TARTIŞMA

2000–2009 yılları arasında Matematik Eğitimi ve Matematik Öğretimi

anahtar sözcüklü lisansüstü tezlerin ve makalelerin incelendiği araştırmamızda elde

edilen bulgular, dördüncü bölümde farklı başlıklar altında verilmiştir. Bu bölümde

ise, araştırmanın alt amaçlarına paralel olarak ulaşılan bulgular tartışılmıştır.

Matematik eğitimi ve matematik öğretimi alanındaki lisansüstü tezler lisans

düzeylerine göre incelendiğinde yüksek lisans tezlerinin fazlalığı dikkat çekmektedir.

Doktora düzeyinde hazırlanan tezler yüksek lisans tezlerinin beşte birinden azdır.

Doktora düzeyinde yapılacak çalışmaların matematik eğitimine ve matematik

öğretimine daha fazla katkı sağlayacağı düşünüldüğünden bu düzeydeki çalışmaların

artırılması gerekmektedir.

İncelenen tezlerin ve makalelerin çoğunluğu Türkçe ve bir kısmı İngilizce

olarak yayınlamıştır. Bu sonuç Ulutaş ve Ubuz’un (2008) çalışmalarıyla

örtüşmektedir. İngilizce çalışmaların daha çok İngilizce eğitim yapılan

üniversitelerde yapıldığı görülmektedir.

İncelenen tezlerde çalışılan örneklemin genellikle ilköğretim II. Kademe

öğrencilerinde yoğunlaştığı tespit edilmiştir. Bu bulgu Ulutaş ve Ubuz (2008)

tarafından yapılan araştırma ile paralel niteliktedir. Matematik eğitimi araştırmaların

örneklemlerinde eğitimin ilk basamağında olan okul öncesi öğrencilerine ve ailelere

daha fazla yer verilmesinin gerekli olduğu belirlenmiştir. Makalelerdeki örneklemler

değerlendirildiğinde Lubiensky ve Bowen (2000) tarafından yapılan araştırma ile

paralellikler belirlenmiştir. İncelenilen araştırmalarda en fazla öğretmen adayları ile

çalışıldığı en az çalışmanın ise zihinsel engelli öğrencilerle yapıldığı görülmüştür.

Araştırmacıların, “Matematik eğitimi ülkemizde nasıl geniş bir tabana yayılabilir?”

ve “Nasıl daha çok insanımıza matematik eğitimi verilebiliriz?” sorularına cevap

aranacak çalışmalar yapmalarına ihtiyaç duyulmaktadır.

2000- 2009 yılları arasında belirtilen dört dergide en fazla kullanılan

araştırma başlıkları, matematik konuları, duyuşsal boyut ve bilişsel boyut olmuştur.

Bu bulgu Kayhan ve Özgün Koca (2004) tarafından yapılmış olan çalışma ile

benzerlik taşımaktadır. Fakat tezler incelendiğinde araştırma başlıklarının öğretim

yöntemleri, matematik konuları ve başarı (performans) alt başlıklarında toplandığı

görülmektedir. Bu bulgu makale çalışmaları ile tez çalışmalarının farklı başlıklarda

toplandığını göstermektedir. Araştırmacıların öğretim yöntemleri konusundaki alt

başlıklardan materyal geliştirme, yapılandırmacı yaklaşım, işbirlikli öğrenme ve

kavram haritaları alt başlıklarında çalışma yapmaları gerekmektedir.

Duyuşsal boyutun alt başlıkları incelendiğinde hem tezlerde hem de

makalelerde en fazla çalışılan alt başlığın “tutum” olduğu görülmektedir bu sonuç

Ulutaş ve Ubuz (2008) tarafından yapılan çalışma ile örtüşmektedir. Fakat en az

çalışılan başlık Ulutaş ve Ubuz (2008) tarafından belirtildiği gibi “öz yeterlik” değil

“motivasyon” ve “alışkanlıktır”. Bu farklılık; farklı zamanlarda farklı dergilerden

alınan makalelerin incelenmesinden kaynaklanmaktadır. Bilişsel boyutun alt

başlıkları değerlendirildiğinde tezlerde en çok çalışılan alt başlık “problem çözme”

olmuştur. Bu bulgu Ulutaş ve Ubuz (2008) ile farklılık arz ederken Kayhan ve Özgün

Koca (2004) tarafından yapılan çalışma ile benzerlik taşımaktadır. Araştırmacıların

duyuşsal boyutun alt başlıklarından “muhakeme” ve bilişsel boyutun alt

başlıklarından “motivasyon” ve “güven” alt başlıklarında daha fazla çalışma

yapmaları sağlanmalıdır.

Matematik eğitimi ve matematik öğretimi alanında yapılan tezlerin enstitülere

göre dağılımında “ Fen bilimleri, eğitim bilimleri ve sosyal bilimler enstitüleri”

şeklinde bir sıralama oluşmaktadır. İnceoğlu’nun (2009) yaptığı araştırma da

çalışmamızla örtüşmektedir. Matematik eğitimi ve matematik öğretimi alanında

yapılan çalışmalarda enstitüler arasında işbirliği yapılmalıdır. Enstitülerin aralarında

yapacağı ortak çalışmalar örneklem düzeyinde geniş bir tabanı kapsayacağından

eğitime büyük katkı sağlayacaktır. İleriki yılarda Türkiye’deki matematik eğitimi ve

matematik öğretiminin bulunduğu durumun belirlenmesi amacıyla benzer

çalışmaların enstitüler tarafından yapılmasına ihtiyaç vardır.

Tezlerde ve makalelerde yazarların çalışmış olduğu kurumlar incelendiğinde

çoğunlukla yayınların üniversite bünyesindeki akademisyenler tarafından yapıldığı

görülmektedir. Matematik eğitimi alanındaki çalışmalarda ilköğretim ve orta öğretim

kurumlarında görev yapan öğretmenlerin de görev almaları sağlanmalıdır.

Akademisyenlerin geliştireceği materyalleri ve projeleri eğitim sisteminde daha geniş

tabana yayması için öğretmenlerle işbirliği içinde olması gerekmektedir.

Tez ve makalelerde matematik konuları incelendiğinde en fazla “Geometri”

ve “Cebir I” konularında çalışmaların yapıldığı görülmektedir. Bunun dışındaki

konularda yapılmış olan çalışmalar oldukça yetersizdir. Ortaöğretim müfredatını

içeren olasılık, istatistik, karmaşık sayılar ve ikinci dereceden denklemler gibi

konularda çalışmaların artırılması önerilmektedir. Bu bulgu diğer konularda

çalışmaların yapılmasını savunan Garfield ve Ahlggren (1988) tarafından

desteklenmektedir.

Tezlerde en fazla kullanılan yöntem deneysel araştırmadır. Deneysel

araştırmaları içerik analizi ve literatür tarama takip etmiştir. En az kullanılan yöntem

derleme olmuştur. Makalelerde kullanılan yöntemlerin sıralaması deneysel, literatür

tarama ve içerik analizi şeklindedir. En az çalışılan yöntem ise kitap inceleme

olmuştur. Bu bulgular Ulutaş ve Ubuz’un (2008) çalışmalarıyla farklılık

göstermektedir. Bu farklılık; farklı zamanlarda farklı dergilerden alınan makalelerin

incelenmesinden kaynaklanmaktadır.