GeniĢ bir kullanım alanına sahip olan doğal taĢlar sahip oldukları özelliklere göre tanımlanmakta ve bu özelliklerine göre değerlendirilmektedir. Özellikle yapı sektöründe vazgeçilmez bir tercih olan doğal taĢların yapının hangi kısmında nasıl ve ne amaçla kullanılabilir olduğunun belirlenmesinde yapılacak testlerin ve analizlerin büyük önemi vardır. Bu amaçla fiziksel ve mekanik özellikleri belirlemeye yönelik çalıĢmaların yanı sıra kayacın dokusal özelliklerinin de önemli bir unsur olduğu bugüne kadar yapılan araĢtırmalarla ortaya konmuĢtur. Kısacası mühendislik uygulamalarına baĢlamadan önce doğal taĢın değerlendirmesinde fiziksel ve mekanik özellikler ile birlikte dokusal özelliklerde bir bütün olarak ele alınmalıdır.
Bu araĢtırma ile amaçlanan, Türkiye‟nin çeĢitli bölgelerine ait bazı doğal taĢların fiziksel-mekanik özellikleri ile dokusal özelliklerini belirlemek ve bunlar arasındaki iliĢkileri ortaya koymaktadır.
ÇalıĢmanın gerçekleĢtirilebilmesi için ilk olarak Türkiye‟nin çeĢitli yerlerine ait 19 tür doğal taĢ getirtilmiĢtir. Bu doğal taĢların 13 farklı fiziksel özelliği (Çizelge 6.1) ve 10 farklı mekanik özelliği (Çizelge 6.2) ile ilgili parametreler belirlenmiĢtir. Bunun yanı sıra her doğal taĢ türüne ait ince kesitler hazırlanmıĢtır. Bu kesitler iki amaç için kullanılmıĢtır. Birincisi, mikroskop altındaki görüntüleri incelenerek mineralojik ve petrografik analizleri yapılmıĢtır. Ġkincisi ise, mikroskop altındaki görüntüleri fotoğraflanmıĢ ve bilgisayar ortamında bu fotoğraflar iĢlenerek analiz edilmiĢ bu sayede de dokusal özellikler sayısallaĢtırılmıĢtır.
Kayaç dokusu, dokuyu meydana getiren taneler ve taneler arasında bağlanmayı sağlayan çimento malzemesi görevi gören matriksten oluĢmaktadır. Kayaç dokusal özelliklerinin sayısallaĢtırılması konusunda yapılan en kayda değer çalıĢma Howarth ve Rowlands (1986) tarafından gerçekleĢtirilmiĢtir. Bu araĢtırmacılar doku katsayısı (TC) kavramını ortaya atmıĢlar ve dokunun sayısallaĢtırılmasının yanısıra fiziksel ve mekanik özellikler arasında matematiksel temele dayanan iliĢkiler olduğunu öne sürmüĢlerdir. Doku katsayısı, dokuyu meydana getiren tanelerin geometrik özellikleri ve matriksin bir bütün olarak ele alınması ile sayısallaĢtırılması sonucu
ortaya çıkmıĢtır. Doku katsayısının belirlenmesinde ilk olarak bilgisayar yazılımı yardımıyla tanelerin uzunluğu, geniĢliği, çevresi, alanı ve açısı tespit edilmektedir. Ardından da diğer gerekli parametreler (tane yuvarlaklığı, sapması, açıları ve matriks ile taneler arasındaki iliĢkiyi veren tane paketlenmeleri) hesaplanarak doku katsayısı belirlenmiĢ olur.
Doğal taĢ örneklerinden alınan ince kesitler üzerinde yapılan analizler ve hesaplamalar sonucu elde edilen doku katsayısı (TC) değerleri ile laboratuvarda yapılan deneylerle belirlenen doğal taĢlara ait fiziksel ve mekanik özellikleri arasındaki iliĢkiler incelenmiĢtir. GerçekleĢtirilen analiz çalıĢmaları sonucunda kayaçların fiziksel ve mekanik özellikleri ile doku katsayıları arasında istatistiksel anlamda kabul edilebilir bazı iliĢkiler olduğu görülmüĢtür.
