5. TARTIŞMA VE SONUÇ
5.2. Sonuç
1. Araştırma süresince belirlenen 6 istasyonda ölçülen sıcaklık sonuçları, yaz mevsiminde ortalama 23 °C, sonbahar mevsiminde ortalama 19,1 °C, kış mevsiminde ortalama 8,5 °C ve ilkbahar mevsiminde ortalama 13,6 °C olarak bulunmuştur. Çalışma süresince en yüksek su sıcaklıkları 1. İstasyonda, en düşük su sıcaklıkları ise 5. istasyonda ölçülmüştür.
2. Sır Barajı ve Aksu Çayı’ndan çalışma süresince alınan su örneklerinde yapılan pH ölçümleri yaz mevsiminde ortalama 8,2, sonbahar mevsiminde ortalama 7,2, kış mevsiminde ortalama 7,8 ve ilkbahar mevsiminde ortalama 8,3 olarak belirlenmiştir. En yüksek ortalama pH değeri 5. istasyonda, en düşük ortalama pH değeri ise 1. istasyonda ölçülmüştür.
3. Tüm istasyonlarda belirlenen çözünmüş oksijen ortalama değeri yaz mevsiminde 4,69 mg/L, sonbahar mevsiminde 5,99 mg/L, kış mevsiminde 7,65 mg/L ve ilkbahar mevsiminde 7,4 mg/L olarak ölçülmüştür. En yüksek ortalama çözünmüş
69
oksijen değeri 5. istasyonda, en düşük ortalama çözünmüş oksijen değeri ise1. İstasyonda ölçülmüştür.
4. Çalışma süresince örnekleme yapılan istasyonlarda ölçülen ortalama elektriksel iletkenlik değeri yaz mevsiminde 627 µS/cm, sonbahar mevsiminde 598 µS/cm, kış mevsiminde 535 µS/cm ve ilkbahar mevsiminde 579,6 µS/cm olarak tespit edilmiştir. Yapılan ölçümlerde en yüksek ortalama elektriksel iletkenlik değeri 4. istasyonda, en düşük ortalama elektriksel iletkenlik değeri 6. istasyonda belirlenmiştir.
5. Yapılan ölçümlerde istasyonlarda belirlenen değerlere göre, sıcaklığın yüksek olduğu yaz mevsiminde çözünmüş oksijen konsantrasyonunun azaldığı, sıcaklığın düşük olduğu kış mevsiminde çözünmüş oksijen konsantrasyonunun arttığı tespit edilmiş, sıcaklık ve çözünmüş oksijen konsantrasyonunun ters orantılı olduğu, yüksek sıcaklıklarda çözünmüş oksijen miktarının azaldığı düşük sıcaklıklarda arttığı tespit edilmiştir.
6. Belirlenen elektriksel iletkenlik değerlerine bakıldığında, ölçüm değerlerinin yaz mevsiminde arttığı kış mevsiminde azaldığı tespit edilmiştir. Sıcaklık ile elektriksel iletkenliğin birbirleriyle doğru orantılı olduğu belirlenmiştir.
7. Araştırma süresince istasyonlarda ölçülen pH değerinin en düşük 1. istasyonda ölçüldüğü, istasyonun bulunduğu kanala dökülen atık suların asidik olduğu bu sebeple suyun pH’ sını düşürdüğü belirlenmiştir.
8. Sır Barajı ve Aksu Çayı’ndan araştırma süresince alınan su numunelerinde yapılan ağır metal analizleri sonucunda metallerden Fe, Cu ve Zn her mevsimde tüm istasyonlarda tespit edilirken, Cr, Ni ve Cd sadece 1., 2. ve 3. İstasyonlarda belirlenmiştir. Pb ve Co cihaz duyarlılığının altında kaldığından hiçbir mevsimde hiçbir istasyonda belirlenememiştir. Suda en yüksek oranda tespit edilen ağır metal Fe, en düşük oranda tespit edilen metal ise Cd olmuştur.
