ceramics” Bol. Soc. Esp. Ceram. V.46 [2] 45-55
[20] Camhttp://web.sakarya.edu.tr/~toplan/Amorf%20Malzemeler%205.hafta.pdf 7.06.2013
[21] Gross, U. ve Strunz, V.(1985). “The Interface of Various Glasses And Glass ceramics with a Bony Implantation Bed”, J. Biomed Mater. Res. 19, 241.
[22] Hench L.L., (1998),”Biomaterials: A forecast for the future”
Biomaterials;19:1419–1423.
[23] De Aza, P.N., Guitian, F., Merlos, A., Lora-Tamayo ,E. ve De Aza, S.(1996),
“Bioceramics-Simulated body fluid interfaces: pH and its influence onHydroxyapatite formation”, J Mater Sci. Mater Med 7(7) 399-402
[24] Hench, LL. (1991) “Bioceramics: from concept to clinic”. J Am Ceram Soc;
74:1487–1510
[25] Kaur , G., Pandey, O. P., Singh, K., Homa, D., Scott, B ve Pickrell, G., (2013)
“A review of bioactive glasses: Their structure, properties, fabrication,and apatite formation” ,Society for Biomaterials, DOI: 10.1002/jbm.a.34690
[26] Fu, Q., Rahaman, M.N., Bal, B.S., Bonewald, L.F. Kuroki, K. ve Brown, R.F.
(2010).”Silicate borosilicate, and borate bioactive glass scaffolds withcontrollable degradation rate for bone tissue engineering applications.II. In vitro and in vivo biological evaluation.” J BiomedMater Res A;95:172–179.
[27] Hench, L. (1998), “ Bioceramics “J. Am. Ceram. Soc., 81 [7] 1705–28
[28] Hench, L. L., (2003), ‘‘Glass and Genes: The 2001 W. E. S. Turner Memorial Lecture,’’ Glass Technol., 44, 1–10.
[29] Cam http://w2.anadolu.edu.tr/aos/kitap/EHSM/1219/unite07.pdf 3 Haziran 2013
[30] Kokubo, T. (1998), “Apatite formation on surfaces of ceramics, metals and polymers in body environment”. Acta Mater;46(7):2519e27.
[31] Xynos, I.D,.Edgar, A.J. Buttery, L.D.K., Hench, LL, Polak, J.M. (2001), “Gene-expression profiling of human osteoblasts following treatment with the ionic products of Bioglass 45S5 dissolution.” J Biomed Mater Res;55(2):151e7.
[32] Day, R.M., (2005) “Bioactive glass stimulates the secretion of angiogenic growth factors and angiogenesis in vitro”, Tissue Eng;11(5e6):768e77.
[33] Leu, A., Leach, J., “Proangiogenic potential of a collagen/bioactive glass
Osteogenic activity of vanadyl(IV)-ascorbate complex: evaluation of its mechanism of action”, Int J Biochem Cell Biol;38(7):1171e80.
[36] Marie, P.J., Ammann, P., Boivin, G., Rey, C. (2001) ”Mechanisms of action and therapeutic potential of strontium in bone”, Calcif Tissue Int;69(3):121e9.
[37] Hoppe, A., Güldal, N.S., Boccaccini, A.R.,(2011), “A review of the biological response to ionic dissolution products from bioactive glasses and glass-ceramics”, Elsevier, 10.1016
[38] Marie, P.J.,(2010), “The calcium-sensing receptor in bone cells: a potential therapeutic target in osteoporosis”. Bone;46(3):571e6.
[39] Carlisle E.M., (1970), ”Silicon: a possible factor in bone calcification”
Science;167 (3916):279e80.
[40] Kim, M.H, Bae, Y.J, Choi, M.K, Chung, Y.S,(2009).” Silicon supplementation improves the bone mineral density of calcium-deficient ovariectomized rats by reducing bone resorption”. Biol Trace Elem Res;128(3):239e47.
[41] Damen, J.M., Ten, J, Cate, J.M.(1992). “Silica-induced precipitation of calcium phosphate in the presence of inhibitors of hydroxyapatite formation”. J Dent Res;71 (3):453e7.
[42] Reffitt, D.M., Ogston, N., Jugdaohsingh, R., Cheung, H.F.J,. Evans, B.A.J., Thompson, RPH. (2003) “Orthosilicic acid stimulates collagen type 1 synthesis and osteoblasticdifferentiation in human osteoblast-like cells in vitro.”, Bone;32(2):127e35.
[43] Maeno, S. Niki, Y. Matsumoto, H. Morioka, H. Yatabe, T. Funayama, A.
