Küp numunelerle yapılan deney çalışmaları sonucunda % 10 alçı katkılı numunelerin basınç dayanımı 1.4 MPa olarak ölçülmüştür ve diğer numuneler ile karşılaştırıldığında en yüksek sonucu vermiştir.
Silindir numunelerle yapılan basınç deneyi çalışmaları sonucunda ise yine % 10 alçı katkılı numunelerin basınç dayanımı diğer numunelere göre en yüksek sonucu vermiştir.Ama % 10 alçı - %2.5 kireç karışımlı numuneler ve % 10 alçı - % 5 kireç karışımlı numuneler karşılaştırıldığında kireç oranının artmış olmasının basınç dayanımını düşürdüğü tespit edilmiştir.
Kılcallık deneyi sonuçlarına göre kireç katkılı numunelerde kireç artış oranına göre suyun artış hızı da doğru orantılı olarak yükselmiş ve bu numunelerde çökme gözlenmemiştir. Dolayısıyla toprak yapılarda kireç katkısının suya dayanımı arttırdığı ve kireç katkının yapının sudan dolayı çökmesini engellediği anlaşılmıştır. Kılcallık deneyi sonuçlarının değerlendirilmesine paralel olarak kireç katkılı numunelerde suyun ilerlemesi hızlı olmuştur. Katkısız ve % 10 Alçı katkılı numunelerde suyun artışı yavaş olmaktadır. Dolayısıyla kireçli olan numunelerde kireç oranına göre suyun artış oranının da arttığı söylenebilir.
Rötre deneyi sonuçlarına 50 gün sonunda en çok şekil değişikliği katkısız numunelerde gerçekleşmiştir. Alçı katkılı numunelerde, katkısız numunelere oranla daha az rötre görülmektedir. Bunun nedeni olarak alçı katkılı numunelerin, suyla birleştiği anda hızlı priz meydana gelerek bir iskelet oluşturması ve bu yüzden kalıptan çıkarıldıktan sonra şekil değiştirme oranı az olması olduğu söylenebilir. Numunelerin ısıl iletkenliğini beton ile karşılaştırdığımızda kerpiç numunelerin ısıl iletkenliğini betona göre daha düşük olduğunu söylebiliriz.
%10 oranında alçı içeren karışımlardan %5 oranında kireç içeren karışımın kırılma enerjisi katkısız karışıma göre daha düşüktür. Diğer iki karışımda ise kırılma enerjisinin önemli ölçüde arttığı açıkça görülmektedir.
Bu sonuçlar artan kireç oranının %10 oranında alçı kullanımının sağladığı kırılma enerjisini düşürdüğünü göstermektedir.
Eğilme dayanımları 3 noktalı eğilme deneyleri sonucunda elde edilen maksimum yük değeri kullanılarak hesaplanan karşımlarda, %10 alçı katkılı karışımlarda en yüksek eğilme dayanımı elde edilmiş , %10 alçı - %2.5 kireç katkılı karışımlarda ve %10 alçı - % 5 kireç katkılı karışımlarda, katkısız numuneye göre yüksek değerler elde edilmiştir. Dolayısıyla kireç oranı artınca eğilme dayanımlarının düştüğü belirlenmiştir.
Kayma deneyi sonuçlarına göre %10 alçı - %2.5 kireç katkılı numunelerin kayma dayanımları en yüksek değerleri göstermektedir. Sonuç olarak %10 alçı - %5 kireç katkılı, %10 alçı - %2.5 kireç katkılı ve % 10 alçı katkılı numunelerin değerleri karşılaştırıldığında, %10 alçı - %2.5 kireç katkılı numunelerden daha yüksek dayanım elde edilmiştir.
Kayma gerilme ve kayma şekil değiştirmesinden elde edilen sonuçlara göre rijitlik modülü elde edilmiştir. Sonuç olarak, katkısız numune rijitlik modülü yüksek çıktığından, katkısız numunenin sert ve kırılgan bir yapıda olduğu, %10 alçı - %2.5 kireç, %10 alçı katkılı numunelerde ise değerler daha düşük çıktığından dolayı daha sünek yapıya yakın olduğu söylenebilir.
Sonuç olarak tüm perfomanslara göre %10 Alçı - %2.5 kireç içeren karışım hem dayanım hem dayanıklılık açısından optimum çözüm olabilir.
KAYNAKLAR
[1] Çelebi R, 2008. Kerpiç yapım yöntemleri ve kullanımı üzerine bir inceleme, Doçentlik Tezi, ODTÜ, Ankara.
[2] Tulaganov, B.A. , 2005. Housing construction with use of Clay Materials , Taşkent, Özbekistan.
[3] URL-1 http://www.wikipedia.org,alındığı tarih 18.03.2011.
[4] Meydan-Larousse, 1972 baskısı. cilt 4., s. 441 İst.
[5] TS 2514, 1977. Kerpiç bloklar ve yapım kuralları, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
[6] Helvacı, G., 2001. GAP bölgesinde insan yerleşmelerinin iyileştirilmesi amacıyla alçı katkılı kerpiç ve tuğla duvarın Şanlıurfa toplu konutprojesi üzerinde karşılaştırılması, Yüksek Lisans Tezi, İ.T.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
[7] IĢık, B., 1990. A.B.D‟de Konut Yapıları „Kerpiç Yapılar’, Yapı, 140, 55-63 [8] IĢık, B., 2000. Alker Yapılar 1983-2000, İstanbul.
