KAYNAKLAR
Abu Tarboush, H. M. 1996. Comparision of associative growth and proteolytic activity of yoghurt starters in whole milk from camels and cows. J. Dairy Sci., Vol. 79;
pp. 366-371.
Ağel, H.E. 2009. Taze peynirlerin peynirlerde Escherichia coli O157:H7 suşunun araştırılması. II. Geleneksel gıdalar sempozyumu, s. 856, Van.
Akın, N. 2006. Modern Yoğurt Bilimi ve Teknolojisi. Damla Ofset, 456 s, Konya.
Anonim. 2006. Yoğurt Standardı, TS-1330. Türk Standardları Enstitüsü, 11 s, Ankara.
Anonim. 2007. T. C. Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı. Dokuzuncu beş yıllık kalkınma planı (2007-2013), Gıda sanayi özel ihtisas komisyonu raporu. DPT:
2720, ÖIK: 673, Ankara.
Anonim. 2009. Fermente Süt Ürünleri Tebliği. Tebliğ No: 2009/25, Yayımlandığı Resmi Gazete: 16.02.2009-27143 T.C. Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Ankara.
Anonim. 2010. ASÜD. Dünya ve Türkiye Süt Endüstrisi Raporu. Ambalajlı Süt ve Süt Ürünleri Sanayicileri Derneği, Yorum Matbaacılık, 53 s, Ankara.
Anonymous. 1988. IDF Standard, Questionnarie, 689 xD., D-Doc 177.
Anonymous. 1990. Official Methods Analysis. Association of Official Analytical Chemists, Food Composition, Addivities, Natural Contaminants, 15th Edition Vol. 2, USA.
Anonymous. 2005. NutriNexusTM, Web sitesi. http://www.probioticnutrition.com/.
Erişim Tarihi: 08.11.2011
Ardıç, D., Durmaz, H. 2006. Peynirde starter kültür gelişimini etkileyen faktörler.
Atatürk Üniversitesi Vet. Bil. Derg., Cilt. 1(3-4); s. 69-73
Arıcı, M., Demirci, M. ve Gündüz, H.H. 1999. Listeria monocytogenes’in inek ve koyun sütünden yapılan Beyaz peynirlerin imalat, olgunlaşma ve depolama aşamalarındaki durumu. Turk. J. Agric. For., Cilt. 23; s. 1133-1137.
Ashour, M., El Zayad, A.I. and Rabie, A.H. 1985. The action of Streptococcus thermophilus and/or sodium formate on the organoleptic features of fermented Yağsız Süt Besiyeri produced by Lactobacillus bulgaricus Egyption. J. Food Sci., Vol. 13(2); pp. 137-143.
Aslım, B. 1994. Lactobacillus bulgaricus ve Streptococcus thermophilus bakterilerinin metabolik ve antimikrobiyel aktiviteleri üzerine bazı fiziksel ve kimyasal mutagenlerin etkisi. Gazi Üniversitesi Fen Bil. Ens., Doktara Tezi, Ankara.
Aslım, B. ve Beyatlı, Y. 1997. Köy ve kasaba yoğurtlarından izole edilen Lactobacillus bulgaricus suşlarının metabolik ve antimikrobiyel aktiviteleri üzerine bir araştırma. GIDA, Cilt. 22(6); s. 441-447.
Aslım, B., Beyatlı, Y. ve Halkman, K. 2000. Yoğurt starter kültür metabolitlerinin inhibisyon etkisi. Turk J. Biol., Cilt. 24; s. 65-78.
Auclair, J. and Accolas, J.P. 1983. Use of thermophilic lactic starters in the dairy industry. Antonie van Leeuwenhoek, Vol. 49; pp. 313-326.
Axelson, L.T. 1993. Lactic acid bacteria: Classification and physiology, Lactic Acid Bacteria. Salminen, S., von Wright, A. (eds), Marcel Dekker, Inc., 433 p, Newyork.
Ayad, E.H., Verheul, A., Wouters, J.T. and Smit, G. 2002. Antimicrobial-producing wild lactococci isolated from artisinal and non-dairy origins. Int. Dairy J., Vol.
12; pp. 145-150.
Ayhan, K., Durlu-Özkaya, F. and Tunail, N. 2005. Commercially important characterisctics of Turkish origin domestic strains of Streptococcus thermophilus and Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus. Int. J. Dairy Technol., Vol.
58(3); pp. 150-157.
Badis, A., Guetarni, D., Moussa Boudjemâa, B., Henni, D.E., Tornadijo, M.E. and Kihal, M. 2004. Identification of cultivable lactic acid bacteria isolated from Algerian raw goat’s milk and evaluation of their technological properties. Food Microbiol., Vol. 21; pp. 343-349.
Beresford, T. 2007. What factors affect microbial growth in cheese in cheese problems solved. Ed. P.H.L. Mc Sweeney. Woodhead Publishing Ltd., 119-123 p, England.
