Rekreasyonun Faydaları

Rekreasyon eğitimiyle topluma faydalı olacak bireyler yetiştirilebilir. Lise dönemi demek ergenlik demektir. Ergenlik döneminde rekreasyon etkinlikleriyle gençler kendilerini daha mutlu hissedeceklerdir. Gençler psikolojik sıkıntılarını atlatarak rahatlayacaklardır (Serçek, 2015: 2, 9).

Rekreasyon etkinliklerinin kişisel ve toplumsal yararları vardır (Koçyiğit ve Yıldız, 2014: 216):

1- Bireye kendini anlatma etme olanağı sunar. 2- Bireyin yaratıcılığını artırır.

3- Kişilere yeni deneyimler sağlar.

4- Arkadaşlık ilişkileri kurulu ve bireyin toplumsal çevresi genişler. 5- Mutlu ve sağlıklı bireyler olur.

6- Bireyin üretkenliği ve yaratıcılığı artar. 7- Bireylerin ruh sağlığı korunur.

8- Yaşam seviyesinin yükselmesinde katkıda bulunur. 1.4.3.1. Fiziksel Faydaları

Değişik yaş gruplarına – özellikle orta yaş üstü gruplara – fiziksel fayda sağlar (Koçyiğit ve Yıldız, 2014: 216). Teknoloji gelişince makineleşme arttı. Makinelerin kullanılması ile beraber bireylerin hareketleri kısıtlandı. Bu eylemsizlik yanında birçok rahatsızlığı da getirmektedir. Hastalıklardan kurtulmanın en tesirli yolu fiziki aktivitelerdir. Rekreasyon etkinliklerinden biri olan sporun, kapalı ve açık mekân eğlencelerinin faydaları inkâr edilemez. İnsan sürekli hareket eden bir varlık olduğu için hantallık rahatsızlık verir. Çocuğun doğumuyla organları ve vücut düzenleri gelişir ve büyümeye başlar. Hayatın devam ettirilebilmesi için eyleme gereksinim vardır. Sağlıklı yaşam için uygun bir fiziksel yapı ve fiziksel aktivite şarttır. Düzenli fiziksel aktivite birçok rahatsızlığı önlemede tesirlidir. Beden sağlığıyla beraber psişik ve tinsel yaşamda da sağlıklı gelişim gereklidir (Kılıç, 2009: 1).

1.4.3.2.Toplumsal Faydaları

İnsanlar doğal özellikleri bakımından sosyal bir varlıktır. İnsanlar birbiriyle sadece temel fizyolojik ihtiyaçlarını karşılamak için ilişki kurmazlar aynı zamanda sosyal ihtiyaçlarını da gidermek için de ilişki kurarlar. Sosyalleşme süreci uzun bir zaman dilimidir. Rekreasyon aktiviteleri toplumsallaşma için bir fırsattır ve bakım evresidir. Rekreasyonda edinilen tutumlar bütün hayatı etkiler. Bu süreçte arkadaş grupları ve aile önemli vasıtalardır. Birey grup faaliyetlerine katılarak sosyal gereksinimlerini karşılar veya ortam oluşturur. Bu bireyde doyum duygusu oluşturur. Böylece birey kendini tanır ve kimliğini tanımlayabilir. Birey serbest zaman etkinliklerine girerek kendisi için ikinci bir kimlik oluşturma fırsatı yakalar. Serbest zaman etkinliklerine katılmak birçoğu için statü yükseltme anlamına gelir. Komşuluk, birlik ve arkadaşlık bağları bu etkinliklerle güçlenir. Serbest zaman etkinliklerine gruplar halinde katılanlar arasında bir dayanışma oluşur. Bu faaliyetlerde üyeler tanışırlar. Böylece serbest zaman faaliyetleriyle toplumda yaşamın niteliği gelişir (Kılıç, 2009: 1).

Sürekli olarak çağdaşlaşan toplum hayatı bir taraftan kişilerin gönenç seviyesini yükseltirken, öte taraftan kişilerin kalabalıklar içinde yalnızlaşmalarına ve içlerine kapanmalarına sebep olmaktadır. Bunun yanı sıra geçim derdi, din, dil, ırk, eğitim, kültür, cinsiyet tercihi vb. değişiklikler bireyleri zamanla birbirinden ayırmaktadır. Hâlbuki insan yaratılış gereği sosyal bir canlıdır ve insan gereksinimleri sadece fizyolojik ihtiyaçlardan değil, bunun yanı sıra sosyal gereksinimlerden de oluşmaktadır. Bu nedenle serbest zaman etkinlikleri bireylerin toplumsallaşmalarında büyük önem taşımaktadır. Rekreasyon etkinlikleri ile kişilerin ve toplumda grup grup insanların bir araya gelmesini sağlar. Buna ilaveten serbest hareket ve fikir imkânı ve yardımlaşma ile demokratik bir toplumun ortaya çıkmasını kolaylaştırır. Fiziki ve sosyal gereksinimlerini doyuma ulaştırmış birey psikolojik olarak da rekreasyondan faydalanmış demektir. İnsanlar hayat standartlarını azaltan iş ve sosyal yaşamdaki sıkıntılar ile yüz yüze gelmektedirler. Bu menfi durumların insan psikolojisi üzerinde olumsuz tesirleri olmaktadır (Tütüncü ve Aydın, 2014: 119).

