SONUÇ VE ÖNERİLER

Temel anlamda üç basamakta gerçekleştirilen ve incelenen bu çalışmanın birinci basamağını oluşturan modifikasyon deneylerinde uygun çözücüyü belirlemek amacıyla sulu ortamda 3 farklı pH değerinde ve 0.1 M TBATFB içeren ACN ortamında denemeler yapılmıştır. Farklı potansiyel aralıklarında, farklı tarama hızlarında, farklı konsantrasyonlarda denemeler yapılarak çalışılan her bir maddeye ait ortak noktalar tespit edilmiş ve konsantrasyon olarak 1 mM çözelti, potansiyel aralığı olarak +1.2/+2.7 V, tarama hızı olarak 100 mV/s ve 30 döngü bütün maddelerimiz için optimum şartlar olarak tespit edilmiştir. Çözücü tespiti, belirlenen bu optimum şartlarda pH=2, 7 ve 12 BR tamponları ve ACN kullanılarak yapılmıştır. Her ne kadar bu konu ile ilgili sulu ortam çalışmaları mevcut olsa da bizim deney sonuçlarımız sulu ortamda çalışmamızın çok uygun olmadığını göstermiştir. Modifikasyon voltamogramlarındaki pikler ve spektroskopik sonuçların yardımı ile hem çalışmanın ikinci basamağını oluşturan yalın ve modifiye GC yüzeylerinin karakterizasyonları için yapılan çalışmalarda hem de çalışmanın üçüncü basamağını oluşturan uygulama çalışmalarında molekülün yüzeye nereden bağlandığı ve elde edilen pikin moleküldeki hangi gruba ait olduğu belirlenmeye çalışılmıştır. Modifikasyon işlemi sonucunda ve karşılaştırmalı testlerden elde edilen voltamogramlar değerlendirilerek ve spektroskopik sonuçlar incelenerek reaksiyon mekanizmaları belirlenmeye çalışılmıştır.

Genel anlamda bu çalışmada GC yüzeyleri CV tekniği ile 5 farklı Fenantrolin türevi modifiye edilmiştir. Modifiye edilen bu yüzeylerin elektrokimyasal ve spektroskopik olarak karakterizasyonları yapılmış, veriler yalın GC elektrot yüzeyi ile karşılaştırılmıştır. Bu karşılaştırmalar sonucunda elde edilen modifikasyon voltamogramlarında ilk döngüde görülen pikin ikinci döngüde görülmemesi, redoks propların yalın GC‟de olduğundan farklı cevap vermesi, spektroskopik özelliklerin GC yüzeyinden ve her bir modifiye yüzeyin diğer modifiye yüzeylerden farklı olması moleküllerin GC yüzeyine bağlandığını göstermektedir.

Fenantrolin türevlerinden F‟nin ACN ortamında GC yüzeyine bağlandığı Şekil 4. 12.‟de görülmekte olup gerek elektrokimyasal gerekse spektroskopik testlerle de

ispatlanmıştır. F‟nin GC yüzeyine modifikasyon voltamogramında 2 pik görülmektedir. Bu iki pikin F‟nin yapısındaki 5 ve 6 pozisyonlarına ait olduğu, bağlanmanın Şekil 5. 1.‟de gösterildiği şekilde gerçekleştiği ve böylece F–GC yüzeyinin serbest konumda olan azot uçlarından metallerle kompleksleşebildiği düşünülmektedir.

Şekil 5. 1. F‟nin GC yüzeyine bağlanmasının şematik gösterimi

Fenantrolin türevlerinden 5NF‟nin GC yüzeyine bağlandığı Şekil 4. 31.‟de görülmekte olup molekülün GC yüzeyine bağlanması çeşitli testlerle de ispatlanmıştır. 5NF‟nin GC yüzeyine modifikasyonu voltamogramında tek pik görülmektedir. Bu tek pikin 5NF‟nin yapısındaki 6 pozisyonuna ait olduğu ve bağlanmanın buradan gerçekleştiği düşünülmektedir. Bağlanmanın şematik gösterimi Şekil 5. 2.‟de verilmiştir.