Beyatlı, Y. 1982. Yoğurtlardan izole edilen kimi bakterilerin starter olarak seçilme olanakları üzerinde araştırmalar. Ankara Üniv. Ziraat Fakültesi Ziraat Mikrobiyolojisi Kürsüsü, Basılmamış Doktora Tezi.
Beyatlı, Y. ve Tunail, N. 1991. Yoğurtlardan izole edilen kimi bakterilerin starter olarak seçilme olanakları. J. Biol. Fac. Sci. Arts Gazi Univ., Cilt. 2; s. 343-363.
Bintsis, T. and Papademas, P. 2002. Microbiological guality of White brined cheeses: a review. Int. J. Dairy Technol., Vol. 55; pp. 113-120.
Bölükbaşı, B. 2007. Trakya bölgesinde farklı köylerden alınan yoğurtlardan LAB izolasyonu, bunların EPS üretim kabiliyetlerinin belirlenmesi ve bu bakteriler kullanılarak ayran üretimine uygun kombinasyonlarının seçilmesi. Trakya Üni.
Fen Bil. Ens. Gıda Müh. Anabilim Dalı, Doktora Tezi, 135 s, Bursa.
Bradley, R.L.Jr., Arnold, E.Jr., Barbona, D.M., Semerad, R.G., Smith, D.E. and Vines, B.K. 1992. Chemical and physical methods. Standard methods for the examination of of dairy products. pp. 433-531, Washington.
Brothersen, C. 1986. Application of external pH control in the manufacture of Italian cheese starter. pp. 6. In Proc. 23rd Annu. Marschall Invit. Italian Cheese Sem., Marschall Products-Miles Laboratories Inc. WI, Madison.
Buchanan, R. E. and Gibbons, N. E. 1974. Bergays’manuel of determinative bacteriology. 8th Edition. Williams- Wilkins Company. 1246 p, Baltimore.
Bulut, A. ve Akın, N. 2008. Çiğ ve pastörize sütten işlenen Mihaliç peynirlerinin kimyasal bileşimi ve olgunlaşma sırasındaki mikrobiyal florasındaki değişimin belirlenmesi. Türkiye 10. Gıda Kongresi. s. 721-724, Erzurum.
Büyükyörük, S. 2007. Geleneksel olarak hazırlanmış İzmir tulum peynirlerinden Lactococcus lactis (Lactococcus lactis alttür lactis ve alttür cremoris) suşlarının izolasyonu, fenotipik ve moleküler teknikler ile identifikasyonu. Uludağ Üniversitesi Besin Hijyeni ve Teknolojisi Anabilim Dalı, Doktora Tezi, 63 s, Bursa
Chaves, A.C.S.D., Fernandez, M., Lerayer, A.L.S., Mierau, I., Kleerebezem, M. and Hugenholtz, J. 2002. Metabolic engineering of acetaldehyde production by Steptococcus thermophilus. Appl. Environ. Microbiol., Vol. 68(11); pp. 5656-5662.
Chow, J., Batt, C.A. and Sinskey, A.J. 1988. Characterization of Lactobacillus bulgaricus bacteriophage ch2. Appl. Environ. Microbiol., Vol. 54; pp. 1138-1142.
Citti, J.E. , Sandine,W.E. and Elliker, P.R. 1963. Some observation on the Hull method for measurement of proteolysis in milk. J. Dairy. Sci., Vol. 46; pp. 337.
Cogan, T.M. and Hill, C. 1993. Cheese starters cultures. In. Cheese: Chemistry, Physics and Microbiology, Fox PF. chief ed, Chapman and Hall. pp.193-255, London.
Collins, C.R. and Taylor, C.E.D. 1967. Microbiological methods. 404 p, London, Butterworths.
Çelik, Ş. ve Uysal, Ş. 2009. Beyaz peynirin bileşim, kalite, mikroflora ve olgunlaşması.
Atatürk Üniv. Ziraat Fak. Derg., Cilt. 40 (1); s. 141-151
Dağdemir, E. 2006. Salamura Beyaz peynirlerden izole edilen laktik asit bakterilerinin tanımlanması ve seçilen bazı izolatların kültür olarak kullanılabilme imkânları.
Atatürk Üniversitesi Fen Bil. Ens., Doktora Tezi, s 190, Erzurum.
Dağdemir, E., Özdemir, S. ve Çelik, Ş. 2002. Farklı starter kültür kullanılarak yapılan salamura Beyaz peynir örneklerinin bazı mikrobiyolojik ve duyusal özellikleri ile lipoliz değerleri. Türkiye 7. Gıda Kongresi, s 335-342.
Demirci, M. ve Gündüz, H. 1994. Süt teknolojisi el kitabı. Hasad Yayıncılık.
Dinçer, E., Kıvanç, M. ve Karaca H. 2009. Biyokoruyucu olarak Laktik asit bakterileri ve bakteriyosinler. GIDA, Cilt. 35; s. 1-8.
