Penconazole Uygulaması Yapılan Kültürlerde Chlorella vulgaris’in Protein

24, 72 ve 96 saat boyunca penconazole uygulaması yapılan kültürlerdeki protein miktarındaki değişim Şekil 3.2.3.1.’ de gösterilmiştir. Aşılamanın yapıldığı gün (0. gün) sıvı kültürlerde protein miktarının 35.039 µg /mL olduğu tespit edilmiştir. 4 gün boyunca yapılan ölçümlerde kontrol grubundaki protein miktarının sürekli olarak önemli ölçüde arttığı görülmüş ve 96 saatin sonunda 65.609 µg /mL ‘ye ulaştığı tespit edilmiştir. 1 µL penconazole

kont 1 µl 3 µl 6 µl 10 µl 15 µl Zaman (Gün) Kuru Ağ ırl ık ( µ g/ m L) Zaman (Gün)

24

uygulaması yapılan kültürde protein miktarı 24 saatin sonunda 16.828 µg/mL, 48 saatin sonunda 14.226 µg /mL, 72 saatin sonunda 11.625 µg /mL ve 96 saatin sonunda 9.023 µg /mL olarak belirlenmiştir. 3 µL penconazole uygulanan kültürde ise 24, 48, 72 ve 96 saatin sonundaki hesaplanan protein miktarları sırasıyla 12.275 µg /mL, 10.324 µg /mL, 9.023 µg /mL ve 7.722 µg /mL ‘dir. 6 µL penconazole uygulanan kültürde 24 saatin sonunda yapılan ölçümde protein miktarının 9.023 µg /mL, 48 saatin sonunda 7.722 µg/mL, 72 saatin sonunda 6.421 µg /mL ve 96 saatin sonunda 5.120 µg /mL olduğu belirlenmiştir. 10 µL penconazole uygulanan kültürde protein miktarları 24, 48, 72 ve 96 saat sonunda yapılan ölçümlerdeki sonuçlar sırasıyla 7.072 µg /mL, 5.120 µg /mL, 3.820 µg /mL ve 2.519 µg /mL olduğu tespit edilmiştir. 15 µL penconazole uygulanan kültürde protein miktarlarındaki azalma oldukça fazla olduğu ve 24 saatin sonundaki protein miktarının 5.771 µg /mL’ye, 48 saatin sonundaki 3.820 µg /mL’ye, 72 saatin sonunda 2.519 µg /mL’ye ve 96 saatin sonundaki protein miktarının ise çok daha önemli ölçüde azalma göstererek 1,128 µg /mL‘ye gerilediği tespit edilmiştir (Şekil 3.2.3.1.).

Şekil 3.2.3.1. Penconazole uygulaması yapılan kültürde Chlorella vulgaris ‘in protein miktarındaki değişim

3.2.4. Triadimenol Uygulaması Yapılan Kültürlerde Chlorella vulgaris’in Protein Miktarındaki Değişim

Chlorella vulgaris’ in içerdiği protein miktarı üzerine pestisitlerin etkisini belirlemek kont 1 µl 3 µl 6 µl 10 µl 15 µl Zaman (Gün) K uru Ağırlık ( µ g/ m L)