Şekil 5. 2. 5NF‟nin GC yüzeyine bağlanmasının şematik gösterimi

Şekil 5. 2.‟den görüldüğü gibi 5NF‟nin GC yüzeyine bağlanmasının Fenantrolin halkasının 6 pozisyonundan olmasından dolayı 5 pozisyonundaki –NO2 grubu serbest

halde kalmaktadır. Dolayısıyla böyle bir yüzeyle yapılacak negatif tarama –NO2

göstermek üzere modifiye yüzeyde yapılan elektrokimyasal ve spektroskopik karakterizasyonların yanı sıra bu indirgenmenin gerçekleştirilebilmesi yüzeyde molekülün varlığının bir ispatı olacaktır. 0.1 M HCl‟de –0.4/–1.2 V potansiyel aralığında gerçekleştirilen indirgenmeye ait voltamogram Şekil 4. 39.‟da verilmiştir. Voltamogramdan da görüldüğü gibi 5NF–GC yüzeyinde bulunan –NO2 grubunun

–NH2‟e indirgenmesi 30 döngülük taramanın birinci döngüsünde tek ve keskin bir pik

halinde görülmesi ve bu pikin ikinci döngüde gözlenememesi ile net bir şekilde açıklanabilmektedir. Bu indirgenmenin sonucu Şekil 5. 3.‟de verilen yüzeyin elde edildiği düşünülmektedir. Ancak indirgenmiş yüzeyde redoks problarla yapılan elektrokimyasal karakterizasyonlardan elde edilen voltamogramların yalın GC yüzeyinde elde edilenlere benzer çıkması yüzeyin 5NF-GC yüzeyinden farklı olduğunu göstermektedir. Buna ilaveten Tablo 4. 8.; 4. 10.; 4. 11. ve 4. 12.‟de yalın GC, 5NF–GC, ind. 5NF–GC ve 5AF–GC‟ye ait verilen yüzey enerjisi değerleri incelendiğinde 5NF– GC yüzeyinde ait bazlık değerinin indirgenme sonucu elde edilen yüzeyinkinden daha düşük olması, indirgenme sonucu elde edilen yüzeyin bazlık değerinin 5AF–GC yüzeyininkinden bile yüksek olması, indirgenmiş yüzeyin temas açısı ölçüm değerlerinin yalın GC‟den de farklı olması yalın GC, 5NF–GC, ind. 5NF–GC ve 5AF–GC‟nin aralarında farklılık olduğunu göstermektedir. Dolayısıyla Şekil 5. 3 incelendiğinde 5NF– GC yüzeyinde bulunan –NO2 grubunun indirgenmesi için uygulanan negatif potansiyel

sonucu modifiye yüzeyde boşluklar oluşması, yüzeyin tamamen boşalmaması ve yüzeyin spektroskopik özelliklerinin yalın GC yüzeyinden farklı olmasına rağmen yüzeyde boşlukların olmasından dolayı elektrokimyasal cevapların yalın GC‟ye benzer çıkması şeklinde açıklanabilir.

Şekil 5. 3. .ind. 5NF–GC‟nin oluşumunun şematik gösterimi

Fenantrolin türevlerinden 5AF‟nin GC yüzeyine bağlandığı Şekil 4. 55.‟de görülmekte olup bu bağlanma elektrokimyasal ve spektroskopik karakterizasyon ve yalın GC ile yapılan kıyaslamalarla ispatlanmıştır. 5AF‟nin GC yüzeyine modifikasyonu voltamogramında tek pik görülmektedir. Bu tek pikin yapıdaki 5 pozisyonunda bulunan amin grubunun okside olmasından kaynaklandığı ve bağlanmanın da amin oksidasyon yöntemi ile 5 pozisyonundan olduğu düşünülmektedir. 5AF‟nin Fenantrolin halkasından değil de amin oksidasyon yöntemi ile bağlanması 5AF–GC ve ind. 5NF–GC‟ye ait temas açısı ölçüm değerleri arasındaki fark ile açıklanabilir. Çünkü; ind. 5NF–GC yüzeyinde –NH2‟e ind. –NO2 grubunun bulunması bazlık değerinde bir artışa neden

olmuşken bu değerin 5AF–GC yüzeyine ait değerden daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle; 5NF GC yüzeyine Fenantrolin halkasının 6 pozisyonundan bağlanırken 5AF; 5NF‟den farklı olarak –NH2 grubundan bağlanmaktadır. 5AF‟nin GC