Dokusal özellikler ile fiziksel-mekanik özellikler arasındaki iliĢkiler incelenirken istatiksel yöntemler kullanılmıĢtır. Lineer ve logaritmik olmak üzere iki tür regresyon analizinden faydalanılmıĢtır. Doğal taĢlar mineralojik ve petrografik analizlerinin sonuçlarına göre 3 farklı gruba ayrılarak sınıflandırılmıĢtır (Çizelge 6.3). Bu grupların her birinin içerisinde yer alan doğal taĢlara ait fiziksel-mekanik özellikleri ile dokusal özellikleri arasındaki iliĢkiler (Çizelge 7.1) ayrı ayrı baĢlıklar altında ele alınmıĢtır.
I. grupta yer alan doğal taĢların fiziksel özellikleri ile dokusal özellikleri arasındaki iliĢkilere bakıldığında (Bölüm 6.1.1) en yüksek korelasyonun R2
= 0,80 (lineer) ve R2 = 0,79 (logaritmik) değerleri ile özgül kütle (gerçek yoğunluk) parametresi ile olduğu görülmektedir (ġekil 6.7). Diğer fiziksel özellikler ile dokusal özellikler arasındaki iliĢkiler ise bazı numunelere ait bir veya iki değerin çıkartılması sonrası tekrarlanan regresyon analizlerinden elde edilen sonuçlara göre yükseldiği ve ciddi korelasyonlar elde edilebildiği de görülmüĢtür (Bölüm 6.1.1).
I.grupta yer alan doğal taĢlara ait mekanik özellikler ile dokusal özellikler arasındaki iliĢkilerin incelenmesi sonucu en güçlü korelasyon değerinin ve literatürle uyumlu sonucun tek eksenli basınç dayanım parametresi ile doku katsayısı arasında olduğu gözlemlenmiĢtir. Diğer bir dayanım parametresi olan Brazilian çekme dayanımı ile doku katsayısı arasında ise en yüksek değerin çıkartılması sonucu anlamlı bir iliĢki elde edilebilmiĢtir.
Çizelge 7.1: Bazı doğal taĢların dokusal özellikleri ile fiziksel ve mekaniközellikleri arasındaki iliĢkiler gösteren özet çizelge.
I. Grup II. Grup III. Grup
Fiziksel ve Mekanik Özellikler Korelasyonlar Korelasyonlar Korelasyonlar
Lineer Logaritmik Lineer Logaritmik Lineer Logaritmik
Yoğunluk 0,46 0,71 0,23 0,44 0,11 0,09
Birim hacim ağırlık 0,45 0,70 0,09 0,25 0,11 0,09
Hacim kütlesi (görünür yoğunluk) 0,55 0,77 0,24 0,42 - -
Su içeriği 0,51 0,73 0,53 0,70 - -
Hacimce su emme 0,49 0,73 0,30 0,38 - -
Kütlece su emme 0,50 0,74 0,30 0,39 - -
Özgül kütle (gerçek yoğunluk) 0,80 0,79 0,36 0,35 - -
Görünen porozite (açık gözeneklilik) 0,49 0,73 0,30 0,38 - -
Doluluk oranı 0,48 0,72 0,29 0,41 - -
Porozite (toplam porozite) 0,48 0,72 0,29 0,41 - -
P dalga hızı 0,01 0,06 0,28 0,13 - -
S dalga hızı 0,23 0,42 0,47 0,29 - -
Dinamik elastisite modülü 0,10 0,23 0,35 0,19 - -
Tek eksenli basınç dayanımı 0,86 0,86 0,94 0,96 0,006 0,002
Brazilian çekme dayanımı 0,14 0,26 0,17 0,14 0,01 0,008
Statik elastisite modülü 0,67 0,47 0,48 0,23 - -
Nokta yük dayanımı 0,74 0,76 0,22 0,22 - -
Schmidt çekiç sertliği 0,33 0,57 0,11 0,005 0,20 0,18
Shore sertliği 0,40 0,66 0,008 0,03 0,08 0,07
Koni delici sertliği 0,62 0,71 0,67 0,54 0,99 0,99
Darbe mukavemeti 0,40 0,61 0,01 0,02 - -
Los Angeles Darbeli AĢınma (100 devir) 0,54 0,76 0,58 0,37 - -
Los Angeles Darbeli AĢınma (500 devir) 0,47 0,68 0,66 0,43 - -