(2005), “The effect of calcium ion oncentration on osteoblast viability, proliferation and differentiation in monolayer and 3D culture.”, Biomaterials;
26(23):4847e55.
[44] Marie, P.J. (2010), “The calcium-sensing receptor in bone cells: a potential therapeutic target in osteoporosis”, Bone 46(3):571e6.
[45] Julien, M., Khoshniat, S., Lacreusette, A., Gatius, M. Bozec, A. Wagner, E.F., (2009),”Phosphate-dependent regulation of MGP in osteoblasts: role of ERK1/2 andFra-1.J”,Bone Miner Res;24(11):1856e68.
[46] Zreiqat, H., Howlett, C.R., Zannettino, A., Evans, P., Schulze-Tanzil, G., Knabe, C., (2002),”Mechanisms of magnesium-stimulated adhesion of osteoblastic cells tocommonly used orthopaedic implants.” J Biomed Mater Res;62(2):175e84.
[47] Marie, P.J., Ammann, P., Boivin, G., Rey, C. (2001),”Mechanisms of action and therapeutic potential of strontium in bone”, Calcif Tissue Int;69(3):121e9.
[48] Meunier, P.J, Slosman, D.O., Delmas, P.D. ,Sebert, J.L., Brandi, M.L.
,Albanese, C. “Strontium ranelate: dose-dependent effects in established postmenopausal” Biomaterials; 32(23):49-57.
[49] Yamaguchi, M. (1998),”Role of zinc in bone formation and bone resorption”, J Trace Elem Exp Med;11(23):11-35.
[50] Kwun, I-S., Cho, Y-E., Lomeda, RA.R., Shin, H-I., Choi, J-Y., Kang, Y-H., (2010),”Zinc deficiency suppresses matrix mineralization and retards osteogenesis transientlywith catch-up possibly through Runx 2 modulation”, Bone;46(3):732-41.
[51] Pors Nielsen, S. (2004),”The biological role of strontium”, Bone;35(3):583–8.
[52] Usuda, K. (2007),”An overview of boron, lithium, and strontium in human health and profiles of these elements in urine of Japanese”, Environ Health rev Med;12(6):231–7.
[53] Gentleman, E. Fredholm, Y.C. Jell, G. Lotfibakhshaiesh, N. O'Donnell, M.D.
Hill ,R.G. ve Stevens, M.M. (2010) “Biomaterials” 31: 39-49.
[54] Lao, J., Jallot, E. ve Nedelec, J-M. (2008),”Strontium-delivering glasses with enhanced bioactivity: a new biomaterial for antiosteoporotic applications”, Chem Mater;20(15):69–73.
[55] O’Donnell, M.D. ve Hill, R.G.(2010), “Influence of strontium and the importance of glass chemistry and structure when designing bioactive glasses for bone regeneration” Acta Biomaterialia 6 2382–2385
[56] Hesaraki, S. (2010),”The effect of Sr concentration on bioactivity and biocompatibility of sol–gel derived glasses based on CaO–SrO–SiO2–P2O5 quaternary system”, Mater Sci Eng C 30(3):383–390.
[57] Du, J. ve Xiang, Y. (2012), “Effect of strontium substitution on the structure, ionic diffusion and dynamic properties of 45S5 Bioactive glasses”, Journal of Non-Crystalline Solids, 358: 1059–1071
[58] Gentleman, E., Fredholm, Y.C., Jell, G., Lotfi, N., O’Donnell, M.D. ve Hill, RG.(2010), “Strontium-substituted bioactive glasses promote osteoblast proliferation and inhibit osteoclast activity in vitro” Biomaterials, 3949–3956 [59] O’Donnell, M.D., (2008),”Structural analysis of a series of strontium-substituted
apatites”, Acta Biomater ;4:1455–64.
[60] Vallet-Regi, M., Salinas, A.J., Roman, J., ve. Gil, M, (1999) J. Mater. Chem. 9 515
[61] Oliveira, J. M., Correia R. N., ve Fernandes, M. H. (2002). “Effects of Si Speciation on the In Vitro Bioactivity of Glasses,” Biomaterials, 23 : 371– 379.
[62] George, A. M. ve Stebbins, J. F., (1998). “Structure and Dynamics of Magnesium in Silicate Melts: A High-Temperature Mg-25 NMR Study,” Am.
Mineral., 83:1022–1029 .
[63] Watts ,S. J., Hill, R. G., O’Donnell, M. D. ve Law R. V. (2010). “Influence of Magnesia on the Structure and Properties of Bioactive Glasses,” J. Non- Cryst.