25

amacı ile triadimenol uygulamasını takip eden ilk günden başlayarak 24, 48, 72, 96 saat sonra; kontrol ve son konsantrasyonu 1 µL, 3 µL, 6 µL, 10 µL ve 15 µL olacak şekilde triadimenol ilave edilen örneklerden 1 mL alınarak spektrofotometrede absorbansları ölçülmek suretiyle sıvı kültürlerdeki protein miktarları hesaplanmıştır. 24, 72 ve 96 saat boyunca triadimenol uygulaması yapılan kültürlerdeki protein miktarlarındaki değişim Şekil 3.2.4.1.’ de gösterilmiştir. Aşılamanın yapıldığı gün kontrol grubunda ve 1 µL, 3 µL, 6 µL, 10 µL, 15 µL triadimenol uygulaması yapılan kültürlerde protein miktarının 35.039 µg/mL olduğu tespit edilmiştir. 24 saatin sonunda kontrol grubundaki protein miktarı 53.251 µg/mL’ye, 1 µL triadimenol uygulaması yapılan kültürdeki protein miktarı 45.446 µg/mL’ye, 3 µL triadimenol uygulaması yapılan kültürdeki protein miktarı da 38.291 µg/mL ‘ye kadar artış gösterdiği; ancak 6 µL triadimenol uygulanan kültürde protein miktarında azalma (26.291 µg/mL) olduğu tespit edilmiştir. 10 µL ve 15 µL triadimenol uygulanan kültürlerdeki protein miktarı birbirine çok yakın olup sırasıyla 16.828 µg/mL ve 16.177 µg/mL olduğu belirlenmiştir. 48 saatin sonunda yapılan gözlemlerde kontrol grubundaki protein miktarındaki artışın devam ederek 57.153 µg/mL ‘ye ulaştığı, bunun aksine 48 saatin sonunda 1 µL ve 3 µL triadimenol uygulaması yapılan kültürlerdeki protein miktarlarının, 24 saatin sonunda yapılan ölçümlerdeki protein miktarına göre, azaldığı tespit edilmiştir (1 µL triadimenol uygulaması yapılan kültürde protein miktarı 37.641 µg/mL ve 3 µL triadimenol uygulaması yapılan kültürdeki protein miktarları 30.486 µg/mL ‘ye düşmüştür). 6 µL triadimenol uygulaması yapılan kültürde (21.381 µg/mL), 10 µL triadimenol uygulaması yapılan kültürde (11.625 µg/mL) ve 15 µL triadimenol uygulaması yapılan kültürde (7.722 µg/mL) protein miktarının azaldığı 48 saatin sonunda yapılan ölçümlerde de görülmüştür. Kontrol grubunun protein miktarındaki artış 72 saatin sonunda da devam ederek 63.657 µg/mL ‘ye ulaştığı belirlenmiştir. 72 saatin sonunda 1 µL triadimenol uygulaması yapılan kültürde protein miktarı 32.438 µg/mL olurken 3 µL triadimenol uygulaması yapılan kültürde bu miktar 26.584 µg/mL olmuştur. 6 µL, 10 µL ve 15 µL triadimenol uygulaması yapılan kültürlerde ise protein miktarlarındaki azalış önemli miktarda artarak sırasıyla; 18.129 µg/mL, 9.673 µg/mL ve 6.421 µg/mL ‘ye kadar düşmüştür. 96 saat sonunda kontrol grubunun protein miktarının 65.609 µg/mL ‘ye ulaşarak artış gösterdiği belirlenmiştir. Bunun aksine 1 µL, 3 µL, 6 µL, 10 µL, 15 µL triadimenol uygulaması yapılan kültürlerde protein miktarının azaldığı tespit edilmiştir. 1 µL triadimenol uygulaması yapılan kültürde protein miktarı 27.234 µg/mL, 3 µL uygulanan kültürde 22.682 µg/mL, 6 µL uygulanan kültürde 14.877

26

µg/mL, 10 µL uygulama yapılan kültürde 7.072 µg/mL ve 15 µL uygulama yapılan kültürde 4.470 µg/mL olduğu tespit edilmiştir (Şekil 3.2.4.1.).

Şekil 3.2.4.1. Triadimenol uygulaması yapılan kültürde Chlorella vulgaris ‘in protein miktarındaki değişim kont 1 µl 3 µl 6 µl 10 µl 15 µl Zaman (Gün) Kuru Ağ ırl ık ( µ g/ m L)