Dinkçi, N. ve Gönç, S. 2010. Klasik ve kültürlü Beyaz peynir teknolojisi. 1.
Uluslararası Adriyatik’ten Kafkaslar’a geleneksel gıdalar sempozyumu, s 49, Tekirdağ.
Durlu-Özkaya, F. 2001. Salamura Beyaz peynirlerinden izole edilen bazı laktokok, enterokok ve laktobasil suşlarının proteolitik aktivite, bakteriosin etkenligi ve biyogen amin olusumu açısından karsılastırılması. Ankara Üniversitesi Fen Bil.
Ens., Doktora Tezi, Ankara.
Durlu-Özkaya, F., Iç, N. ve Tunail, N. 1999. Termofilik fajlara dirençli yoğurt kültürleri ve rotasyon. Biyoteknoloji (KÜKEM) Dergisi. XI. KÜKEM-Biyoteknoloji Kongresi Özel Sayısı, Cilt. 23(2); s. 7-8.
Düzgüneş, O., Kesici, T., Kavuncu, O. ve Gürbüz, F. 1987. Araştırma ve Deneme Metotları (İstatistik Metotları II) Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayın No:1021, Ankara Üniversitesi Basımevi. Ankara
Erkmen, O. 1995. Behaviour of Staphylococcus aureus in Turkish Feta cheese during manufacture and ripening. J. Food Prot., Vol. 58; pp. 1201-1205.
Evren, M., Apan, M., Tutkun E. ve Evren, S. 2009. Geleneksel fermente gıdalarda bulunan laktik asit bakterileri. II. Geleneksel gıdalar sempozyumu, s. 190. Van.
Gibbs, B.M. and Skinner, F. A. 1966. Identification methods for microbiologist.
Academic Press London. 145 p, New York.
Gorris, L.G.M. 1994. Bacteriocins: Potential application in food preservation. Food Preservation by Combined Processes. Final report FLAIR Concerted action No.
7, Subgroup B, EUR 15776 EN , pp. 79-84.
Göncü, A. and Alpkent, Z. 2005. Sensory and chemical properties of white pickled cheese produced using kefir, yoghurt or a commercial cheese culture as a starter.
Int. Dairy J., Vol. 15; pp. 771- 776.
Gönç, S. 1983. Modern bir Beyaz peynir işletmesinin dizaynı ve alet ekipman seçimi.
Beyaz peynir sempozyumu. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Süt Teknolojisi Anabilim Dalı. İzmir.
Gönç, S. 1984. Bulgaristan usulü Beyaz peynir yapım tekniği. Beyaz peynir yapım tekniği ve karşılaşılan sorunlar. Eğitim semineri. İstanbul Ticaret Odası, 2-3 Mart 1984. İstanbul.
Gönç, S. 1984. Ülkemizde uygulanan Beyaz peynir (Edirne peyniri) yapım tekniği.
Beyaz peynir yapım tekniği ve karşılaşılan sorunlar. Eğitim semineri. İstanbul Ticaret Odası. 2-3 Mart 1984. İstanbul.
Gönç, S. ve Kılıç, S. 2000. Beyaz peynirde Listeria monocytogenes aranması üzerine bir araştırma. Ege Üniv. Ziraat Fak. Derg., Cilt. 37; s. 105-111.
Guessas, B. and Kihal, M. 2004. Characterization of lactic acid bacteria isolated from Algerian arid zone raw goats’ milk. Afr. J. Biotechnol., Vol. 3(6); pp. 339-342.
Güley, Z. 2008. Doğal üretilen küflü peynirlerden izole edilen bazı laktik asit bakterilerinin aflatoksin B1 ve aflatoksin M1 üzerine etkisinin araştırılması. Ege Üniversitesi Fen Bil. Ens. Süt Teknolojisi Anabilim Dalı, Doktora Tezi, s. 283, İzmir
Gürsoy, A., Gürsel, A., Şenel, E., Deveci, O. ve Karademir, E. 2001. Yağ içeriği azaltılmış Beyaz peynir üretiminde Lactobacillus helveticus ve Lactobacillus delbrueckii ssp. bulgaricus kültürlerinin kullanımı. GAP II. Tarım Kongresi, s.
269-278, Şanlıurfa.
Halkman, A.K. 1987. Süt ve ürünlerinde starter ve katkı maddeleri kullanımı. İstanbul Ticaret Odası Yayın no: 1987/7 Lebib Yalkın Yayınları ve Basım İşleri A. Ş., 116 s, İstanbul.
Halkman, A.K. 2005. Gıda Mikrobiyolojisi Uygulamaları. Başak Matbacılık ve Tanıtım Hizmetleri Ltd. Şti. 358 s, Ankara.
Halkman, A.K. ve Halkman, Z. 1991. Kaşar Peyniri Starter Kültür Kombinasyonları Üzerinde Bir Araştırma. GIDA, Cilt. 16(2); s. 99-105.