9. Suda Fe konsantrasyonu en yüksek yaz mevsiminde en düşük ilkbahar mevsiminde ölçülürken, ortalama Fe konsantrasyonu en yüksek 3. istasyonda, en düşük 6. istasyonda tespit edilmiştir.
10. Cu konsantrasyonu en yüksek yaz mevsiminde en düşük ilkbahar mevsiminde belirlenmiştir. Cu en yüksek 1. istasyonda, en düşük 6. İstasyonda tespit edilmiştir.
70
11. Ortalama Zn konsantrasyonu en yüksek 2. istasyonda en düşük 6. istasyonda ölçülürken, suda Zn en yüksek yaz mevsiminde en düşük ilkbahar mevsiminde belirlenmiştir.
12. Cr konsantrasyonu en yüksek sonbahar mevsiminde en düşük kış ve ilkbahar mevsiminde belirlenmiştir. İstasyonlarda en yüksek Cr konsantrasyonu 3. İstasyonda en düşük 1. İstasyonda tespit edilmiştir.
13. Ni konsantrasyonu istasyonlardan en yüksek 1. ve 3. İstasyonda en düşük 2. İstasyonda tespit edilmiştir. En yüksek Ni konsantrasyonu yaz mevsiminde en düşük ilkbahar mevsiminde ölçülmüştür.
14. Cd konsantrasyonu en yüksek yaz mevsiminde en düşük ilkbahar mevsiminde belirlenmiştir. İstasyonlarda en yüksek Cd 1. İstasyonda en düşük 2. İstasyonda tespit edilmiştir.
15. Ağır metallerin mevsimlerle ilişkisi değerlendirildiğinde tüm metaller ilkbahar mevsiminde en düşük konsantrasyona ulaşmıştır. Fe, Cu, Zn, Ni ve Cd konsantrasyonu en yüksek yaz mevsiminde, Cr konsantrasyonu ise en yüksek sonbahar mevsiminde tespit edilmiştir.
16. Ağır metallerle sıcaklığın ilişkisine bakıldığında genel olarak sıcaklığın yüksek olduğu mevsimlerde konsantrasyonlar artmış, sıcaklığın düşük olduğu mevsimlerde konsantrasyon azalmıştır.
17. Çözünmüş oksijen düşük olduğu yaz mevsiminde ağır metal konsantrasyonları artmış düşük olduğu kış mevsiminde azalma eğilimi göstermiştir. Çözünmüş oksijen ile ağır metal konsantrasyonları arasında ters bir ilişki bulunmaktadır. 18. Elektriksel iletkenliğin yüksek olduğu yaz mevsiminde ağır metal
konsantrasyonları da artmış düşük olduğu kış ve ilkbahar mevsiminde ise azalmıştır. Elektriksel iletkenlik ile ağır metal konsantrasyonları arasında doğru orantılı bir ilişki olduğu belirlenmiştir.
19. İstasyonlarda belirlenen ağır metal sonuçlarına bakıldığında Aksu Çayı’na dökülen kanala bölgede bulunan tekstil, boya-kasar, kaplama sanayi ve diğer endüstri atıklarının karıştığı, buna bağlı olarak Sır Baraj Gölü’ne dökülen Aksu Çayı’nın bu ağır metal yükünü göle taşıdığı tespit edilmiştir.
20. Atık suların deşarj edildiği kanal ve akarsuların göle giriş yapmadan önce kirletici faktörleri basit ve pahalı olmayan metotlarla uzaklaştırılması, gölün ağır metal yükünün azaltılması gerektiği belirlenmiştir.
71
21. Aksu Çayı’na atık sularını deşarj eden fabrikaların eğer varsa arıtma sistemlerini kontrol ederek aktif olarak kullanmaları yoksa bir arıtma tesisi kurularak atık sularını arıtıp deşarj etmelerinin ağır metal kirliliğini azaltacak yönde bir etki yapacağı tespit edilmiştir.
22. Sır Baraj Gölü ve Aksu Çayı’nın ağır metal kirliliğinin azaltılmasını sağlamak amacıyla gölü besleyen Aksu Çayı ve çayı besleyen diğer akarsular yakınında ticari faaliyet gösteren fabrikaların denetime tabi tutulması, atık arıtma tesisi bulunmayan ya da arıtma kriterlerine uygun olmayan işletmelerin kapatılmasının fayda sağlayacağı ortaya konulmuştur.
