Araştırmada, keman eğitiminde, mikro öğretim yöntemine dayalı uygulamaların, öğrencilerin keman çalma gelişimine ve klasik yönteme göre öğrencilerin performans ve tutumlarına ne derece etkisi olduğu araştırılmıştır.
Araştırmanın bu bölümünde, bulgu ve yorumların incelenmesiyle, araştırmadan elde edilen sonuçlara ve bu sonuçlar ışığında konu ile ilgili görüş ve önerilere yer verilmiştir. Araştırmanın sonuçları, alt amaçlara göre ayrı ayrı sunulmuştur.
Birinci Alt Probleme İlişkin Sonuçlar:
Mikro öğretim yöntemine dayalı keman eğitimi alan öğrencilerin; 1. hafta duruş ve tutuş, deşifre, tempo, müzikalite ve toplam puan ortalamaları, 2. haftada küçük bir farkla da olsa daha yüksek olmakla birlikte, sağ el/sol el tekniği puanlarında küçük bir farkla düşüş olmuştur. Öğrencilerin, 2. hafta duruş ve tutuş ve sağ el/ sol el tekniği puan ortalamaları, 1. hafta puan ortalamalarına göre, anlamlı bir faklılık göstermezken (p> 0,05), 2. hafta deşifre, müzikalite ve tempo puan ortalamaları, 1. hafta puan ortalamalarına göre anlamlı bir artış göstermiştir (p< 0,05). Bu sonuç, 1. ve 2. haftada yapılan mikro öğretim yöntemine dayalı uygulamaların, deşifre, müzikalite ve tempo becerilerini geliştirmede etkili olduğunu göstermektedir.
Mikro öğretim yöntemine dayalı keman eğitimi alan öğrencilerin; 3. hafta duruş ve tutuş, deşifre, tempo, müzikalite ve toplam başarı puan ortalamaları, 4. haftada küçük bir farkla düşüş göstermiş olmakla birlikte, sağ el/sol el tekniği puan ortalamaları artmıştır. Öğrencilerin, 4. hafta duruş ve tutuş, sağ el/ sol el tekniği, deşifre, tempo, müzikalite ve toplam puan ortalamaları, 3. hafta puan ortalamalarına göre, anlamlı bir
farklılık göstermemiştir (p> 0,05). Bu sonuç, 3. ve 4. haftada yapılan mikro öğretim yöntemine dayalı uygulamaların, becerileri geliştirmede anlamlı bir farklılığa neden olmadığını göstermektedir.
Mikro öğretim yöntemine dayalı keman eğitimi alan öğrencilerin, 5. hafta duruş ve tutuş, deşifre, tempo ve toplam başarı puan ortalamaları, 6. haftada artış göstermiş olmakla birlikte, müzikalite puan ortalaması daha düşüktür. Öğrencilerin, 6. hafta duruş ve tutuş, sağ el/ sol el tekniği, deşifre, tempo, müzikalite ve toplam puan ortalamaları 5. hafta puan ortalamalarına göre, anlamlı bir faklılık göstermemiştir. (p> 0,05).
Mikro öğretim yöntemine dayalı keman eğitimi alan öğrencilerin, 6. hafta sağ el/sol el tekniği, tempo, müzikalite ve toplam başarı puan ortalamaları, 7. haftada artış göstermiş olmakla birlikte, duruş ve tutuş ve deşifre puanları küçük bir farkla daha düşüktür. Öğrencilerin, 7. hafta duruş ve tutuş, sağ el/ sol el tekniği, deşifre, tempo, ve toplam puan ortalamaları, 6. hafta puan ortalamalarına göre anlamlı bir faklılık göstermezken (p> 0,05), 7. hafta müzikalite puan ortalamaları, 6. hafta müzikalite puan ortalamalarına göre, anlamlı bir artış göstermiştir (p<0,05). Bu sonuç, mikro öğretim yöntemine dayalı uygulamaların, 5. ve 6. haftalar arasındaki becerilerin gelişiminde anlamlı bir farklılığa neden olmadığını, 6. ve 7. haftalar arasında ise müzikalite yönünden olumlu yönde bir etkisinin olduğunu göstermektedir.
Mikro öğretim yöntemine dayalı keman eğitimi alan öğrencilerinin; 8. hafta duruş ve tutuş, sağ el/sol el tekniği, deşifre, tempo, müzikalite ve toplam başarı puan ortalamaları, 9. haftada artış göstermiştir. Öğrencilerin, 9. hafta duruş ve tutuş, deşifre ve tempo puan ortalamaları, 8. hafta puan ortalamalarına göre, anlamlı bir faklılık göstermezken, 9. hafta sağ el/ sol el tekniği, müzikalite ve toplam puan ortalamaları, 8. hafta puan ortalamalarına göre anlamlı bir artış göstermiştir (p< 0,05). Bu sonuç, 8. ve 9. haftada yapılan mikro öğretim yöntemine dayalı uygulamaların, sağ el/ sol el tekniği, müzikalite ve toplam becerilerin gelişiminde olumlu yönde etkisinin olduğunu göstermektedir.