Halkman, A.K. ve Taşkın, Y. 2001. Süt endüstrisinde starter kültür. Gıda Mühendisliği Dergisi. Cilt. 5(10); s. 13-18.
Halkman, A.K. ve Taşkın, Y. 2010. Ulusal düzeyde laktik starter kültür üretimi. 1.
uluslararası Adriyatik’ten Kafkaslara geleneksel gıdalar sempozyumu, 15-17 Nisan 2010, Tekirdağ.
Halkman, A.K., Çavuş, A. ve Bektaş, V. 1984. Lactobacillus bulgaricus ve Streptococcus thermophilus’un Farklı Besiyerlerinde Gelişme Durumlarının İncelenmesi. GIDA, Cilt. 9(1); s. 53-58.
Harrigan, W.F. and McCance, M.E. 1970. Laboratory methods in microbiology.
Academical Press London, 362 p, New York.
Hayaloğlu, A.A. ve Erginkaya, Z. 2001. Gıda endüstrisinde kullanılan laktik asit bakterileri. Gıda Teknolojisi Derneği Yayın No: 23, 26 s, Ankara.
Hayaloğlu, A.A. ve Özer, B. 2011. Peynir Biliminin Temelleri.Sidas Medya Ltd., 680 s.
Hayaloğlu, A.A., Güven, M., Fox, P.F. and McSweeney, P.L.H. 2005. Influence of starters on chemical, biochemical and sensory changes in Turkish White-Brined cheese. J. Dairy Sci., Vol. 88; pp. 3460-3467.
Hayaloğlu, A.A., Güven, M., Fox, P.F., Hannon, J.A. and McSweeney, P.L.H. 2004.
Proteolysis in Turkish Whitebrined cheese made with defined strains of Lactococcus. Int. Dairy J., Vol. 14; pp. 599-610.
Hebert, E.M., Raya, R.R., Tailliez, P. and Giori, G.S. 2000. Characterization of natural isolates of Lactobacillus strains to be used as starter cultures in dairy fermentation. Int. J. Food Microbiol., Vol. 59; pp. 19-27.
Hegazi, F. Z. 1987. Proteolytic activity of lactic acid bacteria in Yağsız Süt Besiyeri with special reference to the biodegradation of casein fractions. Die Nahrung, Vol. 1; pp. 19-26.
Henri Dubernet, S., Desmasures, N. and Gueguen, M. 2008. Diversity and Dynamics of lactobacilli populations during ripering of RDO Camambert cheese. Canadian J Microbiol., Vol. 54; pp. 218-228.
Herdem, A. 2006. Farklı yörelerden toplanan geleneksel yöntemle üretilen yoğurt örneklerinin bazı niteliklerinin belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Fen Bil. Ens.
Gıda Mühendisliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 98 s, Konya
Hitchener, B.J., Egan, A.F. and Rogers, P.J. 1982. Characteristics of lactic acid bacteria isolated from vacuum-packaged beef. J. of Applied Bacteriology., Vol. 52; pp.
31-37
Hofvendahl, K. and Hahn-Hägerdal, B. 2000. Factors affecting the fermentative lactic acid production from renewable resources. Enzyme Microb. Technol., Vol. 26;
pp. 87–107.
Kaleli, D. 2001. Streptococcus salivarius subsp. thermophilus virulent fajlarının izolasyonu ve yoğurt starter kültürleri üzerine litik etkilerinin belirlenmesi. A. Ü.
Fen Bil. Ens., Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
Karakuş, M. ve Alperden, I. 1992. Beyaz peynirin olgunlaşma sürecinde mikrobiyolojik ve kimyasal özelliklerindeki değişmeler. Gıda Sanayi, Cilt. 6; s. 34-47.
Karakuş, M., Borçaklı, M. ve Alperden, I. 1992. Beyaz peynirin olgunlaşması sürecinde laktik asit bakterileri. GIDA, Cilt. 17; s. 363- 369.
Kasımoğlu, A., Göncüoğlu, M. and Akgün, S. 2004. Probiotic white cheese with Lactobacillus acidophilus. Int. Dairy J., Vol. 14; pp. 1067-1073.
Kayagil, F. and Candan, G. 2009. Effect of starter culture combinations using isolates from traditional cheese on the quality of Turkish White cheese. Int. J. Dairy Technol., Vol. 62; pp. 387-396.
Kılıç, S. 2010. Süt Mikrobiyolojisi. Sidas Medya Ltd. Şti., 680 s, İzmir.
Kıran, F. ve Osmanağaoğlu, Ö. 2011. Laktik asit bakterilerinin (lab) identifikasyonunda / tiplendirmesinde kullanılan moleküler yöntemler. Erciyes Üni. Fen Bil. Ens.
Dergisi, Cilt. 27(1); s. 62-74
Kırmacı, H.A. 2010. Geleneksel Urfa peynirlerinde yer alan LAB’nin izolasyonu, moleküler karakterizasyonu ve starter kültür olarak kullanım olanakları, Doktora Tezi, Harran Üniversitesi, Şanlıurfa
Kneifel, W., Ulberth, F., Erhard, F. and Jaros, D. 1992. Aroma profiles an sensory properties of yogurt and yogurt products. I. Screening of commercially available starter cultures, Milchwissenschaft - Milk Sci. Int., Vol. 47(6); pp. 362-365.
