53 4.10. MİK sonuçları
Disk difizyon testinde pozitif etki gösteren 5 bitkiye ait ekstraktın (T. tomentellum, T. polycephalum subsp. argyrophllum, T. aureum subsp. aureum, A. teretifolia, C. cirsioides) en düşük inhibe edici konsantrasyonlarının tesbiti için MİK testi uygulanmış ve elde edilen sonuçlar aşağıda verilmiştir (Tablo 4.10)
Tablo 4.10. Çalışılan suşlara karşı bitki ekstraktının MİK sonuçları
Fotoğraf 4.7. Minimum inhibisyon konsantrasyonu (MİK) değerinin değerlendirilmesi için 96 kuyulu dillüsyon plağı.
Ekstraktlar→ T. tomentellum T. polycephalum subsp. argyrophllum T. aureum subsp. aureum A. teretifolia C. cirsioides Mikroorganizama ↓ E. faecalis 100 100 12,5 12,5 E. faecium 100 100 50 25 100 L. monocytogenes 100 100 100 25 100 P.f louerscens 50 100 - - - S. aureus 100 100 25 12,5 - S. epidermidis 100 100 100 - -
54
Tablo 4.7, MİK testine göre, T. tomentellum, T. polycephalum subsp. argyrophllum, T. aureum subsp. aureum, A. teretifolia, C. cirsioides ekstratlarının E. faecalis, E. faecium, L. monocytogenes, P. flouerscens, S. aureus ve S. epidermidis bakteri suşuna karşı antimikrobiyal aktivitesini sergilemektedir.
T. tomentellum ekstratının antimikrobiyal aktivitesi, 100 ve 50 mg/mL MİK değerleri ile E. faecalis, E. faecium, L. monocytogenes, P. flouerscens, S. aureus ve S.epidermidis bakteri suşlarına karşı inhibisyon etkisi göstermiştir.
T. polycephalum subsp. argyrophllum ekstratı, 100 mg/mL MİK değeri ile E. faecalis, E. faecium, L. monocytogenes, P. flouerscens, S. aureus ve S. epidermidis bakteri suşlarına karşı inhibisyon etkisi göstermiştir.
T. aureum subsp. aureum ekstraktı 12,5-100 mg/mL arasındaki MİK değeri ile E. faecalis, E. faecium, L. monocytogenes, S. aureus ve S.epidermidis bakteri suşlarına karşı inhibisyon etkisi göstermiştir.
A. teretifolia ekstraktı 12,5 ve 25 mg/mL MİK değeri ile E. faecalis, E. faecium, L. monocytogenes ve S. aureus bakteri suşlarına karşı inhibisyon etkisi göstermiştir.
C. cirsioides ekstraktı 100 mg/mL MİK değeri ile E. faecium ve L. monocytogenes bakteri suşlarına karşı inhibisyon etkisi göstermiştir.
4.11. İstatistiksel Analiz
İstatistiksel analiz sonuçları karşılaştırıldığında, tüm hacimlerde (10, 50, 100 µL) C. circioides bitkisinin paralel sonuçları için p değeri 1 olmuştur. T. tomentella bitkisinin, 10 µL hacimdeki paralel için p-değeri 0,9906; 50 µL hacimde 0,9990 ve 100 µL hacimde 0,9975 olmuştur. T. polycephalum subsp. argyrophllum bitkisinin, 10 µL, hacimdeki paraleller için p-değeri 0,9956; 50 µL hacimde 1 ve 100 µL hacimde 0,9926 olmuştur. T. aureum subsp. aureum bitkisinin, 10 µL hacimdeki paraleller için p-değeri 0,9974; 50 µL hacimde 0,9987 ve 10µl hacimde 0,9932 olmuştur. A. teretifolia bitkisinin 10 µL hacimdeki paralel sonuçları için p-değeri 1;
55
50 µL hacimde 0,9987 ve 100 µL hacimde 0,9981 olmuştur. p-değeri ˃0.05 olduğundan, ileri sürülen H0 kabul edilir; bu, sonuçların arasında bir fark olmadığını
ifade eder.
İstatistiksel analiz sonuçları karşılaştırıldığında, S. aureus’un tüm hacimlerde (10 µL, 50 μL, 100 μL) paralel sonuçları için p-değeri 0,4144; S. epidermidis'in tüm hacimlerde (10 μL, 50 μL, 100 μL) paralel sonuçları için p-değeri 0,5527 ve E. faecium’un tüm hacimlerde (10 μL, 50μL, 100 μL) paralel sonuçları için p-değeri 0,0539 olarak bulunmuştur.
