Bu tez çalışması kapsamında üretilen sileks ve tras mineral katkılı beton ve harç numuneler üzerinde gerçekleştirilen fiziksel ve mekanik deneyler sonucunda aşağıdaki sonuçlar elde edilmiştir.
1- Harç numuneler üzerinde elde edilen basınç dayanımı değerleri dikkate alındığında, özellikle 120 günlük numunelerde, %10 ve %20 tras ilave edilmesinin şahit numunelere göre basınç dayanım değerini artırdığı, öte yandan en düşük kullanım oranı olan %10 sileks ilave edilmesinin dayanım değerlerini pek değiştirmediği görülmüştür. Eğilme dayanımı için elde edilen veriler de bu sonuçla bir paralellik göstermiştir. Bu durum, kullanılan öğütülmüş sileksin puzolanik aktivitesinin düşük olmasına bağlanmıştır. 2- Gerek 28 ve gerekse 56 günlük deneylerde, yerdeğiştirme miktarından
bağımsız olarak öğütülmüş sileks’in betonda mineral katkı maddesi olarak kullanılması beton basınç dayanım değerlerini şahit betonlara göre bir miktar düşürmüştür. Betonun standard dayanım belirleme yaşı olan 28 günlük değerler dikkate alındığında, %10, %20 ve %30 sileks yerdeğiştirme oranları için şahit betona göre basınç dayanımındaki azalmalar sırası ile %5, %7 ve %13 dür. Tras katkılı betonlarda ise basınç dayanımlarının şahit betonlara göre bir miktar arttığı (sadece 56 günlük T30 betonlarında %6 düşüş gözlenmiştir) görülmüştür.
3- Öğütülmüş sileks katkılı betonların elastiklik modülleri basınç dayanımları ile paralellik göstermiştir. Özellikle 56 günlük sonuçlar incelendiğinde, artan sileks oranı ve aynı zamanda azalan basınç dayanımları ile birlikte sileksli betonların elastiklik modüllerinde de şahit betonlara göre bir miktar azalma görülmüştür. 28 günlük numunelerde ise önemli bir değişiklik gözlenmemiştir.
4- Beton içerisine sileks katkısının mineral katkı olarak kullanılmasının betonların yarmada çekme dayanımını da bir miktar düşürdüğü görülmüştür. Betonun standard dayanım belirleme yaşı olan 28 günlük değerler dikkate
alındığında, %10, %20 ve %30 sileks yerdeğiştirme oranları için şahit betona göre yarmada çekme dayanımındaki azalmalar sırası ile %10, %16 ve %19 olmuştur. Bunun yanında %10 ve %20 tras ilaveli betonlarda ise, dayanım değerlerinin şahit numunelere göre pek değişmediği görülmüştür. Eğilme dayanımı sonuçları, yarmada çekme dayanım sonuçları ile pararlellik göstermiştir.
5-Betonlara mineral katkı maddesi olarak tras katılması betonların kılcal su emme katsayılarını şahit betona göre azaltmış ve beton geçirimliliğini olumlu yönde etkilemiştir. Ancak öğütülmüş sileks katılması ise kılcallık katsayısının, yani kılcal yolla emilen suyun bir miktar artmasına neden olmuştur. 56 günlük numunelerde özellikle 24 saat sonunda emilen su miktarlarına göre hesaplanan kılcallık katsayıları dikkate alındığında, %10, %20 ve %30 sileks yerdeğiştirme oranları için şahit betona göre kılcallık katsayılarındaki artış sırası ile %4, %21 ve %33 olmuştur. Bu sonuç, özellikle %10 dan daha fazla oranlarda sileks kullanımının betonun geçirimliliği açısından da bir olumsuzluk yaratabileceğini göstermiştir. 6-Bu deneysel çalışma kapsamında öğütülmüş sileks katkılı sertleşmiş harç ve
beton numuneler üzerinde elde edilen mekanik ve fiziksel deney sonuçları incelendiğinde, öğütülmüş sileks malzemesinin yaklaşık ağırlıkça çimentonun %10’u oranında beton karışımına katılmasının incelenen özellikler bakımından beton performansını olumsuz etkilemeyeceği ve bu şekilde beton içerisinde değerlendirilebileceği düşünülmüştür. Ancak, ileriki aşamalarda, öğütülmüş sileks katılarak üretilmiş betonlar üzerinde, özellikle alkali-silika reaksiyonu olasılığı bakımından da gerekli çalışmaların yapılması gerekmektedir.