Mikro öğretim yöntemine dayalı keman eğitimi alan öğrencilerin, kazandığı tüm becerileri bir eser üzerinde sergilediği 10. haftada, 1. ders duruş ve tutuş, sağ el/sol el tekniği, deşifre, müzikalite ve toplam başarı puan ortalamaları, 2. derste artış göstermiş olmakla birlikte, tempo puan ortalaması ise küçük bir fakla düşmüştür. Öğrencilerin, 2.
ders duruş ve tutuş, sağ el/ sol el tekniği ve tempo puan ortalamaları, 1. ders puan ortalamalarına göre anlamlı bir faklılık göstermezken (p> 0,05), 2. ders deşifre, müzikalite ve toplam puan ortalamaları, 1. ders deşifre, müzikalite ve toplam puanlarına göre anlamlı bir artış göstermiştir (p< 0,05). Bu sonuç, 10. haftada yapılan mikro öğretim yöntemine dayalı uygulamaların, deşifre, müzikalite ve toplam becerilerin kazanılmasında etkili olduğunu göstermektedir.
İkinci Alt Probleme İlişkin Sonuçlar:
Mikro öğretim yöntemine dayalı keman eğitimi alan deney grubu öğrencileri ile klasik yönteme dayalı keman eğitimi alan kontrol grubu öğrencilerinin, son test duruş ve tutuş puanları arasında deney grubunun lehine anlamlı bir farklılık olduğu görülmüştür (p<0,05). Bu sonuç, mikro öğretim yöntemine dayalı uygulamaların, duruş ve tutuş becerilerinin kazandırılmasında, etkili bir yöntem olduğunu göstermektedir.
Mikro öğretim yöntemine dayalı keman eğitimi alan deney grubu öğrencileri ile klasik yönteme dayalı keman eğitimi alan kontrol grubu öğrencilerinin, son test sağ el sol/ el tekniği puanları arasında, deney grubunun lehine anlamlı bir farklılık olduğu görülmüştür (p<0,05). Bu sonuç, mikro öğretim yöntemine dayalı uygulamaların, sağ el/sol el teknik becerilerinin kazandırılmasında, etkili bir yöntem olduğunu göstermektedir.
Mikro öğretim yöntemine dayalı keman eğitimi alan deney grubu öğrencileri ile klasik yönteme dayalı keman eğitimi alan kontrol grubu öğrencilerinin, son test deşifre puanları arasında, anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (p>0,05). Bu sonuç, keman eğitiminde, mikro öğretim yöntemine dayalı uygulamalarla, klasik yöntem arasında, deşifre becerisinin kazandırılması açısından anlamlı bir farklılık olmadığını göstermektedir.
Mikro öğretim yöntemine dayalı keman eğitimi alan deney grubu öğrencileri ile klasik yönteme dayalı keman eğitimi alan kontrol grubu öğrencilerinin, son test tempo puanları arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (p>0,05). Bu sonuç, keman eğitiminde, mikro öğretim yöntemine dayalı uygulamalarla, klasik yöntem arasında, tempo becerisinin kazandırılması açısından, anlamlı bir farklılık olmadığını göstermektedir.
Mikro öğretim yöntemine dayalı keman eğitimi alan deney grubu öğrencileri ile klasik yönteme dayalı keman eğitimi alan kontrol grubu öğrencilerinin, son test müzikalite puanları arasında, deney grubunun lehine anlamlı bir farklılık bulunmuştur (p<0,05). Bu sonuç, mikro öğretim yönteminin, müzikal becerilerinin kazandırılmasında etkili olduğunu göstermektedir.
Mikro öğretim yöntemine dayalı keman eğitimi alan deney grubu öğrencileri ile klasik yönteme dayalı keman eğitimi alan kontrol grubu öğrencilerinin, son test toplam puanları arasında deney grubunun lehine anlamlı bir farklılık bulunmuştur (p<0,05). Bu sonuç, mikro öğretim yönteminin, becerilerin kazandırılmasında, genel olarak etkili olduğunu göstermektedir.
Üçüncü Alt Probleme İlişkin Sonuçlar:
Mikro öğretim yöntemine dayalı keman eğitimi alan deney grubu öğrencileri ile klasik yönteme dayalı keman eğitimi alan kontrol grubu öğrencilerinin, ‘Keman Dersine Yönelik Tutum Ölçeği’ son test puanları arasında, anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (p>0,05). Bu sonuç, mikro öğretim yöntemine dayalı uygulamaların, öğrencilerin tutumlarında olumlu ya da olumsuz, herhangi bir yönde değişikliğe neden olmadığını göstermektedir.