İstatistiksel analiz sonuçları karşılaştırıldığında E. faecalis’in tüm hacimlerde (10 μL, 50 μL, 100 μL) paralel için p-değeri 0,0676 olmuştur. İstatistiksel analiz sonuçları karşılaştırıldığında tüm hacimlerde (10 μL, 50 μL, 100 μL) L. monocytogenes’in paralel sonuçları için p-değeri 0,2616 olduğu bulunmuştur. P. fluorescens’in tüm hacimlerde (10 μl, 50 μl, 100 μl) paralel sonuçları için p-değeri 0,3552 olarak bulunmuştur.
Ortalama p-değer ˃ 0,05 olduğundan, boş hipotez H0 kabul edilir; bu, sonuçlar E.
faecalis, L. monocytogenes ve P. fluorescens üzerine uygulanan bitki ekstraklarının tüm hacimlerinin paralel sonuçları arasında bir fark olmadığını ifade eder.
56 5. TARTIŞMA
Bu çalışmada, Asteraceae familyasın ait S. vernalis, T. tomentellum, T. polycephalum subsp. argyrophllum, T. aureum subsp. aureum, A. teretifolia, C. crupinastrum, C. cirsioides ve C. coronarium türlerinin etanol çözeltisi ekstraktlarının antimikrobiyal aktivitesinin belirlenmesi için minimum inhibisyon konsantrasyonu (MİK) testi ve disk difüzyon (DD) yöntemi kullanılarak onbeş mikroorganizmaya (gram pozitif, gram negatif bakteri ve mantarlar) karşı değerlendirilmiştir.
Bu çalışmada, S. vernalis ekstraktları, tüm konsantrasyonlarda (10 μl, 50 μl, 100 μl) test edilen tüm mikroorganizmalara karşı herhangi bir antimikrobiyal aktivite göstermemiştir (Tabloler 4.1). Albayrak vd. [48], Senecio türleri (S. lorentii, S. pandurifolius, S. trapezuntinus, S. hipochionaeus var. ilkasiensis, S. integrifolius subsp. aucheri ve S. hypochionaeus var. argaeus) ekstraktlarının E. coli ve C. albicans’a karşı antimikrobiyal aktivite göstermediğini belirtmişlerdir. Bu iki çalışma arasındaki farklılığın kullanılan türlerin farklı olması dolayısıyla yapılarındaki etkin maddelerin farklılığından ileri geldiği düşünülmektedir.
T. tomentellum’un ekstraktları, tüm konsantrasyonlarda (10 μL, 50 μL, 100 μL) altı bakteri suşuna (S. aureus, S. epidermidis, E. faecium, E. faecalis, P. fluorescens ve L. monocytogenes) karşı etki göstermektedir. Bununla birlikte, bu ekstrakt test edilen dokuz mikroorganizmaya karşı etki göstermemiştir. Tabanca v.d. [65] benzer şekilde T. tomentellum uçucu yağının S. aureus C. albicans ve P. aeruginosa mikroorganizmalarına karşı antimikrobiyal aktivite sergilemediğini belirtirken, çalışmamızda T. tomentellum ekstratı benzer şekilde C. albicans ve P. aeruginosa mikroorganizmalarına etki göstermezken farklı olarak 10,3 mm inhibisyon zonu ve100 mg/mL MIC değeri ile S. aureus bakterisine karşı antimikrobiyal aktivite sergilemiştir. Bunun farklılığın nedeni bitki örneklerinin toplandığı lokasyonların ve tıplanma zamanlarının farklı olmasına bağlı olarak maruz kaldıkları iklim ve çevre koşulları gibi çoklu faktörler nedeniyle yapılarındaki etken madde miktarlarının farlı olması ile bağdaştırılabilir.