KAYNAKLAR
Akçay, H., Oğuz, A., Karapire, C., 2003. Study Of Heavy Metal Pollution and Speciation In Büyük Menderes And Gediz River Sediments. Water Research, 37, 813-822. Alam, M.G.M., Tanaka, A., Allinson, G., Laurensen, L.J.B. and Stagnitti, F., 2002. A
Comparison of Trace Element Concentrations İn Cultured and Wild Carp (Cyprinus carpio) of Lake Kasumigaura, Japan. Ecotoxicology and Environmental Safety, 53, 348-354.
Alcorlo, P., Otero, M., Crehuet, M., Baltanas, A., Montes, C., 2006. The Use of The Red Swamp Crayfish (Procambarus clarkii, Girard) As İndicator of The Bioavailability Heavy Metals İn Environmental Monitoring İn The River Guadiamar (SW, Spain). Science of the Total Environment 366 (2006) 380–390.
Alemdar, S., Ağaoğlu, S., Afişarlı, M., Dede, S., 2007. Van Bölgesi Su Kaynaklarında Ağır Metal Kirlilik Düzeyleri. Veteriner Bilimleri Dergisi, 23, 1:19-29.
Alkan, A., Serdar, S., Zengin, B., 2008. Yeşilırmak ve Kızılırmak Nehirlerinde Su Kalite Kriterlerinin İncelenmesi. Mersin Balığı Koruma Stratejisi ve Üretim Çalıştayı, 30- 31 Ekim 2008, Samsun.
Al-Yousuf, M.H., El-Shahawi, Al-Ghais, S.M., 2000. Trace Metals İn Liver, Skin, and Muscle of Lethrinas lentjan Fish Species İn Relation To Body Length And Sex. The Science of the Total Environment, 256, 87-94.
Angino, E.E., Gale, O.K. and Waugh, T.C., 1969. Fe, Mn, Ni, Co, Sr, Li, Zn and SiO2 In
Streams of The Lower Kansas River Basin, Water Resou.Res. 5, 698-705. Anonim, 2004. Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği. 31 Aralık 2004 tarih ve 25687 sayılı
Resmi Gazete, Ankara.
Anton, A., Serrano, T., Angulo, E., Ferrero, G., Rallo, A. 2000. The Use of Two Species of Crayfish as Environmental Quality Sentinels: The Relationshi between Heavy Metal Content, Cell and Tissue Biomarkers and Physico-Chemical Characteristics of The Environment. Science of The Total Environment, 247(2-3): 239-251.
Ayas, D., Kalay, M., Sangün, M. K., 2009. Mersin Körfezi'nden Örneklenen Yüzey Suyu ve Patella Türlerindeki (Patella caerulea, Patella rustica) Cr,Cd ve Pb Düzeylerinin Belirlenmesi, Ekoloji 18, 70, 32-37.
Bakaç, M., ve Kumru, M. N., 2000. Menemen (İzmir) Ovası Su ve Topraklarında Radyoaktivite Araştırması ve Ağır Metal Kirliliği, Cilt: 9 Sayı: 35, 26-30.
73
Balkıs, N., ve Aksu, A., 2012. Batı Karadeniz Şelfi’nde Suda, Midyede ve Yüzey Sedimentlerinde Metal Kirliliği. Ekoloji 21, 82, 56-64.
Barlas, N., Akbulut, N., Aydoğan, M., 2005. Assessment of Heavy Metal Residues İn The Sediment and Water Samples of Uluabat Lake, Turkey. Bulletin of Environmental Contamination and Toxicology 74: 286-293.
Bayrak, G., 2004. Gala Gölü ve Çevresinde Ağır Metal Derişiminin Dinamiği.Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Edirne.
Beklioğlu, M. 2004. Sulak Alanları: Ekoloji, Ötrofikasyon ve Restorasyon. 3 Uluslar arası Çalıştay, 28-30 Kasım 2001, ODTÜ Ankara.