27

4. TARTIŞMA VE SONUÇ

Bu çalışmada, bölgemizde özellikle bağcılıkta yoğun olarak kullanılan bazı pestisitlerin (Azoxystrobin, Flusilazole, Penconazole ve Triadimenol) Chlorella vulgaris’in gelişimi ve protein miktarı üzerine etkilerini araştırmak hedeflenmiştir. Yapılan laboratuvar çalışmaları sonucunda; kontrol grubuna kıyasla Chlorella vulgaris’in gelişimini en çok inhibe eden pestisitin azoxystrobin adlı fungusit olduğu ve penconazolenin de hücre gelişimini etkilemede azoxystrobine yakın bir etki gösterdiği tespit edilmiştir. Flusilazole ve triadimenol de önemli ölçüde Chlorella vulgaris’in gelişimini engelleyici yönde etki etmiştir. 96 saatin sonunda Chlorella vulgaris protein miktarının azoxystrobin uygulanan sıvı kültürde oldukça azaldığı görülmüştür. Penconazole uygulaması yapılan kültürde de azoxystrobin uygulanan sıvı kültürdeki protein miktarıyla benzerlik görülmüştür. Flusilazole ve triadimenol uygulanan sıvı kültürlerde de kontrol grubundaki protein miktarına göre önemli bir azalma tespit edilmiş ancak azalma azoxystrobin ve penconazole uygulanan kültürlerdeki kadar olmamıştır. Genelde fungusitlerin konsantrasyonu ile ters orantılı olarak sıvı kültürlerdeki hücre sayısı ve protein miktarının azaldığı belirlenmiştir.

Sabater ve arkadaşları (2002) ‘nın yaptıkları çalışmada Scenedesmus acutus, Scenedesmus subspicatus, Chlorella vulgaris ve Chlorella saccharophila üzerinde 8-14mg/L cinosulfuron ile 0.015-6.2 mg/L bensulfuron-metil’in 96 saatte alglerin gelişimini yaklaşık olarak % 50 oranında azalttığını kaydetmişlerdir. Çalışmamızda da buna benzer olarak; 1µL ‘lik penconazole uygulanan kültürde Chlorella vulgaris ‘in hücre sayının 96 saatin sonunda % 50 oranında azaldığı görülmüştür. Sabater ve arkadaşlarının yaptıkları çalışmada elde ettikleri bulgular çalışmamızda elde ettiğimiz sonuçlarla benzerlik göstermektedir.

Azoxystrobin, flusilazole, penconazole ve triadimenol uygulamasının Chlorella vulgaris’in hücre sayısı ve protein miktarı üzerindeki etkilerinin incelendiği çalışmamızda elde ettiğimiz sonuçlara benzer sonuçlar El-Sheekh ve arkadaşları (1994)’nın yaptığı çalışmalarda da elde edilmiştir. Yeşil alglerden Chlorella kessleri ‘nin atrazine herbisitine karşı bazı fizyolojik süreçlerde olası değişikliklerinin neler olabilceğini belirlemek için yaptıkları çalışmada, 72 saat boyunca atrazinin farklı konsantrasyonlarına maruz bırakılan Chlorella kessleri’nin büyümesinin 3 µM ‘lik atrazine konsantrasyona kadar inhibe olmadığı, kontrol grubuna göre de kuru ağırlığındaki farkın da 48 saat sonra 5 µM ‘lik atrazin

28

konsantrasyonunda görüldüğü belirlenmişlerdir. Kontrol grubuna göre değişik konsantrasyonlarda atrazine uygulanmış kültürlerde protein sentezindeki azalma 24 saat sonunda belirgin olarak gözlenirken 5, 10, 15 µM ‘lik atrazine konsantrasyonlarında protein sentezinde kademeli olarak % 6.7, 37 ve 70 oranında bir azalmanın olduğu tespit edilmiştir. Araştırmacıların bulgularına paralel olarak çalışmamızda da; 1µL flusilazole ve 1µL triadimenol konsantrasyonlarına maruz bırakılan Chlorella vulgaris ‘in hücre sayısını 24 saatin sonunda inhibe olmadığı, artış gösterdiği tespit edilmiştir. Fakat 96 saatin sonunda kontrol grubuna göre önemli miktarda hücre sayısında azalma olduğu belirlenmiştir. Kontrol grubuna göre değişik konsantrasyonlarda flusilazole ve triadimenol uygulanan kültürlerde protein sentezindeki azalma 3, 6, 10, 15 µL ‘lik konsantrasyonlarda 24 saatin sonunda belirgin olarak gözlenmiştir.