57
Çalışmamızda T. polycephalum subsp. argyrophllum ekstratı altı mikroorganizmaya (S. aureus, S. epidermidis, E. faecium, E. faecalis, P. fluorescens ve L. monocytogenes) karşı etki gösterdiği, T. aureum subsp. aureum ekstratının antimikrobiyal aktivitesi, beş mikroorganizmaya (S. aureus, S. epidermidis, E. faecium, E. faecalis, L. monocytogenes) karşı antimikrobiyal aktivite gösterdiği saptanmıştır. iki taksonun yakın akraba olması nedeniyle benzer sonuçlar verdiği saptanmıştır. Bu taksonlarla ilgili daha önce yapılmış çalışma olmamakla birlikte diğer Tanacetum türleri ile kıyaslandığında T. vulgare’nin uçucu yağının ve etanol ekstraktının S. aureus ATCC 25923, E. coli ATCC 25922, P. aeruginosa ATCC 27853 ve B. subtilis bakteri suşları üzerine 5-14 mm arasında değişen zon çapları ile etki gösterdiği [62], başka bir çalışma ise Tanecetum parthenium'un toprak üstü kısımlarının uçucu yağının gram negatif bakterilerden S. aureus (42,5 mm), S. epidermidis (31 mm) ve B. subtilis (18 mm), gram-pozitif bakterilerden E. coli (22,5 mm), K. pneumonia (24 mm), S. flexneri (19,5 mm), ve S. typhimurium (19,3 mm), filamentli mantar ve mayalardan C. albicans (49 mm), Aspergillus niger (34) ve Candida crusei’ye (44 mm) karşı zon çapları ile antimikrobiyal etki gösterdiği belirtilmiştir [59]. Yine Tanacetum santolinoides’in uçucu yağının E. coli, Bacillus subtilis ve Candida albicans’a sırasıyla 20, 32, 32 mm inhibisyon zonu ile güçlü antimikrobiyal aktivite gösterdiği belirlenmiştir [44]. Çalışmalar arasında bazı suşlar açısından benzer sonuçlar alınmakla birlikte önemli farklılıklar olduğu görülmektedir. Bu farklılığın kullanılan bitki türlerinin farklı olmasının yanı sıra ekstraksiyon yöntemlerinin de farklı olması ve buna bağlı ekstraklardaki etken madde miktarı ve çeşitliliğinin değişmesinden kaynaklanabileceği düşünülmektedir.
Bu çalışmada, A. teretifolia ekstraktının S. aureus, S. epidermidis, E. faecalis ve L. monocytogene’e karşı 50 μL ve 100 μL hacimlerde antimikrobiyal aktivite gösterdiği saptanmıştır. bu takson ile ilgili daha önce yapılan çalışma olmamakla birlikte diğer Achilea taksonları ile kıyaslandığında, Achillea clavennae uçucu yağının 18-24 mm arasındaki inhibisyon zonu ile gram negatif (Proteus mirabilis, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa ve Klebsiella pneumoniae) bakterileri ve mantar (C. albicans, Aspergillus niger ve Aspergillus fumigatus) mikroorganizmalarına karşı, gram pozitif (Streptococcus faecalis, B. subtilis, Staphylococcus aureus ve Bacillus cereus) bakterilerinden daha belirgin bir aktivite gösterdiği belirtilmiştir [45]. Başka
58
bir çalışmada ise Achillea millefolium çiçeğinin su ve etanol ekstraktlarının P. aeruginosa, Salmonella enterica, Shigella flexneri, Micrococcus luteus, S. aureus ve E. faecalis karşı geniş bir aktivite gösterdiği, etanol ekstraktının standart antibiyotiklere kıyasla P. aeruginosa (30 mm), S. aureus (24 mm) ve M. lutues (23 mm) daha güçlü antimikrobiyal aktiviteye sahip olduğu, su ekstraktının ise P. aeruginosa (12 mm) ve M. luteus’a karşı (10 mm) orta düzeyde etki gösterdiği belirtilmiştir [56]. Diğer bir çalışmada ise Achillea fragrantissima’dan elde edilen uçucu yağın E. coli, S. aureus ve S. epidermidis suşlarına karşı antimikrobiyal aktivitesini incelemiş ve uçucu yağın E. coli, S. aureus ve S. epidermidis’e karşı sırasıyla 11,12,16 mm zon çapları ve 0,01; 6,25 ve 12,5 mg/mL arasındaki MİK değeri ile antimikrobiyal aktivite sergilediği saptanmıştır [61]. Yukaruda görüldüğü üzere çalışmalar arasında bazı suşlar açısından benzer sonuçlar alınmakla birlikte önemli farklılıklar olduğu görülmektedir. Bu farklılığın kullanılan bitki türlerinin farklı olmasının yanı sıra ekstraksiyon yöntemlerinin de farklı olması ve buna bağlı ekstraklardaki etken madde miktarı ve çeşitliliğinin değişmesinden kaynaklanabileceği düşünülmektedir.
