Bu çalışmada, yapıştırıcı ile birleştirilmiş tek tesirli bindirme bağlantılarının ve yapıştırma bağlantısına perçin takviye edilerek oluşturulan hibrit bağlantıların, yapıştırılacak yüzeylerine uygulanan ön yüzey işlemlerinin bağlantıların dayanımını nasıl etkilediği, bu bağlantıların farklı sıcaklık değerleri ve nem gibi çevresel etkenler altında dayanımlarının nasıl değişeceği araştırılmıştır. Bu amaçla;
Yapıştırma bağlantılarına perçin ilavesinin katkısı, avantaj ve dezavantajlarını değerlendirmek amacıyla, yapıştırma bağlantıları perçin ile takviye edilerek iki, üç ve dört perçinli hibrit bağlantılar oluşturulmuştur. Bağlantı dayanımlarını artırmak amacıyla, yapıştırma yüzeyleri mekanik
aşındırmanın yanında, sülfürik asit – sodyum dikromat çözeltisi (FPL) ve sülfürik asit – ferrik sülfat çözeltisi (P2) ile dağlanmıştır.
Çevresel etkilerin bağlantılar üzerindeki etkilerini görmek amacıyla, test numuneleri -20oC, 0oC, 20oC sıcaklıkta 30 gün, 50oC sıcaklıkta ve % 95 bağıl nemde 30, 60, 90 gün şartlandırılarak çekme deneyleri yapılmıştır.
Çalışma, deneysel ve sayısal modelleme çalışmaları olmak üzere iki bölümden meydana gelmiştir. Yukarıda bahsedilen tüm koşullar deneysel olarak incelenmiştir. Sayısal modelleme olarak ise ön yüzey işlem uygulanmamış, 20oC sıcaklıkta yapıştırma ve 2 perçinli hibrit bağlantıların çözümü yapılmıştır. Çalışmalardan elde edilen sonuçlar aşağıdaki gibidir;
Uygulanan FPL ve P2 asitle dağlama işlemleri ile yapıştırma yüzeyinde daha gözenekli ve homojen bir oksit tabakası oluşmuştur. Yapıştırıcının daha iyi nüfuz edebileceği ve mekanik kilitlenmeyi iyileştiren bu oksit tabakası bağlantıların dayanımını sadece aşındırma işlemine göre önemli ölçüde arttırmıştır.
-20oC, 0oC, 20oC sıcaklıklarda yapıştırma bağlantılarının taşıyabileceği yük değeri % 30 – 40 dolaylarında artmıştır. Mekanik aşındırma ile bağlantılar 1
mm civarında uzama sergilerken dağlanmış numunelerde uzama 4 mm dolaylarına kadar çıkmıştır. 50oC sıcaklıkta ve % 95 nem altında, FPL dağlaması yapılmış bağlantılarda yaklaşık % 6’lık bir dayanım düşmesi varken P2 dağlaması yapılmış numunelerde yük kaybı % 35’lere ulaşmıştır. Bu düşüş değerinde dahi P2 dağlanmış numunelerin dayanımları mekanik aşındırılmış numuneler ile yaklaşık olarak aynı değerlerdedir.
Hibrit bağlantılarda da ön yüzey işlemlerinin bağlantı dayanımlarına olan etkisi yapıştırma bağlantılarına benzer şekildedir. 50oC’nin altındaki sıcaklıklarda iki perçinli bağlantıların dayanımları % 30 kadar artmıştır. Üç ve dört perçinli bağlantılarda dayanım artışı bu oranda olmamıştır. 50oC sıcaklıkta ve % 95 nemde dayanım düşüşü hem FPL hem de P2 dağlaması yapılmış numunelerde görülmüştür. FPL dağlaması yapılmış 2 perçinli hibrit bağlantılardaki dayanım düşüşü yapıştırma bağlantılarına nazaran daha yüksektir. Bağlantının taşıyabildiği yük % 20 oranında azalmıştır. P2 dağlaması yapılmış hibrit bağlantılarda ise dayanım düşüşü ve kopma uzamasındaki azalış FPL dağlanması yapılmış numunelere göre oldukça düşüktür. Üç ve dört perçinli bağlantılarda her iki dağlama türü için bu düşüş oranları daha yüksektir.