[9] IĢık, B., 2000. Konut sektöründe hafif çelik ve alker yapı teknolojilerinin birlikte Kullanılabilirliliği
[10] Sinha, S., 1996. Down To Earth Buildings, Architecture of
Ecology,Architectural Design, March, 91-93
[11] TS 2514, 1977. Kerpiç Bloklar ve Yapım Kuralları, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
[12] Kafesçioğlu R., Loc. Cit.
[13] Eriç M., Koçu K., 1992, Konya ve Çevresinde Kerpiç Malzemede Eskime ve.
Yenileme Sorunları (Ders Notu), MSÜ Fen Bilimleri
Enstitüsü,İstanbul
[14] Houben, H., and Guillard, H., 1994. Earth Construction, A Comprehensive Guide, Intermediate Techology Publications, London.
[15] Ruhi Kafesçioğlu, Arşivi
[16] Kafesçioğlu R., Gürdal, E., Toydemir, N., Özüer, B.,.Yapı Malzemesi Olarak Kerpicin Alçı ile Stabilizasyonu, TÜBİTAK M.A.G. 505 AraştırmaProjesi, s.3, 1980.
[17] King, B., 2008. Toprak Mimarisinin Yeniden Doğuşu, Uluslar arası Yığma Sistem Konferansı, İstanbul, 5-7 Kasım 2008.
[18] Gündüz, G., 1999. Kerpiç Yapılarda Sıva ile Dış Yüzey Koruması, Yüksek Lisans Tezi, İ.T.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü
[19] URL-2 http://www.emlax.com/content.asp, alındığı tarih 21.03.2011
[20] Gürdal, E., Kafesçioğlu R., 1985. Çağdaş Yapı Malzemesi Alker, Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı Enerji Daire Başkanlığı, Shell Yayını
[21] Aydınay, B., 2002. Donatılı ve Donatısız Alker Duvarların Kayma Dayanımı Üzerine Bir Araştırma, Yüksek Lisans Tezi, İ.T.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü
[22] Eriç M., 1980. Kerpiç Eski Evlerin Onarımı ve Korunmasında Bir Araştırma, Üçüncü Uluslar arası Kerpiç Koruma Sempozyumu, Ankara,29 Eylül- 4 Ekim 1980, s. 79-86
[23] Kafesçioğlu R., 1949. Orta Anadolu Köy Evleri Yapısı, Yeterlik Çalışması, İTÜ Mimarlık Fakültesi, İstanbul.
[24] BaĢgelen, N., 1993. Çağlar Boyunca Anadolu‟da Duvar, Arkeoloji ve Sanat Yayınları, İstanbul
[25] Türkçü, Ç., 2004. Yapım/ Malzemeler, Yöntemler, İlkeler, Çözümler, Birsen Yayınevi, İstanbul.
[26] URL-3 http://www.solidearth.co.nz, alındığı tarih 22.03.2011
[27] URL-4 http://permamax.blogspot.com, alındığı tarih 22.03.2011
[28] URL-5 http://www.instructables.com, alındığı tarih 20.03.2011
[29] URL-6 http://www.wellington.govt.nz, alındığı tarih 23.03.2011
[30] Tanrıverdi, C., 1984. Alçılı Kerpicin Üretim Olanaklarının Araştırılması, Yüksek Lisans Tezi, İ.T.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü
[31] Devlet Planlama TeĢkilatı, 1996-2000.Tedinci Beş Yıllık Kalkınma Planı [32] United Nations for Human Settlements (Habitat), 1988. A Compedium of
Information on Selected Low-Cost Building Materials, Nairobi. [33] Anon., 2000. T.C. Şanlıurfa Valiliği web sayfası, www.sanliurfa.gov.tr
[34] Building With Lime,
[35] GAP Ġl Ġstatislikleri, 1950-1996, T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü [36] KuĢaslan, D ., 2002. Yapıda Durabilite ve Hasar Analizi, Alçılı Kerpiç Yapı
Örneği Üzerinde İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, İ.T.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü
[37] IĢık, B.,1995. Alçı Katkılı Kerpiç Yapı Malzemesine Uygun Mekanize İnşaat Teknolojisinin ve Standartlarının Belirlenmesi, TÜBİTAK İntag Toki 622, İstanbul
[38] Nurhan, H., 1996. Alçı Katkılı Kerpiç (Alker) Malzemenin Binalarda Değerlendirilmesi, Bitirme Ödevi, İ.T.Ü. İnşaat Fakültesi, İstanbul
[39] Kafesçioğlu R., Gürdal, E., 1985. Alker. İTÜ. Mimarlık Fakültesi Matbaası, İstanbul
[40] TS 3114, 1990. Beton Basınç Mukavemeti Tayini, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
[41] CoĢkun, K., 2005. Alker (Alçı Katkılı Kerpiç ) Teknolojisinin Püskürtme Beton (Shotcrete) Tekniği ile Uygulamabilirliliğinin Basınç Dayanımı Açısından Deneysel Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, İ.T.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü
ÖZGEÇMĠġ
Ad Soyad: Ebrahim AGHAZADEH
Doğum Yeri ve Tarihi: Tabriz / İRAN – 19/08/1979
Adres: BATI AZERBAYJAN, İRAN