Köşker, Ö. 1977. Genel Mikrobiyoloji Ziraat Mikrobiyolojisine Giriş. A. Ü. Ziraat Fak., 272 s, Ankara.
Krusch, U., Neve, H., Luschei, B. and Teuber, M. 1987. Characterization of virulent bacteriophages of Streptococcus salivarius subsp. thermophilus by host specificity and electron microscopy. Kieler Milchwirtschaftliche Forschungsberichte, Vol. 39(3); pp. 155-167.
Lee, S.Y., Vedamuthu, E.R. and Waham, C.J. 1974. An agar medium for the differential enumeration of yogurt starter bacteria. J. or Milk, Food Tech., Vol. 37 (5); pp.
272-276.
Low, B.A. and Hansen, E.B. 1997. Microbiology and Biochemistry of cheese and fermented milk, Low, B.A. eds, Blackie Academic and Professional, 337 p, London.
Mannu, L., Comunian, R. and Scintu, M.F. 2000. Mesophilic Lactobacilli in Fiore Sardo cheese : PCR-identification and evolution during cheese ripening. Int.
Dairy J., Vol. 10; pp. 383-389
Marshall, V.M.E. 1987. Fermented milks and their future trends: microbiol aspects. J. of Dairy Research, Vol. 54; pp. 559-574.
Oberg, C.J. and Broadbent, J.R. 1993. Thermophilic starter cultures: another set of problems. J. Dairy Sci., Vol. 76; pp. 2392-2406.
Oberg, C.J., Wang, A., Moyes, L.V., Brown, R.J. and Richardson, G.H. 1991. Effects of proteolitic activity of thermolactic cultures on physical properties of Mozzarella Cheese. J. Dairy Sci., Vol. 74; pp.389-397.
Oberg, C.J., Weimer, B.C., Moyes, L.V., Brown, R.J. and Richardson, G.H. 1991.
Proteolytic characterization of Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus strains by the o-phthaldialdehyde test and amino acid analysis. J. Dairy Sci., Vol. 74; pp. 398-403.
Öner, Z., Karahan, A.G. and Aloğlu, H. 2006. Changes in the microbiological and chemical characteristics of an artisanal Turkish white cheese. Food Sci.
Technol., Vol. 39; pp. 449-454.
Özer, B. 2006. Yoğurt Bilimi ve Teknolojisi. Sidas Medya Ltd. Şti., 496 s, İzmir.
Özrenk, E. ve Bayar, N. 2008. Konya yöresine ait sütlerin bazı kalite özellikleri, Türkiye 10. Gıda Kongresi. s 695, Erzurum.
Pappas, C.P., Kondyli, E., Voutsinas, L.P. and Malatou, H. 1996. Effects of starter level, draining time and aging on the physicochemical, organoleptic and rheological properties of Feta cheese. J. Soci. Dairy Technol., Vol. 49; pp.73-78.
Pappas, C.P., Kondyli, E., Voutsinas, L.P. and Malatou, H. 1996. Effects of salting method and storage time on composition and quality of Feta cheese. J. Soci.
Dairy Technol., Vol. 49; pp. 113- 118.
Rajagopal, S.N. and Sandine, W.E. 1990. Associative growth and proteolysis of Streptococcus thermophilus and Lactobacillus bulgaricus in Yağsız Süt Besiyeri. J. Dairy Sci., Vol. 73; pp. 894-899.
Rasic, J. and Kurmann, A. J. 1978. Yoghurt. Technical Dairy Publishing House, 466 p, DK-2720 Vanlose, Copenhagen, Denmark.
Ray, B. 1996. Probiotics of Lactic Acid Bacteria: Science or Myth, In lactic Acid Bacteria. Eds. T. F. Bozoglu, B. Ray, 101-136, Nato ASI Series, series H: Cell Biology, Vol. 98, Springer, Berlin.
Rechinger, K.B. and Siegumfeldt, H. 2002. Rapid assesment of cell viability of Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus by measurement of intracellular pH in individual cells using fluorescence ratio imaging microscopy. Int. J. Food Micro., Vol. 75; pp. 53-60.
Riemelt, I., Bartel, B. and Malcran, M. 1996. Milchwirtschaftliche Mikrobiologie. B.
Behr’s Verlag GmbH., 382 p, Hamburg.
Robinson, R.K. 1999. Fermented milks/ Yoghurt. Encyclopedia of food microbiology.
Eds. R.K. Robinson, C.A. Batt, P.D. Patel. pp.784-791, Academic Press, London.
Rogosa, M. 1960. An approach to the classification of the lactobacill. J. Appl.
Bacteriol., Vol. 2(22); pp. 329-341.