Yüzeyi mekanik olarak aşındırılmış numunelerin yük taşıma kapasiteleri sıcaklığa bağlı olarak çok fazla değişmemiştir. Yalnızca kopma uzaması değerleri 50oC sıcaklık altında 1 mm civarında iken 50oC sıcaklıktaki üç bekleme süresinde de 2 mm dolaylarındadır.
50oC’nin altındaki sıcaklık değerlerinde yüzeyi mekanik olarak aşındırılmış yapıştırma bağlantılarına perçin ilavesi yük taşıma kapasitesini çok az artırmıştır. Ancak artan yük değeri perçin sayısıyla doğru orantılı değildir. Kopma uzaması ise perçin sayısıyla doğru orantılı olarak artmıştır. En fazla uzama ve uzun kopma süresi dört perçinli hibrit bağlantılarda görülmüştür. 50oC sıcaklıkta ise hibrit bağlantıların yük taşıma kapasitesi yapıştırma bağlantısının gerisinde kalmıştır.
Yüzeyi dağlanmış numunelerde yapıştırma bağlantısına perçin ilavesi mekanik aşındırılmış numunelerde olduğu gibi dayanımı artırmamış, azaltmıştır. Dağlama ile yüzeyin birim alanda taşıyabileceği yük değeri, perçinin yük taşımaya katkısına olan değerinin üzerinde olduğundan, hibrit bağlantılar için perçin deliklerinin açılması nedeniyle oluşan alan kaybından dolayı hibrit bağlantıların taşıyabileceği yük değeri azalmıştır. Hatta perçin sayısının artmasıyla birliklte bağlantının taşıyabildiği yük değeri azalmıştır. Yapıştırma bağlantılarında hasar sonrasında bağlantı iki parçaya
ayrılmaktadır ve yapısal bütünlük bozulmaktadır. Hibrit bağlantılarda ise yapıştırıcının hasara uğramasından sonra yük perçinler tarafından taşındığından ve yapısal bütünlük perçinler sayesinde bozulmadığından, güvenlik açısından bu durum önemli bir avantajdır.
Yapılan sayısal analizlerden alınan sonuçlar aynı şartlardaki deneysel çalışma sonuçları ile karşılaştırıldığında birbirlerine yakın sonuçlar elde edilmiştir. Genel olarak bir değerlendirme yapılacak olursa; hem yapıştırma bağlantılarında hem de hibrit bağlantılarda yapıştırılacak yüzeylere uygulanan ön yüzey işlemlerinin, bağlantıların yük taşıma kapasitelerini ve kopma uzamalarını artırmış olmasından dolayı malzeme yüzeylerine yapıştırma öncesinde bir ön yüzey işleminin (FPL veya P2 dağlaması) yapılması uygun olacaktır.
Yapıştırma bağlantıları dayanımlarını -20oC ile 50oC altındaki sıcaklıklarda koruyabilmiştir. Fakat 50oC sıcaklıklarda bağlantı dayanımlarında düşüşler gözlemlenmiştir. Ancak genel itibariyle yüzeyi dağlanmış bağlantılarda dayanımda meydana gelen düşüşe rağmen taşınabilen yük değeri, yüzeyi mekanik olarak aşındırılmış bağlantıların en iyi yük taşıma durumuna göre daha fazladır. Dolayısıyla yapıştırma bağlantılarının değişken ortam koşullarında dayanımlarını koruyabilmeleri açısından malzeme yüzeylerine yapıştırma öncesinde bir ön yüzey işleminin (FPL veya P2 dağlaması) yapılması uygun olacaktır.
Yapıştırma bağlantılarına perçin ilavesi, yüzeyi aşındırılmış ve dağlanmış bağlantılarda yük taşıma kapasitesi açısından farklı sonuçlar vermiştir. Bağlantıların yük taşıma kapasitelerini çok belirgin olarak değiştirmemiştir. Dolayısıyla yapıştırma bağlantılarına perçin ilavesinin etkisi, dayanıma olan katkısı açısından değerlendirilmemelidir. Bağlantılarda kopma uzamasını artırması ve hasar
sonrasında bağlantıların iki parçaya ayrılmasını ve yapısal bütünlüğün bozulmasını engellediği için güvenlik açısından yapıştırma bağlantılarının perçinler ile takviye edilmesi avantajlar sağlayacaktır.