Bradford, G.R.Bair, F.L., Hunsker, V., 1968. Trace And Major Elementcontent of 170 High Sierra Lakes İn California. Limnol. Oceanogr. 13, 526-529.
Bradford, G.R. 1971, Trace Elements In The Water Resources of California Hilgardia, 41, 45-53.
Brodheridge, R. M., Newton, K. E., Taggart, M. A., Mccormick, P. H. and Evans, S. W., 1998, Nickel, cobalt, zinc and coper levels ,n Brown Trout (Salmo trutta) from the River Otra, Soutern Norway. Analyst, 123, 69-72.
Canpolat, Ö., 2007. Ağır metal kirlilik kaynaklarının Keban Baraj Gölü’nün su kalitesi ve Capoeta trutta (Heckel, 1843)’nın üremesi ve gelişimi üzerindeki etkileri. F. Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi (Yayınlanmamış), 336s.
Çevik, U., Damla, N., Kobya, A. I., Bulut, V. N., Duran, C., Dalgıç, G., Bozacı, R. 2008. Assessment of Metal Element Concentrations in Mussel (M. galloprovincialis) in Eastern Black Sea, Turkey. Journal of Hazardous Materials, 160(2-3): 396-401. Cheng, S., 2003. Heavy Metal Pollution İn China: Origin, Pattern and Control. Environ Sci
Pollut Res Int., 10 (3): 192-198.
Çalışkan, E., 2005. Asi Nehri’nde Su, Sediment ve Karabalık (Clarias gariepinu Burchell, 1822)’ta Ağır Metal Birikiminin Araştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Hatay.
Devi, M., Thomas, D. A., Barber, J. T., Fıngerman, M., 1995. Accumulation and Physiological and Biochemical Effects of Cadmium in a Simple Aquatic Food Chain. Ecotoxıcology And Envıronmental Safety 33, 38–43 (1996).
Dinçer, S., 2014. Çanakçı Deresi Su Kalitesi ve Kirlilik Düzeyinin Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, Giresun Üniversitesi, Giresun.
74
Dökmeci, A.H., 2005. Gala Gölü ve Gölü Besleyen Su Kaynaklarında Ağır Metal Kirliliğinin Araştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Trakya Üniversitesi, Edirne.
Dökmeci, İ., 1988. “Toksikoloji”, Nobel Tıp Kitapevi, İstanbul, 56-60, 488-489.
Dökmen, F. 2000. İhsaniye Yöresi Su Kaynaklarında Ağır Metal İçeriği ve Sulama Suyu Kullanımına Etkileri. GAP Çevre Kongresi Bildiri Kitabı, Şanlıurfa, 215-216 Dölek, A., 1998. Endüstriyel Kirlilik ve Ağır Metaller. Enerji ve Tabii Kaynaklar
Bakanlığı Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü Çevre Semineri, (8-12 Haziran 1998), Fethiye, 220-232.
Durhasan, D., 2006. Baraj Göllerinden Su Temininde Derinliğin Su Kalitesine Etkileri. Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Çevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı, Çukurova Üniversitesi, Adana.
Duman, F., 2005. Sapanca Ve Abant Gölü Su, Sediment ve Sucul Bitki Örneklerinde Ağır Metal Konsantrasyonlarının Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi. Doktora Tezi., Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Dural, M., 2004. Çukurova Bölgesindeki Akyatan, Tuzla ve Çamlık Lagünlerinde (Adana/Türkiye) Ağır Metal Araştırması. Doktora Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Çukurova Üniversitesi, Adana.
Durum, W.H. and Haffty, J., 1961. Occurrence of Minor Elemenets İn Water. US Geol. Surv. Circ. 445, 11pp.
Durum, W.H., Hem, J.D.and Heidel, S.C., 1971, Reconnaissance of Selected Minor Elements Surface Waters of The United States. US. Geol. Surv. Circ. 643, 49pp. Dündar, M. Ş., Altundağ, H., Kaygaldurak, S., Şar, V., Acar, A., 2012. Çeşitli Endüstriyel
Atık Sularda Ağır Metal Düzeylerinin Belirlenmesi. Sakarya Üniversitesi, Fen Bilimleri Dergisi, 16. Cilt, 1. Sayı, s. 6-12.