1.4.3.3. Psikolojik Faydaları

Öncelikle ruh sağlığı psikoloji ile alakalıdır. Psikolojik fayda durumu, bireyin ruh sağlığını anlatır. Ruh sağlığı bireyin kendisiyle ve çevresiyle süreli bir uyum içinde olmasıdır (Kılıç, 2009: 1). Olgun insan demek ruhsal olarak sağlıklı birey anlamına gelir. Ruhsal bakımdan sağlıklı, olgun insan hoşgörülü ve güvenilirdir. Böyle bir kişiliğe sahip olan insan toplumda bir yeri ve görevi olduğunun bilincindedir. Yeteneklerini yararlı işlerde kullanır. Çağdaş yaşamın yoğunluğu ve problemleri bireyin sinir sistemini deforme ederek yorulmasına ve tahammül gücünün azalmasına neden olabilir. Yenilenmek ve uzaklaşmak için bireyler değişik bir çevre içerisine katılıp moral kazanmak ihtiyacı hissederler. İnsan serbest zamanlarını pozitif biçimde değerlendirince fiziki, zihni unsurların birleşmesinden doğan bir şahsiyet edinir. Bu etkinlikler sebebiyle bireyler hoşgörülü olur ve saldırganlık eğilimleri azalır. Serbest zaman faaliyetleri yalnızlığı giderir. Birey dışa dönük kişilik geliştirir. Ortam değiştirme ile bireyler, üzerlerinde olan baskıdan kurtulurlar. Rekreasyon aktiviteleri pozitif psikolojik etkiler yapar. Psikiyatri rekreasyonu denge ve mutluluk sağlar. Rekreasyon yalnız rahatsızlıkların önlenmesi için değil aynı zamanda psikolojik sıhhatin korunmasında da bir vasıtadır (Kılıç, 2009: 1). Rekreasyon faaliyetleri bir bütünlük içinde olursa hem fiziksel hem de ruhsal yararlar sağlanır. Serbest zamanı değerlendirmenin bireylere sağlayacağı psikolojik faydalar şu şekilde sıralanabilir:

• “Çevre değişimi, doğal ve kırsal alanlar ruhsal gerginlikleri giderir. • Kişide bir tatmin yaratır, bireye moral verir ve onu mutlu eder. • Rekreasyon faaliyetlerine katılmak insanların statüsünü yükseltir. • İnsan karakterinin gelişmesine yön verir.

• Kişinin suça yönelimini azaltır. • Yaratıcı gücü geliştirir.

• Entelektüel hayatı geliştirir.

• Çalışma başarısı ve iş verimini yükseltir.

• Grup halinde rekreasyon faaliyetleri bireylerin yalnızlığını giderir. • Bu etkinlikler bireye dışa dönük kişilik geliştirme imkânı verir. Sosyalleşme sağlar” (Kayhalak, 2018: 1).

İKİNCİ BÖLÜM EĞİTİM

Türkiye’de eğitim çok değerli bir kalıttır. Geçmiş kuşakların geleneği izlenerek eğitim temel bir değer olmayı sürdürmektedir. Türk Ulusunun geleceğindeki kapıların kilidini açacak bir anahtar olarak görülmektedir. 1739 sayılı Millî Eğitim Temel Kanunu’na göre Türk Millî Eğitiminin genel amaçları Türk Ulusunun bütün bireylerini (Akın, 2017: 240);

1. Atatürk devrim ve prensiplerine ve Anayasa’da söylenen Atatürk ulusçuluğuna bağlı; Türk ulusunun milli, ahlaki, insani, manevi ve kültürel değerlerini kabullenen, muhafaza eden ve geliştiren; ailesini, memleketini, milletini seven ve sürekli yükseltmeye çalışan; kişilik haklarına ve Anayasa’nın başındaki ana prensiplere dayanan demokratik, laik ve sosyal bir hukuk devleti olan Türkiye Cumhuriyetine karşı vazife ve mesuliyetlerini bilen ve bunları davranış hâline getirmiş vatandaşlar olarak yetiştirmek,

2. Vücut, bellek, etik, öz ve duygu bakımından istikrarlı ve sıhhatli biçimde gelişmiş bir şahsiyete ve karaktere, özgür ve bilimsel fikir yürütme yetisine, geniş bir dünya görüşüne sahip; kişilik haklarına saygılı; şahsiyet ve teşebbüse kıymet veren, insanlara karşı mesuliyetini hisseden; üretici, yapıcı, yaratıcı ve verimli yurttaşlar olarak yetiştirmek,

3. İlgilerini, becerilerini geliştirerek gerekli bilgi, yetenek, davranış ve birlikte çalışma alışkanlığı kazandırmak yoluyla hayata hazırlamak ve onların, kendilerini mutlu edecek ve diğer insanların mutluluğuna katkıda bulunacak bir meşguliyet edinmelerini sağlamak; bu şekilde, bir taraftan Türk insanının ve Türk toplumunun bolluk ve ongunluğunu artırmak; diğer taraftan ulusal birlik ve bütünlük içinde ekonomik, sosyal ve kültürel gelişmeyi desteklemek ve hızlandırmak ve sonunda Türk ulusunu modern medeniyetin seçkin, yapıcı, yaratıcı bir hissedarı yapmaktır.

Eğitim ailede başlar. Aile, bireyden sonra toplumun en küçük birimidir. Bu birim İstiklal Marşı’mızda belirtildiği gibi bir “ocak”tır. Türk millî kültüründe ocak “inanç merkezli, sosyo-kültürel bir yapılanma özelliği” gösterir (Akın, 2017: 240).