Solids, 356: 517–524
[64] Verne, E.(2009),“Early Stage Reactivity and In Vitro Behavior of Silica-Based Bioactive Glasses and Glass-Ceramics,” J. Mater. Sci: Mater. Med,20: 75–87 [65] Ma, J., Chen, C. Z., Wang, D., Jiao G. Y., ve Shi, J. Z., (2010) “Effect of
Magnesia on the Degradability and Bioactivity of Sol-Gel Derived SiO2–CaO–
MgO–P2O5 System Glasses,” Colloids Surf. B, 81: 87–95
[66] Zhao ,Y. F.,Songi M. D. ve Liu J. (2008). “Characteristics of Bioactive Glass Coatings Obtained by Pulsed Laser Deposition,” Surf. Interface Anal., 40:1463–
1468
[67] McLaughlin, P. O. ve Moore, D. T. (1985), “Models for the Thermal Expansion Coefficient and Temperature Coefficient of the Refractive Index in Gradient-Index Glass,” Appl. Opt., 24 (24): 4342–4348
[68] Magallanes-Perdomo, M., De Aza, A. H., Sobrados I., Sanz J. ve Pena P. (2012).
“Structure and Properties of Bioactive Eutectic Glasses Based on the Ca- (PO4)(2)-CaSiO3-CaMg(SiO3)(2) System,” Acta Biomater., 8 (2): 820–829.
[69] Ashizuka, M., Ishida, E., Uto, S. ve Bradt, R. C. (1988). “Fracture Toughnesses and Surface Energies of Binary Cao-Phosphate and Mgo-Phosphate Glasses,” J.
Non-Cryst. Solids, 104: 316–322 .
[70] Lin, C. C., Chen, S. F., Liu, L. G. ve Li. C. C. (2010). “Size effects of Modifying Cations on the Structure and Elastic Properties of Na2O–MO–SiO2 Glasses (M
= Mg, Ca, Sr, Ba),” Mater. Chem. Phys., 123: 569–580.
[71] Zheng, Q. J., Potuzak, M., Mauro, J. C., Smedskjaer, M. M., Youngman, R. E.
ve Yue, Y. Z. (2012). “Composition-Structure-Property Relationships in Boroaluminosilicate Glasses,” J. Non-Cryst. Solids, 358 :993–1002
[72] Deriano , S., Rouxel, T., LeFloch, M., and Beuneu, B., (2004). “Structure and Mechanical Properties of Alkali-Alkaline Earth-Silicate Glasses,” Phys. Chem.
Glasses, 45 (1): 37–44.
[73] Hand, R. J. ve Tadjiev, D. R. (2010). “Mechanical Properties of Silicate Glasses as a Function of Composition,” J. Non-Cryst. Solids, 356 :2417– 2423.
[74] Deriano, S., Rouxel, T., LeFloch, M. ve Beuneu, B. (2004). “Structure and Mechanical Properties of Alkali-Alkaline Earth-Silicate Glasses,” Phys. Chem.
Glasses, 45 (1) :37–44 .
[75] Pedone, A., Malavasi, G. ve Menziani, M. C. (2009). “Computational Insight into the Effect of CaO/MgO Substitution on the Structural Properties of Phospho-Silicate Bioactive Glasses,” J. Phys. Chem. C, 113: 15723– 15730 [76] Cao, W. and Hench, L. L. (1996). “Bioactive Materials,” Ceram. Int., 22 (6):493
–507
[77] Mourino, V. Cattalini, J. P. ve Boccaccini A. R. (2012). “Metallic Ions as Therapeutic Agents in Tissue Engineering Scaffolds: An Overview of their Biological Applications and Strategies for New Developments,” J. R. Soc.
Interface, 9 (68): 401–419
[78] Serra J. ,Gonzalez P., Liste S.,Chıussı S.,Leon B.,Perez-Amor M., Hupa M. ve Ylanen H.O. (2002),”Ifluence of The Non bridging Oxygen Groups On The Bioactive Glasses”, Journal of Material Sience, 0957-4530
[79] Erol, M., Ozyuguran, A., ve Celebican, O. (2010), “Synthesis, Characterization,and In Vitro Bioactivity of Sol-Gel-Derived Zn, Mg, and Zn-Mg Co-Doped Bioactive Glasses,” Chem. Eng. Technol., 33 (7): 1066–1074.
