Arap dilinde bir fiil, cümle içerisinde temel mananın oluşması açısından; Müteaddî, Lâzım ve hem müteaddî hem de lâzım olmak üzere üç kısımda ele alınmaktadır. Müteaddî fiil, bir harf-i cer yardımına ihtiyaç olmaksızın bir veya iki yahut ta üç tane mefûl alabilen fiiller olarak nahiv kaynaklarında ifade edilir. Lâzım fiil ise, aksine herhangi bir mefûle ihtiyaç duymayan, ya da nesneye geçişini harf-i cer yardımıyla tamamlayan fiillere denir. Üçüncü grupta ise hem müteaddî hem de lâzım olarak kullanılabilen filler bulunur. Lâzım bir fiil, belli kurallar çerçevesinde müteaddî yapılabilmekte ve mefûl alabilmektedir. Ancak hem müteaddî hem de lâzım olan fiilleri tahdit etmeye yarayan herhangi bir kural bulunmayıp işitilerek veya sözlük yordamıyla öğrenilmektedir. Bu sebepten nahivciler bu tip fiilleri ‘يعاس/
semâî’ veya ‘عومسم/ mesmû’ olarak nitelemişlerdir.513
Kur’ân-ı Kerim’de ‘داز’ fiili, mazî ve muzârî olmak üzere 46 kez, emir siygası olan ‘ ْد ز’ fiili 3 kez, iftiâl vezninde ‘دادزا’ fiili 8 kez olmak üzere toplam 57 defa geçmektedir.514 Bu başlık altında Kur’ân’da zikredilen ‘داز’ fiili ve mezîd kalıplarının mefûlu konumundaki nekra- mansûb isimleri inceleyerek nahivcilerin ihtilaf ettikleri ayetler üzerinde durduk.
511 el-Harrât, el-Muctebâ, c.II, s.642
512 ed-Dervîş, İ’râbu’l-Kur’ân, c.V, s.564-565 513
es-Suyûtî, Hemu’l-Hevâmi’, c.III, s.8-12; Hasan, en-Nahvu’l-Vâfî, c.II, s.151-152
514 Muhammed Fuâd Abdulbâkî, Mu’cemu’l-Mufehras li Elfâzi’l-Kur’ân’i’l-Kerîm, Dâru’l-Kutubi’l-Mısriyye, Kahire h.1364, s.334-335; Mahmut Çanga, Kur’ân-ı Kerim Lugatı, Timaş Yay., İstanbul 2012, s.230
Söz konusu ‘ةدايز ، ُديزي ،داز’ fiili, sözlükte eksilmenin zıddı olarak artmak, büyümek anlamlarında, ‘وُم نلا’ kelimesinin müradifi olarak ‘د ي ز’ kök harflerinden oluşmaktadır.515
İbnu’l-Manzûr, Tâcu’l-Arûs adlı eserinde ‘داز’ ile iftiâl babındaki ‘دادزا’ filleri için iki mefûl alan müteaaddî fiiller olduğunu ifade ederek “ اضرم للا مهدازف/ Allah onların hastalıklarını
artırdı”516
ayetini delil göstermiştir. Ayrıca bir mefûle indirgenerek mutavaat da bildirdiklerini eklemiştir. Bununla birlikte İbnu’l-Manzûr, ‘دادزا’ fiilinin dilciler tarafından hem lâzım hem de müteaddî kabul edildiğini ifade etmiştir.517
Ancak Mekkî b. Ebî Tâlib, Muşkilu
İ’râbi’l-Kur’ân adlı eserinde, ‘داز’nin iki mefûl alan bir fiil olduğunu, iftiâl babından olan ‘دادزا’
fiilinin ise tek mefûl aldığını ve bu şekilde müteaddî fiil olduklarını ifade etmiştir. Öte yandan Abdulkâdir er-Râzî, Muhtâru’s-Sıhâh adlı eserinde ‘داز’ fiilinin hem lâzım hem de iki mefûl alan müteaddî bir fiil olduğunu zikretmiştir. Lâzım kabul edildiğinde ise ‘ احهَرد ُلالما داز’ cümlesinde olduğu gibi temyize ihtiyaç duyduğunu ifade etmiştir.518