Rogosa, M., Wiseman, R.F., Mitchell, J.A., Disraely, M.N. and Beaman, A.J. 1953.
Species differantation of oral lactobacilli from man including description of Lactobacillus salivarius nov. spec. and Lactobacillus cellobiosus nov. spec., J. of Bacteriology, Vol. 65; pp. 681-698.
Scheleifer, K.H. and Ludwig, W. 1994. Phylogenetic relationships of lactic acid bacteria. The Lactic Acid Bacteria, Vol. 2, The Genera of Lactic Acid Bacteria, Wood, B.J.B., Holzapfel, W.P. eds, Chapman and Hall, London.
Schillinger, U. and Lücke, F.K. 1987. Identification of lactobacilli from meat and meat products, Food Microbiology, Vol. 4; pp. 199-200.
Schleifer, K.H., Ehrmann, M., Beimfohr, C., Brockmann, E., Ludwig, W. and Amann, R. 1995. Application of molecular methods for the classification and identification of lactic acid bacteria, Int. Dairy J., Vol. 5; pp. 1081-1094
Sezgin, E. 2000. Yogurt Teknolojisi. A. Ü. Z. F. Süt Teknolojisi ders notu.
Sharpe, M.E. 1962. Taxonomy of the Lactobacilli. Dairy Sci. Abs., Vol. 24 (3); pp. 109-118.
Sharpe, M.E. 1979. Identification of lactic acid bacteria. Identification Methods for Microbiologists. eds. Skinner, F.K. and Lovelock, D.V., Academic Press, pp.
233-259, London.
Shidlovskaya, V.V. and Dyachenko, P.F. 1968. Dairy Science Abstracts, Vol. 30; 271 p.
Shihata, A. and Shah, N.P. 2000. Proteolytic profiles of yoghurt and probiotic bacteria.
Int. Dairy J., Vol. 10; pp. 401-408.
Singh, J. and Sharma, D.K. 1983. Proteolytic breakdown of casein and its fraction by lactic acid bacteria. Milchwiessenschaft, Vol. 38(3); pp. 148-149.
Soykut, E.A. ve Tunail, N. 2009. Süt endüstrisinde sorun yaratan termofilik fajlar, GIDA, Cilt. 34(2); s. 107-113
Speckman, C.A. 1975. Preparation Evaluation and use of lyophilized concentrated dairy starter cultures in cheese and yoghurt manufacture. P.H.D. Thesis Oregon, 86 p.
Steinholt, K. and Calbert, H.E. 1960. Arapid colorimetric method for the determination of lactic acid in milk and milk products. Milchwissenschaft, Vol. 15; pp. 7-11.
Sürmeli, G., Tunail, N. ve Köşker, Ö. 1982. Laktik asit bakterilerinin izolasyonunda kullanılan besiyerlerinin karşılaştırılması üzerinde araştırmalar, GIDA, Cilt. 1; s.
3-9.
Tamime, A.Y. 1983. Microbiology of Startet Cultures. Dairy Microbiology, Vol. 2, The Microbiology of Milk Products Ed. Robinson R.K., Applied Science Publishers Ltd., pp. 113-156, Elsevier Science Publishing Co. Inc.
Tamime, A.Y. and Deeth, B.C. 1980. Yoghurt: Techcnology and Biochemistry, J. of Food Protection, Vol. 43(12); pp. 939-977.
Tamime, A.Y. and Robinson, A.Y. 1985. Yogurt: Science and Technology. Oxford:
Pergamon Press.
Tan, S. ve Ertürk, Y.E. 2002. Süt ve Süt Mamulleri Durum ve Tahmin Raporu, Tarımsal Ekonomi Araştırma Enstitüsü. Ankara.
Tekinşen, C. 1997. Süt Ürünleri Teknolojisi Selçuk Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi Yayın Ünitesi, 325 s, Konya.
Tekinşen, C. 2000. Süt Ürünleri Teknolojisi. Selçuk Üniversitesi Basımevi, Konya.
Temiz, A. and Yılmazer, A.N. 1998. Identification of lactic acid bacteria isolated from tarhana during fermentation, Acta Alimentaria. Vol. 27(3); pp. 277-291.
Temiz, A. ve Yılmaz, R. 2003. Streptococcus salivarius subsp. thermophilus ve Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus’un klasik ve moleküler yöntemler kullanılarak tanımlanması ve karakterizasyonu. Orlab online mikrobiyoloji dergisi, Cilt. 01(03); s. 19-42.
Thunell, R.K. 1986. DSS cultures and thermolactic media: aplication in Italian cheese manufacture. pp. 53, In Proc. 23rd Annu. Marschall Products-Miles Laboratories Inc., Mdison, WI.
Tunail, N. 1978. Starter olarak kullanılan laktik asit bakterileri ile beyaz peynirlerimizden izole edilen bazı bakterilerin önemli fizyolojik özellikleri.
