TARTIŞMA ve SONUÇLAR

Bu çalışmada farklı yüksekliklerde belirlediğimiz dört istasyonda (1250, 1650, 1850, 2050 m) Scarabaeinae altfamilyasına ait türlerin yaz ayı (Haziran, Temmuz, Ağustos) aktiviteleri belirlenmiştir.

Yaz aylarında, belirlediğimiz 4 istasyonda, kurmuş olduğumuz gübre yemli düşürme tuzaklarından toplam 306 adet birey toplanmıştır.

Toplam birey sayılarına göre istasyonlar incelendiğinde istasyonlardaki birey sayılarının yüksekten aza sıralanışı 1. istasyonun 197 birey, 2. İstasyon 74 birey, 3. İstasyonda 18 birey ve 4.istasyonda 17 birey tespit edilmiştir. Scarabaeinae türlerinin yaz aylarında zirvelerden aşağılara inildikçe birey sayılarının arttığı bilinmekte olup sıcaklık arttıkça ve yükseklik azaldıkça birey sayılarında artma olduğu düşünülmektedir.

Çalışma alanından toplanan 306 bireyden teşhis edilen 17 türün istasyonları tercih etme durumları kıyaslandığında; 1. İstasyon (12 tür) > 2.İstasyon (10 tür) > 4.İstayon (8 tür) > 3.istasyon (altı tür). Yukarıda da belirtildiği gibi 1. İstasyondaki birey sayısı ile tür sayısının paralellik gösterdiği ve diğerlerinden daha yüksek sayılara sahip olduğu belirlenmiştir.

Bulgulardaki veriler ışığında Scarabaeinae altfamiyasına ait teşhis edilen 17 türün yaz ayı aktiviteleri belirlenmiş olup aylık aktiviteleri verilen Çizelge 3.3’de incelendiğinde şu şekilde yorumlanabilmektedir. En fazla tür sayısının haziran ayında ulaşıldığı ve 14 tür tespit edildiği belirlenmiştir. Haziran ayını 11 tür ile temmuz ayı takip etmekte olup ağustos ayında ise farklı yüksekliklerde 5 tür toplandığı tespit edilmiştir. Bu bilgiler ışığında Murat Dağındaki dört farklı lokalitenin Scarabaeinae yaz ayı aktiviteleri belirlenmiştir.

Çizelge 3.2 ve Çizelge 3.3 birlikte yorumlandığında ise şu veriler ortaya çıkmaktadır: Çalışma alanından toplanan O. lemur ve O. fracticornis türleri dört istasyonda da (1.İstasyon (1250 m.), 2.istasyon (1650 m.), 3. İstasyon (1850 m.), 4.istasyon (2050 m.) aktivite gösterdiği gözlenmiştir. Bu türlerin çalışma alanında belirlenen yüksekliklerin tamamında belirlenmesi sebebi ile ilgili rakımlarda herhangi bir yükseklik tercihi yapmadıkları tespit edilmiştir.

O. fissicornis, O. ruficapillus ve O. ovatus türleri arazi çalışması sonucunda 1250 m. yükseklikteki 1.İstasyonu, 1650 m. yükseklikteki 2.İstasyonu ve 1850 m. yükseklikteki 3.

29 İstasyonu tercih ettiği belirlenmiştir. Bu bilgilerle beraber mevsimsel sıcaklığa bağlı olarak 2050 metre yükseklikte tespit edilmemiştir.

O. sericatus türü arazi çalışmasında 1250 m. yükseklikteki 1. İstasyonda, 1650 m. yükseklikteki 2. İstasyonda ve 2050 m. yükseklikteki 4. İstasyonda tespit edilmiştir.

O. furcatus türü ve S. schaefferi schaefferi alttürü çalışma alanındaki 1250 m. yükseklikteki 1. İstasyonda, 1650 m. yükseklikteki 2. İstasyonda aktivite gösterdiği görülmektedir.

O. similis türü çalışma bölgesindeki 1250 m. yükseklikteki 1. İstasyonu ve 1850 m. yükseklikteki 3. İstasyonu belirlenmiştir.

O. verticornis ve O. illyricus türleri çalışma süresince 1250 m. yükseklikteki 1. İstasyonu, 2050 m. yükseklikteki 4. İstasyonları tercih ettiği tespit edilmiştir.

O. amyntas amyntas alttürü çalışma alanında bulunan 1 istasyondan sadece 1250m yükseklikteki 1. İstasyonu tercih ettiği belirlenmiştir.