7-Sileks malzemesinin Seramik Endüstisi’nde devamlılığı olan bir atık ürün olması ve temininde bir sıkıntı bulunmaması bu malzemenin kullanılabilirliğini kolaylaştıracaktır. Ancak, bu atığın sahada iri taneler halde bulunması, beton içinde kulanılabilirliği için öğütülmesini gerektirmektedir. Bu durumda, bu atığın gerekli inceliğe kadar öğütülmesinin getireceği ek maliyet de analiz edilmelidir.
KAYNAKLAR
[1] Url-1 <http://www.akcansa.com.tr/b_cimento_tarihce.asp>, alındığı tarih 29.10.2009.
[2] Kocataşkın F., 1991. Betonun Dünü, Bugünü, Yarını, 2. Ulusal Beton Kongresi, Đstanbul.
[3] Erdoğan, Y.T., 1986. Çimentolar, Türkiye Hazır Beton Birliği, Ankara.
[4] ASTM C 618, 1991. Fly ash and raw or calcioned natural pozzolan for uses as a mineral admixture in portland cement concrete, American Society for Testing and Materials, USA.
[5] Rudolf, D., 1984. Türkiye’ deki Doğal Puzolanların Çimento Katkı Maddesi Olarak Kullanımı Üzerine Đncelemeler, Türkiye Çimento Müstahsilleri Birliği, Ankara.
[6] Türkmenoğlu, A.G., Tankut, A., 2002. Use of Tuffs from Central Turkey as Admixture in Pozzolanic Cements Assessment of their Petrographical Properties, Cem. And Conc. Res. 32, 629-637.
[7] Tokyay, M., Munlafalıoğlu, I., 1997. Evaluation of 1996 Quality Control Data of Turkish Portland-Pozzolan Cements, 1. International Symposium on Mineral Admixtures in Cement, TCMA, Đstanbul, Türkiye, 37-44. [8] TS 802, 2009. Beton Karışım Tasarımı Hesap Esasları, Türk Standartları
Enstitüsü, Ankara.
[9] Postacıoğlu, B., 1987. Beton Bağlayıcı Maddeler, Agregalar Beton, Cilt2, Teknik Kitaplar Yayınevi, Đstanbul.
[10] ASTM D8 2002. Standard Terminology Relating to Materials for Roads and Pavements, American Society for Testing and Materials, USA.
[11] Url-2 <http:/www.wikipedia.org/wiki/Agrega>, alındığı tarih 18/12/2009. [12] TS 706 EN 12620, 2009. Beton Agregaları, Türk Standartları Enstitüsü,
Ankara.
[13] Url-3 <http://www.scribd.com/doc/7577419/cimento>, alındığı tarih 16/12/2009.
[14] Postacıoğlu, B., 1986. Beton Bağlayıcı Maddeler, Teknik Kitaplar Yayınevi, Đstanbul.
[15] TS EN 197-1, 2002. Çimento Bölüm 1:Genel Çimentolar-Bileşim, Özellik ve Uygunluk Kriterleri, TSE, Ankara.
[16] TS 3440, 1982. Zaralı Kimyasal Etkileri Olan Su, Zemin ve Gazların Etkisinde Kalacak Betonlar için Yapım Kuralları, TSE, Ankara.
[17] Akman, M.S., 1990. Yapı Malzemeleri, Đ.T.Ü Đnşaat Fakültesi Matbaası, Đstanbul.
[18] Albayrak, H.F., 1988. Sertleşmiş Çimento ve Agrega Üzerine Don ve Çözülme Maddesinin Tesiri, DSĐ Teknik Bülteni, DSĐ Genel Müdürlüğü, Ankara.
[19] Gani, M. S. J., 1997. Cement and Concrete, Faculty of Engineering Monash University Clayton, Victoria, Australia.
[20] Aruntaş, H.Y., Tokyay, M., 1996. Katkılı Çimento Üretiminde Diyatomitin Puzolanik Malzeme Olarak Kullanılabilirliği, Çimento ve Beton Dünyası, Ankara.
[21] Özturan, T., 1991. Yüksek Mukavemetli Beton Üretiminde Mineral Katkı Maddelerinin Etkinliği, 2. Ulusal Beton Konresi, Đstanbul.