Emberton, J.R. 1997. Sürdürülebilirlilik ve Su Endüstrisi. Su Kalitesi Yönetimi Semineri Bildiri Kitabı, Ankara, 117-124.
Engel, D. W., Sunda, W., Fowler, B. A., 1981. Factors Affecting Trace Metal Uptake and Toxicity To Estuarine Organisms. I. Environmental Parameters. In Wernberg, F.J. (ed.) Biological Monitoring of Marine Pollutants. Acedemic Press. New York Toronto-London-Sydney. Pp 127-144.
75
Erdoğrul, O., Tosyalı, C., Erbilir, F. 2005. Kahramanmaraş’ ta Yetişen Bazı Sebzelerde Demir, Bakır, Mangan, Kadmiyum ve Nikel Düzeyleri. KSU. Fen ve Mühendislik Dergisi, 8(2): 27-29.
Förstner, U. and Prosi, F., 1979. Heavy Metal Pollution İn Freshwater Ecosystems. In: O. Ravera (ed), Biological Aspect of Fish Water Pollution, 129-159.
Förstner, U. and Wittmann, G. T. W., 1983. Metal Pollution in the Aquatic Environments. Springer-Verlag, Berlin, Germany, 486p.
Fricke, K. and Werner, H., 1957, Geochemische Untersuchungen von Mineralwassern auf Kupfer; Blei und Zink in Nordrhein-Westfalen und angrenzenden Gebieten. Heilbad Kurort, pp 45-46.
Gökten, A. 2013. Çorum İli Barajlarındaki Su, Sediment, Toprak Ve Biyolojik Materyallerde Ağır Metal İzlenmesi ve Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Heide, F. and Singer, E., 1954. Der Gehalt Des Saalewassers An Blei Und Quecksilber. Naturwissenschaften. 44: 441.
Heyl, K.E., 1954. Hydrochemsche Untersuchungen Im Gebiet Des Siegerlander Erzbegbous. Thesis, Univ. Heidelberg, 72 pp.
Huff, LC., 1948. A Sensitive Field Test For Heavy Metals In Water. Econ Geol. 43, 675 681.
Ikem, A. and Egiebor, N.O., 2005, Assessment of Trace Element In Canned Fish (mackerel, tuna, salmon, sardines and herrings) Marketed In Georgia and Alabama (United States of America). Jornal of Food Composition and Analyses, 18, 771- 787.
İstanbulluoğlu, H., ve Kır, T., 2011. Türkiye’nin Su Politikaları.GATA Halk Sağlığı AD, Ankara. TAF Preventive Medicine Bulletin, 2011: 10(3)
İşeri, C., Sağlam, G., Çağlayan, K. B., 2011. Doğal Kaynaklı Maddeleri Kullanarak Atık Sulardan Ağır Metal Giderilmesi. Tübitak-Bideb Kimyagerlik Kimya Öğretmenliği ve Kimya Mühendisliği Kimya Lisans Öğrencileri Araştırma Projesi Eğitimi Çalıştayı, 2011.
Kalyoncu, H., Özan, C., Özan, S. T., 2016. Isparta Deresi’nin Su ve Sedimentlerindeki Ağır Metal Birikiminin İncelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 7(Ek Sayı 1): 268-280 (2016).
76
Kanamori, S. and Sugawara, K., 1965, Geochemical Study Of Arsenic İn Natural Waters. J. Earth.
Kara ve Çömlekçioğlu, 2004. Karaçay (Kahramanmaraş)’ın Kirliliğinin Biyolojik ve Fiziko-Kimyasal Parametrelerle İncelenmesi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Fen ve Mühendislik Dergisi 7(1).
Kara, C. ve Solak, C. 2004. Sır Baraj Gölü (Kahramanmaraş)’nde Yaşayan Tatlı Su Kefali (Leuciscus cephalus L, 1758)’nin Büyüme Özellikleri. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Fen ve Mühendislik Dergisi, 7(2).