O. truchmenus ve O. atramentarius türleri çalışma arazisinde sadece 1650 m. yükseklikteki 2. İstasyonda aktivite gösterdiği belirlenmiştir.

S. pius ve O. marginalis türleri ile O. gibbulus gibbulus alttürü çalışma bölgesinde belirlediğimiz en yüksek nokta olan 2050 m. yükseklikteki 4. İstasyonda aktivite gösterdiği tespit edilmiş olup diğer yüksekliklerde tespit edilmemiştir.

Çalışma alanında bulunan türlerin aktiviteleri literatür ile kıyaslandığında;

O. lemur türü çalışma alanındaki 1. istasyon (1250 m.)’da haziran ve temmuz aylarında, 2. istasyon (1650 m.),’da sadece haziran ayında, 3. istasyon (1850 m.)’da haziran ve temmuz aylarında ve 4.istasyon (2050 m.) sadece haziran ayında gübre yemli düşürme tuzaklarımızı tercih ettiği belirlenmiştir. Literatür değerlendirildiğinde bu altfamilya ile yapılmış olan çalışmalar ile mevcut bulgular kıyaslandığında; Bu türün mart, nisan, mayıs ve haziran aylarında ergin aktivitesi gösterdiği belirlenmiştir (Belmann, 2007; Rozner ve Rozner, 2009; Errouissi, vd., 2011; Dindar, 2013; Gülmez, 2014). Ancak yapılan bu çalışma ile türün fenolojisine temmuz ayı eklenmiştir. Rakımlar kıyaslandığında ise 207-1900 arasında aktivite gösterdiği görülmüştür. Bu çalışmada ülkemizde ilk kez 2050m yükseklikte de aktivite

30 gösterdiği tespit edilmiştir (Belmann, 2007; Rozner ve Rozner, 2009; Errouissi, vd., 2011; Dindar, 2013; Gülmez, 2014).

O. fracticornis türü çalışma alanında bulunan dört istasyonda da (1.İstasyon (1250 m.), 2.istasyon (1650 m.) ve 3. İstasyon (1850 m.)’da haziran ayında, 4.istasyon (2050 m.)’da hem haziran hem de temmuz ayında aktivite gösterdiği belirlenmiştir. Literatür incelendiğinde ve mevcut bulgularla kıyaslandığında bu tür ocak, mart, nisan, mayıs, haziran, temmuz, ekim ve kasım aylarında ergin aktivitesi gösterdiği belirlenmiştir (Belmann, 2007, Rozner ve Rozner, 2009; Dindar, 2013; Şenyüz ve Şahin, 2013; Gülmez, 2014). Bu neticede çalışma alanından sağlanan aylık bulgularla literatür paralellik göstermektedir. Yüksekler incelendiğinde ise bu türün literatürlerde deniz seviyesinden 1810 metreye kadar olduğu verilmiştir. Yaptığımız çalışma ile 2050 metre yükseklikte de bulunduğu literatüre eklenmiştir. (Belmann, 2007; Rozner ve Rozner, 2009; Dindar, 2013; Şenyüz ve Şahin, 2013; Gülmez, 2014).

O. fissicornis, türleri arazi çalışması sonucunda haziran ve temmuz aylarında 1250 m. yükseklikteki 1.İstasyonu, sadece haziran ayında 1650 m. yükseklikteki 2.İstasyonu ve hem haziran hem de temmuz ayında ise 1850 m. yükseklikteki 3.İstasyonu tercih ettiği tespit edilmiştir. Yapılan çalışma literatürleri incelendiğinde bu tür mart, nisan, mayıs ve haziran aylarında çalışma alanlarında bulunduğu belirtilmiştir. O. fissicornis türünün temmuz ayı ergin aktivitesi yapmış olduğumuz bu çalışma ile literatüre eklenmiştir. (Belmann, 2007; Rozner ve Rozner, 2009; Dindar, 2013; Şenyüz ve Şahin, 2013; Gülmez, 2014; Arslan, 2015). Yüksekler incelendiğinde ise bu türün literatürlerde deniz seviyesinden 1800 metreye kadar olduğu verilmiştir. Yaptığımız çalışma ile 1850 metre yükseklikte de bulunduğu literatüre eklenmiştir (Belmann, 2007; Rozner ve Rozner, 2009; Dindar, 2013; Şenyüz ve Şahin, 2013; Gülmez, 2014; Arslan, 2015).