C. crupinastrum ekstratı, Tablo 4.6’da gösterildiği üzere tüm konsantrasyonlarda (10 μL, 50 μL, 100 μL) test edilen hiç bir mikroorganizmalara karşı etki göstermemiştir. Khalil, Dababneh ve Al-Gabbiesh [51], kuyucuk plak difüzyon yöntemi ve minimum inhibisyon konsantrasyonu yöntemini kullanarak Crupina crupinastrum’nun etanol ekstraktlarının farklı konsantrasyonlarda (5, 10, 15, 20, 40, 60, 80 ve 100 ppm) antimikrobiyal aktivitesini S. aureus ve P. aeruginosa ve C. albicans’a karşı test ettikleri çalışmalarında C. crupinastrum’un 100 ppm ekstratının sırasıyla 26, 13, 17 mm inhibisyon zonu ve 40, 80, 80 mg/mL MİK değeri ile S. aureus ve P. aeruginosa ve C. albicans mikroorganizmalarına karşı aktivite gösterdiğini belirtmeşlerdir. Aynı bitki türleri ile yapılmış olmasına rağmen çalışmalar arasında ortaya çıkan bu farklılıkların nedeninin bitki örneklerinin toplandığı lokasyonların ve tıplanma zamanlarının farklı olmasına bağlı olarak maruz kaldıkları iklim ve çevre koşulları gibi çoklu faktörler nedeniyle yapılarındaki etken madde miktarlarının farlı olması ile bağdaştırılabilir.
59
C. cirsioides ekstratının antimikrobiyal aktivitesi, test edilen iki (E. faecium ve L. monocytogenes) mikroorganizmaya karşı orta dereceli aktivite göstermektedir. Fakat bu ekstrat, Tablo 4.7’de gösterildiği üzere, S. aureus ve E. coli mikroorganizmalarına karşı antimikrobiyal aktivite göstermemiştir. Bununla birlikte, Shahverdi vd. [47], Cousinia cinsine ait türlerin etanol ekstraktlarının (C. verbascifolia, C. onopordioides, C. smichnovii, C. phyllocephala, C. hypopolia ve C. sulabadensis) antimikrobiyal aktivitesi üzerinde yaptığı çalışma sonucunda ekstratların 8 mg/mL MİK değeri ile S. typhi, S. aureus, E. coli ve B. subtilis’e karşı aktivite gösterdiğini saptanmıştır. Bunun nedeni de bitki türlerinin farklı olmasıdır. Bu farklılığın kullanılan bitki türlerinin farklı olması ve buna bağlı ekstraklardaki etken madde miktarı ve çeşitliliğinin değişmesinden kaynaklanabileceği düşünülmektedir.
Tablo 4.8’de gösterildiği üzere, C. coronarium ekstratı tüm konsantrasyonlarda on beş mikroorganizmaya karşı etki göstermediği saptanmıştır. bu takson ile ilgili daha önce yapılmış çalışma bulunmamakla birlikte bu durum diğer Chrysanthemum türleri üzerine yapılmış çalışmalar ile karşılaştırıldığında, C. indicum çiçeklerinin uçucu yağlarının 15 standart suş ve klinik izolat mikroorganizmaya karşı antimikrobiyal aktivitelerini incelendiği çalışma sonucunda uçucu yağların standart suşlara (B. subtilis, S. aureus, Proteus vulgaris, Salmonella typhi, Saccharomyces cerevisiae, Hansenula anomala, Candida sp,) 14-21 mm zon çapı ve 3,13-12,5 mg/mL MİK değeri ve klinik suşlar karşı (K. pneumoniae, Citrobacter freundill, Enterobacter cloacae, E. coli, Staphylococcus saprophyticus, Enterococcus faecalis ve P. mirabilis) 12-25 mm ve 0,39-50 mg/mL Mik değeri ile güçlü antimikrobiyal aktivite sergiledikleri saptanmıştır [46] . Sassi, Harzallah-Skhiri, Bourgougnon ve Aouni [49] Chrysanthemum türlerinin (C. paludosum, C. trifurcatum, C. myconis ve C. grandiflorum) farklı kısımlarının (gövdeler, çiçekler, yapraklar ve kökler) antimikrobiyal aktivitelerini agar difüzyon ve mikrodilüsyon yöntemleriyle inceledikleri çalışma sonucunda tüm ekstraktların 7,2-18,4 mm arasında değişen zon çakpaları ile P. aeruginosa ATCC 27950, E. faecalis, S. enteritidis, ve S. saprophiticus etki gösterdiklerini belirtmişlerdir. Jung [51] MİK yöntemimi kullanarak Chrysanthemum indicum'un uçucu yağının antimikrobiyal aktivitesini oral bakteri suşlarından 7 fakültatif anaerobik bakteri, üç anaerobik bakteri ve dört referans bakteri suşuna karşı test ettiği çalışma sonucunda uçucu yağın çalışılan
60
mikroorganizmaların büyük çoğunluğuna karşı 0,1-1,6 mg/mL MİK değeri ve 0,2- 3,2 mg/mL MBK değeri ile güçlü antimikrobiyal aktivite gösterdiğini belirtmiştir. Bu farklılığın kullanılan bitki türlerinin farklı olmasının yanı sıra ekstraksiyon yöntemlerinin de farklı olması ve buna bağlı ekstraklardaki etken madde miktarı ve çeşitliliğinin değişmesinden kaynaklanabileceği düşünülmektedir.
Bu çalışma sonuçlarına göre, antibiyotiklerin inhibisyon zonları bitki ekstraktlarının inhibisyon zonlarından daha büyük olmuştur. Meropenem'in en yüksek antibiyotik aktivitesi S. enteritidis 35 mm'ye karşı olmuştur. Ancak, en yüksek etki gösteren ekstraktlardan T. tomentellum ekstraktının en yüksek antimikrobiyal aktivitesi, E. faecium'a karşı 13,3 mm olarak saptanmıştır.
Standart antibiyotiklerden hiçbir tanesi E. faecium ve P. fluorescen’e karşı aktivite göstermemiştir, fakat T. tomentellum, T. polycephalum subsp. argyrophllum, Tanacetum aureum subsp. aureum, Achillea teretifolia ve Cousinia cirsioides ekstraktları E. faecium’a karşı antimikrobiyal aktivite göstermiştir. Diğer taraftan, T. tomentellum, T. polycephalum subsp. argyrophllum ekstraktları P. fluorescens'e karşı antimikrobiyal aktivite göstermiştir. Bu sonuçlar kullanılan standart antibiyotiklerden farklı ve yeni antimikrobiyal ajanların keşfi açısından önem arzetmekte ve üzerinde daha ileri çalışmaların yapılmasını gerektirmektedir.
Çalışma sonuçlarının istatistiksel analizi değerlendirildiğinde, çalışmada, paralel araştırma sonuçları arasında fark olmması gerektiğini ileri süren H0 “üç paralel
araştırmanın sonuçlarının istatistiksel olarak benzer” olduğu şeklinde kurulmuştur.
İstatistiksel analiz sonuçları karşılaştırıldığında, tüm bitki türleri için, her üç hacimde benzerlik açısından p-değerlerinin 0,9990 ile 1 arasında bulunduğu anlaşılmaktadır. P-değeri 0,05’ten küçük olduğu için, sonuçlar arasında hiçbir farklılık olmadığı anlamına gelen H0 sıfır hipotezini kabul ediyoruz. Ayrıntılı analiz sonuçları ek bölümünde verilmiştir.
Bunlara ilave olarak, tüm bitki ekstratıları için p değerlerinin her mikroorganizmaya karşı etkisinin karşılaştırmasında elde edilen sonuçlar, C. albicans =1, E. aerogenes=1, E. coli=1, E. faecium =0,0490, E. faecalis=0,0676; L. monocytogenes
61
=0,2616 K. pneumonia =1, P. aeruginosa =1, P. fluorescens =0,3552; S. aureus =0,4144; S. enteritidis =1, S. epidermidis =0,5527; S. infantis =1, S. kentucky =1 ve S. typhimurium =1 ile, tüm konsantrasyonlarda (10, 50 ve 100 µL) test edilmiştir.