Literatürde bahsedildiği üzere dayanım özellikleri ile özellikle tek eksenli basınç dayanımı ile doku katsayısı arasında ciddi bir iliĢki olduğu ortaya konmuĢtur. Literatürde daha önce doğal taĢlar üzerinde denenmemiĢ olan koni delici sertliği ile doku katsayısı arasında ise yüksek sayılabilecek bir iliĢkiye rastlanmıĢtır (ġekil 6.19). Koni delici sertlik değeri arttıkça doku katsayısı değerinin de tek eksenli basınç dayanımında olduğu gibi arttığı gözlemlenmiĢtir. Ayrıca statik elastisite modülü ile doku katsayısı arasında da anlamlı iliĢkilere rastlanmıĢtır (ġekil 6.16). AĢınma parametreleri olan Los Angeles ile Böhme yüzey aĢınma kaybı ile doku katsayısı arasında ise çok yüksek olmayan korelasyon elde edilmiĢ, fakat literatüre paralel olmayan korelasyonlar görülmüĢtür (ġekil 6.21, 6.22 ve 6.23).
II. Grupta yer alan doğal taĢlara ait fiziksel özellikler ile dokusal özellikler arasında ki iliĢkiler incelendiğinde I. Grup‟a kıyasla daha düĢük korelasyonlar elde edilmiĢtir. Fiziksel özellikler ile doku katsayısı arasında en anlamlı iliĢki su içeriği parametresi ile olduğu gözlemlenmiĢtir. Ancak I. Grupta gözlemlenen özgül kütle parametresi ile doku katsayısı arasındaki yüksek korelasyon II. Grupta ilk baĢta çok düĢükmüĢ gibi gözükse de (ġekil 6.30) daha sonra bir numuneye ait verilerin çıkartılması sonrası yapılan regresyon analizi sonucunda oldukça yükseldiği gözlemlenmiĢtir (Bölüm 6.1.1). Benzer Ģekilde yoğunluk ve birim hacim ağırlık değerleri ile doku katsayısı arasındaki iliĢkilerde de en yüksek ve en düĢük değerlerin çıkartılması sonrası yapılan regresyon analizlerinin sonucunda yüksek korelasyonlar elde edilebilmiĢtir. II. grupta yer alan doğal taĢların mekanik özellikleri ile dokusal özellikleri arasındaki iliĢkilere bakıldığında en yüksek korelasyonun I. grupta da olduğu gbi tek eksenli basınç dayanımı ile TC arasında olduğu görülmüĢtür. I. gruba kıyasla bu iliĢkinin çok daha yüksek R2
değerine dolayısıyla çok daha güçlü olduğu gözlemlenmiĢtir (ġekil 6.14 ve 6.37). Öte yandan yine II. Grupta yer alan doğal taĢlar için Brazilian çekme dayanımı ile doku katsayısı arasında tek eksenli basınç dayanımında gözlendiği kadar yüksek olmasa da yine doğrusal bir iliĢkinin olduğundan bahsetmek mümkündür (ġekil 6.38). I. grupta görüldüğü gibi II. Grupta da elastisite modülü ve koni delici sertlik değerlerinin doku katsayısı ile yüksek korelasyona sahip iliĢkiler içinde oldukları gözlemlenmiĢtir (ġekil 6.39 ve 6.43). Yine I. Grupta da olduğu gibi shore sertliği, darbe mukavemeti ve Schmidt sertlik değerleri ile dokusal özellikler arasında kayda değer bir iliĢkiye rastlanamamıĢtır. I. Grup için aĢınma parametreleri
Grupta Los Angeles ve Böhme aĢınma parametreleri ile dokusal özellikler arasında I. Gruba kıyasla çok daha anlamlı iliĢkiler elde edilmiĢtir (ġekil 6.45, 6.46 ve 6.47). III. grupta yer alan travertenlerin sadece 3 tür olması doku katsayısı ile olan iliĢkilerinin ortaya konmasında sıkıntı yaratmıĢtır. Sözkonusu grupta yer alan doğal taĢların dokusal özellikler ile olan iliĢkilerinin daha kesin bir Ģekilde incelenebilmesi için daha fazla türde traverten numunesine gereksinim vardır. Ancak yinede yapılabilen bir kaç regresyon analizi sonucunda yalnızca mekanik özelliklerden koni delici sertliği ile doku katsayısı arasında lineer azalan güçlü bir iliĢkiden söz etmek mümkündür.