Karadede, H. and Ünlü, E., 2000. Concentrations of Some Heavy Metals In Water, Sediment And Fish Species From The Atatürk Dam Lake (Euphrates), Turkey. Chemosphere, 41:1371-1376.
Katip, A., Özengin, N., İleri, S., Elmacı, A., Karaer, F., 2014. Uluabat Gölü’nde Sudaki İz Element Kirliliğinin Zamansal Değişiminin (2003-2004 ve 2008-2009) İzlenmesi. Uludağ Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Dergisi, Cilt 19, Sayı 2.
Kır, İ., Özan, S. T., Tuncay, Y., 2007. Kovada Gölü’nün Su ve Sedimentindeki Bazı Ağır Metallerin Mevsimsel Değişimi. Ege Üniversitesi Su Ürünleri Dergisi 24 (1-2): 155-158.
Kır, İ., ve Tumantozlu, H., 2012. Karacaören-II Baraj Gölü’ndeki Su, Sediment ve Sazan (Cyprinus carpio) Örneklerinde Bazı Ağır Metal Birikiminin İncelenmesi. Ekoloji 21, 82, 65-70.
Kiracı, A., 2014. Azap Gölü'nün Sedimentlerindeki ve Sularındaki Ağır Metal Miktarlarının Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Aydın Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kimya Anabilim Dalı, Aydın.
Komovalov, G.S., 1959. Removal Of Microelements By The Principal Rivers Of The USSR, Dokl. Akad Nauk USSR. 129, 1034-1038.
Korkmaz, H. 2001. Kahramanmaraş Havzası’nın Jeomorfolojisi, Kahramanmaraş Valiliği İl Kültür Müdürlüğü Yayınları No: 3, Kahramanmaraş.
Kouba, A., Buric, M., Kozak, P. 2009. Bioaccumulation and Effects of Heavy Metals in Crayfish: A Review. Water, Air, & Soil Pollution, 211(1-4): 5-16.
Kumru, S., 2009. Sır Barajı Gölü’nde (Kahramanmaraş) Zooplankton Yoğunluğunun Aylara Ve Derinliğe Göre Değişimi. Yüksek Lisans Tezi. Sütçü İmam Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstititsü, Su Ürünleri Anabilim Dalı, Kahramanmaraş.
77
Lee, Y. H. and Stuebing, R. B., 1990. Heavy Metal Contamination İn The River Toad. Bufo juxtosper (Inger) Near A Copper Mine İn East Malaysia. Bull. Environ. Contam. Toxicol. 45, 272-279.
Liaghati, T., Proda, M. and Malcolm, C., 2003. Heavy Metal Distribution And Controlling Factors Within Costal Plain Sediments, Bell Grek catchment, Southeast Queensland, Australia. Environment International, 29, 935-948.
Linnik, P.M. and Zubenko, I.B., 2000. Role of Bottom Sediments İn The Secondary Pollution of Aquatic Environments By Heavy Metal Compounds. Lakes and Reservoirs: Research and Management, %, 1, 11.
Linstedt, K.D. and Kruger, P., 1969. Vanadium Concentrations In Colorado River Basin Waters. J. Am. Water Works Assoc. 61, 85-88.
Livingstone, D.A., 1963. Chemical Composition Of Rivers And Lakes. In: Fleischer M (ed)Data of Geochemistry. Geol. Surv. Prof. Pap, 440-G: 64pp.
Markert, B. 1993. Plant As Biomonitors: Indicators For Heavy Metals In The Terrestrial Environment, B.Markert (ed), VCH Weinheim, New York/Basel/Cambridge. Mathis, B.J. and Cummings, T.F., 1973. Selected Metals In Sediments, Water and Biota In
The Illinois River. J. Water Pollut. Control Fed., 45, 1573-1583.
Mcneely, R.N., Neimanis, V.P., Dwyer, L., 1979. Water Quality Sourcebook- A Guide To Water Quality Parameters. Inland Waters Directorate, Water Quality Branch, Ottowa, Canada, 88 p.