Şekil 5. 4. 5AF‟nin GC yüzeyine bağlanmasının şematik gösterimi

Fenantrolin türevlerinden 5A6NF‟nin GC yüzeyine bağlandığı Şekil 4. 74.‟de görülmekte olup çeşitli testlerle de ispatlanmıştır. 5A6NF‟nin GC yüzeyine modifikasyonu voltamogramında 5NF ve 5AF‟ye benzer şekilde tek pik görülmektedir. Bu tek pikin 5AF‟deki bağlanmada olduğu gibi yapıdaki 5 pozisyonunda bulunan amin grubunun okside olmasından kaynaklandığı düşünülmektedir. Bu düşüncemiz bir sonraki basamakta ind. 5A6NF–GC yüzeyinin sonuçlarıyla da desteklenmektedir. –NO2

grubunun serbest bulunup indirgenebilmesi ve temas açısı yüzey enerjisi hesaplamalarının da serbest halde bir –NO2‟nun bulunduğunu rakamsal olarak ifade

etmesiyle doğrulanmaktadır. 5A6NF–GC ve ind. 5A6NF–GC‟ye ait bağlanmanın şematik gösterimi sırasıyla Şekil 5. 5. ve Şekil 5. 6.‟da verilmiştir.

Şekil 5. 6. ind. 5A6NF–GC‟nin oluşumunun şematik gösterimi

Şekil 5. 6. incelendiğinde 5A6NF–GC yüzeyinde bulunan –NO2 grubunun indirgenmesi

için uygulanan negatif potansiyel sonucu modifiye yüzeyde ind. 5NF–GC yüzeyindekine benzer şekilde boşluklar oluştuğu, yüzeyin tamamen boşalmamasına ve yüzeyin spektroskopik özelliklerinin yalın GC yüzeyinden farklı olmasına rağmen yüzeyde boşlukların olmasından dolayı elektrokimyasal cevapların yalın GC‟ye benzer çıktığı şeklinde söylenebilir.

Fenantrolin türevlerinden 56DAF‟nin GC yüzeyine bağlandığı Şekil 4. 93.‟de görülmekte olup diğer Fenantrolin türevleriyle modifiye edilmiş yüzeylerde olduğu gibi çeşitli testlerle de ispatlanmıştır. 56DAF‟nin de 5AF‟de olduğu gibi GC yüzeyine amin oksidasyon yöntemi ile 5 ve 6 pozisyonlarındaki –NH2 gruplarından bağlandığı

düşünülmüş ve 56DAF–GC ile ind. 5A6NF–GC arasındaki elipsometri ve temas açısı ölçüm sonuçlarındaki farklılık bu düşünceyi desteklemiştir. 56DAF–GC yüzeyi elipsometri görüntülerindeki farklılığın yanı sıra ind. 5A6NF–GC yüzeyine kıyasla daha kalın çıkmış bunun yanı sıra temas açısı ölçümüne ait yüzey enerjisi sonuçlarının bazlık değeri 56DAF–GC için ind. 5A6NF–GC‟den daha düşük bulunmuştur. Bu yüzden ind. 5A6NF–GC‟den farklı olarak 56DAF–GC‟de serbest bir amin grubu bulunmadığı ve yapıda bulunan her iki –NH2 grubunun da GC yüzeyine okside olarak bağlandığı

söylenilebilir. 56DAF–GC‟nin oluşumuna ilişkin şematik gösterim Şekil 5. 7.‟de verilmiştir.

Şekil 5. 7. 56DAF‟nin GC yüzeyine bağlanmasının şematik gösterimi

5 farklı Fenantrolin türeviyle GC yüzeyinin modifiye edilmesi sonucu elde edilen yalın GC‟den farklı 7 modifiye yüzeyin oluşumu EC mekanizması üzerinden gerçekleşmektedir. Fenantrolin türevlerinden yapısında –NH2 grubu bulundurmayan F

ve 5NF molekülleri susuz ortamda çalışılmasına rağmen eser miktarda bulunan su nedeniyle GC yüzeyine kuvvetli bir eter bağı oluşumu ile bağlanmakta ve ilgili reaksiyona ait önerilen mekanizma Şekil 5. 8.‟de verilmektedir.