Dilciler arasında ‘داز’ fiilinin hem lâzım hem de müteaddî olması üzerine oluşan ihtilaf, ‘داز’nin kendisinden sonra gelen nekra-mansûb kelimenin ‘داز’ fiilinin ikinci mefûlü mü yoksa temyizi mi olduğu noktasında farklı i‘râblara neden olmuştur. Bu farklılıklar özellikle, ‘داز’ye bitişmiş mansûb muttasıl bir zamirin kullanılması sonrasında, cümledeki mansûb kelime üzerinde yoğunlaşmaktadır. Söz konusu ‘ اضرم للا مهدازف’ ayetindeki ‘مه’ zamirine birinci mefûl, devamında gelen ‘ اضرم’ kelimesine ise kimi dilciler ‘داز’nin ikinci mefûlu demektedirler. Diğer taraftan ‘مه’ zamirinin mefûlun bih olmasıyla birlikte bazı dilciler de ‘ اضرم’ kelimesini temyiz olarak ifade etmektedirler.
2.3.1. Bakara Suresi 247. Ayet
Bakara suresinin “ مْس ْلجاحو مْل عْلا فِ ةحطْسحب ُهحداحزحو/ (Allah) Onun bilgi ve bedenî gücünü artırdı” ayetinde zikredilen ‘ ةحطْسحب’ kelimesi için bazı dilciler, ‘ حداحز’ fiilinin ikinci mefûlu olduğunu
515
İbnu’l-Manzur; Lisânu’l-Arap, c.XXI, s.1897; ez-Zebîdî, Tâcu’l-Arûs, c.VIII, s.155; el-Cevherî, es-Sıhâh, c.II, s.481
516 Bakara 2/10 517
İbnu’l-Manzur; Lisânu’l-Arap, c.XXI, s.1897
518 Muhammed b. Ebî Bekr b. Abdulkadir er-Râzî, Muhtâru’s-Sıhâh, thc. Dâiratu’l-Muâcim, Mektebetu Lübnan, Lübnan 1986, s.118
belirtmişlerdir.519
Ancak ed-Dervîş, ikinci mefûl olmanın yanında ‘ حداحز’ fiilinin bir mefûl aldığı var sayılması durumunda, ‘ةطسب’ kelimesinin temyiz olacağını ifade etmiştir.520
Bu durumda ayetin Türkçe karşılığında bazı farklılar ortaya çıkmaktadır. Söz konusu kelime ikinci mefûl kabul edilirse yukarıda verilen şekliyle olmaktadır. Şayet temyiz kabul edilirse Onu bilgi ve
bedende güç bakımından arttırdı şeklinde verilmesi temyizin karşılığını bulması açısından
daha uygundur.
2.3.2. Bakara Suresi 10. Ayet
Bu surede ise “ا ضحرحم ُهّٰ للا ُمُهحداحزح ف/ Allah onların hastalıklarını arttırdı” ayeti söz konusu duruma örnektir. Ayette zikredilen ‘ا ضحرحم’ kelimesini, en-Nahhâs iki mefûlden ikincisi olarak ifade etmiştir.521
el-‘Ukberî, ‘داز’ fiilinin hem lâzım olarak kullanıldığını hem de iki mefûl alan müteaddî bir fiil olarak kullanılabileceğini ifade etmiştir.522
Çağdaş dilcilerden Ahmed b. Muhammed el-Harrât, ‘داز’ fiilinin ikinci mefûlu olarak ele almıştır.523 Aynı şekilde son dönem müelliflerinden Muhyiddin ed-Dervîş, ikinci mefûl olduğunu ifade etmiş ve el-‘Ukberî’ninde dediği üzere ‘داز’ fiilinin lâzım fiil olarak da kullanıldığını ifade etmiştir.524
Ayette ifade edilen ‘داز’ fiili, bir önceki ayette olduğu gibi lâzım değil de bir mefûl alan müteaddî fiil olarak değerlendirildiği takdirde, zikredilen ‘ا ضحرحم’ kelimesinin temyiz olması gerekmektedir. Dolayısıyla ‘ا ضحرحم’ kelimesi temyiz olarak i‘râb edildiğinde ayetin anlamının Türkçe karşılığının mealen Allah onları hastalık bakımından arttırdı şeklinde verilmesi yerinde olacaktır.