Yapılan bu araĢtırma göstermiĢtir ki kayaçların dokusal özelliklerinin sayısallaĢtırılması sonucu hesaplanan doku katsayısı ile kayaçların fiziksel ve mekanik özellikleri arasında korelasyonun (iliĢkinin) varlığı söz konusudur.
Literatüre bakıldığında bugüne kadar yapılan çalıĢmalarda doku katsayısı ile dayanım değerleri arasında lineer artan bir iliĢki olduğu görülmektedir. Ancak yapılan bu çalıĢmada kullanılan bazı doğal taĢlar, mineralojik ve petrografik analiz sonuçlarına göre yapılan kayaç tanımlarına göre üç farklı gruba ayrılarak sınıflandırılmıĢtır. Buna göre I. Grup için dokusal özellikler ile dayanım özellikleri arasında literatürle örtüĢen lineer artan iliĢkiler gözlemlenmiĢ, fakat II. Grup için literatürün tam tersi yönde lineer azalan iliĢkiler gözlemlenmiĢtir.
Elde edilen sonuçlar doğrultusunda, doku katsayısı ile fiziksel ve mekanik özellikler arasında genel olarak iliĢkiler olduğu söylenebilir. Bu çalıĢma göstemiĢtir ki kayaç dokusunun özelliklerinin kayacın fiziksel-mekanik özelliklerinin bazıları ile yüksek korelasyonlara sahiptir. Özellikle literatürle örtüĢmesi bakımından tek eksenli basınç dayanımı ile doku katsayısı arasında çok yüksek korelasyonlu iliĢkiler olduğu ortaya konmuĢtur.
KAYNAKLAR
Altındağ, R. ve Güney, A., 2006: ISRM Suggested Method For Determining The Shore Hardness Value For Rock. International Journal of Rock Mechanics and Mining Sciences, Vol. 43, pp. 19-22.
Altindag, R. ve Guney, A., 2005: Effect Of The Specimen Size On The Determination Of Consistent Shore Hardness Values. Technical Note. International Journal of Rock Mechanics and Mining Sciences. Vol. 42, pp.153-160.
Arıoğlu, E. ve Bilgin, N., 1978: Nokta Yük Deneyi ve Uygulaması, İTÜ Dergisi, cilt 36, sayı 2, s. 21-32, Ġstanbul.
ASTM C131-06, 2006. Standard test method for resistance to degradation of small- size coarse aggregate by abrasion and ımpact in the los angeles machine, American Society for Testing and Materials, USA.
ASTM, 1994. Annual Book of ASTM Standards – Construction; Soil and Rock. American Society for Testing and Materials Publication, Vol. 04.08. Azzoni A., Bailo F., Rondena E. ve Zaninetti A., 1996: Assessment of Texture
Coefficient For Different Rock Types and Correlation With Uniaxial Compressive Strength and Rock Weathering. Rock Mech. Rock Engng no 29, pp. 36–46.