Şekil 5. 8. Yapısında –NH2 bulundurmayan Fenantrolin türevlerinin

GC yüzeyine bağlanmasında önerilen mekanizma

Fenantrolin türevlerinden yapısında –NH2 grubu bulunduran 5AF, 5A6NF ve

–NH2 grubunun okside olması ile bağlanmakta ve ilgili reaksiyona ait önerilen

mekanizma Şekil 5. 9.‟da verilmektedir.

Şekil 5. 9. Yapısında –NH2 bulunduran Fenantrolin türevlerinin

GC yüzeyine bağlanmasında önerilen mekanizma

5 farklı Fenantrolin türevi ile modifiye edilerek elde edilen 7 farklı yüzeye ait iki farklı alanda DPV ve SWV gibi iki farklı elektrokimyasal teknik kullanılarak uygulama alanı araştırılmıştır. Fenantrolin türevlerinin iyi birer ligand olması ve kompleks yapabilme özelliklerinden dolayı ilk uygulama olarak metal çözeltileri ve karışımları tercih edilmiştir. Metal olarak seçilen Cu2+

ve Zn2+ iyonlarının her biri için DPV tekniği ile 10-6 M‟a kadar, SWV tekniği ile 10-10 M‟a kadar tayin yapılabilmiştir.

Bir diğer uygulama alanı olarak biyolojik materyal tercih edilmiştir. Bu amaçla stok ve bir diabet hastasından temin edilmiş DNA örnekleri kullanılmıştır. Bu uygulamalarda 56DAF–GC yüzeyinde en iyi sonuç elde edilmiş olduğundan diabet ilacı uygulaması diabet hastasına ait DNA ile bu yüzeyde gerçekleştirilmiştir. SWV tekniği ile elde edilen voltamogram Fenantrolin türevi ile modifiye edilmiş GC yüzeyinin DNA molekülüne karşı duyarlı olduğunu göstermiştir. Dolayısıyla her iki uygulama da bu modifiye yüzeylerin uygulanabilirliğinin kolay, duyarlılığının ve tekrarlanabilirliğinin

yüksek olduğunu, hızlı ve ekonomik bir ayırma ve tanıma metodu olarak kullanılabileceği göstermektedir.

Bugüne kadar yapılmış çalışmalar arasında sulu ortamın tercih edilmesi, Fenantrolin türevlerinin ligand olarak değil metal kompleksleri şeklinde çalışılmış olması ve polimerizasyon iddiaları yaptığımız çalışmanın bu alanda ilk olmasını sağlamıştır (Ramirez-Silva 2004, Lozano-Camargo 2007, Chen 1996). Bu çalışma; Fenantrolin türevlerinin elektrokimyasal çalışmalarının susuz ortamda olması, polimerizasyon değil modifikasyonun gerçekleşmesi ve kendine bir uygulama alanı bulabilmiş olmasından dolayı alanında yeni çalışmalara ışık tutabilecek bir çalışma niteliğinde sunulmuştur.

6. KAYNAKLAR

Adanier, A., Chehimi, M. M., Gallardo, I., Pinson, J., Vilà N., 2004, Electrochemical Oxidation of Aliphatic Amines and Their Attachment to Carbon and Metal Surfaces, Langmuir, 20, 8243–8253.

Antoniadou, S., Jannakoudakis, A. D., Karabinas, P., Thedorou, E., 1986, Electromodification of carbon–fibre electrodes by 2–nitroso–1–naphthol, J. Electroanal. Chem., 207, 203–211.

Arounaguiri, S., Easwaramoorthy, D., Ashokkumar, A., Dattagupta, A., Maiya, G. B., 2000, Cobalt(II), Nickel(II) and Ruthenium(II) Complexes of 1, 10– Phenanthroline Family of Ligands:DNA Binding and Photocleavage Studies, Indian Academy of Sciences, 112, 1, 1–17.

Banks, C. V., Bystroff, R. I., 1959, J. Am. Chem. Soc., 81, 6153.

Bard, A.J, . and Faulkner, L.R. 2001. Electrochemical Methods, 2nd Ed, John Wiley and Sons, Inc. New York.

Barton, J. K., 1986, Metals and DNA: Molecular left–handed complements, Science, 233 727– 734.