Bazı herbisitlerin Cyanophyta üyeleri üzerindeki etkilerinin incelendiği çalışmada, Elliott (1998), mancozeb ve chlorothalonil etken maddeli fungusitleri kullanmıştır. Golf sahasında yetiştirilen Bermuda çiminin yüzeyinde gelişen mavi-yeşil alglerin gelişimini bastırmada mancozeb ve chlorothalonil etken maddeli fungusitlerin etkili olduğunu deneylerinde gözlemlemiştir. Bizim de araştırmamızda özellikle azoxystrobin fungusitinin, düşük konsantrasyonlarda bile Chlorella vulgaris ‘in hücre sayısını önemli ölçüde azalttığı görülmüştür.

Sáenz ve arkadaşlarının (1997) yapmış olduğu bir çalışmada, paraquatın değişik konsantrasyonlarına maruz bırakılan Scenedesmus quadricauda’ nın, düşük konsantrasyonlarda birey sayısında az da olsa artış gösterdiği gözlenmiş bununla beraber yüksek konsantrasyonlarda ise birey sayısındaki azalmanın net bir şekilde olduğu belirtilmiştir. Bu da bize, su sisteminin en önemli parçası olan alglerde, kimyasalların alglerin gelişimleri üzerindeki etkileri hakkında bilgi vermektir. Yapılan çalışmaların sonucuna göre, sudaki yabancı ot kontrolü için önerilen paraquatın sucul ortamlarda yaygın olarak bulunan alg populasyonlarında kronik hasarlara neden olduğu vurgulanmaktadır. Bu araştırmanın sonucundaki bulgular ile bulgularımız benzerlik göstermektedir. 96 saat boyunca değişik konsantrasyonlarda farklı fungusitlere maruz bıraktığımız Chlorella vulgaris kültürlerinde, triadimenol uygulanan kültürde düşük konsantrasyonda alglerde az da olsa bir gelişimin olduğu görülmüştür. Fakat konsantrasyon miktarı arttığında 96 saatin sonunda hücre sayılarında gözle görülür bir azalmanın olduğu tespit edilmiştir.

29

chlorophenoxyacetic asit ve pentachlorophenol’un Pseudokirchneriella subcapitata’nın gelişimi üzerindeki etkilerini incelemişler ve bu pestisitlerin hedef olmayan canlıların gelişimini etkilediklerini ortaya koymuşlardır. Elde ettiğimiz sonuçlar bu deneyin sonucuyla benzer bir sonuca varmamıza neden olmuştur. Şöyle ki; bağcılıkta yaygın olarak kullanılan azoxystrobin, triadimenol, flusilazole ve triadimenol adlı fungusitlerin Chlorella vulgaris’ in hücre sayısını ve protein miktarını çok önemli ölçüde azalttığı belirlenmiştir.

Hem zararlılarla mücadele hem de ürün artırmak için kullanılan kimyasalların büyük çoğunluğunun hedef organizma grubunun dışındaki diğer organizmaları da etkilediği ve sulama suları ve yeraltı veya yerüstü suları ile taşınarak alıcı ortamlara karıştıkları yapılan pek çok çalışma ile ortaya konmuştur. Sularla taşınarak alıcı ortama karışan bu kimyasallar sucul organizmalar üzerinde de istenmeyen etkiler ortaya çıkararak balıkların ve diğer canlıların kitlesel ölümlerine sebep olmakla birlikte algleri de etkileyerek suların besleme kapasitelerini düşürmektedirler. Bu sebeple, kimyasalların kullanımında çok dikkatli olmak doğru doz ve zaman aralığının iyi belirlenerek çevreye verilecek zararın en aza indirgenmesinde olumlu sonuçların ortaya çıkmasını sağlayacaktır.

KAYNAKLAR

Azizullah, A., Richter, P. and Hader, D.P., 2011, Comparative toxicity of the pesticides carbofuran and malathion to the freshwater flagellate Euglena gracilis,

Ecotoxicology, 20, 1442-1454.