Genel olarak yapılan deneylerde, yapıştırma bağlantılarının perçin bağlantılarına göre 3-4 kat daha fazla yük taşıyabildiği görülmüştür. Perçin kullanılarak montajı yapılan ürünlerde yapıştırıcı kullanılarak perçin sayısı azaltılabilir. Özellikle tır dorselerinin imalatı gibi yerlerde montaj çok büyük oranda perçinler ile yapılmaktadır ve bu perçinler ithal edilmektedir. Perçinlerin deliklere yerleştirilmesi el ile yapıldığından bu durum ciddi vakit almaktadır. Yapılan deneylerin sonuçları ışığında, perçinlemenin yapısal bütünlüğü koruduğu düşünülerek, perçin sayısı yaklaşık olarak %50 azaltılabilecektir. Dolayısıyla bağlantılar, yapıştırıcı ile birleştirilerek ve belirli noktalarda perçinler ile takviye edilerek kullanılabilir.
Bu çalışma kapsamına alınmayan farklı yüzey işlemlerinin, bağlantıların dayanımları ve yaşlanma davranışları üzerine olan etkileri çalışılabilir. Ayrıca farklı ortam şartlarının (tuzlu su ortamı, sıvı yakıtlar vb.) yapıştırma bağlantıları ve hibrit bağlantılar üzerindeki etkileri incelenebilr. Sayısal modellemede hibrit bağlantıların çevresel etkenler (sıcaklık, nem) altındaki davranışları çalışılabilir. Komple bir sistem modellenerek yapıştırma ve hibrit bağlantıların davranışları incelenebilir.
KAYNAKLAR
Adams, R., D., 2005. Adhesive bonding science, technology and applications. Woodhead Publishing Limited, Abington Cambridge CB1 6AH, England.
Aidun, D.K. and Bennett, R.W., 1985. Effect of resistance welding variables on the strength of spot welded 6061 T6 aluminum alloy. Welding Journal, Vol. 64, pp. 15–26
Al-Samhan. A. and Darwish, S. M. H., 2003a. Strength prediction of weld-bonded joints. International Journal of Adhesion and Adhesives. Vol. 23, No. 1, pp. 23-28.
Al-Samhan, A., Darwish, S. M., H., 2003b. Finite element modeling of weld- bonded joints. Journal of Materials Processing Technology, Vol. 142, No. 3, pp. 587–598.
ASTM D 907, 2004. Standard terminology of adhesives, American Society for Testing and Materials, Philadelphia.
ASTM D 1002, 2001. Standard test method for apparent shear strength of single-lap- joint adhesively bonded metal specimens by tension loading (metal-to- metal), American Society for Testing and Materials, Philadelphia. ASTM D 2651-01, (Reapproved 2008). Standard Guide for Preparation of Metal
Surfaces for Adhesive Bonding, American Society for Testing and Materials, Philadelphia.
ASTM D 3165, 2000. Standard Test method for strength properties of adhesives in shear by tension loading of single-lap-joint laminated assemblies, American Society for Testing and Materials, Philadelphia.
ASTM D 3933-98, (Reapproved 2004). Preparation of Aluminum Surfaces for Structural Adhesives Bonding (Phosphoric Acid Anodizing), American Society for Testing and Materials, Philadelphia.
Balawender, T., Sadowski, T. and Golewski, P., 2010. Experimental and numerical analysis of hybrid: clinched–adhesive joint. In: ACE-X conference, 8- 9 July, Paris.
Bikerman, J. J., 1967. Causes of poor adhesion. Indus. Eng. Chem., Vol. 59, No. 9, pp. 40-44.
Booth, G.S., Olivier, C.A. and Westgate, S.A., 2000. Self-piercing riveted joints and resistance spot welded joints in steel and aluminium. Society of Automotive Engineers, SAE Paper No: 2000-01-2681.
Borsellinoa, C., DiBellab, G. and Ruisi, V.F., 2009. Adhesive joining of aluminum AA6082: The effects of resin and surface treatment. International Journal of Adhesion & Adhesives, Vol. 29, No. 1, pp. 36-44.
Ceylan, D., 2005. Cıvatalı ve kompozit bağlantılarda gerilme analizi” Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Cognard, P., 2005. Handbook of Adhesives and Sealants, Vol. 1, Elsevier.
Critchlow, G. W. and Brewis, D. M., 1996. Review of surface pre-treatment's for aluminum alloys. International Journal of Adhesion&Adhesives, Vol. 16, No. 4, pp. 255-275.
Critchlow, G. W.,Yendall, K. A., Bahrani, D., Quinn, A. and Andrews, F., 2006. Strategies for the replacement of chromic acid anodising for the structural bonding of aluminum alloys. International Journal of Adhesion&Adhesives, Vol. 26, No. 6, pp. 419-453.