2.3.3. Enfâl Suresi 2. Ayet
Bir diğeri “ حنوُلَّكحوح تح ي ْم ِّبِحر ىّٰلحعحو ا ناحيمإ ْمُهْ تحداحز ُهُتاحيّٰا ْم هْيحل حع ْتحي لُت احذ احو/ Onun ayetleri kendilerine okunduğu
zaman onların imanlarını artırır. Onlar sadece Rablerine tevekkül ederler” ayetidir.
Zikredilen ‘ا ناحيمإ’ kelimesi için el-Harrât, ‘ حداحز’ fiilinin ikinci mefûlu olduğunu ifade ederken,525
519 el-Harrât, el-Müctebâ, c.I, s.90; Ahmed Abîd ed-Da’âs- Ahmed Muhammed Humeydân – İsmaîl Mahmud el- Kâsım, İ’râbu’l-Kur’âni’l-Kerîm, Mektebetu’l-Farâbî, Şam 1425/2004, c.I, s.104
520
ed-Dervîş, İ’râbu’l-Kur’ân, c.I, s.368 521 en-Nahhâs, İ’râbu’l-Kur’ân, s.21 522 el-‘Ukberî, et-Tibyân, s.26 523
el-Harrât, el-Müctebâ, c.I, s.8
524 ed-Dervîş, İ’râbu’l-Kur’âni’l-Kerîm ve Beyânuhû, s.32 525 el-Harrât, el-Müctebâ, c.I, s.361;
ed-Da’âs ise sadece temyiz olduğunu zikretmiştir.526 Ancak Muhammed ed-Dervîş ise hem temyiz hem de ‘ حداحز’ fiilinin ikinci mefûlu olabileceğini söyleyerek bu iki seçeneğin de mümkün olacağını ifade etmiştir.527
2.3.4. Kehf Suresi 18. Ayet
Bu ayette ‘داز’ kökü, iftiâl kalıbında kullanılmıştır: “ا عْس ت اوُداحدْزاحو حين س نةحئا م حثلا حث ْم ه فْهحك فِ اوُث بحلحو /
Onlar mağaralarında üç yüz yıl kaldılar ve buna dokuz (yıl) daha kattılar”. Mekkî b. Ebî
Tâlib, sülâsî hali olan ‘ حداحز’ fiilinin iki mefûl alan müteaddî bir fiil olduğunu, iftiâl veznine bina edildiğinde ise tek mefûl alan bir müteaddî fiil olduğunu ifade etmiş ve bu sebepten ayette geçen ‘ا عْس ت’ kelimesin de mefûlun bih olduğunu zikretmiştir.528
Kadim dilcilerden el-‘Ukberî ve el-Ensârî gibi bilginler, Mekkî b. Ebî Tâlib’in ifadesine benzer bir açıklama yaparak ‘ا عْس ت’ kelimesin mefûlun bih olduğunu ifade etmişlerdir.529
Ancak günümüz dilcilerinden el-Harrât, Mekkî b. Ebî Tâlib’in ifadesinin tam aksine sülâsî hali olan ‘ حداحز’nin iki mefûl alan bir müteaddî fiil olmasına karşın iftiâl veznine bina edilmesi durumunda, ‘دادزا’ fiilinin lâzım fiile dönüştüğünü ifade etmiş ve dolayısıyla ‘ا عْس ت’ kelimesinin temyiz olduğunu belirtmiştir.530