Bulut, Y., 2009. Chlorella’da (Chloropyceae) Yağ Miktarını Arttırma Olanaklarının Araştırılması, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, ADANA

Couderchet, M. and Vernet, G., 2003. Pigments as biomarkers of exposure to the vineyard herbicide flazasulfuron in freswater algae, Ecotoxicolojy and Environmental Safety, 55, 271-277.

Dosnon-Olette, R., Trotel-Aziz, P., Couderchet, M. and Eullaffroy, P., 2010, Fungicides and herbicide removal in Scenedesmus cell suspensions, Chemosphere, 79, 117-123.

Elliott, M.L., 1998. Use of fungicides to control blue-green algae on Bermuda grass putting-green surfaces, Elsevier Science, 631-637.

El-Sheek, M.M., Kotkat, H.M. and Hammouda, H.E.O., 1994. Effect of Atrazine Herbicide on Growth, Photosynthesis, Protein Synthesis, and Fatty Acid Composition in the Unicellular Green Alga Chlorella kesleri, Ecotoxicology and Environmental Safety, 29, 349-358.

Faırchıld, F. J., Ruessler, S. D. and Carlson, R. A., 1998. Comparative Sensitivty of Fıve Species of Macrophytes and Sıx Species of Algae to Atrazine, Metribuzin, Alachlor, and Metochlor, Environmental Toxicolgy and Chemistry, Vol. 17, No. 9, pp. 1830-1834.

Ferraz, D.G.B., Sabater, C. and Carrasco, J.M., 2004. Effect of propanil tebufenozide and mefenacet on growth of four freshwater species of phytoplankton: a microplate bioassay, Chemosphere, 56, 315-320.

Geoffroy, L., Dewez, D., Vernet, G. and Popovic, R., 2003, Oxyfluorfen Toxic Effect on S. obliquus Evaluated by Different Photosynthetic and Enzymatic Biomarkers, Archives of Environmental Contamination and Toxicology, 45, 445-452.

Kuang, Q.J., Zhao, W.Y. and Cheng, S.P., 2003, Toxicity of Dibutyl Phthalate to Algae, Bulletin of Environmental Contamination and Toxicology, 71, 602-608.

Kotrikla, A.,Gatidou, G. and Lekkas, T.D., 1999, Toxic Effects Of Atrazine,

Deethyl-Atrazine, Deisopropyl-Atrazine And Metolachlor on Chlorella fusca var. fusca, 39-45

Kosinski, R.J., 1984. The Effect of terrestrial herbicides on the community structure of stream periphyton, Science Direct- Environmental Pollution Series A, Ecology and Biological, Volume 36, ıssue 2, Pages 165-189.

31

Li, Y., Dong, F., Liu, X.,Xu, J., Han,Y. and Zhen, Y., 2014. Chiral fungicide triadimefon and triadimenol: Stereoselective transformation in greenhouse crops

and soil, and toxicityto Daphnia magna, Journal of Hazardous Materials, 265, 115-123.

Liu, S.,Wang, C., Zhang, J., Zhu, X. and Li, W., 2013. Combined toxicity of pesticide mixtures on green algae and photobacteria, Ecotoxicology and Environmental Safety, 95, 98-103.

Lowry, O., Rosebrough, N.J., Farr, A.L., Randall, R.J., 1951. Protein Measurement with Folin Phenol Reagent. The Journal of Biological Chemistry Vol., 193, 265- 275

Ma, J. and Chen, J., 2005, How to accurately assay the algal toxicity of pesticides with low water solubility, Environmental Pollution, 136, 267-273.

Ma, J., Lin, F., Zhang, R., Yu, W. and Lu, N., 2004, Differential sensitivity of two green algae, Scenedesmus quadricauda and Chlorella vulgaris, to 14 pesticide adjuvants, Ecotoxicology and Environmental Safety, 58, 61-67.

Ma, J., 2005, Differential sensitivity of three cyanobacterial and five green algal species to organotins and pyrethroids pesticides, Science of The Total Environment, 341, 109-117.

Ma, J., Zheng, R., Xu, L.and Wang. S., 2002. Differential sensitivty of two green algae, Scenedesmus obliqnus and Chlorella pyrenoidosa, to 12 pesticides, Ecotoxicology and Environmental Safety, 52, 57-61.