O. ruficapillus türleri arazi çalışması sonucunda haziran ve temmuz aylarında 1250 m. yükseklikteki 1.İstasyonu, haziran ve ağustos aylarında 1650 m. yükseklikteki 2.İstasyonu ve temmuz ayında sadece 1850 m. yükseklikteki 3.İstasyonu tercih ettiği belirlenmiştir. Lüteratür incelendiğinde bu tür mart, nisan, mayıs, haziran, temmuz ve ağustos aylarında bulunduğunu görmekteyiz. Bu çalışmada da haziran ve temmuz aylarında bulunması literatür ile tam paralellik göstermektedir (Belmann, 2007; Rozner ve Rozner, 2009; Dindar, 2103; Şenyüz, vd., 2013a; Gülmez, 2014). Bu türün yükseklik tercihleri incelendiğinde 207 metreden 2000 metreye kadar olduğu literatürde görülmektedir. Yapılan çalışma ile kıyaslandığında ise literatürdeki

31 yükseklik tercihler ile benzerlik gösterdiği belirlenmiştir. (Belmann, 2007; Rozner ve Rozner, 2009; Dindar, 2103; Şenyüz, vd., 2013a; Gülmez, 2014).

O. ovatus türü arazi çalışması sonucunda 1250 m. yükseklikteki 1.İstasyonda haziran, temmuz ve ağustos aylarında, 1650 m. yükseklikteki 2.İstasyonda haziran ayında ve 1850 m. yükseklikteki 3. istasyonda temmuz ayında bulunduğu tespit edilmiştir. Yapılan literatürlere bakıldığında O. ovatus türü mart, nisan, mayıs, haziran, temmuz, ağustos, eylül ve ekim aylarında bulunduğu belirtilmiştir. (Şenyüz, vd., 2013; 2013b; Şenyüz ve Şahin, 2013; Gülmez, 2014). Ayrıca bulunan yüksekliklere bakıldığında bu tür 207 metreden 1133 metreye kadar olduğu tespit edilmiştir. Bu çalışmalar göz önüne alındığında 1650 ve 1850 metre yükseklilerde de olacağı düşünülmektedir. (Şenyüz, vd., 2013; 2013b; Şenyüz ve Şahin, 2013; Gülmez, 2014).

O. sericatus türü arazi çalışmasında haziran ve temmuz aylarında 1250 m. yükseklikteki 1.İstasyonda, 1650 m. yükseklikteki 2.İstasyonda ve 2050 m. yükseklikteki 4.İstasyonda da sadece haziran ayında olduğu tespit edilmiştir. Literatür araştırması sonucunda bu tür mart, mayıs ve haziran aylarında bulunduğu tespit edilmiştir. Bun veriler ışığında bu türün aylık aktivitesine temmuz ayı bu çalışma ile eklenmiştir. Yükseklik tercihleri incelendiğinde 1133 metreden 1810 metre arasında aktif oldukları belirlenmiştir. Yapılan çalışma ile yükseklik tercine 2050 metrede ilave edilmiştir (Belmann, 2007; Rozner ve Rozner, 2009; Dindar, 2013; Gülmez, 2014).

O. furcatus türü çalışma alanında haziran ve ağustos 1250 m. yükseklikteki 1.İstasyonda, 1650 m. yükseklikteki 2.İstasyonda sadece haziran ayında aktivite gösterdiği görülmektedir. Bu türün aylık aktiviteleri literatürde araştırıldığında Rozner ve Rozner, 2009; Dindar, 2013; Gülmez, 2014; Arslan, 2015; Sezer, 2018’in çalışmalarında nisan, mayıs, haziran, temmuz, ağustos, eylül ve ekim aylarında tespit ettiklerini belirtmişlerdir. Aylık verilere ek olarak yükseklik tercihlerine bakıldığında deniz seviyesinden 2388 metre kadarki yüksekliklerde bulunduğu literatürlerde belirtilmiştir. (Belmann, 2007; Rozner ve Rozner, 2009; Anlaş, 2011a; Dindar, 2013; Şenyüz, vd., 2013a; Gülmez, 2014; Arslan, 2018).

S. schaefferi schaefferi alttürü çalışma alanındaki 1250 m. yükseklikteki 1.İstasyonda hem haziran hem temmuz aylarında, 1650 m. yükseklikteki 2.İstasyonda ise sadece haziran ayında aktivite gösterdiği görülmektedir. Bu alttürün literatür bilgisi incelendiğinde mart, nisan, mayıs, haziran, temmuz, ağustos, eylül ve ekim aylarında aktivite gösterdiği belirtilmiştir. Aylık aktivite olarak çalışmamız bu verilerle paralellik göstermektedir. Rakım tercihleri

32 kıyaslandığında literatürde 10 metreden 1800 metre aralığında değişik yüksekliklerde bulunduğu belirtilmiştir. Çalışmada toplanan verilerle yükseklik tercihleri benzerlik göstermektedir (Bellmann, 2007; Rozner ve Rozner, 2009; Şenyüz, vd., 2013; Dindar, 2013; Gülmez, 2014; Arslan, 2015; Sezer, 2018).