Doçentlik tezi, basılmamış. Ankara Üniv. Ziraat Fakültesi Ziraat Mikrobiyolojisi Kürsüsü
Tunail, N. 1982. Yogurtlardan izole edilen bazı termobakterilerin identifikasyonları ve izolatların DNA homolojileri. Mikrobiyoloji Bülteni, Cilt. 16; s. 113-123.
Tunail, N. ve El Beyati, H. 1982. Yogurtlardan izole edilen kimi bakterilerin starter olarak seçilme olanakları üzerinde arastırmalar. Türkiye Bilimsel ve Teknik Arastırma Kurumu Tarım ve Ormancılık Arastırma Grubu, Proje No: TOAG- 414. 102 s.
Tunail, N. ve Halkman, A.K. 2005. Starter Kültür Teknolojisi Ders Notları (basılmamış), Ankara Üniversitesi Gıda Mühendisliği Bölümü ders notları.
Tunail, N. ve Köşker, Ö. 1989. Süt Mikrobiyolojisi. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayın no 1116, 138 s, Ankara.
Tunail, N., Ayhan, K., Akçelik, M. Durlu-Özkaya, F., Dogan, H.B., Kaleli, D., Tükel Ç.
ve Acar, E. 2002. Yoğurt fabrikalarında faj probleminin çözümüne yönelik araştırmalar. Tübitak/TARP-2106 Nolu Proje.
Tunail, N., Uraz, T., Alpar ve Halkman, A.K. 1985. İzole Suşlarla ve Ticari Laktik Asit Bakterileri İle Yapılan Beyaz Peynirlerde Mikroorganizma-Kalite İlişkisinin Belirlenmesi Üzerinde Araştırmalar. TÜBİTAK Doğa D2, Cilt. 9(1); s. 95-107 Tunçtürk, Y., Andiç, S. ve Ocak, E. 2010. Homojenizasyon ve pastörizasyonun Beyaz
peynir ve peyniraltı suyu bileşimine etkisi. GIDA, Cilt. 35(5); s. 339-345
Turantaş, F., Ünlütürk, A. and Göktan, D. 1989. Microbiological and compositional status of Turkish White cheese. Int. J. Food Microbiol., Vol. 8; pp. 19-24.
Uraz T. 1993. Peynir Teknolojisi Ders Notları. Basılmamış.
Uraz, G. ve Gündoğan, N. 1998. Beyaz peynirlerin mezofil mikroflorasında Koliform, Streptokok, Laktobasil, Leukonostok, Pediokok, Stafilokok ve Basillusların bulunma sıklıkları. GIDA, Cilt. 23; s. 391-401.
Uysal, H.R. 1996. Değişik miktarlarda kültür kullanılarak üretilen Beyaz peynirlerde proteoliz düzeyi üzerine araştırmalar. Ege Üniv. Ziraat Fak. Derg., Cilt. 33; s.
107-114.
Üçüncü, M. 2004. A’dan Z’ye Peynir Teknolojisi Cilt. 2; s. 545-1235, Meta Basım Matbaacılık Bornova, İzmir.
Üçüncü, M. 2005. Süt ve Mamülleri Teknolojisi. Meta Basım Matbaacılık, 571s, Bornova, İzmir.
Ünsal, A. 1997. Süt Uyuyunca-Türkiye Peynirleri. Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık Ticaret ve Sanayi AŞ. İstanbul.
Vuyst, E.D. and Vandamme, B. 1994. Bacteriocins of Lactic Acid Bacteria, Blackie Academic, pp. 1-91, London.
Wahr, M.H. and Frank, J.F. 2004. Lactic Acid Bacteria, Standart methods for the examination of dairy products 17th Edition, NW, pp. 235-247, Washington.
Weinbrenner, D.R., Barefoot, S.F. and Grinstead, D.A. 1997. Inhibition of yoghurt starter cultures by Jenseniin G, a Propionibacterium bacteriocin. J. Dairy Sci., Vol. 80; pp. 1246-1253.
Whitman, W.B., De Vos, P., Garrity, G.M., Jones, D., Krieg, N.R., Ludwig, W., Rainey, F.A. and Schleifer, K.H. 2009. Bergey’s Manuel of Systematic Bacteriology, The Firmucutes. 2nd Edition, Vol. 3; 1422 p, Springer, London.
Yaygın, H. ve Kılıç, S. 1993. Süt endüstrisinde saf kültür. Altındağ Matbaacılık, 108 s, İzmir.
Yaygın, H. ve Toklu, G.Ş. 2000. Süt Ürünleri Üretiminde Starter Kültürler. VI. Süt ve Süt Ürünleri Sempozyumu, Tekirdağ.
Yetişmeyen, A. 2005. Süt Teknolojisi. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayın no 1546, Ankara.
Yılmaz, R. 2002. Çig ve pastörize sütlerden yerel yogurt starter suslarının izolasyonu, tanımlanması ve bunların karakterizasyonu. Hacettepe Üniversitesi Fen Bil. Ens.