Bonakdar, M., Mottola, H. A., 1989, Electrocatalysis at Chemically Modified Electrodes, Analytica Chimica Acta, 224, 305–313.

Brandt, W. W., Gullstrom, D. K., 1952, J. Am. Chem. Soc.74, 3532.

Brett, A. M. Oliveira, Macedo, T.R.A., Raimundo, D., Marques, M.H., Serrano, S.H.P., 1998, Voltammetric behaviour of mitoxantrone at a DNA–biosensör, Biosensörs and Bioelectronics, 13, 861–867.

Carmichael, W. W., 1988, In Marine Toxins and Venoms, Handbook of Natural Toxins (Ed: A. T. Tu),Dekker, New York, Vol. 3, pp. 121–147.

Chao, H., Ye, B.H., Zhang, Q.L. and Ji, L.N., 1999, A Luminescent pH Sensör Based on a Diruthenium(II) Complex: „off–on–off‟ Switching Via The Protonation/Deprotonation of an Imidazole–Containing Ligand, 2 338–340

Chen, S.– M., 1996, Electropolymerization of Iron Phenanthrolines and Voltammetric Response for pH and Application on Electrocatalytic Sulfide Oxidation, Journal of Electroanalytical Chemistry, 401, 147–154.

Cobos–Murcia, J. A., Galicia, L., Rojas–Hernández, A., Ramírez–Silva M. T., Álverez– Bustamante, R., Romero–Romo, M., Rosquete–Pina, G., Palomar–Pardavé, M., 2005, Electrochemical Polymerization of 5–Amino–1, 10–Phenanthroline onto Different Substrates. Experimental and Theoretical Study, Polymer, 46, 9053– 9063.

Deinhammer, R. S., Ho, M., Anderegg, J. W., Porter, M. D., 1994, Electrochemical Oxidation of Amine–Containing Compounds: A Route to The Surface Modification of Glassy Carbon Electrodes, Langmuir, 10, 1306–1313.

Delamar, M., Desarmot, G., Fagebaume, O., Hitmi, R., Pinson, J., 1997, Modification of carbon fiber surfaces by elecrochemical reduction of aryl diazonium salts: Application to carbon epoxy composites, Carbon, 35, 801–807.

Ding, C., Zhao, F., Zhang, M., Zhang, S., 2008, Hybridization Biosensör Using 2, 9– dimethyl– 1, 10–Phenantroline Cobalt as Electrochemical Indicator for detection of Hepatitis B Virus DNA, Bioelectrochemistry, 72, 1, 28–33.

Erdem A, Meriç B., Kerman K., Dalbastı T., Ozsoz M.,1999, Detection of interaction between metal complex indicator and DNA by using electrochemical biosensör, Electroanal., 11, 1372–1376.

Erdem A, Meriç B., Kerman K., Dalbastı T., Ozsoz M., 1999, Detection of interaction between metal complex indicator and DNA by using electrochemical biosensör, Electroanal., 11, 1372–1376.

Erdem, A, Meric, B., Kerman, K., Dalbasti, T., Ozsoz, M., 1999, Detection of interaction between metal complex indicator and DNA by using electrochemical biosensör, Electroanalysis, 11 (18), 1372–1376.

Erdem A., Kerman K., Meriç B., Akarca U.S., Ozsoz M., 2000, Novel hybridization indicator methylene blue for the electrochemical detection of short DNA sequences related to the hepatitis B virus, Anal. Chim. Acta, 422, 139–149. Erdem A., Kerman K., Meriç B.,Ozsoz, M., 2001, Methylene blue as a novel

electrochemical hybridization indicator, Electroanalysis, 13, No. 3, 219–223. Erdem A., Kerman K., Meriç B.,Ozsoz, M., 2001, Methylene blue as a novel

electrochemical hybridization indicator, Electroanalysis, 13, No. 3, 219–223. Erdem, A., Kara, P., Kerman, K., Ozkan, D., Ozsoz, M., 2003, Electrochemical

biosensör for the detection of interaction between arsenictrioxide and DNA based on Guanine signal, Electroanalysis, 15 (7) 1–7.

Erdoğdu, G., Elektrot yüzeylerine tutturulmuş organik moleküllerin elektrokimyasal tekniklerle pKa değerlerinin tayini, A. Ü. F. B. E., Doktora Tezi, 2006.