O. similis türü çalışma bölgesindeki temmuz ayında 1250 m. yükseklikteki 1.İstasyonda ve haziran ayında ise 1850 m. yükseklikteki 3.İstasyonu tercih ettiği belirlenmiştir. O. similis türü ocak, şubat, mart, nisan, mayıs, temmuz, ekim ve kasım aylarında aktivite gösterdiği yapılan literatür çalışmalarında tespit edilmiştir. Aynı literatürde yükseklik çalışmalarına bakıldığında ise 207 metreden 2292 metreye kadarki yüksekliklerde olduğu belirtilmiştir. Bu veriler kıyaslandığında yapılan çalışma bulguları tam benzerlik gösterdiği bulunmuştur (Rozner ve Rozner, 2009; Dindar, 2013; Şenyüz, vd., 2013a; 2013b; Gülmez, 2014).

O. verticornis türleri çalışma süresince temmuz ayında sadece 1250 m. yükseklikteki 1.İstasyonda, haziran ve temmuz aylarında ise 2050 m. yükseklikteki 4.İstasyonları tercih ettiği tespit edilmiştir. Bu türün aylık göstergeleri nisan, mayıs, haziran ve temmuz, yükseklik tercihleri ise 207 metreden 1133 metre arasındaki yükseklikleri tercih ettiği belirtilmiştir. Bu verilere göre yapılan çalışmada 1250 ve 2050 yükseklikleri literatüre kazandırılmış olup, P. verticornis türü ilk kez Kütahya için kayıt özelliği kazanmıştır (Rozner ve Rozner, 2009; Errouissi, vd., 2011; Gülmez , 2014; Arslan, 2015) .

O. İllyricus türü çalışma süresince temmuz ve ağustos aylarında 1250 m. yükseklikteki 1.İstasyonunu ve temmuz ayında ise sadece 2050 m. yükseklikteki 4.İstasyonları tercih ettiği tespit edilmiştir. Yapılan literatür çalışmalarında bu tür mayıs, haziran, temmuz ve ağustos aylarında bulunduğu belirlenmiştir. Aylık aktivitesi olarak bakıldığında bu tür yapılan çalışmada benzerlik göstermektedir. Literatürlerde yükseklik tercihleri incelendiğinde 207 metreden 1810 metreye kadarki farklı yüksekliklerde bulunduğu belirlenmiştir. Bu yüksekliklere ek olarak 2050 metre rakımı bu tür için yeni yükseklik tercihi olarak kazandırılmıştır (Dindar, 2013; Şenyüz, vd., 2013; Gülmez, 2014).

O. amyntas amyntas alttürü çalışma alanında bulunan 4 istasyondan sadece temmuz ayında 1250. yükseklikteki 1. İstasyondaki gübre düşürme tuzağında tercih ettiği belirlenmiştir. Yapılan literatür çalışmalarına bakıldığında bu alttürün mart, nisan, mayıs, haziran, temmuz ve ağustos aylarında bulunduğu görülmüştür. Bu neticede ile yapılan bu çalışmadaki temmuz ayı literatür ile benzerlik göstermektedir (Belmann, 2007; Rozner ve Rozner, 2009; Dindar 2013,

33 Şenyüz ve Şahin, 2013; Şenyüz, vd., 2013; Gülmez, 2014; Arslan, 2015). Benzer şekilde yükseklikler kıyaslandığında ise 207 metre ile 1850 metreleri arasında ergin aktivitesi gösterdiği vurgulanmıştır (Belmann, 2007; Rozner ve Rozner, 2009; Anlaş, 2011; Dindar, 2013; Şenyüz ve Şahin, 2013; Şenyüz, vd., 2013; Gülmez, 2014; Arslan, 2015). Yapılmış olan çalışmalardaki bu veriler değerlendirildiğinde bu türün yükseklik tercihi paralellik gösterdiği belirlenmiştir.

