• Sonuç bulunamadı

Süperkritik Tanecik Tasarım Proseslerinin Ölçeğinin Büyütülmesi ve Ticarileşmesi 

PVP‐HPC karışımlarının kullanımı 

3.2.3 Süperkritik Tanecik Tasarım Proseslerinin Ölçeğinin Büyütülmesi ve Ticarileşmesi 

Tezin  literatür  özeti  kısmında  da  belirtildiği  gibi  hem  bilimsel  hem  endüstriyel  açıdan  ilgi  çeken  ve  büyük  ölçeğe  taşınmış  özellikle  gıda  sektöründe  kullanılan  birçok  SCF  prosesi bulunmaktadır [4, 27, 140,  154]. Genel anlamda tüm süperkritik proseslerinin  büyük  ölçeğe  taşınmasındaki  engeller  olarak  yüksek  yatırım  maliyetleri  ve  büyük  hacimli  yüksek  basınç  ekipmalarının  tasarlanmasında  karşılaşılan  teknik  zorluklar  gösterilse  de  her  tanecik  tasarım  prosesinin  kendine  özgü  kısıtları  da  bulunmaktadır  [27,  154].  Bölüm  3.2.2’de  yeri  geldikçe  bu  kısıtlara  kısaca  değinilmiş  fakat  proses  ekonomisinden bahsedilmemiştir. Ayrıca, tezin hipotez kısmında SCF ile tanecik tasarım  proseslerinin  ölçek  büyütmeye,  ticari  açıdan  uygulamaya  ve  yaygınlaştırmaya  elverişli  prosesler  olduğu  öne  sürülmüş  fakat  ekonomik  koşullar  el  vermediğinden  ölçek  büyütme çalışması yapılamamıştır.  O nedenle bu bölümde, proseslerin ölçek büyütme  açısından sahip olduğu kısıtlar tekrar ele alınmış ve öne sürülen bu hipotez literatürde  yer  alan  bazı  ölçek  büyütme  çalışmalarına  dayanılarak  desteklenmiştir.  Verilen  örneklerle SCF ile tanecik tasarım proseslerinin büyük ölçekte hayata geçirildiği gözler  önüne serilirken ölçek büyütmede önemli olan parametreler ve karşılaşılan zorluklara  da kısaca değinilmiştir.  

SCF  ile  tanecik  tasarım  prosesleri  arasında  işlem  basamakları  ve  prosesin  dayandığı  teorik  olgular  açısından  açıklanması  ve  modellenmesi  en  basit  oluşu  nedeniyle  RESS  prosesi ölçek büyütme açısından avantajlı bir proses olsa da sahip olduğu bazı kısıtlar  bu  prosesin  ekonomik  açıdan  uygulanabiliriliğini  oldukça  düşürmektedir  [28,  154].  Çöktürülecek  olan  maddenin  SCF  içerisindeki  çözünürlüğü  bu  kısıtların  başında 

gelmektedir [20, 78, 154]. Çoğu maddenin SCF içerisindeki çözünürlüğü düşüktür ve %  1‐2  (ağ.)  çözünürlüğe  sahip  olan  bir  maddenin  mikronizasyonu  için  birkaç  100  bar  basınca ihtiyaç duyulmaktadır. Bu da 1 kg ürün elde edebilmek için birkaç 10 veya 100  kg CO2 gerektiği anlamına gelmektedir. Yüksek CO2 tüketimi de bu prosesin ekonomik  açıdan  uygulanabilirliğini  ve  endüstriyel  potansiyelini  oldukça  düşürmektedir.  Bu  nedenle, RESS prosesinin ancak işletme maliyetlerinin işlenen hammaddenin fiyatından  düşük olduğu durumlarda ya da scCO2 içerisinde çözünürlüğü yüksek olan maddelerin  mikronizasyonunda  kullanımının  uygun  olduğu  belirtilmiştir  [31,  154].  Roche  firması  tarafından  patenti  alınan  HIV  virüsüne  karşı  yapılan  tedavilerde  kullanılan  Saquinavir  aldı  ilacın  yarı  pilot  sistemde  mikronizasyonundan  elde  edilen  sonuçlar  da  tatminkar  olmayıp bu prosesin ticari açıdan değerinin düşük olduğunu göstermektedir [20]. Japon  Kao  firmasının  endüstriyel  ölçeğe  taşıdığı  RESS  prosesinde  kompozit  mikrotanecikler  elde  etmek  amacıyla  scCO2  içerisinde  çözünmeden  dağıtılmış  talk  tanecikleri  çözünürlüğü  yüksek  olan  bir  floropolimer  kullanılarak  kaplanmış  fakat  homojen  bir  kaplama  gerçekleştirilememiştir  [31,  155].  Bu  prosesin  akışkan  yatakla  birleştirilerek  modifiye  edilmesiyle  ise  daha  kararlı  ve  tekdüze  bir  kaplama  gerçekleştirilerek  daha  başarılı  sonuçlar  elde  edilmiştir  [31,  156,  157].  Örneklerde  de  görüldüğü  gibi  RESS  prosesinin endüstriyel açıdan uygulanabilirliği oldukça kısıtlıdır.  