Cross, J. A., 1979. Surface contamination: its genesis, Detection and Control (K.L. Mittal, ed.), Vol. 2, pp. 89, Plenum Press, New York.
Digby, R. P. and Packham, D. E., 1995. Pretreatment of aluminum: topography, surface chemistry and adhesive bond durability. International Journal of Adhesion&Adhesives, Vol. 15, No.2, pp. 61-71.
Ebnesajjad, S., 2006. Surface treatment of materials for adhesion bonding, William Andrew Publishing, U.S.A.
Ebnesajjad, S., 2008. Adhesives technology handbook. 2 Prerss
Ergun, S., Karakaya, S., Tarakçılar, A. R. and Ergun, E., 2011. Effects of geometric parameters on failure behavior in joined-rivet and single lap laminated composite plate under bending moment. Scientific Research and Essays, Vol. 6, No. 26, pp. 5475-5485.
Fongsamootr, T., Sutcharikul, T. and Rubin, C. A., 2004. Distortion analyses of combined adhesive-riveted lap joints. Strength, Fracture and Complexity, Vol. 2, No. 4, pp. 137-147.
Gomez, S., Onoro, J. and Pecharroman, J., 2007. A simple mechanical model of a structural hybrid adhesive/riveted single lap joint. International Journal of Adhesives & Adhesives, Vol. 27, No. 4, pp. 263-267.
Griffen, C. and Askins, D. R., 1998. Non-chromate surface preparation of aluminum, AFRL Wright-Patterson AFB, Report no. AFWAL-TR-88- 4135, Ohio.
Hahn, O., Meschut, G. and Peetz, A., 1999. Mechanical Properties of Punch- Riveted and Adhesive Bonded Aluminium Sheets. Welding and Cutting., Vol. 51, No. 7, pp. 130-135.
Haraga, K., Taguchi, K., Yoda, K. and Nakashima, Y., 2003. Assembly technique for control panel enclosures with the combined use of adhesive and rivets and the reduction of energy consumption. International Journal of Adhesives & Adhesives, Vol. 23, No. 5, pp. 371-376.
He, X., 2010. Recent development in finite element analysis of clinched joints. Int. J. Adv. Manuf. Technol., Vol. 48, No. 5-8, pp. 607–612.
Houwink, R. and Salomon, G., 1965. Adhesion and Adhesives, 2nd edition, Elsevier Publishing Company, Amsterdam.
ISO 4587, 2003. Adhesives-Determination of tensile lap-shear strength of rigid to rigid bonded assemblies
Kachlik, P. and Klement, J., 2005. Influence of ageing on rivet-bonded joint properties. Aviation, Vol. 9, No. 2, pp. 24-28.
Kelly, G., 2005. Load transfer in hybrid (bonded/bolted) composite single-lap joints. Composite Structures, Vol. 69, pp. 35-43.
Kinloch, A.J., 1980. The science of adhesion. Part 1-Surface and interfacial aspects. Journal of Materials Science, Vol. 15, pp. 2141-2166.
Lee, M. H., Kim, H. Y. and Oh, S. I., 2006. Crushing test of double hat-shaped members of dissimilar material with adhesively bonded and self- piecing riveted joining methods. Thin-walled structure, Vol. 44, No. 4, pp. 381-386.
Liu, J. and Sava, T., 2001. Stress analysis and strength evaluation of single-lap adhesive joints combined with rivets under external bending moments. J. Adhesio Sci.Technol, Vol. 15, No.l, pp. 43-61.
Liu, L., Wang, H., Song, G. and Ye, J., 2006. Microstructure characteristics and Mechanical properties of laser weld bonding of magnesium and aluminum alloy. J. Mater. Sci., Vol. 42, pp. 565-572.
Liu, J., Chaudhury, M. K., Berry, D. H., Seebergh, J. E., Osborne, J. H. and Blohowiak, K. Y., 2006. Effect of surface morphology on crack growth at a sol-gel reinforced epoxy/aluminum interface. The Journal of Adhesion, Vol. 82, No. 5, pp. 487-516.
Loctite Corporation, 1998, Loctite worldwide design handbook. Loctite Company, 2. Press.
Matz, C. W., Hilling, B., Kelm, W., Kock, E., 1996. Phosphoric sulphuric acid anodizing (psa), a heavy metal free alternative for high quality surface pretreatment of aluminum, 83rd Meeting of the AGARD Structures and Materials Panel, Florence, Italy.