Ma, J., Wang, P., Huang, C., Lu, N., Qin, W., Wang, Y., 2005. Toxicity of Organophosphorous Insecticides to Three Cyanobacterial and Five Green Algal Species Bull. Environ. Contam. Toxicol, 75, 490-496.

Nyström, B., Björnsäter, B. and Blanck, H., 1999. Effects of sulfonylurea herbicides on non-target aquatik micro-organizms growth inhibition of

microalgaeand short-term inhibition of adanine and thymidine incorporation in periphyton communities, Aquatic Toxicolgy, 47.

Prescott, G.W., 1982. Algae of the Western Great Lakes Arae, Otto Koeltz Science Publishers P. O. Box 1380.

Rojičková-Padrtová, R. and Maršálek, B., 1999. Selection and sensitivty comparisons of algal species for toxıcıty testing, Chemosphere Vol. 38, No.14, pp. 3329-3338.

32

Sabater, C., Cuesta, A. and Carrasco, R., 2002. Effects of bensulfuron-methyl and cinosulfuron on growth of four freshwater species of phytoplankton, Chemosphere, 46,953-960.

Sabater, C., and Carrasco, J.M., 2001, Effects of pyridaphenthion on growth of five freshwater species of phytoplankton. A laboratory study, Chemosphere, 44, 1775- 1781.

Shen, Y.F., Liu, L., Gong, Y.X., Zhu, B., Liu G. and Wang, G.X., 2014. Potential toxic effect of trifloxystrobin on cellular microstructure, mRNA expression and antioxidant enzymes in Chlorella vulgaris, Environmental Toxicology and Pharmacology, 37, 1040-1047.

Sáenz, J.L., Alberdi, W.D., Di Marzio, J., Accorinti, M.C., Tortorelli, 1977. Paraquat Toxicity to Different Green Algae Bull. Environ. Contom. Toxicol, 58:922-928. Tiryaki, O., Canhilal, R., Horuz, S., 2010. Tarım İlaçları Kullanımı ve Riskleri, Erciyes

Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 26(2), 154-169.

Thompson, S. A., Rhodes, C. D., Pettman, I., 1998. Culture Collection of Algae and Protozoa, Titus Wilson & Son Ltd, Kendal, 163.

URL-1, www.tarimkutuphanesi.com/tarimilaclari/ayrinti.asp?idno=1796 Azoxystrobin. 5 Aralık 2014

URL-2, www.agrobestgrup.com/ilac.php?dilkod=&ilacid=71&kat=suns-40-ec Flusilazole. 5 Aralık 2014

URL-3, http://en.wikipedia.org/wiki/Flusilazole Flusilazole URL-4,

http://www2.dupont.com/Agriculture/tr_TR/assets/downloads/MSDS/OLYMP%2 010%20EW.pdf Flusilazole. 5 Aralık 2014

URL-5,

www3.syngenta.com/country/tr/SiteCollectionImages/TOPAS_100_EC_TURKC E.pdf Penconazole. 5 Aralık 2014

URL-6, www.turkiyesel.com/bitki-koruma-urunlerinde-kullanilan-maddeler/155114- triadimenol.html Triadimenol. 5 Aralık 2014

URL-7, http://www.tarimkutuphanesi.com/tarimilaclari/ayrinti.asp?idno=2202 Triadimenol. 5 Aralık 2014

33

Yeh, H.J. and Chen, C.Y., 2006, Toxicity assessment of pesticides to Pseudokirchneriella subcapitata under air-tight test environment, Journal of Hazardous Materials, 131, 6-12.

34

ÖZGEÇMİŞ

1989 yılında Elazığ’da doğdum. İlkokulu Ağın Öğretmen Abdullah Lütfü İlköğretim Okulu’nda, lise eğitimimi Balakgazi Lisesi’nde (Yabancı Dil Ağırlıklı Lise) tamamladım. 09/06/2011’de Fırat Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Biyoloji Bölümü’nden mezun oldum. 13.09.2012’ de Fırat Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Genel Biyoloji anabilim dalında yüksek lisans eğitimime başladım.