Dört mikroorganizma üzerinde etki gösteren A. teretifolia ekstratının farklı hacim ve paralel çalışma sonuçlarının istatistiksel analiz verileri kıyaslandığında, p- değerlerinin 50 ve 100 µL hacimleri için sırasıyla 1 ve 0,9987 olduğu, bu değerin 0,05 büyük olası nedeniyle sonuçların benzer olduğunu kabul ediyoruz. 10 µL hacimde etki saptanmadığından kıyaslanacak sonuç bulunmamaktadır.
Hiçbir mikroorganizma üzerinde etki göstermeyen C. coronarium ekstratının farklı hacim ve paralel çalışma sonuçlarının istatistiksel analiz verileri kıyaslandığında,tüm hacim ve paraleller için p-değerinin 1 olduğu, bu değerin 0,05 büyük olası nedeniyle sonuçların benzer olduğunu kabul ediyoruz.
İki mikroorganizma üzerinde etki gösteren C. cirsioides ekstratının farklı hacim ve paralel çalışma sonuçlarının istatistiksel analiz verileri kıyaslandığında, p- değerlerinin 50 ve 100 µL hacimleri için 1 olduğu, bu değerin 0,05 büyük olası nedeniyle sonuçların benzer olduğunu kabul ediyoruz. 10 µL hacimde etki saptanmadığından kıyaslanacak sonuç bulunmamaktadır.
Hiçbir mikroorganizma üzerinde etki göstermeyen C. crupinastrum ekstratının farklı hacim ve paralel çalışma sonuçlarının istatistiksel analiz verileri kıyaslandığında,tüm hacim ve paraleller için p-değerinin 1 olduğu, bu değerin 0,05 büyük olası nedeniyle sonuçların benzer olduğunu kabul ediyoruz.
Hiçbir mikroorganizma üzerinde etki göstermeyen S. vernalis ekstratının farklı hacim ve paralel çalışma sonuçlarının istatistiksel analiz verileri kıyaslandığında,tüm hacim ve paraleller için p-değerinin 1 olduğu, bu değerin 0,05 büyük olası nedeniyle sonuçların benzer olduğunu kabul ediyoruz.
62
İstatistiksel analiz sonuçları karşılaştırıldığı zaman, farklı konsantrasyonlar ve benzerlikler ile mikroorganizmalara karşı tüm bitki ekstratlarına yönelik olarak, T. aureum subsp aureum ekstratının beş mikroorganizmayı etkilediği sonucuna varılmıştır, p-değerleri sırasıyla 10 µL, 50 µL ve 100 µL konsantrasyonlarda 0,9974; 0,9987 ve 0,9932 idi. P-değerleri > 0,05 olduğu için, H0 sıfır hipotezini kabul ediyoruz.
Beş mikroorganizma üzerinde etki gösteren T. aureum subsp. aureum ekstratının farklı hacim ve paralel çalışma sonuçlarının istatistiksel analiz verileri kıyaslandığında, p-değerlerinin 10, 50 ve 100 µL hacimleri içinsırasıyla 0,9974; 0,9987 ve 0,9932 olduğu, bu değerin 0,05 büyük olası nedeniyle sonuçların benzer olduğunu kabul ediyoruz.
Altı mikroorganizma üzerinde etki gösteren T. tomentellum ekstratının farklı hacim ve paralel çalışma sonuçlarının istatistiksel analiz verileri kıyaslandığında, p- değerlerinin 10, 50 ve 100 µL hacimleri içinsırasıyla 0,9906; 0,999 ve 0,9975 olduğu, bu değerin 0,05 büyük olası nedeniyle sonuçların benzer olduğunu kabul ediyoruz.
Altı mikroorganizma üzerinde etki gösteren polycephalum subsp. argyrophllum ekstratının farklı hacim ve paralel çalışma sonuçlarının istatistiksel analiz verileri kıyaslandığında, p-değerlerinin 10, 50 ve 100 µL hacimleri içinsırasıyla 0,9956; 1 ve 0,9926 olduğu, bu değerin 0,05 büyük olası nedeniyle sonuçların benzer olduğunu kabul ediyoruz.