Balcı, C., AvĢar, S. ve Özbakır, O., 1998: Bazı kayaçların dinamik ve elastik modüllerinin karĢılaĢtırılması. 4. Ulusal Kaya Mekaniği Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Zonguldak, 22-23 Ekim.
Bard, J. P., 1986. Microtexture of Igneous and Metamorphic Rocks Rocks, D. Reidel Publishing Company, Derdrecht, Holland.
Bell, F. G., 1978: The Physical and Mechanical Properties of The Fell Sandstones, Northumberland, England. Engineering Geology, no 12, pp. 1–29. Best, M. G., 1982. Igneous and Metamorphic Petrology, San Francisco, USA.
Bilgin, M. ve Çakır, E., 1998. Mermer AraĢtırması, Ġstanbul Ticaret Odası, Ġstanbul, s. 4-9.
Bilgin, N. ve Shahriar, K., 1987. Madenlerde mekanize kazı için bir ölçme sisteminin geliĢtirilmesi ve TTK Amasra kömür bölgesine uygulanıĢı. Tübitak Projesi, P. No. 674, s.58-60, Ġstanbul.
Brook, N., 1980. Size correction of point load testing. Technical note, International Journal of Rock Mechanics Science & Geomech., no 17, pp. 231-235. CANMET, 1997a: Laboratory classification tests. In Pit Slope Manual of CANMET,
Conti, G., Lisanti, V., Mannoni, T., Montani, C., Pinzari, M., Ragone, M., Ricci, A. ve Semel, G., 1986. Marble in the world. Societa' Editrice Apuana, Italy.
Çopur, H., 1991. ELĠ Eynez bölgesi kayaçlarının fiziksel ve mekanik özelliklerininmekanize kazı bakımından incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, ĠTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Ġstanbul.
Çopur, H., Bilgin, N., Balcı, C. ve Tumaç, D., 2008. Doğal taĢ madenciliğinde kullanılan zincirli kesme makinelerinin kazı performanslarının optimizasyonu, Tübitak Projesi, P. No. 105M017, Ġstanbul.
Deere, D.U. ve Miller, R.P., 1966. Engineering classification and index properties for intact rock. Technical Report No. AFNL-TR-65-116, Air Force Weapons Laboratory, New Mexico, USA.
TS EN 1936, 2006. Natural stone test methods-Determination of real density and apparent density, and of total and open porosity, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
Ersoy, A. ve Waller, M. D., 1995: Textural Characterisation of Rocks. Engineering Geology, Vol 39, pp. 123-136.
Goodman, R. E., 1989. Introduction to Rock Mechanics. John Wiley & Sons, Canada.
GüneĢ, A. N., 2005. Türkiye‟deki bazı mermerlerin mineralojik ve petrografik özelliklerine göre kesilebilme ve iĢlenebilme parametrelerinin matematiksel modellenmesi, Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Jeoloji Mühendisliği Bölümü Anabilimdalı, Isparta.
Herdan, G. ve Smith, M. L., 1953. Small Particle Statistics. Elsevier Publishing Company, Houston.
Howarth D. F., Rowlands J. C., 1986: Development of an Index to Quantify Rock Texture for Assesment of Intact Rock Properties. Geotechnical Testing Journal, GTJODJ, V. 9, no 4, pp. 169-179.
Howarth, D. F. ve Rowlands J. C., 1987: Quantitative assessment of rock texture and correlation with drillability and strength properties. Rock Mechanics & Rock Engineering Vol. 20: 57–85.
Hudson, J. A. ve Harrison, J. P., 2000 Engineering Rock Mechanics. Elsevier, Londra.
Hugman, R. H, Friedman, M., 1979: Effects Of Texture and Composition On Mechanical Behaviour of Experimentally Deformed Carbonate Rocks. Am. Assoc. Pet. Geol. Bull. no 63, pp. 1478–1489.