İşlem  basamakları  ve  prosesin  dayandığı  teorik  olgular  açısından  açıklanması  ve  modellenmesi  RESS  prosesine  göre  daha  zor  olmasına  rağmen  SCF  karşıt  çözücü  proseslerinin  ölçek  büyütmeye  daha  elverişli  olduğu  ve  genel  olarak  ilaç,  polimer  ve  gıda  ürünleri  için  endüstriyel  potansiyelinin  yüksek  olduğu  belirtilmiştir  [20,  31,  154].  Üretim  kapasitesi  yüksek  olmasına  rağmen  bu  prosesler  daha  fazla  işlem  basamağına  sahiptirler.  Bu  durum  göz  önüne  alındığında  daha  fazla  ekipman  kullanımı,  bu  ekipmanların  tasarımı  ve  işletiminde  karşılaşılan  zorluklar  gündeme  gelmektedir.  Bu  proseslerde organik çözücü kullanıldığı için bunun elde edilen toz üründen ve çevrimiçi  kullanıldığı  durumlarda  saflaştırılması  için  CO2’den  uzaklaştırılması  gerekmektedir.  Bunun  yanı  sıra,  elde  edilen  toz  ürünlerin  basınçlı  hücreden  alınması  ve  işlenmesi  de  proses teknolojisinin geliştirilmesinde birtakım güçlüklerle karşılaşılan alanlardır [154].  GAS  prosesiyle  ilgili  yapılan  çalışmalarda  bu  prosesle  tekrarlanabilir  sonuçlar  elde  edildiği ve ölçek büyütmeye elverişli olduğu belirlenmiştir [27,  158, 159]. Aynı şekilde 

SAS  prosesinin  de  ölçek  büyütmeye  elverişli  olduğunu  ortaya  koyan  çalışmalar  bulunmaktadır  [160‐163].  Bu  çalışmalarda  özellikle  nozül  tasarımı  üzerinde  durulmuştur [160, 164]. Papet vd.nin [162] yaptığı çalışmada ölçek büyütme faktörü 20  olan bir sistemde 1 ton/yıl kapasiteyle üretim yapılabildiği görülmüştür. Jung vd. [163]  insülin hormonunun mikronizasyonu için SAS prosesinin geniş ölçeğe taşınması üzerine  yaptıkları çalışmada 0.5, 4 ve 50 lt olmak üzere üç farklı hacimde yüksek basınç hücresi  tasarlamışlar  ve  her  üçünde  de  benzer  boyutta  tanecikler  elde  etmişlerdir.  York  vd.  [165]  de  kurdukları  pilot  ölçekli  SEDS  prosesinde  nikotinik  asit  ve  salbutamol  sülfatı  mikronize etmişler ve tatmin edici sonuçlar elde etmişlerdir. Bunun dışında Baldyga vd.   [166]  parasetamol  ilacını  mikronize  etmek  amacıyla  SEDS  prosesini  laboratuvar,  pilot  ve endüstriyel ölçekli olmak üzere üç tipte tasarlamışlardır. Her birinde kullanılan hücre  hacmi ve nozül çapı srasıyla şöyledir: 0.05 lt ve 200 µm, 2 lt ve 400 µm ve 10 lt ve 900  µm.  Her  üç  tipteki  proseste  de  elde  edilen  taneciklerin  boyutlarının  aynı  olduğu  görülmüştür.  

 

Şekil  3.  17  Unde  GmbH  (Hagen,  Almanya)  tesisinde  kurulu  toz  lesitin  üretmek  için  kullanılan AS prosesi, üstteki beyaz kısım: toz üretimi, alttaki mavi kısım: ürün toplama  [154] 

Avrupa,  Japonya  ve  Amerika’daki  bazı  araştırma  gruplarının  CAN‐BD,  SAA,  ASES  ve  PGSS  yöntemlerine  dayanarak  çalışan  laboratuvar  ve  pilot  ölçekli  sistemleri 

bulunmakta olup bu sistemler saatte birkaç gram ile kilogram arasında değişen üretim  kapasitelerine  sahiptir  [167].    Bunun  yanı  sıra,  endüstriyel  ölçeğe  taşınabilmiş  ve  işlemekte olan birçok tesisin bulunduğu üreticileri tarafından belirtilmiştir. Bu tesisler,  yılda  birkaç  kilogram  ile  birkaç  ton  arasında  değişebilen  üretim  kapasitesilerine  sahiptir.  Şekil 3.17’de gösterilen ve 2007 yılında hayata geçirilen tesis 200 kg/h üretim  kapasitesine sahiptir [154].  