O. truchmenus türü çalışma arazisinde kurduğumuz gübre yemli düşürme tuzağında sadece haziran ayı içeresinde sadece 1650 m. yükseklikteki 2. İstasyonda aktivite gösterdiği belirlenmiştir. Gülmez (2014) 207m.-612m. ve 1133 metrede Nisan ve Haziran aylarında, Rozner ve Rozner, (2009) mayıs ayında, Dindar, (2013) mayıs ayında 1391-1810 m ve haziran ayında 1478-1810 m arasında bulunduğu belirtilmiştir. Yapılmış olan bu literatür çalışmaları yükseklik ve aylık ergin aktivitesi yönünden tez verileri ile tam paralellik gösterdiği belirlenmiştir.

O. atramentarius türü çalışma arazisinde sadece 1650 m. yükseklikteki 2. İstasyonda aktivite gösterdiği belirlenmiştir. Sadece haziran ayında bu yüksekliği tercih ettiği tespit edilmiştir. Bu türün literatür çalışması sonucunda mart, mayıs, haziran ve temmuz aylarında ergin aktivitesi gösterdiği belirlenmiştir (Rozner ve Rozner, 2009; Dindar, 2013; Gülmez, 2014). Yükseklik tercihleri kıyaslandığında ise bu tür deniz seviyesinden 1810 metreye kadar ki geniş bir alanda yayıldığı görülmektedir (Bellmann, 2007; Rozner ve Rozner, 2009; Anlaş, 2011b; Dindar, 2013; Gülmez, 2014). Bu bulgular ile tez verileri tam benzerlik gösterdiği tespit edilmiştir.

O. gibbulus gibbulus alttürü çalışma bölgesinde belirlediğimiz en yüksek nokta olan 2050 m. yükseklikteki 4. İstasyonda aktivite gösterdiği tespit edilmiştir. O. gibbulus gibbulus alttürü çalışma aylarından sadece ağustos ayında aktivite gösterdiği belirlenmiştir. Yapılan literatüre çalışmaları inceldiğinde Gülmez (2014) mayıs ve haziran aylarında 207m.-612m. ve 1133 metrede, Rozner ve Rozner, (2009) 154-1800 metrede mayıs ayında, Şenyüz vd (2013a) 2388m.-2561m. temmuz ayında ergin aktivitesi gösterdiği belirlenmiştir. Bu bilgilere bakıldığında literatür ile benzerlik gösterdiği görülmektedir.

O. marginalis türü çalışma bölgesinde belirlediğimiz en yüksek nokta olan 2050 m. yükseklikteki 4. İstasyonda sadece haziran ayında aktivite gösterdiği tespit edilmiş olup diğer yükseklikleri ve ayları tercih etmediği belirlenmiştir. yapılmış olan literatürler incelendiğinde Gülmez (2014) mayıs ayında 612m ve 1133 metrede, Rozner ve Rozner, (2009) mayıs ayında

34 1154 ve 1800 metrelerde, Dindar, (2013) mayıs ayında 1688 m. ve haziran ayında 1478-1810 metrelerde bulunduğu belirtilmiştir. Yükseklik tercihi olarak 2050 metre bu türün ergin aktivite yüksekliği olarak literatüre kazandırılmıştır.

S. pius türü çalışma bölgesinde haziran ayı içerisinde, belirlediğimiz en yüksek nokta olan 2050 m. yükseklikteki 4. İstasyonda aktivite gösterdiği tespit edilmiş olup diğer yükseklikleri ve ayları tercih etmemiştir. Ülkemizde yapılmış olan çalışmalarda Gülmez, (2014) nisan, mayıs, haziran, temmuz ve eylül aylarında 207 m ile 1133 metre yükseklikler arasında, Özgen, (2014) temmuz, Sürgüt, (2014) tarım arazisinde 169 metrede olduğu görülmüştür. Yapılan bu çalışma ile bu türe yeni bir yükseklik kazandırılmıştır.

Ege bölgesi için önemli olan çalışma alanının Scarabaeinae altfamilyası üzerine yaz ayı fenolojisi ve vertikal dağılışları sonuçlarla tartışılmıştır. Bu netice ile belirlenen türlerin yeni yükseklik tercihleri ve yayılış alanları tespit edilmiştir. Yapılan bu tez çalışması Murat Dağına özgü olmakla birlikte Kütahya’da yapılan diğer çalışmalar ile ilerideki yapılacak çalışmalara ışık tutacağı düşünülmektedir.

35

KAYNAKLAR DİZİNİ

Abacıgil, T., (2011), Kazdağı Yöresi’nde Yayılış Gösteren Staphylininae Altfamilyası (Coleoptera: Staphylinidae) Türleri Üzerinde Faunistik Ve Sistematik Araştırmalar, Doktora Tezi, Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir, 297s.