63 6. SONUÇ
Çalışmamızın sonuçları, T. tomentellum, T. polycephalum subsp. argyrophllum, T. aureum subsp. aureum, A. teretifolia ve C. cirsioides ekstraktlarının test edilen bazı mikroorganizmalara karşı aktivite gösterdiğini, S. vernalis, C. crupinastrum ve C. coronarium ise testedilen hacimlerde test edilen thiç bir mikroorganizmaya karşı herhangi bir aktivite sergilemediğini göstermektedir. Bununla birlikte antimikrobiyal aktivitenin farklı çözücü ve daha yüksek konsantrasyon değerlerinde ortaya çıkabileceği göz ardı edilmemelirdir.
64 7. ÖNERİLER
Önceki bölümlerde verilen bilgiler, Asteraceae familyası üyelerinin antimkrobiyal aktiviteye sahip olduğunu açıkça göstermektedir. Özellikle T. tomentellum, T. polycephalum subsp. argyrophllum, T. aureum subsp. aureum, A. teretifolia ve C. cirsioides’in, MİK testi ve disk difüzyon sonuçlarına göre bazı mikroorganizmalar üzerinde antimikrobiyal aktiviteye sahip oldukları görülmektedir. Ancak etkinin daha iyi ortaya konulması için bu taksonların farklı çözücülerle hazırlanacak ekstraktlarının daha yüksek könsantrasyonlarda daha çok mikroorganizma üzerinde test edilmesi önerilmektedir.
65 KAYNAKLAR
1. Fazio, V. A., & Inge, K. E. (2006). Health benefits of herbs and spices: the past, the present, the future. The Medical Journal of Australia, 185, 4-24. 2. Lai, P. K., & Roy, J. (2004). Antimicrobial and chemopreventive properties of
herbs and spices. Current medicinal chemistry, 11(11), 1451-1460. 3. Fabricant, D. S., & Farnsworth, N. R. (2001). The value of plants used in
traditional medicine for drug discovery. Environmental health perspectives, 109(1), 69-75.
4. Alla, A. A., Ishak, C. Y., & Ayoub, S. M. (2013). Antimicrobial activity of four medicinal plants used by Sudanese traditional medicine. Journal of Forest Products, 2, 29-33.
5. Iwu, M. W., Duncan, A. R., & Okunji, C. O. (1999). New antimicrobials of plant origin. Perspectives on new crops and new uses. J. Janick (ed.), ASHS Press, Alexandria, VA, 457-462.
6. Anyanwu, C. U., & Nwosu, G. C. (2014). Assessment of the antimicrobial activity of aqueous and ethanolic extracts of Piper guineense leaves. Journal of Medicinal Plants Research, 8(10), 436-440.
7. Nasir, B., Fatima, H., Ahmed, M., & Haq, I. U. (2015). Recent trends and methods in antimicrobial drug discovery from plant sources Austin Journal of Microbiology, 1(1), 1-12.
8. Khoddami, A., Wilkes, M. A., & Roberts, T. H. (2013). Techniques for analysis of plant phenolic compounds. Molecules, 18(2), 2328-2375.
9. Cowan, M. M. (1999). Plant products as antimicrobial agents. Clinical microbiology reviews, 12(4), 564-582.
10. Soares, G., Pawlowski, Â., Negreiros, M. O., Frazzon, A. P. G., & de Souza Motta, A. (2016). In vitro antimicrobial activity of essential oils from Heterothalamus Less. (Asteraceae) against clinically relevant bacterial and fungal species. Revista Brasileira de Biociências, 14(1) 26-31. 11. Korkmaz, M., Kandemir, A., Ilhan, V., & Doğan, N. Y. (2015). Tanacetum
erzincanense (Asteraceae), a new species from Erzincan, Turkey. Turkish Journal of Botany, 39(1), 96-104.
12. URL_1 https://en.wikipedia.org/wiki/Asteraceae Erisim tarihi: 20/9/2016. 13. URL_2 http://www.tolweb.org/asteraceae. Erisim tarihi: 10/10/2016. 14. URL_3 http://theseedsite.co.uk/asteraceae.html. Erisim tarihi: 7/10/2016.
66
15. Barkley, T. M., Brouillet, L., & Strother, J. L. (2006). Flora of North America, Asteraceae, part 1, 3-70.
16. URL_4 http://www.echocamp.org/grounds/red/flower/term/flower/composite.ht ml. Erisim tarihi: 17/10/2016.
17. URL_5 http://sunstarinvestments.co.za/portfolio_item/sunflower-seed.html. Erisim tarihi: 20/10/2016.
18. Angiosperm Phylogeny Group (2009), "An update of the Angiosperm Phylogeny Group classification for the orders and families of flowering plants: APG III", Botanical Journal of the Linnean Society, 161 (2), 105–121,
19. Sharafzadeh, S. (2011). Pyrethrum, coltsfoot and dandelion: Important medicinal plants from Asteraceaae family. Australian Journal of Basic and Applied Sciences, 5(12), 1787-1791.