Ferreira, E. S., Garau, A., Lippolis, V., Pereira, C. M., Silva, F., 2006, Electrochemistry 2, 8–dithia[9], (2, 9)– 1, 10–Phenanthrolinophane (L) at The Polarized Water/1, 2 –dichloroethane Interface: Evaluation of The Complexation Properties Towards Transition and Post–Transition Metal Ions, Journal of Electroanalytical Chemistry, 587, 155–160.

Geneste, F., Moinet, C., 2006, Electrocatalytic Oxidation of Alcohols by a [Ru(tpy)(phen)(OH2)]+2–Modified Electrode, Journal of Electroanalytical

Chemistry, 594, 105–110.

Ghodbane, O., Chamonlaud, G., Belanger, D., 2004, Chemical reactivity of 4– bromophenyl modified glassy carbon electrode, Electrochem. Commun., 6, 254–258.

Gökmeşe, F., Bazı naftaldimin ve salisilaldiminlerin çeşitli voltametrik tekniklerle elektrokimyasal davranışlarının incelenmesi, A. Ü. F. B. E., Doktora Tezi, 2004.

Guadalupe, A. R. Wierl, L. M., and Abruna, H., 1985, Multiple–use polymer–modified electrodes for electroanalysis of metalions in solution. Anal. Chem., 57 (9) 2009–2011.

Hossain, A. G. M. M., Nagaoka, T., Ogura, K., 1997, Palladium and Cobalt Complexes of Substitued Quinoline, Bipyridine and Phenanthroline as Catalysts for Electrochemical Reduction of Carbon Dioxide, Electrochimica Acta, 42, 16, 2577–2585.

Hall, E. A. H., 1990, Biosensörs, Ch.1: Biosensörs in context, Open University Press, İngiltere; s.3–30.

Hu, S., Xu, C., He, Y., Meng, L., Cui, D., 2000, Electrocatalytic reduction of dioxygen at the surface of glassy carbon electrodes modified by calix[6] arene–methyl viologen, Microchem., 65, 311–317.

James, B. R., Williams, R. J. P., 1961, J. Chem. Soc. 2007.

Jasimuddin, Sk., Mathur, T., Sinha, C., 2005, Bis–Chelated–Arylazoimidazole–1, 10– Phenanthroline–Osmium(II) Complexes. Structures, Spectra and Electrochemistry, Inorganica Chimica Acta, 358, 3601–3609

Jiang, Y. X., Song, W. B., Liu, Y., Wei, B., Cao, X. C., Xu, H. D., 2000, Electrochemical Characterization of The Host–Quest Nanocomposite Material MCM–41–Based Iron and Ruthenium Complexes with Bipyridine and Phenanthroline, Materials Chemistry and Physics, 62, 109–114.

Kara,P, Ozkan, D., Kerman, K., Meric, B, Erdem, A., Ozsoz, M., 2002, DNA sensing on glassy carbon electrodes by using hemin as electrochemical hybridisation label, Anal. Bioanal. Chem., 373, 710–716.

Kara, P., Ozkan, D., Erdem, A., Kerman, K., Pehlivan, S., Ozkinay, F., Unuvar, D., Itirli G., and Ozsoz, M., 2003, Detection of achondroplasia G380R mutation from PCR amplicons by using inosine modified carbon electrodes based on electrochemical DNA chip technology, Clinica Chimica Acta, 336(1–2), 57– 64.

Kerman, K., Meric, B., Ozkan, D., Kara., P., Erdem, A., Ozsoz M., 2001, Electrochemical DNA biosensör for the determination of Benzo[a]pyrene – DNA adducts, Anal. Chim. Acta.,450, 45–52.

Liu, J., Dong, S., 2000, Grafting of Diaminoalkane on Glassy Carbon Surface and Its Functionalization, Electrochemistry Communications, 2, 707–712.

Liu, S.–J., Huang, C.–H., Chang, C.–C., 2003, Oxygen Reduction in Phosphate Solution with The Cu(II) Complex of 1, 10–Phenanthroline at Glassy Carbon Electrode, Materials Chemistry and Physics, 82, 551–556.

Li, X. , Wan, Y., Sun, C., 2004, Covalent modification of glassy carbon surface by electrochemical oxidation of r–aminobenzene sulfonic acid in aqueous solution, J. Electroanal, Chem, 569, 79–87.