Anlaş, S., (2007), The present situation of the Staphylinidae fauna of Turkey (Coleoptera). Linzer Biologiezentrum, 39 (1), 5-9.

Anlaş, S., Keith, D., ve Tezcan, S., (2011a), Notes On The Pitfall Trap Collected Scarabaeoidea (Coleoptera) Species İn Bozdağlar Mountain Of Western Turkey, Anadolu Doğa Bilimleri Dergisi 2(1), 1-5.

Anlaş, S., Keith, D., Tezcan, S., (2011b), Notes On The Seasonal Dynamics Of Some Coprophagous Scarabaeoidea (Coleoptera) Species İn Manisa Province, Western Anatolia, Turkish Journal of Entomology, 35 (3), 447-460.

Arnett, H.R., Thomas, M.C., Skelley, P.E., Frank, J.H., (2002), American Beetles: cilt: 2, Polyphaga: Scarabaeoidea through Curculionoidea, CRC pres LLC. Florida, s: 836.

Arslan, E.B., (2015), Balıkesir İlindeki Hayvan Dışkılarında Bulunan Kınkanatlı Böcekler (Coleoptera) Üzerinde Faunatik Araştırmalar, Balıkesir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir, s.179.

Balmer, O., (2002), Species Lists İn Ecology and Conservation: Abundances Matter, Conservation Biology. 16-4, s.1160-1161.

Balthasar, V., (1963a), Monographie der Scarabaeidae und Aphodiidae der palaearktischen und orientalischen region, Band 1, Verlag der Tscherhoslowakischen Akademie der Wissenshaften Prag: s. 391.

Balthasar, V., (1963b), Monographie der Scarabaeidae und Aphodiidae der palaeartischen und orientalischen region, Band 2, Verlag der Tschechoslowaischen Akademie der Wissenschaften: s. 645.

Balthasar, V., (1964), Monographie der Scarabaeidae und Aphodiidae der palaeartischen und orientalischen region, Band 3, Verlag der Tschechoslowaischen Akademie der Wissenschaften Prag:s 654.

Baraud, J., (1992), Coléoptères Scarabaeoidea d'Europe, Faunede France 78, + 11 planches, Fédération Française des Sociétés de Sciences Naturelles, Paris et Société Linnéenne de Lyon: s. 856.

Baraud, J., (1977), Coléoptères Scarabaeoidea, Faune del'Europe occidentale: Belgique, France, Grande-Bretagne, Italie, Péninsule Ibérique. Supplément à la Nouvelle Revue d'Entomologie, 7 (1), Toulouse: s. 352.

36

KAYNAKLAR DİZİNİ (devam)

Baraud, J. (1985), Coléoptères Scarabaeoidea, Faune du Nord de l'Afrique du Maroc au Sinaï. Encyclopédie Entomologique, 46. Lechevalier, Paris: s 652.

Bellmann, A., (2007), Beitrag zur Kenntnis der Aphodiinae der Türkei (Coleoptera: Scarabaeoidea), Entomologische Zeitschrift, Stuttgart, 117 (3): s. 132-136.

Capinera J.L.,(2008), Encyclopedia of Entomology, Encyclopedia of Entomology Springer, p.3593-3593

Carpaneto, G.M., (1976), Reperti Di Coleoptteri Scarabaeoides Laparosticti Dei Vicino Oriente E Delle Isole Greche, Estratto dai fragmenta entomologica, cilt. XII, (3): s. 1-20. 91

Carpaneto, G.M., Piattella, E. ve Pittino, R., (2000), The Scarab beetles of Turkey: An Updated Checklist and Chorotype Analysis (Coleoptera, Scarabaeoidea), Biogeographia, 21: s. 217-240. Çizmeci, Ö., (2016), Güney Ege Bölgesi Koprafaj Staphylininae (Coleoptera: Staphylinidae) Türlerinin Fenolojisi Ve Vertikal Dağılışı Üzerinde Araştırmalar, Dumlupınar Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kütahya, s. 109.

Demirsoy, A., (1999), Genel ve Türkiye Zoocoğrafyası Hayvan Coğrafyası, Meteksan Yayınevi – Ankara, s: 956.

Demirsoy, A., (2003), Genel Zoocoğrafya ve Türkiye Zoocoğrafyası, Meteksan Yayınevi – Ankara, s: 1007.

Dindar, K., (2013), Kütahya Gümüş Dağı Aphodiinae ve Scarabaeinae‘lerinin (Coleoptera: Scarabaeidae) Mevsimsel ve Vertikal Dağılışı, Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Kütahya, s. 106.