20. Bisht, V. K., & Purohit, V. (2010). Medicinal and aromatic plants diversity of Asteraceae in Uttarakhand. Nature and Science, 8(3), 121-128.
21. Chethan, J., Sampath Kumara, K. K., Shailasree, S., & Prakash, H. S. (2012). Antioxidant, antibacterial and DNA protecting activity of selected medicinally important Asteraceae plants. International Journal of Pharmacy and Pharmaceutical Sciences 4(2), 257-261.
22. Lopez, M. G., Xifreda, C. C., Poggio, L., & Wulff, A. F. (2013). Deep cytogenetics analysis reveals meiotic recombination depletion in species of Senecio (Asteraceae). Botanical Studies, 54(1), 20-54. 23. Ma, H., Yang, L., Wang, C., & Wang, Z. (2011). Pyrrolizidine alkaloids of
Senecio cannabifolius var. integrilifolius. China journal of Chinese materia medica, 36(2), 166-168.
24. URL_6 http://www.tubives.com/. Erisim tarihi: 11/12/2016.
25. URL_7 https://www.aphis.usda.gov/plant_health/plant_pest_info/weeds/downloa ds/wra/Senecio-vernalis.pdf. Erisim tarihi: 21/10/2016.
26. Kuete, V. (2014). Toxicological survey of African medicinal plants. Elsevier. 207pp
27. Ozmen, E., Kizilpinar, I., Özüdoğru, B., Dogan, C., & Erik, S. (2009). Pollen morphology of some taxa of aromatic genus Tanacetum L.(Asteraceae). FABAD Journal of Pharmacy and Science, 34, 1-11. 28. Olanj, N., Garnatje, T., Sonboli, A., Vallès, J., & Garcia, S. (2015). The striking
and unexpected cytogenetic diversity of genus Tanacetum L.(Asteraceae): a cytometric and fluorescent in situ hybridisation study of Iranian taxa. BMC plant biology, 15(1), 15-174.
67
29. URL_8 http://www.vanherbaryum.yyu.edu.tr/flora/famgenustur/ast/tan/tom/inde x.htm. Erisim tarihi: 19/12/2016.
30.URL_9http://www.vanherbaryum.yyu.edu.tr/flora/famgenustur/ast/tan/arg/arg/in dex.htm. Erisim tarihi: 12/30/2016.
31. Polatoğlu, K., Demirci, F., Demirci, B., Gören, N., & Baser, K. H. C. (2012). Essential oil composition and antimicrobial activities of Tanacetum chiliophyllum (Fisch. & Mey.) Schultz Bip. var. monocephalum Grierson from Turkey. Natural Product Research, 6(2), 184-188. 32. URL_10 http://www.vanherbaryum.yyu.edu. Tr. Erisim tarihi: 29/ 12/ 2016. 33. Saeidnia, S., Gohari, A. R., Mokhber-Dezfuli, N., & Kiuchi, F. (2011). A review
on phytochemistry and medicinal properties of the genus Achillea. DARU: Journal of Faculty of Pharmacy, Tehran University of Medical Sciences, 19(3), 173-179.
34. Turkmenoglu, F. P., Agar, O. T., Akaydin, G., Hayran, M., & Demirci, B. (2015). Characterization of volatile compounds of eleven Achillea species from turkey and biological activities of essential oil and methanol extract of A. hamzaoglui Arabacı & Budak. Molecules, 20(6), 11432-11458.
35. Yaşar, S., & Fakir, H. (2016). Effect of reaping time on volatile constituents of Achillea teretifolia Willd. Turkish Journal of Forestry, 17(1), 52-55. 36. Davis, P. H. (1965). Flora of Turkey. Flora of Turkey. 567 pp.
37. URL_11 http://elmer.rbge.org.uk/bgbase/vherb/bgbasevherb. Erisim tarihi: 29/ 11/ 2016.
38. Mehregan, I. (2008). Systematics, phylogeny and biogeography of Cousinia