[22] Mehta, P.K., 1987. Natural Pozzolans Department of Civil Engineering University of California, Berkeley, California, USA.
[23] Özturan, T., 1993. Uluslararası IV. CANMET-ACI Betonda Uçucukül, Silis Dumanı, Cüruf ve Doğal Puzolanların Kullanımı Konferansının Değerlendirilmesi, Endüstriyel Atıkların Đnşaat Sektöründe Kullanımı Sempozyumu, Ankara.
[24] Erdoğan, Y.T., 2003. Beton, ODTÜ Geliştirme Vakfı Yayıncılık ve Đletişim A.Ş., Ankara.
[25] Ramanchandran, V.S., Beaudoin, James J., 2001. Concrete Admixtures Handbook, Noyes Publication, New Jersey.
[26] Çavdar, A., Yetgin, Ş., 2004. Tane Đnceliğinin Traslı Çimento Özelliklerine Etkisi, Türkiye Đnşaat Mühendisliği 17. Teknik kongresi (CD-ROM), Đstanbul, Türkiye, 451-454.
[27] Canpolat, F., Yılmaz, K., Köse, M., Sümer, M., Yurdusev, M., 2003. Use of Zeolite, Coal Bottom Ash and Fly Ash as Replacement Materials in Cement Production, Cem. and Conrc. Res., 2324, 1-5.
[28] Biricik, H., Berktay, Đ., Aköz, F., Tulgar, A., N., 1996. Buğday Sapı Külünün Puzolanik Özelliklerinin Araştırılması, 4. Ulusal Beton Kongresi, Đstanbul.
[29] Yeğinobalı, A., 2003. Silis Dumanı ve Çimento ile Betonda Kullanımı, TÇMB/AR-GE, Ankara.
[30] Khayat K.H., and Aictin P.C., 1992. Silica Fume in concrete An Owerview, fourth International Conference on the Use of Fly Ash, Silica Fume, Slag and Natural pozzolans in Concrete, Đstanbul, Turkey.
[31] Tekin, T., Demircioğlu, N., Kobyay, M., Bayramoğlu, M., 1998. Air Modeling of Sulfur Dioxide Pollution in Erzurum City, Chimmica Turcica.
[32] Malhotra, V.M., Carette, G.G., 1983. Silica Fume Concrete Properties, Applications, and Limitations, Concrete International, ACI.
[33] Yeğinobalı, A., 1993. Silis Dumanının Beton Katkı Maddesi Olarak Değerlendirilmesi. Endüstriyel Atıkların Đnşaat Sektöründe Kullanılması Sempozyumu Bildiriler Kitabı, TMMOB Đnşaat Müh. Odası Ankara Şubesi Yayını.
[34] Rao, G.A., 2003. Investigations on the Performance of Silica Fume Incorporated Cement Pastes and Mortars, Cement and Concrete Research, Vol.33, pp. 1765-1770.
[35] Khatri, R. P., Sirivivatnanon, V., 1995. Effect of Different Supplementary Cementitious Materials on Mechanical Properties of High Performance Concrete, Cement and Concrete Research, Vol. 25, No. 1, pp. 209-220.
[36] Roberto, C. A. D., Kenneth, C. H., 1999. Super Plasticizer and Silica Fume Addition Effects on Heat of Hydration of Mortar Mixtures with Low- Water-Cementitious Materials Ratio, ACI Material Journal, pp. 600- 604.
[37] Yagendran, V., Langan, B.W., Ward, M.A., 1991. Hydration of Cement and Silica Fume Paste, Cement and Concrete Research, Vol.21, No.5, 691-708.
[38] Larrad, F., 1989. Ultrafine Particles for the Making of Very High Strength Concrete, Cement and Concrete Research, Vol.19, No.2, 161-172. [39] Erdoğan, T.Y., 2004. Sorular ve Yanıtlarıyla Beton Malzemeleri, THBB,
[40] Scholz, H., 1989. German Black Coal Combustion Residues, Types and Uses, Beton + Fertingkeit- Tecknik, 45 (10), 595-601.
[41] Tokyay, M., ve ark., 1990. Termik Santral Küllerinin Çimento ve Katkı Maddesi Olarak Kullanılma Đmkanlarının Etüt ve Envanteri Projesi Raporu, T.C Başbakanlık Çevre Müsteşarlığı, Teknoloji ve Ekonomi Dairesi Başkanlığı.