[80] Pe´rez-Pariente, J., Balas, F. ve Vallet-Regı,´M., (2000), “Surface and Chemical Study of SiO2 P2O5 CaO MgO) Bioactive Glasses,” Chem. Mater., 12 (3):750–
755.
[81] Li, X., Wang, X. P., He, D. N. ve Shi, J. L, (2008). “Synthesis and Characterization of Mesoporous CaO-MO-SiO(2)-P(2)O(5) (M = Mg, Zn, Cu) Bioactive Glasses/Composites,” J. Mater. Chem., 18 (34): 4103–4109 .
[82] Jallot, E. Benhayoune, H., Kilia, L. ve Josset, Y. (2003). “Kinetics of Short-Term Physicochemical Reactions at the Periphery of Bioactive Glass Particles.A Transmission Electron Microscopy Cryo-X-Ray Microanalysis of Diffusible Ions,” Langmuir, 19 (9): 3840–3847.
[83] Jallot, E., Benhayoune, H., Kilia, L. ve Josset, Y. (2003). “Kinetics of Short-Term Physicochemical Reactions at the Periphery of Bioactive Glass Particles.A Transmission Electron Microscopy Cryo-X-Ray Microanalysis of Diffusible Ions,” Langmuir, 19 (9): 3840–3847.
[84] Hill, R. “An alternative view of the degradation of bioglass”. J Mater Sci Lett1996:1122–5.
[85] Timuçin , M., Öztürk, A., Korkusuz, F., Korkusuz, P., Durucan, C., Koç, N.
Park, J.,Vakıfahmetoğlu, Ç. Ve Tan, C., (2008) Apatit-Wollasttonit biyoaktif seramiklerin üretimi ve karakterizasyonu, TÜBİTAK Mühendislik Araştırma Destek Grubu, Proje No: 104M400
[86] Saravanapavan, P., ve Hench, L.L. (2003)” Mesoporous Calcium Silicate Glasses.”Journal of Non Crystalline Solids,318: 1-13.
[87] Fu, H., Fu, Q., Zhou, N., Huang, W., Rahaman, M.N.,Wang, D. ve Liu, X.
(2009) ”İn Vitro Evalution of Borate- Based Bioactive Glass Scaffolds Prepared by Apolymer Foam Replication Method” Materials Science and Engineering, MSC-02663
[88] Nandi, S.K., Kundu B., Datta S., De, D.K. ve Basu, D.(2009) “The Repeir of Segmental Bone Defects with Porous Bioglass: An Experimental Study in Goat”
Research in Veterinary science, 86: 162-173.
[89] Taş, A.C., (2000) “Synthesis of Biomimetic Ca-Hydroxyapatite Powders at 37°C in Synyhetic Body Fluids”, Biomaterials, 21:1429-1438.
[90] Taş, A.C., (1998). ‘‘in situ Coating of Calcium Hydroxyapatite on Titanium or Stainless Steel Surfaces at 37°C in Synyhetic Body Fluids,’’ 4. Seramik Kongresi, Tebligler Kitabı, Cilt 2, pp. 661-667, 22-25 Eylül 1998, Eskişehir.
[91] Li, P., Kangasniemi, I., De Groot, K., Kokubo, T., (1994). “Bonlike HA induction by a Gel-Derived Titania on a Titanium substrate”. Journal of American Cer. Soc., 77, (5): 1307-1312.
[92] Pasinli, A., Yuksel, M., Celik, E., Sener, S., Tas, C.A., (2010) ‘‘A new approach in biomimetic synthesis of calcium phosphate coatings using lactic acid-Na lactate buffered body fluid solution’’ Acta Biomaterialia 6:2282-2288.
[93] Öner, K.S.,Adıyaman, T., Erkmen Z.E., (2007), Bioglass Preparation And Coating On Hip Joints, Science – Technology January-February, no: 19
[94] Gonzalez, P., Serra, J., Liste, S., Chiussi, S., Leon, B., Perez-Amor, M. (2002)
“Ageing of pulsed-laser-deposited bioactive glass films” 67:647–651.
[95] Mansur, H.S., ve Costa, H.S.,(2008) “Nanostructed Poly( Vinly Alcohol)/
Bioactive Glass and Poly (Vinly Alcohol) / Chitosan/ Bioactive Glass Hybrid Scaffolds for Biomedical applications” Chemical Engineering Journal, 137:72-83.
[96] Hesaraki, S., Alizadeh, M.,Nazarian, H. ve Sharifi, D. (2010) “ Physicochemical and İn Vitro Biological Evalation of Strontium/ Calcium Silicophosphate glass”
Journal of Material Science: Materials in Medicine, 21:695-705.