Li, X.–M., Ju, H.–Q., Ding, C.–F., Zhang, S.–S., 2007, Nucleic Acid Biosensör for Detection of Hepatitis B Virus Using 2, 9–Dimethyl–1, 10–Phenanthroline Copper Complex as Electrochemical Indicator, Analytica Chimica Acta, 582, 158–163.

Lozano–Camargo, M. L., Rojas–Hernández, A., Gómez–Hernández, M., Pacheco– Hernández, M. de L., Galicia, L., Ramírez–Silva M. T., 2007, UV–Visible Spectroscopic and Electrochemical Study of The Complex Formation Between Fe(II) and 5–Amino–1, 10–Phenantroline (5–Aphen) in Aqueous Solution, Talanta, 72, 1458–1468.

Luz, R. de C. S., Damos, F. S., Oliveira, A. B. de, BeGC, J., Kubota, L. T., 2006, Development of a Voltammetric Sensör for Catechol in Nanomolar Levels Using a Modified Electrode with Cu(phen)2 (TCNQ)2 and PLL, Sensörs and

Actuators B, 117, 274–281.

Matsue, T. Akiba, U. and Osa, T., 1986, Regioselective electrode system with a poly(perfluoro sulfonic acid)–coated electrode based on cyclodextrin complexation Anal. Chem., 58 (9) 2096–2097.

Mariotti, E., Minunni, M., Macsini, M., 2002, Surface plasmon resonance biosensör for genetically modified organisms detection, Anal. Chim. Acta, 453 (2), 165–172. McCreery, R. L., Bard, A. J. (Ed.), 1991, Electroanalytical Chemistry, M. Dekker, New

York, 17, 221.

Mionetto N., Marty L., Karube I., 1994, Acetylcholine esterasein organic solvents for the detection of pesticides: Biosesnor aplications, Biosensörs&Bioelectronics, 9, 463–470.

Mirífico, M. V., Svartman, E. L., Caram, J. A, Vasini, E. J., 2004, Partial Electrooxidation of Nitrogenated Heterocycles: Novel Synthesis of 1, 10– Phenanthroline–5, 6–Quinone by Electrooxidation of 1, 10–Phenanthroline, Journal of Electroanalytical Chemistry, 566, 7–13.

McGown, L.B., Joseph, M.J., Pitner,J.B.,Vonk, G.P. ve Linn, C.P., 1995, The Nucleic acid ligand: A new tool for molecular recognition, Anal. Chem., 67, 663 A– 668 A.

Meric, B., Kerman, K., Ozkan, D., Kara, P., Erensoy, S., Akarca, U.S., Mascini, M., Ozsoz, M., 2002, Electrochemical DNA biosensör for the detection of TT and Hepatitis B virus from PCR amplified real samples by using methylene blue, Talanta, 56 (5), 939–947.

Meric, B., Kerman, K., Ozkan, D., Kara, P., Ozsoz, M., 2002, Indicator–free DNA biosensör based on adenine and guanine signals, Electroanalysis, 14(18), 1245– 1250.

Meric, B., Kerman, K., Maraza, G., Palchetti, I., Macsini, M., Ozsoz, M., 2004, Disposable genosensör, a new tool for the detection of NOS–terminator, a genetic element present in GMOs, Food Control, 15 (8), 621–626.

Mikkelsen S.R., 1996, Electrochemical Biosensör for DNA sequence Detection A Review, Electroanalysis, 8(1), 15–19.

Millan, K.M., Saraullo, A., Mikkelsen, S.R., 1994, Voltammetric DNA Biosensör for cystic fibrosis based on a modified carbon paste electrode, Anal. Chem., 66, 2943–2948.

Niu, S.–Y., Zhang, S.–S., Wang, L., Li, X.–M., 2006, Hybridization Biosensör Using di(1, 10–Phenanthroline) (imidazol[f]1, 10–Phenanthroline) Cobalt(II) as Electrochemisal Indicator for Detection of Human Immunodeficiency Virus DNA, Journal of Electroanalytical Chemistry, 597, 111–118.

Ozkan, D., Erdem, A., Kara, P., Kerman, K., Meric, B., Hassmann, J., Ozsoz, M., 2002, Allele spesific genotype detection of FactorV Leiden mutation, from polymerase chain reaction amplicons based on label free electrochemical genosensör, Analytical Chemistry, 74, 5931–5936.