Errouissi, F., Labidi, I., ve Nouıra, S., (2009), Seasonal Occurrence And Local Coexistence Within Scarabaeid Dung Beetle Guilds (Coleoptera: Scarabaeoidea) in Tunisian Pasture, Europa. Journal Entomoligal. 106: s. 85–94.

Evans, A.V., Bellamy, C.L., Watson, L.C., (2000), An İnordinate Fondness for Beetles, University of California press: s. 208.

Gaston, K.J., ve Spicer, J.I., (2004), Biodiversity: an introduction, 2nd Edition, Blackwell. s. 1 – 191.

Ghahari, H., Sakenin, H., Ostovan, H. ve Tabari, M., (2015), A study of Coleoptera (Insecta) from the rice fields and surrounding grasslands of northern Iran, Entomofauna Zeitschrift Für Entomologie 36-40, s.529-536,

37

KAYNAKLAR DİZİNİ (devam)

Grayson, A.J., ve Maynard, W.B., (1997). The World's Forests - Rio + 5: International Initiatives Towards Sustainable Management, Commonwealth Forestry Association, Oxford. Grimaldi, D. ve Engel, M.S., (2005), Evolution of the Insects, Cambridge University Press, Campridge.1-13

Gülmez, M., (2014), Eskişehir Bozdağ'ında Scarabaeinae ve Aphodiinae Alt Familyalarının Fenolojik ve Vertikal Dağılışları, Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Kütahya.122 s.

Hanski, I., ve Cambefort, Y., (1991), Dung Beetle Ecology, Princeton University Press, Princeton New Jersey: s.481.

Kabakov, O.N., (2006), Plastinchatousye zhuki podsemeistva Scarabaeinae fauny Rossii i sopredel'nykh stran. [The lamellicorn beetle subfamily Scarabaeinae (Insecta: Coleoptera: Scarabaeidae) in the fauna of Russia and adjacent countries.] 1091 figs, 2 col plates, (in Russian): s 374.

Keser N., (2012), Topographic Factors Affecting Endeiısm In Murat Mountaın (Central- Western Anatolıa) Murat Dağı’nda Endemizme Etki Eden Topografik Faktörler (İç Batı Anadolu) Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 8/12, p. 711-736.

Krell, F. T., (2006), Fossil record and evolution of Scarabaeoidea (Coleoptera: Polyphaga). The Coleopterists Bulletin, 60 (mo5), 120-143.

Küçükkaykı, C.E., Şenyüz, Y., Şirin, Ü., Çalışkan, H. ve Destire C., (2013), New Contrıbutıonstos Carabaeidae(Insecta:Coleoptera) Fauna of The Eskişehir Province, Anadolu Universıty Journal Of Science and Technology–C Life Sciences And Biotechnology Cilt.3- Sayı/No: 1 : s 23-29.

Kütahya Orman Bölge Müdürlüğü, Gediz Orman İşletme Şefliği Amenajman Planı (2004): 71- 71-72; OGM.

Lodos, N., (1995), Türkiye Entomolojisi IV, İzmir: E.U¨ Ziraat Fakültesi: s. 250.

Lodos, N., Önder, F., Pehlivan, E., Atalay, R., Erkin, E., Karsavuran, Y., Tezcan, S., Aksoy, S., (1999), Faunistic Studies on Scarabaeoidea (Coleoptera) of Western Black Sea, Central Anatolia and Mediterranean Regions of Turkey. Ege Üniv. Basımevi, İzmir: s. 64.

Löbl, I., ve Smetana, A., (2006), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Cilt 3. Scarabaeoidea - Scirtoidea - Dascilloidea - Buprestoidea - Byrrhoidea. Apollo Books. Stenstrup, Denmark: s. 690.

38

KAYNAKLAR DİZİNİ (devam)

Maczey, N., (2004), The Auchenorrhyncha communitiesof chalk grassland in southern England. Naturwissenschaft Fachbereich 3: Mathematik-Naturwissenschaften Universität Koblenz, Grades eines Doktors, Landau, s. 230.

Martin-Piera, F., ve Lopez-Colon, J. I., (2000), Coleoptera, Scarabaeoidea I. En: Ramos, M.A., (eds.). Fauna Iberica, cilt. 14. Museo Nacional de Ciencias Naturales (CSIC). Madrid: s. 526. Örgel, S., (2015), Uşak İlindeki Paederınae (Coleoptera: Staphylınıdae) altfamilyası türleri üzerinde sistematik araştırmalar, Celal Bayar Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Manisa. 87s.