International Society for Rock Mechanics (ISRM), 2007. The complete ISRM Suggested methods for rock characterization, testing and monitoring. Ulusay, R & Hudson, J.A. (Ed.), Ankara, Turkey.
Jeng, F. S, Weng, M. C., Lin M. L. ve Huang, T. H., 2004: Influence of Petrographic Parameters on Geotechnical Properties of Tertiary Sandstones From Taiwan. Engineering Geology, Vol. 73, pp. 71–91.
Kahraman, S. ve Alber, M., 2009: Predicting The Uniaxial Compressive Strength and Elastic Modulus of A Fault Breccia From Texture Coefficient. Technical Note. Rock Mechanics and Rock Engineering, no 42, pp. 117-127.
Karpuz, C. ve Hindistan, M. A., 2006. Kaya Mekaniği Ġlkeleri ve Uygulamaları. TMMOB Maden Mühendisleri Odası Yayınları, Ankara.
Kekeç, B., 2005. YapıtaĢı olarak kullanılan bazı kayaçların doku, fiziksel ve mekanik özellilerinin araĢtırılması, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Köktürk, U., 2002: Endüstriyel Hammaddeler, Dokuz Eylül Üniversitesi Müh. Mimarlık Fakültesi Yayını (4. Baskı), Maden Mühendisliği Bölümü, Ġzmir.
Köse, H. ve Onargan, T., 1992. Mermer Kitabı. D.E.Ü. Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Yayınları No 220, Ġzmir.
Krumbein, W. C. ve Sloss, L. L., 1959, Stratigraphy and Sedimantation. San Francisco, USA.
Kulaksız, S., 2004. Sedimanter ve Metamorfik Kayaçların Mermer Olabilme Özellikleri, Mermer Blok Çıkarma ve ĠĢleme Teknolojileri Semineri, TMMOB Maden Mühendisleri Odası Sürekli Eğitim Merkezi, Ankara.
Kulaksız, S., 2007: Doğal TaĢ (Mermer) Maden ĠĢletmeciliği ve ĠĢleme Teknolojileri. TMMOB Maden Mühendisleri Odası Yayını, Ankara. Kun, N., 2000. Mermer Jeolojisi ve Teknolojisi Kitabı, Ġzmir.
Nasuf, E. ve Öztürk, A., 2005. Kayaçların doku özelliklerinin görüntü iĢleme yöntemi ile incelenmesi ve doku özellikleri ile mekanik özellikler arasında iliĢki kurulması, Tübitak Projesi, No. 199Y046, Ġstanbul. National Coal Board, 1972. NCB Cone Identer. Mining Research and Development
Establishment, MRDE Handbook, London, England.
National Coal Board, 1977, NCB Cone identer, Mining Research and Development Establishment (MRDE) Handbook (revised), London, England.
Olsson, W. A., 1974: Grain Size Dependence of Yield Stress in Marble. Geophys Res. V. 79, pp. 4859–4861.
Onargan, T., Köse, H. ve Deliormanlı, A. H., 2006: Mermer, TMMOB Maden Mühendisleri Odası Yayını (4. Baskı), Ankara.
Onodera T. F. ve Asoka K. H. M., 1980: Relation Between Texture and Mechanical Properties of Crystalline Rocks. Bull. Int. Assoc. Engineering Geology, no 22, pp. 173–177.
Önem, Y., 1997. Sanayi Madenleri Kitabı, Kozan Ofset Matbaacılık, Ankara.
Önenç, D. Ġ., 2004: Artalbey Köyü (GümüĢhane) Kömür Laminalı Travertenin Depolanma Ortamları ve Litofasiyesleri, Mermer Dergisi, Sayı 39, s. 18-24, Türkmer, Ġzmir.
Öztürk, A., 2006. Kayaç dokusal özelliklerinin sınıflandırılması ve kaya mühendsiliği uygulamaları, Doktora Tezi (YayımlanmamıĢ), ĠTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü Maden Mühendisliği, Ġstanbul.