Mazza, J. J., Gaskin, G. B., Piero, W. S. D. and Blohowiak, K. Y., 2004. Sol-gel technology for low-VOC, nonchromated adhesive bonding applications, Report No. AFRL-ML-WP-TR-2004-4063, AFRL Wright-Patterson AFB, Ohio.
Moroni, F. and Pirondi, A., 2011. Technology of Rivet: Adhesive Joints. Advanced Structured Materials, Vol. 6, pp 79-108.
Moroni, F., Pirondi, A. and Kleiner, F., 2010. Experimental analysis and comparison of the strength of simple and hybrid structural joints. International Journal of Adhesion & Adhesives, Vol. 30, pp. 367-379. Macbain W. and. Hopkins D. G., 1925. J. Phys. Chem. 29, 88.
MIL-A-8625, Anodic Coatings for Aluminum and Aluminum Alloys.
Munro, S., 2008. Laser Weld Bonding of Aluminum Alloy 6013-T6. PhD Thesis, Lawrence Technological University.
Özenç M. and Şekercioğlu, T., 2008. Experimental and computational investigation of adhesive joints subjected to impact loads, Kovove Mater. Vol. 46, No. 3, pp. 133–138.
Özenç, M., 2007. Yapıştırma bağlantılarının darbe yükleri altındaki davranışlarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
Park, S. Y., Choi, W. J., Choi, H. S., Kwon, H. and Kim, S. H., 2010. Recent Trends in Surface Treatment Technologies for Airframe Adhesive Bonding Processing: A Review (1995-2008). The Journal of Adhesion, Vol. 86, No. 2, 192-221.
Petrie, E.M. 2000. Handbook of adhesives and sealants. McGraw-Hill, New York. Petrie, E.M., 2002. Plastics and adhesives as adhesives. Handbook of Plastics and
Elastomers (C.A. Harper, ed.), 4th ed., McGraw-Hill, New York. Pirondi, A. and Moroni, F., 2009. Clinch bonded and rivet bonded hybrid joints:
application of damage models for simulation of forming and failure. Journal of Adhesion Science and Technology, Vol. 23, No. 10-11, pp. 1547-1574.
Pocius, A. V., 2002. Adhesion science and engineering II, Surfaces Chemistry and Applications, Elsevier.
Possart, W., 1988. Experimental and theoretical description of the electrostatic component of adhesion at polymer/metal contacts, International Journal of Adhesion and Adhesives, Vol. 8, No. 2, pp. 77-83.
Prolongo, S. G. and Urena, A., 2009. Effect of surface pre-treatment on the adhesive strength of epoxy-aluminum joints. International Journal of Adhesion&Adhesives. Vol. 29, No. 1, pp. 23-31.
Rider, A., 2001. Bond durability of grit-blast and silane treated metallic adherents bonded with room temperature curing adhesives, Defence Science and Technology Organisation, Report no. DSTO-TR-1187, Australia. Sadowski, T. and Balawender, T., 2011. Technology of clinch-adhesive joints.
Advanced Structured Materials. Vol. 6, pp 149-176.
Sadowski, T., Knec, M. and Golewski, P., 2010. Experimental investigations and numerical modelling of steel adhesive joints reinforced by rivets. International Journal of Adhesion & Adhesives, Vol. 30, No. 5, pp. 338–346.
Sadowski, T., Golewski, P. and Zarzeka-Raczkowska, E., 2011. Damage and failure processes of hybrid joints: Adhesive bonded aluminium plates reinforced by rivets. Computational Materials Science, Vol. 50, No. 4, pp. 1256–1262.
Silva, L. F. M., Pirondi, A. and Öchsner, A., 2011. Hybrid Adhesive Joints, Springer, Berlin; New York.
Song, G., Liu L. and Wang, P., 2006. Overlap welding of magnesium AZ31B sheets using laser arc hybrid process. Materials Science and Engineering:A, Vol. 429, No. 1-2, pp.312-219.
Sun, P. C. C., 2008. Hybrid joining of lightweight vehicle structures. Doktora Tezi, Oakland Üniversitesi, Rochester, Michigan.
Sun, X., Stephens, E. V. and Khaleel, M. A., 2007. Fatigue behaviors of self- piercing rivets joining similar and dissimilar sheet metals. International Journal of Fatigue, Vol. 29, No. 2, pp. 370-386.