Palecek, E., 1988, New trends in electrochemical analysis of nucleic acids, Bioelectrochem. Bioenerg., 20, 179–194.

Palecek, E., 1996, From Polarography of DNA to Microanalysis with Nucleic Acid Modified Electrodes, Electroanal., 8, 7–14.

Park, J.–Y., Kim, B.–C., Park, S.–M., 2007, Molecular Recognition of Protonated Polyamines at bcalix[4]Crown –5 Self–Assembled Monolayer Modified Electrodes by Impedance Measurements, Analytical Cehmistry, 79, 5, 1890– 1896.

Ramírez–Silva M. T., Gómez–Hernández, M., Pacheco–Hernández, M. de L., Rojas– Hernández, A., Galicia, L., 2004, Spectroscopy Study of 5–Amino–1, 10– Phenanthroline, Spectrochimica Acta Part A, 60, 781–789.

Salimi, A., Eshghi, H., Sharghi, H., Golabi, S. M., Shamsipur, M., 1999, Electrocatalytic reduction of dioxygen at the syrface of glassy carbon electrodes modified by some antraquinone substitued podans, J. Electroanal., 11, 114.

Sarapuu, A., Vaik, K., Schiffrin, D. J., Tammeveski, K., 2003, Electrchemical reduction of oxygen on qntrquinone–modified glassy carbon electrodes in alkaline solution, J. Electroanal. Chem, 541, 23–29.

Saravani, H., Rezvani, A. R., Mansouri, G., Rad, A. R. S., Khavasi, H. R., Hadadzadeh, H., 2007, Crystal Structure, Magnetic and Electrohemical Properties of Five– Coordinate Copper (II) Complexes with 1, 10–Phenanthroline–5, 6–dione, Inorganica Chimica Acta, 360, 2829–2834.

Schilt, A. A., Smith, G. F., 1956, J. Phys. Chem, 60, 1546.

Simonian A.L, Good T.A., Wang S.S., Wild J.R., 2005, Nanoparticle based optical biosensör for the direct detection of organophosphate chemical warfare agents and pesticides, Anal. Chim. Acta,1, 69–77.

Skoog , D. A., Donald M. W., Holler F. J., 1996, Fundamentals of Analytical Chemistry, Seventh Edition, USA.

Skoog , D. A., Holler F. J., Nieman, T. A., 1998, Principles of Instrumental Analysis, Fifth Edition, USA.

Smith, G. F., Gets, C. A., 1935, Chem. Rev.16, 113.

Solak, A. O., Eichorst, L. R., Clark, W. J., McCreery, R. L., 2003, Modified Carbon Surfaces as “Organic Electrodes” that Exhibit Conductance Switching, Analytical Chemistry, 75, 2, 296–305.

Steinhaus, R. K., Margerum, D. W., 1966, J. Am. Chem. Soc. 88, 441.

Takeuchi, K.J., Thompson, M.S., Pipes, D.W., Meyer, T. J., 1984, Redox and spectral properties of monooxo polypyridyl complexes of ruthenium and osmium in Aqueous media, Inorg. Chem., 23, 1845–1851.

Tekin Seçil, platin elektrot yüzeylerine tutturulmuş organik moleküllerin elektrokimyasal tekniklerle pKa değerlerinin tayini, A. Ü. F. B. E., Doktora

Tezi, 2008.

Titretir, S., Polimerlerle modifiye edilmiş civa film elektrotlarınbiyolojik ve çevre örneklerindeki iz metallerin sıyırma analizi için kullanımı, İ. Ü. F. B. E., Doktora Tezi, 2001.

Tusarova I., Halamek E., Kobliha Zbynek, 1999, Study on reactivation of enzyme inhibitor complexes by oximes using acetylcholine esterase inhibited by organophosphate chemical warfare agents, Enzyme and Microbial Technology, 25, 400–403.

Uchiyama, S., Watanabe, H., Yamazaki, H., Kanazawa, A., Hamana, H., Okabe, Y., 2007, Electrochemical Introduction of Amino Group to a Glassy Carbon Surface by The Electrolysis of Carbamic Acid, Journal of The Electrochemical