Merlini, M., 1980. Some Considerations On Heavy Metals İn The Marine Hydrosphere and Biosphere. Thallasia Jugoslavica 16(2-4), pp 367-376.
Merrill, J.R., Lyden, E.F.X., Honda, M. and Arnold , J.R., 1960. The Sedimentary Geochemistry The Beryllium Isotopes. Geochim. Acta, 18, 108-129.
Mills, E.L. and Oglesby, R.T., 1971. Five Trace Elements and Vitamin B12 In Cayuga Lake, New York, Proc. 14th Conf. Great Lakes Res. 256-267.
Morita, Y., 1955. Distribution Of Copper And Zinc In Various Phases of The Earth Materials. J. Earth Sci. Nagoya Univ. 3, 33-45.
Negilski, D. S., Ahsanullah, M., Mobley, M. C., 1981. Toxicity of Zinc, Cadmium and Copper to the Shrimp Callianassa australiensis. II. Effects of Paired and Triad Combinations of Metals. Marine Biology 64,305-309 (1981). Netherlands, 310.
78
Öbek, E., Tatar, Ş.Y., Hasar, H., Arslan, E.I. ve İpek, U., 2004. Kentsel ve Endüstriyel Atıksu Arıtma Tesisi Arıtma Çamurlarındaki Ağır Metal Düzeylerinin Değerlendirilmesi, F. Ü. Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 16(1), 31-38. Öner, Ö., ve Çelik, A.,2011. Gediz Nehri Aşağı Gediz Havzası'ndan Alınan Su ve
Sediment Örneklerinde Bazı Kirlilik Parametrelerinin İncelenmesi, Ekoloji 20, 78, 48-52.
Özmen, H., Külahcı, F., Çukurovalı, A. and Doğru, M., 2004. Concentrations Of Heavy Metal and Radioactivity İn Surface Water An Sediment Of Hazar Lake (Elazığ, Turkey). Chemosphere, 55,401-408.
Öztürk, M., Türkan, İ., Dalgıç, R., Çelik, Ü., Yılmaz, M. ve Yücel, E., 1992. Ağır Metaller Canlılar İçin Bir Yük Mü?, II. Uluslararası Ekoloji ve Çevre Sorunları Sempozyumu, s. 134-140, Ankara.
Perry, J. and Vanderklein, E., 1996. Water Quality Management of A Natural Resource. Blackwell Science, 639p.
RG, T. 31.12.2004, S. 25687. Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği, Çevre Kanunu 8 ve 11 inci maddeleri ile 01.05.2003 tarihli ve 4856 sayılı Çevre ve Orman Bakanlığı Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 9 uncu maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.
Robbins, J.A., Landstrom, E. and Wahlgren, M., 1972. Tributary Inputs of Soluble Trace Metals To Lake Michigan. Proc. 15th Conf. Great lakes Res. 270-290.
Sarıeyyüpoğlu, M. ve Say, H., 1991. Elazığ Şehir Kanalizasyonunun Keban Baraj Gölü’ne Döküldüğü Bölgeden Yakalanan Barbus Capito Pectoralis’de Ağır Metal Birikimlerinin Araştırılması. E. Ü. Su Ürünleri Sempozyum Kitabı, (12-14 Kasım 1991), İzmir, 121-130.
Silvey, W.D., 1967. Occurrence Of Selected Minor Elements In The Waters of California. US Geol. Surv. Water Supply Pap, 1535-L: 17pp.
Sönmez, A., Hisar, O., Yanık, T. 2012. Karasu Irmağında Ağır Metal Kirliliğinin Tespiti ve Su Kalitesine Göre Sınıflandırılması. Atatürk Üni. Ziraat Fak. Der., 43(1): 69- 77.
Sönmez, A.Y., Hisar, O., Karataş, M., Arslan, G., Aras, M.S., 2008. ‘‘Sular Bilgisi’’,Nobel Bilim ve Araştırma Merkezi, Nobel Basımevi, 64, 201. Ankara.
Sugawara, K., and Okabe, S., 1960. Geochemistry of Molybdentum In Natural Waters. J. Earth Sci. Nagoya Univ.8, 93-107.