Şekercioğlu, T., 2001. Yapıştırma bağlantılarının dinamik yükler altındaki davranışlarının incelenmesi. Doktora Tezi, Pamukkale üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
Şekercioğlu, T., Rende, H., Gülsöz, A., Meran, C., 2003, The effects of surface roughness on the strength of adhesively bonded cylindrical components, Journal of Materials Processing Technology, Vol. 142, pp. 82-86.
Şekercioğlu, T., 2013. Makina Elemanları Hesap Şekillendirme, Birsen Yayınevi, İstanbul, Türkiye.
TS EN 2243-1, 2006. Havacılık serisi-metalik olmayan malzemeler-Yapısal yapıştırıcılar-Deney metodu_bölüm 1: Tek katlı kayma, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
TS EN 10002, 2004 Metalik malzemelerin çekme deneyi, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
TS EN 13887, 2007. Yapısal Yapıştırıcılar-Metallerin ve Plastiklerin Yapıştırma Öncesi Yüzey Hazırlama Kılavuzu, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
TS EN ISO 10365, 2001. Yapıştırıcılar-başlıca kusurların gösterilmesi, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
Url-1, <http://www.twi-global.com>, 15/05/2013
Url-2, <http://www.aluminyumsanayi.com>, 10/08/2012 Url-3, <http://www.metalast.com>, 10/06/2012
Varis, J.P., 2003. The suitability of clinching as a joining method for high-strength structural steel. Journal of Materials Processing Technology, Vol. 132, No. 1-3, pp. 242–249.
Voyutskii. S. S., 1963. Autohesion and adhesion of high polymers, Wiley- Interscience, New York.
Wake, W.C., 1986. Adhesion and the Formulation of Adhesives, Structural Adhesives in Engineering, Proceedings of the Instition of Mechanichal Engineers, IMechE, C151/86, pp 161-168.
Yang, S., Gu, L. and Gibson, R. F., 2001. Nondestructive detection of weak joints in adhesively bonded composite structures. Composite Structures, Vol. 51, No. 1, pp. 63-71.
Zuo, Y., Zhang, J., Zhao, X. and Xiong, J., 2008. The bonding strength and corrosion resistance of aluminum alloy by anodizing treatment in a phosphoric acid modified boric acid/sulphuric acid bath. Science&Tecnology, Vol. 202, No. 14, pp. 3149-3156.
ÖZGEÇMİŞ
Ad Soyad : Murat ÖZENÇ
Doğum Yeri ve Tarihi : İzmit, 12/01/1982
Adres : Yunus Emre Mahallesi 6413. Sokak No:9 Kınıklı Pamukkale / DENİZLİ
Lisans Üniversite : Pamukkale Üniversitesi Yayın Listesi:
ÖZENÇ, M., and SEKERCİOĞLU, T., 2014: Effect of surface pre-treatment and temperature on the adhesive strength of hybrid aluminum joints. Kovove Metalıc Materıal, vol. 52, pp. 1 - 10
ÖZENÇ, M., ve SEKERCİOĞLU, T., 2013: Yapıştırma ve perçin hibrit bağlantılarının çevresel etkiler altındaki davranışlarının incelenmesi. Makina İmalat Teknolojileri Kongresi (MATİT), Aralık 6-7, 2013 Bursa, Türkiye.
ÖZENÇ, M., ve SEKERCİOĞLU, T., 2012: Alüminyun Alaşımlarının Yapıştırılmasında Yüzey Hazırlama Yöntemlerinin İncelenmesi, 14th International Materials Symposium (IMSP), October, 10-12, 2012 Denizli, Turkey.
ÖZENÇ, M., ve SEKERCİOĞLU, T., 2012: Metallerin Yapıştırılmasında yüzey hazırlama yöntemlerinin incelenmesi. Mühendis ve Makine Dergisi, cilt 53, sayı 627 s: 43-50
ÖZENÇ, M., and SEKERCİOĞLU, T., 2008: Experimental and computational investigation of adhesive joints subjected to impact loads. Kovove Metalıc Materıal, vol. 46, pp. 133 - 138
ÖZENÇ, M., ve SEKERCİOĞLU, T., 2007: Yapıştırma Bağlantılarının Darbe Yükleri Altındaki Davranışları. Makina Tasarım ve İmalat Teknolojileri Kongresi (MATİT), Kasım 24-25, 2007 Konya, Türkiye.