Özgen, İ., Şenyüz, Y., ve Temizer, A., (2014), Güneydoğu ve Doğu Anadolu Bölgesi Scarabaeoidea (Coleoptera) Faunasına Katkılar, Anadolu Doğa Bilimleri Dergisi 5(1): s. 20-29. Pehlivan, E., (1988), Türkiye Scarabaeidae (Coleoptera) Familyası Üzerinde Taksonomik Çalışmalar. I. Scarabaeus L. , Gymnopleurus III., Sisyphus Latr. Türkiye Entomoloji Dergisi. 12 (4): s. 221-230.

Pittino, R., (1982), Una nuova sottospecie iraniana di Onthophagus ruficapillus Brullé (Coleoptera Scarabaeidae). Revue suisse de Zoologie, 89(2): s. 517-519.

Pehlivan, E., (1988), Türkiye Scarabaeidae (Coleoptera) Familyası Üzerinde Taksonomik Çalışmalar. I. Scarabaeus L. , Gymnopleurus III., Sisyphus Latr. Türkiye Entomoloji Dergisi. 12 (4): s. 221-230.

Pehlivan, E., (1989), Türkiye Scarabaeidae ( Coleoptera) Familyası Üzerinde Taksonomik Çalışmalar, II. Onthophagus Latr. Türkiye Entomoloji Dergisi İzmir. 13 (1): s. 25-42.

Piera, M. ve Lobo, J.M., (1993), New Data and Observations on Kleptoparaasitic Behaviour in Dung Beetles from Temperate Regions (Coleoptera: Scarabaeoidae), Acta Zoological Mexicana. (n.s.) 57: s. 15-18.

Pittino, R., (2004), New or noteworthy taxa of the genus Onthophagus (subg. Palaeonthophagus) from South-Eastern Europe and the Near East (Coleoptera, Scarabaeidae). Fragmenta Entomologica, 36(2): s. 145-214.

Roskov, Y., Abucay, L., Orrell, T., Nicolson, D., Flann, C., Bailly, N., Kirk, P., Bourgoin, T., DeWalt, R.E., Decock, W., De Wever, A., eds. (2016), Species 2000 & ITIS Catalogue of Life, 2016 Annual Checklist. Digital resource at www.catalogueoflife.org/annual- checklist/2016. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands. ISSN 2405- 884X..(25.04.2016).

Rozner, I., Rozner, G., (2009), Additional Data to the Lamellicornia Fauna of Turkey (Coleoptera: Lamellicornia), Natura Somogyiensis, 15:s. 69-100.

39

KAYNAKLAR DİZİNİ (devam)

Samin, N., Jędryczkowski, W. B., Galini, N., Sakenin, H., ve Naderian, H., (2015), A faunistic study on some families of Coleoptera from Iran, Arquıvos Entomolóxıcos, 14, s.253-260.

Semenderoğlu, A., ve Aytaç, A.S., (2012), The Local Bıomes (Geo-Bıomes) Of Mount Murat From A Geo-Ecologıcal Perspectıve, West Of Turkey, The Journal of Academic Social Science Studies International Journal of Social Science, Volume 5 Issue 7, p. 609-632.

Sezer, D., (2018). Gökçeada ve Bozcaada Coleoptera Takımına Ait Türler Üzerinde Faunistik Çalışmalar, Hacettepe Üniversitesi Biyoloji Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Ankara. 147 s. Slipinski, S.A., Leschen, R.A.B. ve Lawrence, J.F., (2011), Order Coleoptera Linnaeus,(1758). In: Zhang, Z.-Q. (Ed.) Animal biodiversity: An outline of higher-levelclassification and survey of taxonomic richness. Zootaxa., 3148, 203–20.

Şahiner, Ö., (2013), Orta Ve Doğu Karadeniz Bölgesi Aphodiinae ve Scarabaeinae (Coleoptera: Scarabaeidae) Altfamilyaları Üzerinde Sistematik Çalışmalar, Hacettepe Üniversitesi Biyoloji Anabilimdalı, Ankara, 123s.

Şekercioğlu, Ç.H., Anderson, S., Akçay, E., Bilgin, R., Can, Ö.E., Semiz, G., Tavşanoğlu, Ç., Yokeş, M.B., Soyumert, A., İpekdal, K., Sağlam, İ.K., Yücel, M., Dalfes, H.N., (2011), Turkey’s globally important biodiversity in crisis, Elsevier, 144, s.2752-2769.

Şen, İ., (2007), Isparta İlinde Seçilmiş Çam-Meşe-Alıç Ağırlıklı Karışık Orman