Öztürk, C. A., Nasuf, E., 2002: Farklı yükleme koĢullarında kayaçların dokusal özelliklerinin incelenmesi. 6. Bölgesel Kaya Mekaniği Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Konya, s. 147-151.
Skirotzki, W., 1994. Mechanism of texture development in rocks, Texture of Geological Materials, DGM Informationsgesellschaft Verlag, Oberursel, pp. 167-186.
Spock, L. E., 1962. Guide to The Study of Rocks (2. Baskı). Harper & Brothers, New York.
ġentürk, A., Gündüz, L., Tosun, Y. Ġ. ve SarııĢık, A., 1996. Mermer Teknolojisi Kitabı, S.D.Ü.Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Maden Mühendisliği Bölümü, Isparta, 242 s.
TS 10282, 1992. Magmatik kayaçlar – mineralojik petrografik tayin metotları-optik metot. Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
TS 699, 1987. Doğal yapı taĢları - inceleme ve laboratuvar deney yöntemleri, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
TS 699, 2009. Doğal yapı taĢları - inceleme ve laboratuvar deney yöntemleri, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
TS EN 1936, 2007. Doğal taĢlar - Deney metotları- Gerçek yoğunluk, görünür yoğunluk, toplam ve açık gözeneklilik tayini, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
Tuğrul, A. ve Zarif, I. H., 1999: Correlation of Mineralogical and Textural Characteristics with Engineering Properties of Selected Granitic Rocks from Turkey. Engineering Geology, V. 51, pp. 303-317.
Ullemeyer, K., Braun, G., Dahms, M., Kruhl, H. J., Olese, N. ve Siegesmund, S., 2000: Texture analysis of a muscovite-bearing quartzite: a comparison of some currently used techniques, Journal of Structural Geology, Vol. 22, no 11-12, pp. 1541-1557.
Ulusay, R. ve Sönmez H., 2002. Kayaç kütlesinin mühendislik özellikleri, TMMOB Jeoloji Müh. Odası Yayını, Ankara.
Ulusay, R., 1989, Pratik Jeoteknik Bilgiler. Teknomad Yayınları, Maya Matbaacılık ve Yayıncılık A.ġ., Ankara.
Ulusay, R., Türeli, K. ve Ider, M. H., 1994: Prediction of Engineering Properties of a Selected Litharenite Sandstone from Its Petrographic Characteristics Using Correlation and Multivariate Statistical Techniques, Engineering Geology, V. 37, pp. 135-157.
Uz, B., 1992. Maden ve Jeoloji Mühendisliğinde Petrografi Prensipleri. 2. Baskı, Ġstanbul.
Williams, H., Turner, F. J. ve Gilbert, C. M., 1982: Petrography. W. H. Freeman & Company, San Francisco, USA.
EKLER
ġekil A.5 : Böhme aĢınma kaybı deney numuneleri.
ġekil A.7 : 5 no‟lu doğal taĢa ait ince kesitin görünümü.
ġekil A.8 : 1TB no‟lu doğal taĢa ait ince kesitin görünümü. EK A.2 : Doğal taĢlara ait bazı ince kesit fotoğrafları.
ÖZGEÇMĠġ
Ad Soyad: Ozan Bayram
Doğum Yeri ve Tarihi: Münih/Almanya 15 ġubat 1983
Adres: ĠTÜ Ayazağa Kampüsü Maden Fak. Maden Müh. Böl. Maslak/Ġstanbul Lisans Üniversite: Ġstanbul Teknik Üniversitesi Maden Mühendisliği ölümü. Yayın Listesi:
Bayram, O., 2007: GELĠ Eskihisar Ocağı Delme ve Patlatma ÇalıĢmalarının Maliyet Analizi. 5. Delme ve Patlatma Sempozyumu, Kasım 22-24, 2007 Ankara, Turkey.
Tunçdemir H. ve Bayram, O., 2009: The Factors Effecting The Wasted Time For Umbrella Arch Method In A Tunnel Excavation In Weak Rock In Istanbul, May 5-9, World Tunneling Congress, Budapest, Hungary.