[42] Atiş, C. D., 2001. Uçucu Kül Đçeren Silindirle Sıkıştırılabilen Betonların Özellikleri, Turk j Engin Environ Sci, 25, s. 503-515, Tübitak.
[43] Pandey, S. P., Sharma, R. L., 2000. The Influen of Mineral Additives on the Strength and Porosity of OPC Mortar, Cement and Concrete Research, Vol.30, pp. 19-23.
[44] Berry, E.E., Malhotra, V.M., 1986. Fly Ash in Concrete, Ottova.
[45] Tokyay, M., 1990. Termik Santral Küllerinin Çimento ve Beton Katkı Maddesi Olarak Kullanımı Đmkanlarının Etüd ve Envanteri Projesi Sonuç Raporu, ODTÜ, Mühendislik Fakültesi, Ankara.
[46] Tokyay ve Erdoğdu, 2003. Cüruflar ve Cüruflu Çimentolar, TÇMB/AR-GE, Ankara, 975-8136-03-08.
[47] Newman, J., Choo, B. S., 2003. Advanced Concrete Technology, Butterworth- Heinemann, An imprint of Elsevier.
[48] Akman, M. S., 1992. Deniz Yapılarında Beton Teknolojisi, Đ.T.Ü Gemi Đnşaatı ve Deniz Bilimleri Fakültesi Yayını.
[49] Mazlum, F., 1989. Pirinç Kabuğu Külünün Puzolanik Özellikleri ve Külün Çimento Harcının Dayanıklılığına Etkisi, Doktora Tezi, Đ.T.Ü.
[50] Url-4 <http://en.wikipedia.org/wiki/flint>, alındığı tarih 18/12/2009.
[51] Mehta, P.K., 1987. Natural Pozzolans, Chapter 1, Supplementary Cementing Materials for Concrete, CANMET, in: V.M. Malhotra.
[52] Memon, A.H., Radin, A.H., Zain, S.S., Trottier, J.F., 2002. Effect of Mineral and Chemical Admixtures on High-Strength Concrete in Seawater, Cement and Concrete Research.
[53] TS-25, 2008. Doğal puzolan (tras)-Çimento ve betonda kullanılan-Tarifler, Gerekler ve Uygunluk kriterleri, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara. [54] TS-24, 1985. Çimentoların Fiziki ve Mekanik Deney Metotları, Türk
[55] TS-639, 1975. Uçucu küllerin tanımı, sınıflandırılması, özellikleri, deney yöntemleri kalite kontrolü, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
[56] TS EN 934-2, 2002. Kimyasal Katkılar, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
[57] Url-5 <http://basf-admixtures.co.uk>, alındığı tarih 18/10/2009.
[58] Çelik, K., 2005. UK, YFC ve Traslı Çimentolarla Üretilen Aynı Mukavemet
Sınıfındaki Harçların Dayanım ve Dayanıklılığının Đncelenmesi, YL
Tezi, Đ.Ü.
[59] TS EN 12350-2, 2002. Beton, Taze Beton Deneyleri, Çökme Deneyi, Türk
Standartları Enstitüsü, Ankara.
[60] Url-6 <http://www.sanalsantiye.com/index.php/insaat-muhendisligi-ders-
notlari/15-yapi-malzemesi/4-yapi-malzemesi-ders-notlari>, alındığı
tarih 05/02/2010.
[61] TS EN 12350-6, 2002. Beton, Taze Beton Deneyleri, Yoğunluk, Türk
Standartları Enstitüsü, Ankara.
[62] TS EN 12390-3, 2003. Beton, Sertleşmiş Beton Deneyleri, Deney
Numunelerinde Basınç Dayanımının Tayini, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
[63] RILEM 50-FMC, 1985. Determenation of fracture energy of mortar and
concrete by means three point bend tests on notched beams, Committee of fracture mechanics of concrete
[64] TS 4045, 1984. Yapı Malzemelerinde Kapiler Su Emme Tayini, Türk
ÖZGEÇMĐŞ
Ad Soyad: Đsmail Eren ÖZĐNAN Doğum Yeri ve Tarihi: Samsun / 1984
Adres: Viaport AVM karşısı Ekol kent sitesi A blok 5/21 Pendik / Đstanbul Lisans Üniversite: T.C. C.B.Ü