  Şekil 3. 18 Pilot ölçekli sistem (X1): CO2 akış hızı: 5 kg/h, atomizasyon hücresi: 0.5 lt [77]  Perrut  vd.  [77]  ASES  prosesi  üzerine  yaptıkları  ölçek  büyütme  çalışmasında,  sırasıyla  CO2 akış hızı ve hücre hacmi 5 kg/h ve 0.5 lt (X1) olan pilot ölçekli ve bu sistem temel  alınarak ölçek büyütme faktörünün 10 ve 100 olduğu 50 kg/h ve 5 lt (X10) ve 500 kg/h  ve  50  lt  (X100)  olan  pilot  ve  endüstriyel  ölçekli  sistemler  tasarlamışlardır  (Şekil  3.18‐ 3.20).  Bu  sistemlerden  X10  sisteminde  (Şekil  3.19)  10‐100  g  miktarlarında  ürün  elde  edilmesi  mümkün  olup  ilaç  sektörü  açısından  çok  önemli  olan  GMP  (İyi  Üretim  Uygulamaları‐Good  Manufacturing  Practice)  koşullarına  uygun  üretim  yapılabilmektedir. Endüstriyel ölçekli  olan sistemde  (X100) (Şekil  3.20) ise RESS ve AS  yöntemleriyle  hem  ilaç  mikronizasyonu  hem  de  mikroenkapsülasyonu  gerçekleştirilmekte olup üretim kapasitesi günde birkaç 10 kg’a kadar çıkabilmektedir.  Bu  sistemlerden  X1’de  2  g,  X2’de  20  g  ve  X100’de  200  g  inulin  ilacı  ASES  yöntemi 

kullanılarak mikronize edilmiş ve ölçek büyütmenin elde edilen ürünün tanecik boyutu  özelliklerini değiştirmediği görülmüştür (Şekil 3.21).      Şekil 3. 19 GMP pilot sistemi (X10): CO2 akış hızı: 50 kg/h, atomizasyon hücresi:  5 lt [77]    Şekil 3. 20 Endüstriyel ölçekli sistem (X100): CO2 akış hızı: 500 kg/h, atomizasyon  hücresi:  50 lt [77] 

  Şekil 3. 21 Çeşitli ölçeklerdeki ASES prosesiyle hazırlanan inulin taneciklerinin  tanecik 

boyutu dağılımı [77] 

Bunun  yanı  sıra  bu  çalışmada  ölçek  büyütme  sırasında  önemli  ve  göz  önünde  bulundurulması  gereken  atomizasyon,  tanecik  toplama,  atık  çözücünün  taneciklerden  uzaklaştırılması  ve  akışkanın  saflaştırılması  ve  sisteme  geri  çevrimi  gibi  konular  üzerinde  de  detaylı  olarak  durulmuştur  [77].  Aynı  zamanda  Gilbert  vd.  [168]  asetaminofen ilacını laboratuvar ölçekli ve 10 ve 100 kat daha fazla beslemeyle çalışılan  pilot  ölçekli  ASES  prosesiyle  mikronize  etmişler  ve  birbirine  çok  yakın  boyutlarda  tanecikler elde etmişlerdir. Laboratuvar ve pilot ölçekli sistemlerde sırasıyla 9 ve 6 µm  boyutlu tanecikler elde edilirken iki sistemden elde edilen sonuçların birbiriyle uyumu  olduğu  ve  ölçek  büyütmenin  elde  edilen  ürünün  tanecik  boyutu  özelliklerini  değiştirmediği görülmüştür.   

Rantakyla  vd.  [169]  endüstriyel  ölçekteki  süperkritik  AS  yönteminin  maliyet  hesabını  yapmışlardır.  Çalışmalarını  ağırlıkça  %  5‐10  olan  besleme  derşimlerini  ve  1000‐8000  kg/yıl  üretim  kapasitesini  temel  alarak  gerçekleştirmişlerdir.  Üretim  maliyetlerinin  üretim  hızına  olan  bağımlılığı  da  değerlendirildiğinde  üretimin  4000  kg/yıl  fazlasıyla  yapılması  düşünülmüştür.  Bu  kabuller  yapıldığında  son  ürünün  fiyatı  47‐97  €/kg  aralığında bir değer olarak hesaplanmıştır. Yapılan bu maliyet analiziyle süperkritik AS  yönteminin  işlendiğinde  yüksek  katma  değere  sahip  ürünler  oluşturan  malzmeler  için  kullanılmasının  uygun  olduğu  öne  sürülmüştür.  Bunun  yanı  sıra,  süperkritik  AS  yönteminde  yüksek  basınç  hücresinin  basıncı  düşürülüp  hücre  açılarak  ürün 

Tanecik boyutu (µm)