Doktara Tezi, Ankara.
Zalashko, M.V., Micheeva, L.D., Obratsova, N.V., Gushcha, T.E., Poluda, V.S. and Vydritskaya, I.V. 1980. Biotechnology Letters. S-kh. Biol., Vol. 15(1); pp. 89-91.
Zhu, W.M., Liu, M. and Wu, D.Q. 2000. Isolation and characterization of a new bacteriocin from Lactobacillus gasseri KT7. J. Appl. Microbiol., Vol. 88; pp.
877-886.
EK 1 ARAŞTIRMADA KULLANILAN BESİYERLERİ
1.1 M17 Agar (Merck)
Ticari olarak bulunan besiyerinden, 1 litre damıtık suda 42,5 gram (g) dehidre M17 Broth (Merck) çözülmüş ve sıvı besiyeri olarak hazırlanan bu besiyerine 12,75 g Agar katılarak 121 °C’da 15 dk sterilize edilmiştir. pH 7,2±0,2 (25 °C) olan besiyeri steril Petri kutularına dağıtılmıştır.
1.2 M17 Broth (Merck)
Ticari olarak bulunan bu besiyerinden 42,5 g alınmış ve 1 litre damıtık su içerisinde çözülmüş, 10’ar mL olacak şekilde tüplere dağıtıldıktan sonra 121 °C’da 15 dk sterilize edilmiştir. (25 °C’de pH 7,2±0,2)
1.3 MRS Agar (Merck)
Ticari olarak bulunan MRS Broth besiyerinden 52,2 g alınıp 1 litre damıtık suda çözülmüş ve 14 g Agar katılarak 118 °C’da 15 dk sterilize edilmiştir. pH 5,7±0,2 (25
°C) olan besiyeri steril Petri kutularına dağıtılmıştır.
1.4 MRS Broth (Merck)
Ticari olarak bulunan bu besiyerinden 52,2 g alınmış ve 1 litre damıtık su içerisinde çözülmüş, 10’ar mL olacak şekilde tüplere dağıtıldıktan sonra 118 °C’da 15 dk sterilize edilmiştir. (25 °C’de pH 5,7±0,2)
1.5 Yağsız Süt Besiyeri
100 g Yağsız Süt Besiyeri 900 mL damıtık su içerisinde iyice çözündükten sonra 10’ar mL olacak şekilde tüplere dağıtılmış ve 115 °C’da 10 dk sterilize edilmiştir.
1.6 Yağsız Süt Besiyeri Agar
100 g Yağsız Süt Besiyeri ve 700 mL damıtık su içerisinde, 15 g Agar ve 300 mL damıtık su içerisinde iyice çözündükten sonra 115 °C’da 10 dk ayrı ayrı sterilize edilip otoklav çıkışı karıştırılmıştır. Elde edilen besiyeri steril Petri kutularına dağıtılmıştır.
1.7 Lee’s Agar
Bileşiminden hazırlanan bu besiyeri için 18 g Agar agar (Merck), 10 g pancreatic digest of casein (Merck), 10 g yeast extract (Merck), 5 g lactose, 5 g sucrose, 3 g CaCO3
(Merck), 0,5 g K2HPO4 (Merck) tartılıp 990 mL damıtık su içerisinde çözüldükten sonra 121 °C’de 20 dk sterilize edilmiştir. 10 mL (%0,2 solution) Bromcresol purple filtre ile sterilize edildikten sonra 45-50 °C’de diğer bileşiklere steril bir şekilde ilave edilmiştir.
pH 7,0±0,2 (25 °C) olan besiyeri steril Petri kutularına dağıtılmıştır.
1.7 VRB Agar
Ticari olarak bulunan bu besiyerinden 39,5 g alınmış ve 1 litre damıtık su içinde karıştırılarak kaynatılmış ve kaynama başladıktan sonra en çok 2 dk daha kaynama sıcaklığında tutulup, soğuyunca steril Petri kutularına dağıtılmıştır. (25 °C’de pH 7,4±0,2)
1.8 Hull Metodunda Kullanılan Çözeltiler
Triklorasetik asit: 0,72 N TCA (Riedel-de Haën) hazırlanmıştır.
Na2CO3 - Na4P2O7 çözeltisi: 75 g Na2CO3 (Merck) ve 10 g Na4P2O7 (Merck) 500 mL damıtık suda çözülerek hazırlanmıştır.
Fenol ayıracı: Bir birim Folin ciocalteus (Merck) çözeltisi, iki birim damıtık suyla karıştırılarak ve kullanmadan önce taze olarak hazırlanmıştır.
Tirozin standart kurvesinin hazırlanışı: 100 mg tirozin (Merck) 500 mL damıtık suda çözülmüş, bu çözeltiden 0,05; 0,2; 0,35; 0,5; 0,65 ve 0,8 mg tirozin/5 mL YSB olacak şekilde standart oluşturularak Hull metodunda anlatılan işlemler uygulanıp standart kurve çizilmiştir.