79
Sugawara, K., Naito, H. and Yamada, S., 1956. Geochemistry of Vanadium In Natural Waters. J. Earth Sci. Nagoya Univ. 4,44-61.
Teber, Ç., 2013. Sıdıklı Küçükboğaz Baraj Gölü(Kırşehir)’nde Yaşayan Kadife Balığı (Tinca Tinca L.,1758)’nda Ağır Metal Birikimi. Yüksek Lisans Tezi. Ahi Evran Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, Kırşehir.
Toroğlu, E., Toroğlu, S., Alaeddinoğlu, F. 2006. Aksu Çayı’nda (Kahramanmaraş) Akarsu Kirliliği. Coğrafi Bilimler Der., 4: 93-103.
Tumantozlu, H., 2010. Karacaören II Baraj Gölü’ndeki Su, Sediment Ve Sazan (Cyprinus carpio L., 1758) Örneklerinde Bazı Ağır Metal Birikimlerinin İncelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Isparta, 43-44.
Tunca, E., Atasagun, S., Saygı, Y., 2012. Yeniçağa Gölü’nde (Bolu-TÜRKİYE) Su, Sediment ve Kerevitteki (Astacus leptodactylus) Bazı Ağır Metallerin Birikimi Üzerine Bir Ön Çalışma. Ekoloji 21, 83, 68-76.
Turekian, K.K. and Kleinkopf, M.D., 1956. Estimates of The Average Abundances of Cu, Mn, Pb, Ti, Ni and Cr In Surface Waters. Maine Bull. Geol. Soc. Am. 67, 1129- 1132.
Turekian, K.K., Harriss, R.C. and Johnson, D.G., 1967, The Variations of Si, Na, Ca, Sr, Ba, Co, and Ag In The Neuse River, North Carolina. Limnol. Oceanogr., 12, 702- 706.
Udodov, P.A. and Parlov, Y.U.S., 1961. Certain Regularities of Migration of Metals In Natural Waters. Geochemistry, 8, 763-769.
URL-1, http://nufus.mobi/turkiyenin-en-kalabalik-illeri, Kahramanmaraş Nüfusu, 2016. URL-2, www.kmtso.org.tr, 2016.
URL-3, http://www2.dsi.gov.tr/baraj/detay.cfm?BarajID=142, 2016.
URL-4,http://kahramanmaras.tkdk.gov.tr/Docs/kahramanmarasTKDK13023809895339 804.pdf, 2016
URL-5, www.googleearth.com, 2016.
USEPA, 2002, National Recommended Water Quality Criteria, Office of Water, 822-R- 02-047
Voegell, P.T. and King, R.U., 1968. Occurrence In Distribution of Molybdenum In The Surface Water of Colorado. US. Geol. Surv. Water Supply pap 153N.
80
Weiler, R.R. and Chawla, V.K., 1969. Dissolved Mineral Quality of Great Lakes Waters. Proc. 12th. Conf. Great Lakes Res.801-818.
White, D.E., Hem, J.D. and Waring, G.A., 1963. Chemical Composition of Surface Waters. In: fleischer M (ed) Data of geochemistry. US. Geol. Surv. Prof. Pap 440- F:25 pp.
WHO, 2012. Water Safety Planning For Small Community Water Supplies: Step By-Step Risk Management Guidance For Drinking-Water Supplies In Small Communities. World Health Organization, Geneva.
81 ÖZGEÇMİŞ
Seval KARABACAK UZUN, Kahramanmaraş doğumlu olup yükseköğrenimine Fırat Üniversitesi Su Ürünleri Fakültesi, Su Ürünleri Mühendisliği Bölümünde başlamıştır. 2007 yılında başlamış olduğu Fırat Üniversitesi Su Ürünleri Fakültesinden 2011 yılında mezun olmuştur. 2011 yılında Fırat Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Su Ürünleri Temel Bilimler Ana Bilim Dalı’nda yüksek lisans eğitimine başlamış ve halen aynı anabilim dalında yüksek lisans eğitimine devam etmektedir.